All Chapters of ภรรยาห้าตำลึงเงิน: Chapter 51 - Chapter 60

ในวันต่อมา ลี่ถิงที่นัดกับอันหนิงฮวาเอาไว้ยามเว่ยที่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้าน เมื่อถึงเวลาลี่ถิงฝากลูก ๆ เอาไว้กับหนี่ฮวา ส่วนนางและสามีไปที่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้านเพื่อทำการซื้อขายที่ดินกับอันหนิงฮวา ที่นา 20 หมู่นั้นไม่ได้น้อยเลยสำหรับชาวบ้านธรรมดาหลังจากซื้อขายที่ดินและจ่ายเงินกันเรียบร้อยแล้ว หัวหน้าหมู่บ้านจะเป็นคนจัดการเรื่องต่อไปจากนั้น อันหนิงฮวาตัดสินใจที่จะออกจากหมู่บ้าน ในวันพรุ่งนี้ ลี่ถิงได้แต่อวยพรให้นางโชคดีในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่นางไม่ชอบสายตาของหลี่เจินจูที่มองมายังสามีของนางเอาเสียเลยนางไม่รู้ว่าสามีของนางไปทำอะไรให้ลูกสาวของหัวหน้าหมู่บ้านไม่พอใจอะไรนักหนา ส่วนสายตาของลูกชายหัวหน้าหมู่บ้านนี่มันน่ารังเกียจมาก นี่มันใช่สามารถที่เอาไว้มองผู้หญิงที่มีสามีแล้วหรือ หัวหน้าหมู่บ้านก็นับว่าเป็นคนดีมากคนหนึ่ง แต่ทำไมลูกชายและลูกสาวถึงเป็นแบบนี้ลี่ถิงไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจอีก แต่ได้พูดเตือนสามีเท่านั้น ไม่ใช่ว่าเฉิงคุณไม่เห็นสายตาที่ลูกชายหัวหน้ามองภรรยาของเขา หากกล้าคิดไม่ดีและกล้าลงมือเมื่อไหร่เขาก็ไม่ลังเลที่จะลงมือจัดการ ส่วนลูกสาวของหัวหน้าหมู่บ้านนั้น เขาเองก็เกลียดนาง

จากที่ตอนแรกเทพจันทราตั้งใจเอาไว้ว่าจะให้ของขวัญแทนคำขอโทษกับเด็กทารกทั้งสองคน เมื่อพวกเขามีอายุครบ 2 ขวบแต่เพราะเทพจันทรามีภารกิจด่วนที่ต้องไปทำ เกรงว่าจะมาให้ของขวัญไม่ได้จึงได้ตัดสินใจให้ของขวัญก่อนเวลา ตอนนี้เด็กน้อยทั้งสองมีอายุครบ 1 ปี พอดีลี่ถิงอยู่บ้านเลี้ยงลูก เฉิงคุณทำงานในไร่ในนาไม่ต่างจากคนงานและยังเข้าป่าล่าสัตว์อยู่เหมือนเดิม ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าของโรงเตี๊ยมขนาดกลาง ๆ ที่ตอนนี้เปิดให้บริการมาได้เกือบปีแล้วเช่นกันงานที่โรงเตี๊ยมลี่ถิงเป็นคนดูแลทั้งหมด ในส่วนของเหลาอาหารมีลูกค้ามาใช้บริการมากมายทุกวัน อาหารแปลกใหม่รสชาติอร่อย ลี่ถิงได้นำเอาอาหารในชาติที่แล้วของนางมาหลายอย่าง และรายการอาหารมีการปรับเปลี่ยนไปตามฤดูกาลน้องชายทั้งสองที่ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ที่สถานศึกษาจะกลับบ้านมาทุกครั้งที่มีวันหยุด ฮั่นคุณติดหลานมากท่านอาที่อายุเพียง 10 ขวบปีคนนี้ไม่ว่าจะอะไรหลานชายเขาต้องมาก่อน ส่วนสวี่คุณที่ตอนนี้ผ่านการทดสอบของหมอชราและได้เรียนวิชาแพทย์กับหมอชราในวันที่ไม่มีคาบเรียนเฉิงคุณที่ตอนนี้ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะถูกจับตามองจากผู้คน จากชายหนุ่มยากจนพ่อแม่ตายไปและเลี้ยงน้องมาด้วยต

เฉิงคุณที่นั่งตรวจบัญชีอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง ส่วนลูก ๆ ของเขาหลับไปแล้วรวมถึงต้าเซิ้นองครักษ์ประจำตัวของต้าหลง ส่วนต้าหลางเมื่อกลับมาถึงโรงเตี๊ยมมันรีบไปล้างเท้าให้สะอาด และให้หนี่ฮวาช่วยเช็ดให้แห้งจากนั้นมันก็เข้าไปนอนข้าง ๆ เสี่ยวหลาง“ต้าหลง เสี่ยวหลง อาเล็กกลับมาแล้ว”“เบา ๆ สิน้องเล็กเดี๋ยวหลานก็ตื่นหรอก” สวี่คุณห้ามปรามน้องชายที่ตะโกนตั้งแต่ขึ้นบันไดมา“หลานหลับอยู่น่ะน้องเล็กน้องรอง ไปหาอะไรกินเสียก่อนไป พี่สะใภ้ของพวกเจ้าอยู่ที่ห้องครัว เดี๋ยวหลานตื่นแล้วจะได้กลับบ้านกัน”“ขอรับพี่ใหญ่ ข้ากำลังหิวพอดีเลย”หลังจากที่น้องชายออกไปแล้วเฉิงคุณก็นั่งทำงานของเขาต่อ เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันเลยว่าภรรยาที่เขาซื้อมาเพียง 5 เงินนั้น จะมาเปลี่ยนชีวิตของเขาให้ดีขึ้นขนาดนี้ นับว่าเป็นวาสนาของเขาอย่างแท้จริงตอนนี้เขามีโรงเตี๊ยม มีที่ดินทำกิน มีไร่นาหลายสิบหมู่ มีเงินเก็บอยู่เป็นจำนวนหลายพันเหรียญทอง มีลูก ๆ ที่น่ารัก ชีวิตของเขาไม่ขาดอะไรอีกแล้ว ทุกอย่างกำลังเป็นไปในทางที่ดีส่วนน้องชายทั้งสองคนของเขาไม่ว่าพวกเขาอยากจะทำอะไร เขาพร้อมที่จะสนับสนุนเต็มที่ เขาจะรักษาครอบครัวของเขาเอาไว้ให้ดีที่สุ

หลังจากที่ฮั่นคุณเดินกลับมาจากคอกสัตว์เลี้ยงแล้ว เขาก็เข้าไปเล่นกับหลาน ๆ ของเขาทันที ส่วนเสี่ยวตั้นนั้นกลับไปหาพี่ชายที่ไร่นอก ตอนเย็นทุกคนจะมาร่วมกันกินมื้อค่ำที่นี่ ลี่ถิงถือโอกาสจัดงานต้อนรับน้องชายกลับบ้านและให้คนงานมาร่วมงานในวันนี้ด้วย“น้าหลิวขอรับนาข้าวเป็นอย่างไรบ้าง”“เรียนนายท่าน นาข้าวตอนนี้ดีมากเลยขอรับ ข้าวของเรากำลังตั้งท้องและเจริญเติบโตได้ดี ปุ๋ยบำรุงดินที่นายหญิงคิดค้นขึ้นมาได้ผลดีมากขอรับ”“เช่นนั้นก็ดีแล้ว พรุ่งนี้ท่านเข้าเมืองไปเรียกให้นายช่างมาสร้างคอกให้เจ้าสองตัวนั่นด้วยก็แล้วกัน จะให้ม้าไปนอนในคอกวัวตลอดมันก็ยังไงอยู่ ฝากท่านด้วยแล้วกัน แล้วก็อย่าลืมมาร่วมงานเย็นนี้ด้วยล่ะฝากบอกทุกคนด้วย"“ขอรับนายท่าน”“อืม เดี๋ยวให้เหวินข่ายมาพบข้าด้วยก็แล้วกัน”“ขอรับ เช่นนั้นข้าน้อยขอตัว”หลังจากหลิวจิวเฟยกลับไปแล้ว เขารีบไปบอกเหวินข่ายให้มาพบเฉิงคุณทันที และบอกให้ภรรยาของตัวเองมาช่วยนายหญิงทำอาหารสำหรับงานในตอนเย็นด้วย“เหวินข่าย นายท่านเรียกพบ”“ขอรับน้าหลิวข้าจะไปเดี๋ยวนี้ขอรับ น้าหลิวรู้หรือไม่นายท่านเรียกข้ามีเรื่องอะไร”“ไม่รู้นายท่านไม่ได้บอก เจ้าไปพบนายท่านก็รู้เอ

ตอนนี้ผักของบ้านหยางนับว่ามีไม่น้อย ต้าหลงกับเสี่ยวหลงเองก็อยากขายผักด้วยเมื่อก่อนเขาเคยเห็นอารองกับอาเล็กมีแปลงผักเป็นของตัวเอง พวกเขาเองก็อยากมีบ้าง ด้วยเหตุนี้แปลงผักที่เคยเป็นของสวี่คุณและฮั่นคุณ จึงได้ตกมาอยู่ในมือของเด็กหมูทั้งสองคน“ท่านแม่ ข้าอยากปลูกผักขอรับ ข้าขอแบ่งที่ดินไปทำแปลงผักได้หรือไม่” ต้าหลง“ใช่ขอรับท่านแม่ ขอแปลงผักของท่านอาได้หรือไม่ ท่านอาไม่ได้ปลูกผักแล้ว”“ทำไมต้าหลงกับเสี่ยวหลงถึงอยากปลูกผักล่ะลูก”“พวกเราอยากลองปลูกดูขอรับ และพวกเราจะดูแลแปลงผักเอง ท่านแม่ให้พวกเราทำนะขอรับ”“ใช่ขอรับท่านแม่ พวกข้าโตแล้วอีกไม่กี่วันก็จะ 6 ขวบแล้ว ถ้าผักที่ลูกดูแลงอกงาม ลูกก็จะตัดไปขายในหมู่บ้านขอรับ”“เช่นนั้นหรือ ถ้าหากจะทำแล้วก็ต้องจริงจังมีความรับผิดชอบ ลูกจะมาล้มเลิกกลางคันไม่ได้นะ”“ขอรับท่านแม่ ลูกสัญญาว่าจะดูแลอย่างดีขอรับ”“ได้ แม่อนุญาต เดี๋ยวแม่จะให้พี่ชายเหวินข่ายไปช่วยทำแปลงผักให้”“ขอบคุณขอรับท่านแม่ แล้วไข่ไก่เล่าขอรับหากเรากินไม่หมดลูกสามารถเอาไปขายได้หรือไม่ขอรับ”“ย่อมได้อยู่แล้วจ้ะ”"ขอบพระคุณท่านแม่ขอรับ"หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ทุกวันตอนเช้าเด็กทั้งสองคน