All Chapters of ภรรยาห้าตำลึงเงิน: Chapter 41 - Chapter 50

หลังจากที่นำเงินไปฝากเอาไว้แล้ว เฉิงคุณมุ่งหน้าไปยังตลาดค้าทาสทันที เขาต้องการคนไปช่วยทำงานไร่งานสวน ตอนนี้ภรรยาของเขาอุ้มท้องลูกของเขาอยู่ เขาไม่ต้องการให้นางทำงานหนัก อยากให้นางอยู่อย่างสบาย ตอนนี้เงินก็มีแล้ว เงินที่ได้มาวันนี้เขากินใช้ไปทั้งชีวิตก็ไม่หมด เงินบางส่วนเขาจะนำไปซื้อร้านค้าในเมืองเอาไว้ให้ภรรยาต้าฟงเดินมาถึงตลาดค้าทาส และหยุดรอให้นายท่านกับต้าหลางลงจากเกวียน ส่วนมันจะรออยู่ตรงนี้เพราะไม่สามารถเข้าไปได้ ในที่สุดนายท่านของมันก็มีเงินแล้ว ต่อไปไม่ต้องลำบากอีกแล้ว พอกลับไปถึงบ้านมันต้องปรึกษากับต้าหวังและต้าหลางเรื่องการช่วยนายท่านหาเงินเข้าบ้านเพิ่มแล้วต้าฟงที่กำลังคิดจะช่วยหาเงินเพิ่ม แต่ต้าหวังไม่ได้คิดเช่นนั้นในตอนนี้ มันและนายน้อยทั้งสองกำลังเดินมุ่งหน้าเข้าป่าเพื่อเก็บผลไม้ป่าเท่าที่จะหาได้ นายหญิงบอกว่าจะเอามาทำถังหูลู่เก็บเอาไว้ให้พวกมันกิน ขนมของมนุษย์นี่ก็อร่อยดี อีกอย่างมันชอบรสชาติเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ มาก กินแล้วรู้สึกสดชื่นดีจริง ๆเฉิงคุณและต้าหลางเดินเข้าไปในโรงค้าทาส ที่นี่มีทาสอยู่มากมายบางคนก็เต็มใจที่จะขายตัวเองเป็นทาส ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง เฉิงคุณเดินเลย

หลังจากที่เฉิงคุณกลับมาถึงบ้าน เขาให้คนงานทั้งหมดมาแนะนำตัวกับภรรยาและน้องชายของเขาทั้งสองคน และจะแจ้งกฎระเบียบที่ต้องปฏิบัติตามให้ทุกคนได้รับรู้เอาไว้ คนงานที่เฉิงคุณซื้อมา มีครอบครัว หาน ที่ประกอบด้วย หานเหวินข่าย พี่ใหญ่ อายุ 18 ปี หานหยวนฟง พี่รอง อายุ 17 และหานเสี่ยวตั้น น้องเล็ก อายุ 10 ขวบ เท่ากับหยางสวี่คุณอีกครอบครัวเป็นครอบครัว หลิว ประกอบด้วยหลิวจินเฟย อายุ 33 ปี ซุนเหมยฮัว 30 ปี ลูกชายคนโต หลิวจิ้นผิง อายุ 15 ปี หลิวจิ้นหยาง อายุ 14 ปีและลูกสาว หลิวหนี่ฮวา อายุ 13 ปีลี่ถิงได้แจ้งบอกกับคนงานว่าทุกคนจะได้รับเงินเดือนทุกคน เดือนละ 3 เงิน โดยให้หลิวจินเฟยรับหน้าที่หัวหน้าคนงาน คอยช่วยงานเฉิงคุณดูแลไร่ ส่วนพี่ใหญ่แซ่หาน มีหน้าที่ติดตามเฉิงคุณไปทำการค้า ส่วนภรรยาของหลิวจินเฟยลี่ถิงให้นางคอยดูแลเรื่องอาหารให้กับคนงานทั้งหมดลี่ถิงบอกกับคนงานทั้งสองครอบครัวว่า ทุกคนที่ทำงานที่นี่ให้คิดว่าเป็นครอบครัวเดียวกันต้องรักใคร่ปรองดองกัน ขยันทำงานและซื่อสัตย์ เพียงเท่านี้ที่นางและครอบครัวต้องการลี่ถิงบอกกับพวกเขาว่าจะส่งให้หานเสี่ยวตั้นไปเรียนที่สำนักศึกษาด้วย เริ่มจากวันพรุ่งนี้เป็นต้

เวลาผ่านไป 8 วัน วันที่ 9 ชาวบ้านก็ช่วยกันล้อมรั้วที่ดินทั้ง 15 หมู่ เสร็จสมบูรณ์ ส่วนงานแผ้วถางที่ดินนั้น เหลืออีกไม่มากแล้ว เฉิงคุณจึงให้ชาวบ้านมาช่วยแผ้วถางจนเสร็จ จากนั้นก็เริ่มงานในส่วนขุดบ่อส่วนงานไถพลิกหน้าดินนั้น ต้าฟง เสี่ยวเป่าและเสี่ยวซีก็ทำงานอย่างขยันขันแข็ง เฉิงคุณได้เข้าไปว่าจ้างนายช่างมาทำคอกวัวเพิ่ม นายช่างเองก็แปลกใจไม่น้อยผู้ใดเขาทำคอกวัวแบบนี้กัน คอกวัวของคนบ้านนี้ยังดีกว่าบ้านของชาวบ้านบางคนด้วยซ้ำงานทำความสะอาดคอกวัวและเล้าไก่นั้น ตกเป็นของหานหยวนฟง เฉิงคุณที่เห็นว่างานในบ้านมีน้าหลิวคอยดูแลแทนเขาอยู่แล้ว วันนี้่เขาจึงตั้งใจจะพาลี่ถิงไปซื้อร้านค้าในเมือง และก่อนออกจากบ้านเขาได้สั่งกำชับให้น้องชายทั้งสองคนดูแลบ้านให้ดีส่วนงานทำอาหารให้คนงานนั้นมีป้าจางคอยดูแล และงานส่วนของชาวบ้านที่จ้างมาก็มีจางอ้ายเทียนคอยดูแลเช่นเดียวกัน จางอ้ายตี้ที่ตอนนี้ผอมลงเล็กน้อยก็กำลังช่วยน้องชายของเขาทำงานในแปลงผัก“น้าหลิว ข้าฝากท่านดูแลทางนี้ด้วยนะ ข้าไปไม่นานเสร็จธุระแล้วจะรีบกลับ”“ขอรับนายท่าน ไม่ต้องเป็นห่วงนะขอรับ ข้าจะดูแลให้ดี นายท่านจะใช้วัวตัวไหนขอรับข้าจะไปตามให้”“ไปเรีย

ทางด้านเฉิงคุณที่พาคนงานเข้าป่าล่าสัตว์และขุดหลุมทำกับดักเพิ่ม หลังจากทำหลุมกับดักเสร็จพวกเขาก็เดินเข้าไปในป่าลึกต่อวันนี้เขาตั้งใจว่าจะล่าหมูป่ากลับไปให้ได้ จะได้มีเนื้อเก็บเอาไว้กินหน้าหนาว ต้าหลางที่วิ่งนำหน้ากลุ่มคนงานไป มันไม่ได้สนใจหาสัตว์ป่าช่วยนายท่านของมันเลยแต่สิ่งที่ต้าหลางตามหาคือ สมุนไพรล้ำค่าต่างหากล่ะ ตอนแรกต้าหวังกับต้าฟงเองก็อยากจะเข้าป่ามาหาของป่าด้วย แต่เกรงว่าในป่าจะเจอเสือเข้า ลาและวัวอย่างพวกมันคงแย่แน่ ๆ พอคิดได้แบบนั้นก็เลยล้มเลิกความคิดที่จะแอบเข้าป่าทันที“ต้าหลางเจ้ากำลังอะไร ได้กลิ่นสัตว์ป่าแถวนี้หรือไม่” เฉิงคุณที่เห็นต้าหลางส่องไปทางนั้นทีทางนี้ที เลยอดถามออกมาไม่ได้ ต้าหลางหยุดวิ่งและหันมาส่ายหน้าให้นายท่านของมัน“นายท่านขอรับ ในป่านี้มีสัตว์ป่าอันตรายหรือไม่ขอรับ” หลิวจิ้นผิงถามออกมาด้วยความกลัว เขาไม่เคยเข้าป่าเลยสักครั้งตั้งแต่เกิดมาจึงอดที่จะกลัวไม่ได้“จะว่ามีมันก็มีอยู่หรอกนะ แต่ข้าก็ไม่เคยพบเลยสักครั้ง เจ้าไม่ต้องกลัวไปหรอก พวกเรามากันเยอะขนาดนี้ ถึงจะมีมันก็ไม่ออกมาหรอกนะ”“ขอรับ”ต้าหลางที่วิ่งไปทั่วป่า แต่มันกลับไม่เจอสมุนไพรอะไรเลย ด้วยความโม

ท่ามกลางหิมะที่ตกลงมาไม่ขาดสาย ต้าฟงไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าใครจะนั่งสบายหรือจะร่วงลงมายังไง มันยังคงตั้งหน้าตั้งตาลากเกวียนวิ่งจนสุดกำลัง จะมามัวชักช้าไม่ได้ชีวิตนายหญิงและคุณชายน้อยสำคัญมาก ตอนนี้หมอตำแยที่นั่งมาบนเกวียนเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไม พ่อหนุ่มคนนี้ถึงได้บอกให้นางหาที่จับให้แน่น ๆยายเฒ่าหูหมอตำแยที่เกิดมาจนอายุปูนนี้แล้วไม่เคยเห็นวัวที่ไหนลากเกวียนวิ่งโดยไม่ต้องให้คนบังคับเลย แต่ในเมื่อมันเป็นแบบนี้นางคงต้องหาที่ยึดให้แน่นเพื่อรักษาชีวิตวัยชราเอาไว้ไม่ให้ตกลงไปตายก่อนวัยอันควร ในที่สุดก็มาถึงบ้านเสียทีหลิวจิวเฟยและยายเฒ่าหูถอนหายใจอย่างโล่งอก หลังจากที่หมอตำแยลงจากเกวียนแล้วหลิวจิวเฟยก็ปลดต้าฟงออกจากเกวียนทันที ต้าฟงเองก็ไม่รอช้าทันทีที่มันเป็นอิสระ มันก็รีบวิ่งไปรวมกับพวกต้าหวังที่รออยู่ก่อนแล้วโดยมีต้าหลางและต้าเซิ้น ที่สามารถเข้าไปในบ้านได้ ออกมาส่งข่าวเป็นระยะ ๆส่วนในท้องของลี่ถิงนั้น เจ้าเด็กแสบทั้งสองกำลังถกเถียงกัน เพราะต่างคนก็ต่างต้องการที่จะเป็นพี่ชาย จึงทำให้เกิดการลงไม้ลงมือกันอีกครั้ง“ข้าจะเป็นพี่”“ข้าต่างหากที่ต้องเป็นพี่ ชาติที่แล้วข้าก็เป็นพี่ ชาตินี้ข้าก็ต้