“Hey! It’s in the contract you’ve signed—”
Huminga ako ng malalim at nginitian ko siya ng mapang-asar na ngiti, “Mr. Stefan Leone, the contract I’ve signed is for work hours only, once na nasa labas na ako ng mansyon niyo hindi na ‘yun parte ng trabaho ko. I have my own life outside this walls.”
Nabigla ako ng itulak niya ako ng bahagya sa pader at kinulong niya ako sa kanyang mga bisig. Ramdam ko pa ang paghinga niya sa sobrang lapit namin sa isa’t-isa.
Nag iba ang expression ng mukha niya, ang kaninang nangingiti pa ay ngayon busangot at salubong ang kanyang mga kilay.
“No, the heck you’re talking about, Calliste? No, when I say you are mine, that means inside or outside of my mansion you-are-mine!” Nilapit niya pang maigi ang kanyang mukha sa akin.
Isang galaw na lamang niya ay magdidikit na ang aming mga labi sa lapit niya.
“You’re mine.” bulong niya na nakapag patindig ng mga balahibo ko. Nahihibang na ba siya hindi niya ba alam ang pagkakaiba ng mga sinasabi niya ngayon sa totoong relasyon namin? O siguro dahil sa nangyari kanina ay nagkakaganito siya.
Nagkatagpo ang aming mga mata at doon ko naramdaman ang sinseridad ng mga sinasabi niya, mali ito.
“Okay, pero kapag nakabalik na ang Lolo mo sa ibang bansa ay hindi mo na ako pagmamay-ari, Sir Stefan.”
"Drop the 'Sir.' Call me Stefan." he said with a demand in his voice.
Hindi ko na lamang siya pinansin at inalis ko ang mga kamay niyang naghaharang sa akin.
Bumalik ako sa couch at saka ko lamang naisip na kausapin siya patungkol sa mga biglaang plano niya ngunit hindi ito natuloy dahil bumukas nalang bigla ang pintuan ng library, iniluwa nito ang isang napakagandang babae na akala mo ay nasa edad twenties lang.
“Mom!” may halong pagkabigla na bati ni Stefan sa babaeng binabanggit kong napakaganda ay nanay niya pala. “Remember, I asked you and Dad not to enter my library or room without knocking?”
Ngunit sa halip na sagutin siya ng kanyang ina ay diretso ang tingin sa akin ng babae.
“H-hi, Mrs. Leone.” nahihiya kong bati sa kanya, ni hindi ako makatingin ng diretso sa mga mata niya dahil sa ginagawa kong panloloko sa kanila. Kung kay Stefan lang ay malakas ang aking loob pero bakit kaya ngayong kaharap ko ang ina ni Stefan ay bigla na lamang ganito ang nararamdaman kong pagka-ilang.
“Who is this beautiful lady in front of me, Stefan Leone?” nang banggitin niya ang pangalan ni Stefan ay may pang-aasar ito. Malawak at masasabi kong genuine ang ngiting iginawad ng kanyang ina sa akin. Kaya naman hindi ko mapigilang hindi suklian ng magandang ngiti rin ang kanyang ina.
"I planned to introduce her, but your uninvited entrance to my library interrupts that." sarcastic na sagot ni Stefan na ikinatuwa naman ng kanyang ina. “Anyways, mom, this is Calliste, my fiance. Calliste, this is my mom, Zarina.”
Muli, malawak na ngiti ang iginawad sa akin ni Mrs. Leone, ibinalik ko ang mga ngiting iyon at mayroon sa aking puso na parang hindi lang ito isang ngiti, makikita mo rin sa mga mata niya ang sinseridad.
Lumapit siya sa akin at bahagya akong nagulat ng yakapin niya ako at bigyan ng halik ang aking pisngi.
“You’re so beautiful, Calliste. I don’t know how you two met, but I am happy my son finally decided to marry.” may kirot sa puso ko, aaminin ko na inggit ako sa parteng ang nanay ni Stefan ay may pakialam sa kanya, kabaliktaran ng nanay kong pinipilit akong gumawa ng hindi ko gustong gawin.
"We've been together for three years, Mom. She's busy studying abroad, and I've been tied up with our business too, ngayon lang kami nagkaroon ng chance para magkita ulit.” Stefan said. Three years or three hours?
“Tama po si Stefan, Tita—”
“Oh, sweety, I don’t want you to call me Tita, you should call me, Mom from now on.”
Nginitian ako ni Stefan. “Tama po si Stefan, Mom ang akala ko nga po ay wala siyang balak magpakasal dahil sa sobrang busy niya sa work.” pabiro kong sinabi.
“Ayan ang gusto ng Lolo ni Stefan, Calliste ang makahanap siya ng babaeng despite sa busy schedule niya sa company ay naiintindihan niya ang buhay ni Stefan. He wants Stefan to get married with the Leviste’s daughter kasi akala ng Lolo niya ay wala siyang balak magpakasal o umibig manlang.” natatawa nitong sinabi.
Kamot-ulo naman si Stefan ng sabihin iyon ng Mommy niya, nakakatuwa silang tingnan hindi kailanman naging ganito ang conversation namin ni Mama, lagi na lang siyang galit sa akin. Simpleng tatanungin ko lang siya, nakasigaw at nakataas na agad ang kilay niya.
“Kaya nga I planned to propose to her, Mom para hindi na mag-alala si Lolo kung sino ba dapat ang mapapangasawa ko, I don’t want the Leviste’s daughter, Mom hindi ko nga siya kilala—”
“Don’t worry, anak, your Lolo will respect your decision. Parang hindi mo naman kilala ang Lolo mo.” his Mom, giving him an assurance. Tipid akong ngumiti ng bumaling si Mrs. Leone sa akin, “I’m sorry, Calliste at pinag-uusapan namin ito sa harap mo pero you should know this too, this is not a secret, anyway kaya you don’t have to worry. His father and I will support you both.” hinakawan nito ang kamay ko at dahan-dahang hinahaplos gamit ang kanyang malambot na palad.
Bakit ganito ang nararamdaman ko? Sa bawat pag haplos niya sa aking kamay, tila pinapawi niya lahat ng lungkot ko. Na para bang nakalimutan ko ng isang pagpapanggap lamang lahat ng ito at ang kailangan ko lang sa kanila ay ang pera nila. Sa haplos niya, parang napunan niya lahat ng pagkukulang ni Mama sa akin.
Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko at agad kong pinunasan ang luhang nakakawala sa aking mga mata. Hindi ko alam pero napaluha na pala ako sa comfort na binibigay sa akin ni Mrs. Leone, nakakaramdam ako ng guilt sa mga ginagawa ko ngayon ngunit hindi ko pwedeng pairalain ang sarili kong nararamdaman sa dapat kong gawin dahil alam ko pagkatapos nang lahat ng ito ay parehas lang kami ni Stefan, parehas lang kaming nagsinungaling.
“I thought it'd take forever to have a daughter, Calliste! Don't ever be ashamed of me and Savion, Stefan's dad. You're family, sweetie. If something bothers you or Stefan gives you grief, just let me know.” niyakap ako ni Mrs. Leone, hindi ko mapigilang hindi siya yakapin pabalik.
“Nakakatuwa naman kayong tingnan para kayong mag-ina talaga.”
“Savion, hindi lang parang—kundi talagang magiging mag-ina na talaga kami ni Calliste, dahil ang anak mo ay nag propose na sa kanya.” masayang sinabi ni Mrs. Leone. Hinawakan niya ang aking kanang kamay at inilapit niya ako ng bahagya kay Sir Savion, “Calliste, siya si Savion, Dad na lang ang itawag mo sa kanya.” narinig ko pang ang pag bungisngis ni Mrs. Leone.Inabot ko ang aking kamay ngunit sa halip na tanggapin ito ni Sir Savion ay niyakap niya ako. Hindi naman matagal ngunit masasabi mong sincere ang yakap na ito, “Calliste, minsan ay sutil ang anak namin pero masasabi kong napalaki namin ng maayos si Stefan kaya kung magkakaproblema ka sa kanya ay sabihan mo ako agad.” Halos matawa kami ni Mrs. Leone sa sinabi ni Sir Savion, bumaling ako kay Stefan at kamot-ulo itong nakatingin lang sa amin. Ang saya ng pamilya niya, kung hindi lang dahil sa plano ko ay siguro magugustuhan ko siya. “Stop it, Mom and Dad! Hindi pa kami naikakasal, baka mag backout na agad si Calliste.” Kinuha
“Dad, hayaan na natin, besides hindi naman nalulugi ang company para magkaroon ng arranged marriage sa dalawang bata.” singit ni Tito Savion. Ako, heto at hindi makahinga ng maayos dahil sa tensyon na nararamdaman ko. Hinawakan ni Stefan ang kamay ko at ma-ingat na inalalayan hanggang sa makaupo kaming muli. “Dad, hindi ba’t ang sabi mo masaya ka kung saan masaya ang apo mong si Stefan, kaya dapat maging masaya ka sa desisyon niya. Katulad namin ni Savion.” paliwanag ni Mrs. Leone. Talagang nagtutulungan silang makumbinsi ang Lolo niya. "Let's get one thing straight - just because you don't know me yet doesn't mean you can dismiss my worth compared to Diara. I'm not just-just and my record at Lions University proves it. My GWA is consistent, and I've worked hard to maintain a flat 1.00 average. Don't even think about implying I'm not good enough." hindi na ako nakapagtimpi pa. Kahit hindi totoong fiancee ako ni Stefan, aba hindi ko pwedeng hayaan na maliitin na lamang ako ng kung s
Bukod sa ngayon lang ako nakakita at makakasakay sa ganitong kamahal na sasakyan, ngayon lang din ako nakaranas ng tratuhing parang prinsesa. Sa lalaki pang hindi ko kakilala, sa lalaki pang pinaplanuhan kong gawan ng mali. “I like the courage you showed earlier when standing up for yourself to my Lolo,” tiningnan niya ako saglit at ibinalik niya ang tingin sa daan. “You’re academically genius, why do you seem unfamiliar with the students who receive awards at the end of every semester?”Napansin niya pa ang bagay na ‘yun.“Ah, kasi busy akong tao hindi ko na nabibigyan pansin ‘yung mga ganung event sa buhay ko.” ang totoo ay ayaw ni Mama na pinapapunta ako sa mga event sa school kung saan kailangan pang umakyat ng stage o ano. Dahil katwiran niya ayaw niyang pinapatawag siya para magsabit ng award sa akin, kaya simula elementary ako nasanay na lang akong hindi umaattend kahit graduation ko pa. Ayaw nga niya akong pumasok sa Lions University pero dahil kay Papa ko, walang siyang naga
Literally, my jaw dropped. Kung sa mansyon ni Stefan ay humanga na ako sa mga paintings na nakasabit sa dingding ng hallways ng library niya. Dito sa Private Art Studio niya ay mas humanga ako dahil sa dami ng iba’t-ibang uri ng paintings dito, mayroon pa siyang hindi natatapos ngunit makikita mo na ang itsura nito. “Ikaw lahat ang nag paint nito?” mangha kong tanong sa kanya. “Uh——yeah,” kamot-ulo nitong sagot sa akin. Naglakad siya papunta sa isang painting niyang hindi pa masyadong tapos ngunit makikita mo na ang itsura nito. “Ang ganda! Ang galing mo naman, bakit hindi mo gawing public ito? I mean, bukod sa multi-billionaire ka, may talent ka pang ganito na pwede mong ipakita sa mga taong humahanga sayo.” hinihintay ko siyang sumagot ngunit nanatiling tahimik lang ito habang hawak na niya ang painting na sinasabi kong hindi pa masyadong tapos. “Sino siya?” tanong ko. “She’s Margaux.” simple at matamlay na sagot niya. “Margaux? Girlfriend mo?” alam kong ang insensitive ko sa p
As he gently wiped away the tears from my right eye with his thumb, I felt a surge of surprise. But what happened next left me even more astonished - he held my shoulders and helped me stand up. Still trying to process my emotions, I instinctively rubbed my eyes and wiped away the remaining tears.“Why are you here, Calliste?” tanong niya sa akin. “Koen?” kaklase ko siya sa isang major subject, isa rin itong lalaking ‘to na nangungulit sa akin at minsan na rin siyang nanligaw, ang sabi niya pa sa akin, maghihintay daw siya hanggang sa pumayag na akong manligaw siya sa akin. Koen took off his jacket and I was a little surprised when he put it on me. Hindi na ako nakaiwas pa dahil parang nanghihina rin ako ngayon at wala na akong lakas pa para magkaroon ng panibagong argumento. “T-Thank you—”“That’s not the answer I would want to hear, bakit ka nandito? Bakit ka umiiyak?” putol niya sa akin, tiningnan ko siya sa kanyang mga mata at kitang-kita sa kanya ang sinseridad pati na rin ang
“Passenger princess ka dyan! Woy, magagalit lahat ng babae mo sa akin na naman!” pang-aasar kong sabi sa kanya. I saw him grinned, “babae ka dyan? Isa lang babae ko, ikaw lang.” pang-aasar niyang pabalik sa akin. “Tigilan mo nga ako, Koen Forbes!” hinampas ko pa siya sa kanyang braso habang natawa. “Ayan, tumawa kana talaga ng hindi pilit, don’t lose that smile on your face, I told you it suits you well.” “Salamat, Koen. Lagi ka na lang nandyan, the best ka talaga!” I smiled and continue to watch the people outside. Kumain kami sa Goto Batangas at nag-aya na rin akong umuwi dahil nakaramdam na ako ng matinding pagod. Binaba ako ni Koen malapit lang din sa kanto ng subdivision namin, lagi naman niya ako hinahatid dahil sinasabay niya ako lagi pauwi. Hindi niya pinabalik ang jacket niya kaya naman hanggang dito sa bahay ay dala-dala ko ito. Inayos ko na ang aking sarili at kinuha ko ang bag ko, hihiga pa lamang ako sa kama ay nabigla ako sa malakas na pagkatok sa aking pintuan, s
Sa halip na sagutin ko pa siya ay hindi ko na lang siya pinansin, dahil alam kong tatagal pa ang pag-uusap naming dalawa. Tuluyan na siyang lumabas habang ako, heto, tulala na naman sa kawalan. Iniisip ko kung anong gagawin namin bukas ni Stefan dahil gusto kong pumasok sa school para habang kumikita ako ay tinatapos ko na rin ang pag-aaral ko. Matutulog na sana ako ngunit tumunog ang phone ko hudyat ng may tumatawag sa akin. Nang makita ko ang pangalan ni Papa ay agad ko itong sinagot. “Dad!” masaya kong bungad sa kanya. “Calli? Anak?” para pa siyang hindi sigurado sa kausap niya. Napaupo ako ng maayos, sa boses niya para siyang nag-aalala sa akin. “Dad? Ako ito, Pa! Nasaan ka po ba?” tanong ko sa kanya. Isang malalim na paghinga ang narinig ko sa kabilang linya, “anak? Mabuti naman at nasa ligtas ka, akala ko ay napaano kana. Hindi na ako nakatanggap ng tawag sa’yo na nakapagenroll kana, hindi ba’t huling semester mo ngayon?” “Opo, Dad. Nakapagenroll na po ako ngayon pero po
Dahil amo ko siya, kaya mabilis ang tibok ng puso ko ay dahil pag ginalilt ko siya ay baka matanggal na ako sa trabaho, lalo pa ngayon na isang buwan lang ang binigay sa akin ni Mama para makakuha ng pera sa kanya. “Bakit mo naman gagawin ‘yun?” Tinanggal niya ang sarili niya sa pagkakayakap sa akin at pinaupo ako sa tabi niya sa kanyang kama. “As long as Lolo is around, it's not safe for you to meet or go with other man. It could raise even more suspicions. We need to be cautious now.” “Okay, sorry pero kaibigan ko lang talaga ‘yun. Gusto ko sanang pumasok ngayong araw, malapit na rin kasi ako grumaduate, gusto kong matupad naman ang pangarap ko.” hindi na ako nahiya pa at diretso ko ng sinabi sa kanya ang nais ko talagang mangyari. Tiningnan muna niya akong maigi at saka siya huminga ng malalim, ngayon ko lang nakita ng malapitan ang mukha niya, mas makinis pa yata ito kaysa sa mukha ko. Ang puti niya halata mong kutis mayaman talaga siya at ang labi niya talagang masasabi mong
"Why? Is there something wrong??" pag-aalala kong tanong sakaniya."I-It's Mom" utal niyang saad sa akin. "Don't worry... So... Do you like it??" He's referring to the surfboard."SUPER! I've been planning to surf nga after the first semester but I remember naiwan ko yung surfboard ko sa Elyu last year!" bahagya naman akong nalungkot dahil bigay pa sakin yun ni Lola."I know, kaya plinano ko talagang after ng exams natin ko ibibigay" Lumapit siya sa lalaking mukhang may ari ng shop na ito. "Bro! This is Addi the one who owns that name" sabay turo niya sa surboard na nakadantay lang sa pader ng shop. "Addi, this is Geoff he's a swimmer too" ahh kaya pala sila nagkakilala."Ohh! Ikaw pala si Addi, nice to meet you!" sabay lahad niya ng kanang kamay. Abot tainga ang aking ngiti ng tanggapin ko ito. "You know what? Kinukulit ako ng kinukulit nitong si Stefanthy" sabay tapik niya sa balikat ni Stefan. "Gusto niya daw before birthday mo magawa na, kaya tomorrow I'll just send it to your bir
Ang bilis ng araw parang nung nakaraan lang eh ayaw kong pumayag sa party na gaganapin sa debut ko. Tapos eto, bukas na agad iyon.Naging magkaibigan nga talaga kami ni Migs. Nag open siya sa akin nung araw din na nagpakilala siya dahil gusto daw niyang marinig ang side ng babae.Nalaman ko din sakaniyang pinipilit din pala siya ng parents niya sa taong ayaw niya. sa kasal na hindi niya pinangarap. Parehas pala kami. Kaya biniro ko siya nun, na baka mamaya siya pala yung pinipilit din sa akin nila Dad. hahaha hindi pa din daw niya namemeet yung babae parehas kami hindi ko pCallisten namemeet yung guy. Wala din siyang idea sa family name. Kaya kung siya man iyong binabanggit ni Dad mukhang hindi naman siya mahirap pakisamahan. hahahakidding aside...Hindi ako mapakali, habang nakaupo ako sa couch dito sa living room ng unit ko. Pinagmamasdan kong mabuti ang kumikinang kinang na silver sequin gown sa aking harapan. Sinabi ko kay Mom na ayaw kong masyadong magarbo ang isusuot ko. Bukod
Wala ka ba talagang alam? Wala ka bang sasabihin o bibigyang linaw? Ayan ang mga bagay na gusto kong itanong ngunit wala akong lakas ng loob. Kaya ko pa... magbulag-bulagan.Nang maaninag ko na ang building ng Condo na tinutuluyan ko ay umayos ako ng pagkakaupo at hinarap ko siya ng nakangiti."Uhh thanks for today, masama lang pakiramdam ko, I guess malapit na 'ko mag red days""You sure?""Yeah, bakit may iba pa bang reason para mawala ako sa mood?" hindi ko na napigilan ang maging sarcastic, kaya tinignan ko siya ng seryoso, kitang kita ko sakaniyang mga mata ang gulat sa naging tanong ko. "hayy nako babe, 'wag kana nga mag-isip pa ng kung ano. Okay lang ako, masama lang talaga pakiramdam ko" nakangiting sabi ko sakaniya."O-okay... If you say so, I'll just text you when I-I got home. okay?" kabadong sagot niya saakin.Ngiti lang ang sinagot ko sakaniya.Lumapit siya sa akin, he kissed me on my forehead.Pumikit ako ng mariin ng halikan niya ako sa aking noo. Kung hindi siguro ako
Ilang araw na din ang lumipas matapos mangyari ang eksenang 'yon."Thank God! Tapos na natin ang semester na 'to sigurado akong uno ka nanaman..." hindi ko na masundan ang sinasabi ni Calliste saakin, para bang isang bulong nalang ito dahil lumilipad ang isip ko sa ibang bagay.Hangga't wala akong nakikita o naririnig na bagay na makakapag pagising saakin sa katotoohanan ng realidad hindi ko pipilitin, hahayaan kong panahon ang gumawa nito para saakin."Addi?""Hey? Addi!" sigaw na tawag sakin ni Calliste, kasalukuyang nga pala kaming nasa Espresso Cafe. "Are you with me?" ani niya."U-uh yeah" tipid kong sagot."How's Tito nga pala?""Ayun kinukulit nanaman ako, okay naman ang business namin. Pero hindi ko alam sakanila bakit nila ako pinipilit sa 'di ko gustong gawin." totoo naman... Daddy's girl ako pero dahil sa ginagawa nila saakin ni Mommy para bang nagsisimula ng lumayo ang loob ko sakanila.Kunot noo naman akong binalingan ni Calliste. "I feel you, ganyan na ganyan din sila sa
"Sorry" sabi ng lalaking parang ngayon ko lang napansin dito.Kunot noo ko siyang tinignan na para bang siya na ang pinakamalas na taong nakasalamuha ko sa araw na ito. Kung nasa mood lang ako ngayon? Pupurihin ko ang lalaking ito kaso sorry siya wala ako sa mood. Kaya naman inirapan ko ito at dali-dali na akong naglakad papalapit sa elevator. TsssHahahaha kung napapansin niyong lagi ko nalang kinakausap ang sarili ko, guys wala akong kasama EVERY FVCKIN' DAY kaya ganito ako. Okay?.So ayun, sigurado akong nasa lobby lang din si Kuya Eric, ang driver ko.Tumunog na ang elevator hudyat na nasa Level 1 na ako.As usual, kanya kanya ang mga pwesto ng mga tao na tumatambay at naghihintay lang din dito sa lobby. Ang iba ay masaya, ang iba ay bagsak ang balikat na nakatulala lang, ang iba naman ay kunot din ang noo habang may tinitipa sa kani-kanilang mga cellphone. Para bang sumasabay sila sa awra ko ngayon, para bang tamad na tamad din sila ngayong araw. Damay damay na 'to. hahahahaNaba
Nagising ako ng may liwanag na tumatama sa aking mukha. Panibagong umagang puno ng katahimikan na naman ang aking paligid.Tanging ingay lang ng split type inverter ang naririnig ko.Hindi ko pa minumulat ang aking mga mata kahit alam kong may pang umagang pasok ako. Kaya naman tumalikod ako para ang aking likuran naman ang tamaan ng araw."Five minutes... five minutes... five minutes" paulit-ulit kong sabi sa aking sarili hanggang sa hindi ko na namalayan na ang limang minuto na hinihingi ko ay naging dalawang oras.And... as usual late nanaman ako. Oh! Let me rephrase that, absent nanaman ako sa morning class ko.Nagmumuni-muni pa ako ng tumunog ang aking cellphone. It's either Olivia or Calliste ang dalawa kong bestfriend or... Timo ang boyfriend ko. Sila lang naman ang mag-aabalang tumawag saakin.I didn't bother to answer it.Pinili ko nalang bumangon kahit tamad na tamad ako.Kinuha ko ang bluetooth mini speaker ko saka ako pumasok sa CR. Pinili kong kanta ang Jolene ni Dolly Pa
Nagtawanan naman kami. hahaha yan buti nga sainyong dalawa. hindi mo pako papansinin ah. tss"Hello po Dad, Good Evening po. Parang wala po akong balak mapagod gusto ko pong sagarin ang punta ko dito. hahahahaha" natatawang sabi ni Calliste at bineso niya si Papa."Hi, Kuya!" bati ni Lia sakin.hindi ko siya pinansin. kala mo ah, it's time for me to do what you did."Tito, I guess Calliste wants to stay here na. Look at her!" sabi ni Jax kay Dad.Napatingin naman kaming lahat kay Calliste...Tinaas niya ang kaniyang kamay na parang si Rose sa Titanic habang sinasalo niya ngayon ang sariwang hangin amoy na amoy ang mabangong simoy ng Lake Como.She's really.... really happy??"Love! waaaaa I don't know why I'm crying. Siguro super akong na excite lang talaga and natutuwa. Hindi ako makapaniwalang nandito ako ngayon. Akala ko sa France na agad tayo didiretso pero tinupad mo yung pangarap kong makapunta sa Italy" sabi niya.Hindi padin makapaniwala si Calliste sa nakikita niya.I want to
Jax's POVKasalukuyang nasa byahe padin kami papuntang Lake Como. Napakagandang lugar talaga ng Italy. Noon, nakikita ko lang sa magazine ang mga bahay na nasa paligid ng Lake Como. Ngayon, nakikita at nadadaanan ko na sila mismo. Di ko mapigilang di mapangiti, napakaganda kahit ang dilim gawa ng gabi na pero kita mo padin ang ganda ng mga naglalakihang bahay sa paligid nito."love!! look!! grabe napakalaki ng bahay!! ilan kaya tao jan??" tanong ni Calliste kay Stefanako naman ay nakatingin lang sakanilang dalawa. Buti hindi nabuburyo si Stefan kay Calliste, I doubt it siguro tinitiis nalang niya. Pang ilang tanong na niya yan kay Stefan sa iba't ibang bahay na nakikita niya. Ang cute cute niya lang. Hayyy lalo tuloy akong nalulungkot.Nalulungkot sa dahilang wala akong lakas ng loob na sabihin kay Calliste ang tunay kong nararamdaman. Wala akong lakas ng loob para umamin. Dahil ayokong masira yung pagkakaibigan namin. Hindi ko gustong mawala siya sakin kaya itatago ko nalang hanggan
"Grabeeeeeeee!!! I can't believe na nasa Italy na ako!!!" manghang-mangha na sabi ko."lower your voice Cass wag mo ipahalatang first time mo lang dito" saway ni Jax saakin.Alam niyo naiinis nako kay Jax, kung dati napakasweet niya saakin ngayon lagi nalang siyang naiirita saakin na ewan."Duhh as if naman na maintindihan nila ako dito wag ka nga! lagi ka nalang ganyan sakin! napapansin ko ah daig mo pa akong may red days ngayon!" sabi ko sakaniya."love, when we get married do you want us to live here??" sabi ni Stefan."REEAAAALLLLYYYY?!!!! YES! YES! But I'm gonna work hard so that we can buy our own house here!" napasigaw ako sa sobrang excited!!"your mouth Cass!!!" saway nanaman ni Jax saakin."Bro, Calliste is just excited and you know Calliste well. Let her be" sabat sakaniya ni Stefan.ewan ko ba dito kay Jax kung anong problema nito sakin!! hindi na ba pwedeng maexcite?? duhHindi ko nalang siya pinansin. Si Stefan ang nagtutulak ng luggage cart naming dalawa, solo naman si