Malakas na katok sa aking pintuan ang nagpagising sa akin, hindi ko pa man nakikita ay alam kong si mama na ito. Alam ko na ang pinunta niya ng ganito kaaga sa inuupahan kong bahay kaharap lang din ng tinutuluyan ng bagong pamilya niya, matagal na ako dito buhat pa ng maghiwalay ang mga magulang ko, seven years ago. “Calliste!” galit niyang tawag sa pangalan ko. Hindi na ako nag-ayos pa at bumangon na ako para pagbuksan ng pintuan ang mama ko. Babati pa lamang ako ngunit bumungad sa akin ang malakas na dampi sa aking pisngi. “Wala ka talagang kwenta!” Nakakabinging sigaw niya sa aking mukha. Hindi naman ako nakapatay, nagnakaw, o nakagawa ng krimen upang magalit siya sa akin ng ganito. Kung nakakamatay lang ang matalim na titig siguro ay kanina pa ako pinaglalamayan.“Bakit–” Hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng makatanggap akong muli ng malakas na pagdampi sa aking kabilang pisngi naman. Nasasaktan man ako ngunit hindi ako para magreklamo dahil kilala ko si mama, the more n
Pinagmamasdan ko ang sarili kong repleksyon sa salamin na nasa dingding ng inuupahan kong bahay, studio type lang ang tinutuluyan ko dahil mag-isa lang naman ako dito. Nang masigurado ko ng maayos na ang itsura ko, simpleng white v-neck t-shirt ang suot ko, denim pants, at doll shoes ang naisip kong isuot ngayon dahil pupunta ako ngayon sa mansyon ng mga Leone. Lalabas na sana ako nang mapatingin ako sa aking cellphone dahil sa dalawang magkasunod na tunog hudyat na may nag message sa akin sa FriendSpace. Kinuha ko ang cellphone ko at nakita ko agad ang pangalan ni Mama Emma sa lockscreen. “Magsuot ka ng dress, baka naman mamaya pati aso ng mga Leone ay tamarin sa itsura mo dahil sa mga pormahan mong walang ka taste-taste!” binasa ko ang mensahe na galing sa kanya. Hindi ko na lamang pinansin ‘yun at lumabas na ako ng bahay. Hindi nagtagal ay nakarating na ako sa address na ibinigay sa akin ni Mama, wala daw siya dito dahil kasama niya ang iba pang kasambahay na namimili ng mga ih
“Emma?” Pag-uulit ko sa pangalan ng aking ina. So si mama pala ang may gustong mangyari ito? “Sinong Emma?” Kunot-noo kong tanong sa kanya. “She’s one of our maids, actually she recommended you to be my fake fiance, and to make everything realistic I want to be comfortable with you.” Hindi niya ako matingnan sa aking mga mata. “Excuse me?!” Inis kong hinarap siya. “For you to be comfortable with me, there is no need to do anything like this at anong fiance ang sinasabi mo?” “I am currently looking for a fiance—”“Ang sabi sa akin—you’re looking for an assistant hindi fiance.” putol ko sa kanya. Nilapit niya ang mukha niya sa akin at pinantay niya ang mga mata niya sa mga mata ko. "Why would I tell Emma the truth? You're mine now, Calliste. No turning back." there’s something in his voice saying that I need to surrender. “Okay.” simpleng sagot ko na alam kong hindi ko pinag-isipang mabuti ngunit kailangan kong pumayag para kay Isla. Para sa kanya itong gagawin ko, para ma-operahan
Mariin niyang siniil ng halik ang labi ko, hinahayaan ko na lamang siya sa gusto niyang mangyari dahil miski ako ay nabibigla na lang na pinapayagan ko siyang gawin sa akin ang mga bagay na bago sa akin. As I gazed into his eyes, I found myself entranced, playfully nibbling his lips as if drawn into a sensual game. His neck cradled in my hands, I succumbed to the seductive sensations he elicited."Ugh..." I whispered."Before I forget," he growled, "our contract clearly states that you're mine, exclusively mine—"“Hanggang kailan?” tanong kong muli. Instead of answering my question, his fingers brushed against my breast, sending shivers through me. The gentle caress outside my white V-neck shirt ignited an intoxicating spark, leaving me breathless and yearning for more.Hinubad niya ang aking damit na walang kahirap-hirap habang hinahalikan ang mga labi ko, hinahayaan ko lang siya dahil mas kailangan ko ang kapalit ng lahat ng ito kaysa sa nararamdaman kong pagtutol. He also took of
“Hey! It’s in the contract you’ve signed—”Huminga ako ng malalim at nginitian ko siya ng mapang-asar na ngiti, “Mr. Stefan Leone, the contract I’ve signed is for work hours only, once na nasa labas na ako ng mansyon niyo hindi na ‘yun parte ng trabaho ko. I have my own life outside this walls.” Nabigla ako ng itulak niya ako ng bahagya sa pader at kinulong niya ako sa kanyang mga bisig. Ramdam ko pa ang paghinga niya sa sobrang lapit namin sa isa’t-isa. Nag iba ang expression ng mukha niya, ang kaninang nangingiti pa ay ngayon busangot at salubong ang kanyang mga kilay. “No, the heck you’re talking about, Calliste? No, when I say you are mine, that means inside or outside of my mansion you-are-mine!” Nilapit niya pang maigi ang kanyang mukha sa akin. Isang galaw na lamang niya ay magdidikit na ang aming mga labi sa lapit niya. “You’re mine.” bulong niya na nakapag patindig ng mga balahibo ko. Nahihibang na ba siya hindi niya ba alam ang pagkakaiba ng mga sinasabi niya ngayon sa
“Savion, hindi lang parang—kundi talagang magiging mag-ina na talaga kami ni Calliste, dahil ang anak mo ay nag propose na sa kanya.” masayang sinabi ni Mrs. Leone. Hinawakan niya ang aking kanang kamay at inilapit niya ako ng bahagya kay Sir Savion, “Calliste, siya si Savion, Dad na lang ang itawag mo sa kanya.” narinig ko pang ang pag bungisngis ni Mrs. Leone.Inabot ko ang aking kamay ngunit sa halip na tanggapin ito ni Sir Savion ay niyakap niya ako. Hindi naman matagal ngunit masasabi mong sincere ang yakap na ito, “Calliste, minsan ay sutil ang anak namin pero masasabi kong napalaki namin ng maayos si Stefan kaya kung magkakaproblema ka sa kanya ay sabihan mo ako agad.” Halos matawa kami ni Mrs. Leone sa sinabi ni Sir Savion, bumaling ako kay Stefan at kamot-ulo itong nakatingin lang sa amin. Ang saya ng pamilya niya, kung hindi lang dahil sa plano ko ay siguro magugustuhan ko siya. “Stop it, Mom and Dad! Hindi pa kami naikakasal, baka mag backout na agad si Calliste.” Kinuha
“Dad, hayaan na natin, besides hindi naman nalulugi ang company para magkaroon ng arranged marriage sa dalawang bata.” singit ni Tito Savion. Ako, heto at hindi makahinga ng maayos dahil sa tensyon na nararamdaman ko. Hinawakan ni Stefan ang kamay ko at ma-ingat na inalalayan hanggang sa makaupo kaming muli. “Dad, hindi ba’t ang sabi mo masaya ka kung saan masaya ang apo mong si Stefan, kaya dapat maging masaya ka sa desisyon niya. Katulad namin ni Savion.” paliwanag ni Mrs. Leone. Talagang nagtutulungan silang makumbinsi ang Lolo niya. "Let's get one thing straight - just because you don't know me yet doesn't mean you can dismiss my worth compared to Diara. I'm not just-just and my record at Lions University proves it. My GWA is consistent, and I've worked hard to maintain a flat 1.00 average. Don't even think about implying I'm not good enough." hindi na ako nakapagtimpi pa. Kahit hindi totoong fiancee ako ni Stefan, aba hindi ko pwedeng hayaan na maliitin na lamang ako ng kung s
Bukod sa ngayon lang ako nakakita at makakasakay sa ganitong kamahal na sasakyan, ngayon lang din ako nakaranas ng tratuhing parang prinsesa. Sa lalaki pang hindi ko kakilala, sa lalaki pang pinaplanuhan kong gawan ng mali. “I like the courage you showed earlier when standing up for yourself to my Lolo,” tiningnan niya ako saglit at ibinalik niya ang tingin sa daan. “You’re academically genius, why do you seem unfamiliar with the students who receive awards at the end of every semester?”Napansin niya pa ang bagay na ‘yun.“Ah, kasi busy akong tao hindi ko na nabibigyan pansin ‘yung mga ganung event sa buhay ko.” ang totoo ay ayaw ni Mama na pinapapunta ako sa mga event sa school kung saan kailangan pang umakyat ng stage o ano. Dahil katwiran niya ayaw niyang pinapatawag siya para magsabit ng award sa akin, kaya simula elementary ako nasanay na lang akong hindi umaattend kahit graduation ko pa. Ayaw nga niya akong pumasok sa Lions University pero dahil kay Papa ko, walang siyang naga
Wala ka ba talagang alam? Wala ka bang sasabihin o bibigyang linaw? Ayan ang mga bagay na gusto kong itanong ngunit wala akong lakas ng loob. Kaya ko pa... magbulag-bulagan.Nang maaninag ko na ang building ng Condo na tinutuluyan ko ay umayos ako ng pagkakaupo at hinarap ko siya ng nakangiti."Uhh thanks for today, masama lang pakiramdam ko, I guess malapit na 'ko mag red days""You sure?""Yeah, bakit may iba pa bang reason para mawala ako sa mood?" hindi ko na napigilan ang maging sarcastic, kaya tinignan ko siya ng seryoso, kitang kita ko sakaniyang mga mata ang gulat sa naging tanong ko. "hayy nako babe, 'wag kana nga mag-isip pa ng kung ano. Okay lang ako, masama lang talaga pakiramdam ko" nakangiting sabi ko sakaniya."O-okay... If you say so, I'll just text you when I-I got home. okay?" kabadong sagot niya saakin.Ngiti lang ang sinagot ko sakaniya.Lumapit siya sa akin, he kissed me on my forehead.Pumikit ako ng mariin ng halikan niya ako sa aking noo. Kung hindi siguro ako
Ilang araw na din ang lumipas matapos mangyari ang eksenang 'yon."Thank God! Tapos na natin ang semester na 'to sigurado akong uno ka nanaman..." hindi ko na masundan ang sinasabi ni Calliste saakin, para bang isang bulong nalang ito dahil lumilipad ang isip ko sa ibang bagay.Hangga't wala akong nakikita o naririnig na bagay na makakapag pagising saakin sa katotoohanan ng realidad hindi ko pipilitin, hahayaan kong panahon ang gumawa nito para saakin."Addi?""Hey? Addi!" sigaw na tawag sakin ni Calliste, kasalukuyang nga pala kaming nasa Espresso Cafe. "Are you with me?" ani niya."U-uh yeah" tipid kong sagot."How's Tito nga pala?""Ayun kinukulit nanaman ako, okay naman ang business namin. Pero hindi ko alam sakanila bakit nila ako pinipilit sa 'di ko gustong gawin." totoo naman... Daddy's girl ako pero dahil sa ginagawa nila saakin ni Mommy para bang nagsisimula ng lumayo ang loob ko sakanila.Kunot noo naman akong binalingan ni Calliste. "I feel you, ganyan na ganyan din sila sa
"Sorry" sabi ng lalaking parang ngayon ko lang napansin dito.Kunot noo ko siyang tinignan na para bang siya na ang pinakamalas na taong nakasalamuha ko sa araw na ito. Kung nasa mood lang ako ngayon? Pupurihin ko ang lalaking ito kaso sorry siya wala ako sa mood. Kaya naman inirapan ko ito at dali-dali na akong naglakad papalapit sa elevator. TsssHahahaha kung napapansin niyong lagi ko nalang kinakausap ang sarili ko, guys wala akong kasama EVERY FVCKIN' DAY kaya ganito ako. Okay?.So ayun, sigurado akong nasa lobby lang din si Kuya Eric, ang driver ko.Tumunog na ang elevator hudyat na nasa Level 1 na ako.As usual, kanya kanya ang mga pwesto ng mga tao na tumatambay at naghihintay lang din dito sa lobby. Ang iba ay masaya, ang iba ay bagsak ang balikat na nakatulala lang, ang iba naman ay kunot din ang noo habang may tinitipa sa kani-kanilang mga cellphone. Para bang sumasabay sila sa awra ko ngayon, para bang tamad na tamad din sila ngayong araw. Damay damay na 'to. hahahahaNaba
Nagising ako ng may liwanag na tumatama sa aking mukha. Panibagong umagang puno ng katahimikan na naman ang aking paligid.Tanging ingay lang ng split type inverter ang naririnig ko.Hindi ko pa minumulat ang aking mga mata kahit alam kong may pang umagang pasok ako. Kaya naman tumalikod ako para ang aking likuran naman ang tamaan ng araw."Five minutes... five minutes... five minutes" paulit-ulit kong sabi sa aking sarili hanggang sa hindi ko na namalayan na ang limang minuto na hinihingi ko ay naging dalawang oras.And... as usual late nanaman ako. Oh! Let me rephrase that, absent nanaman ako sa morning class ko.Nagmumuni-muni pa ako ng tumunog ang aking cellphone. It's either Olivia or Calliste ang dalawa kong bestfriend or... Timo ang boyfriend ko. Sila lang naman ang mag-aabalang tumawag saakin.I didn't bother to answer it.Pinili ko nalang bumangon kahit tamad na tamad ako.Kinuha ko ang bluetooth mini speaker ko saka ako pumasok sa CR. Pinili kong kanta ang Jolene ni Dolly Pa
Nagtawanan naman kami. hahaha yan buti nga sainyong dalawa. hindi mo pako papansinin ah. tss"Hello po Dad, Good Evening po. Parang wala po akong balak mapagod gusto ko pong sagarin ang punta ko dito. hahahahaha" natatawang sabi ni Calliste at bineso niya si Papa."Hi, Kuya!" bati ni Lia sakin.hindi ko siya pinansin. kala mo ah, it's time for me to do what you did."Tito, I guess Calliste wants to stay here na. Look at her!" sabi ni Jax kay Dad.Napatingin naman kaming lahat kay Calliste...Tinaas niya ang kaniyang kamay na parang si Rose sa Titanic habang sinasalo niya ngayon ang sariwang hangin amoy na amoy ang mabangong simoy ng Lake Como.She's really.... really happy??"Love! waaaaa I don't know why I'm crying. Siguro super akong na excite lang talaga and natutuwa. Hindi ako makapaniwalang nandito ako ngayon. Akala ko sa France na agad tayo didiretso pero tinupad mo yung pangarap kong makapunta sa Italy" sabi niya.Hindi padin makapaniwala si Calliste sa nakikita niya.I want to
Jax's POVKasalukuyang nasa byahe padin kami papuntang Lake Como. Napakagandang lugar talaga ng Italy. Noon, nakikita ko lang sa magazine ang mga bahay na nasa paligid ng Lake Como. Ngayon, nakikita at nadadaanan ko na sila mismo. Di ko mapigilang di mapangiti, napakaganda kahit ang dilim gawa ng gabi na pero kita mo padin ang ganda ng mga naglalakihang bahay sa paligid nito."love!! look!! grabe napakalaki ng bahay!! ilan kaya tao jan??" tanong ni Calliste kay Stefanako naman ay nakatingin lang sakanilang dalawa. Buti hindi nabuburyo si Stefan kay Calliste, I doubt it siguro tinitiis nalang niya. Pang ilang tanong na niya yan kay Stefan sa iba't ibang bahay na nakikita niya. Ang cute cute niya lang. Hayyy lalo tuloy akong nalulungkot.Nalulungkot sa dahilang wala akong lakas ng loob na sabihin kay Calliste ang tunay kong nararamdaman. Wala akong lakas ng loob para umamin. Dahil ayokong masira yung pagkakaibigan namin. Hindi ko gustong mawala siya sakin kaya itatago ko nalang hanggan
"Grabeeeeeeee!!! I can't believe na nasa Italy na ako!!!" manghang-mangha na sabi ko."lower your voice Cass wag mo ipahalatang first time mo lang dito" saway ni Jax saakin.Alam niyo naiinis nako kay Jax, kung dati napakasweet niya saakin ngayon lagi nalang siyang naiirita saakin na ewan."Duhh as if naman na maintindihan nila ako dito wag ka nga! lagi ka nalang ganyan sakin! napapansin ko ah daig mo pa akong may red days ngayon!" sabi ko sakaniya."love, when we get married do you want us to live here??" sabi ni Stefan."REEAAAALLLLYYYY?!!!! YES! YES! But I'm gonna work hard so that we can buy our own house here!" napasigaw ako sa sobrang excited!!"your mouth Cass!!!" saway nanaman ni Jax saakin."Bro, Calliste is just excited and you know Calliste well. Let her be" sabat sakaniya ni Stefan.ewan ko ba dito kay Jax kung anong problema nito sakin!! hindi na ba pwedeng maexcite?? duhHindi ko nalang siya pinansin. Si Stefan ang nagtutulak ng luggage cart naming dalawa, solo naman si
Stefan's POVKasalukuyang nakaupo kami ni Jax sa sofa dito sa Condo ni Calliste1pm ang flight namin papuntang Milan Malpensa Airport. 9am na hindi padin kami nakakaalis. Dahil kay......"Cass!! anong petsa na!! baka isang buong cabinet na ang dala dala mo!! male'late na tayo ang traffic traffic pa naman din sa Magallanes!!" sigaw ni Jax.September 11 ngayon, inagahan talaga namin ang punta para mag-stay muna kami saamin. Hindi pa nakakapunta si Calliste doon kaya gusto kong ipakita sakaniya ang lugar kung saan ako namamalagi tuwing summer break. Pero dahil focus na si Dad sa business namin sa Milan, nag migrate na sila ni Lia sa bahay namin sa Lake Como."Wow ah!! wait lang naman! baka mamaya may makalimutan ako duhh hindi naman sa kanto lang ang punta natin! Paano kung may maiwanan ako?!" sigaw pabalik ni CallisteNapapailing nalang ako.Eto ako, papalit palit lang ng tingin sakanilang dalawa, paano ba naman kasi daig pa ako ni Jax. Pag ganyan kasi hinahayaan ko lang si Calliste. I
Halata mo namang hindi totoo ang kaniyang dahilan. May nangyari ba??"Hoy! Cassandra! Ano yan?? kala mo makukuha mo ako sa ganyan mo??" sabi ni Jax.You know what guys? everytime na ganyan si Jax kay Calliste hindi ko alam ang mararamdaman ko, kung nagseselos ba ako o naiinggit ako kay Jax kasi masyado niyang kilala ang taong mahal ko. Pero hindi ko masisisi si Jax, ilang taon na din silang magkaibigan. Minsan lang talaga overprotective si Jax kay Calliste kaya hindi ko masolo si Calliste kahit na fiance ko na siya."Wala nga! hindi lang ako makapaniwalang makakapunta akong Paris! O' sige na tumawa na kayong dalawa. I don't care!" sabi ni Calliste na may diin pa sa kaniyang mga salita.Pero hindi padin ako napapanatag alam kong may mali."Rhe-" di ko na pinatapos si Jax. Alam kong susundan niya si Calliste"Bro, wait lang ah? I'll just talk to her" inunahan ko na si Jax."Ohh sure sige, talk to her. I'll just wait for you both, here" sabi niyaKumatok ako sa kwarto ni Calliste, pero h