All Chapters of Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ: Chapter 21 - Chapter 30

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จกาตาก็นำทางวชิรันมายังห้องครัวขนาดใหญ่ที่มีจอสมาร์ทแทปเลตเท่าทีวีขนาด 50 นิ้วจอแบนบนฝาผนังที่ติดตั้งอยู่ตรงกลางของห้อง “ตรงนี้ค่ะนายท่าน” หัวหน้าแม่บ้านยิ้มแป้นภูมิใจนำเสนอ “ที่นายท่านถามว่าเราจะเลือกของสดได้อย่างไรก็คลิกตรงรูปรายการสินค้าแบบนี้ค่ะๆ” กาตาจิ้มบนจอสัมผัสยักษ์ใหญ่อย่างคล่องแคล่ว “ตัวกล้องสามารถหมุนได้ 360 องศาพร้อมปลายทางจะมีระบบหุ่นยนตร์รองรับยกให้เราดูหรือพลิกซ้ายขวาได้หมดตามแต่เราต้องการตรวจสอบแถมจะขึ้นวันเดือนปีที่ผลิตสถานที่ที่ผลิตอย่างละเอียดเพียงแค่กดปุ่มนี้ค่ะ” หัวหน้าแม่บ้านอธิบายอย่างใจเย็นแต่คนต่างโลกอย่างวชิรันรู้สึกทึ่งและตาแตกในนวัตกรรมและเทคโนโลยีที่ทันสมัยของโลกยุคนี้ไม่ได้ที่ได้ยินมาว่านักบินสามารถบังคับเครื่องบินให้ไปตามจุดหมายปลายทางได้โดยที่นักบินไม่ต้องประจำการอยู่บนเครื่องบินสามารถสั่งการและบังคับเครื่องบินอยู่มุมไหนของโลกใบนี้ก็ได้เพียงแค่มีอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง AI พัฒนาไปไวมากจนน่าตกใจและไม่คาดคิดว่าตัวเองจะทันได้เห็นโลกยุคอนาคตที่ AI เข้ามามีบทบาทในการเอื้ออำนวยความสะดวกให้กับมนุษย์ขนาดนี้มาก่อนวชิรันจ้องมองห

ALFONSO CLUBวันนี้นักธุรกิจใหญ่อย่างซานนาห์ไม่มีธุระอะไรมากมายเพียงแค่หาเรื่องไม่กลับบ้านแวะมาดื่มสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อนฝูงที่นานๆจะนัดเจอกันที“วันนี้นายท่านว่างแล้วหรือไงถึงนัดรวมพล” เจ้าของผับอย่างอัลเฟรดพูดเย้าแหย่ก่อนจะยกแก้วขึ้นจิบน้ำสีอำพันสีสวยพลางปรายตามองอีกฝ่ายที่เอาแต่นั่งสูบซิการ์นิ่งไม่พูดไม่จาตั้งแต่เข้าห้องมา“ช่วงนี้มันช่วงข้าวใหม่ปลามันไม่ใช่เหรอไงพวกทำไมนายท่านถึงมานั่งแกร่วอยู่ที่นี่ล่ะหรือว่าเสื่อม…” สเตนพูดเสริมขึ้นมาบ้างพลางหัวเราะในลำคออย่างขบขันพวกเขาสามคนเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กเพราะแวดวงธุรกิจรวมถึงเป็นพาร์ทเนอร์ในการทำธรุกิจต่างๆอีกด้วย “แกว่าฉันคงจะมีอารมณ์ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ล่ะนะได้คนแบบนั้นเป็นเมีย” ซานนาห์ตอบเสียงเรียบสองตามองออกไปยังด้านล่างที่ผู้คนต่างโยกย้ายเต้นรำกันอย่างสนุกสนานแต่ตอนนี้ตัวเขาไม่มีอารมณ์ร่วมเลยสักอย่าง “ฮ่าๆ” สองเพื่อนซี้หัวเราะร่วนอย่างสะใจ“เออ…ก็ยัยคนสวยเค้าวีรกรรมเยอะจริงช่วงหลายเดือนก่อนก็มาตามตบโอเมก้าผมสีชมพูวงแตกจนคนทั้งคลับแตกฮือบอดี้การ์ดอัลฟ่าของฉันยังไม่กล้าเข้าไปห้ามเหลือเชื่อเลย” อัลเฟรดพูดพลางเล่าเหตุการณ์ที่อัน

กาตาที่ยืนเป็นหนูติดจั่นรอคอยนายท่านกลับบ้านอย่างกังวล ก็คุณอันดารันออกไปข้างนอกตั้งแต่ตอนหัวค่ำ จนตอนนี้จะตี 1 ยังไม่กลับมาแถมกำชับไม่ให้โทรแจ้งนายท่านใหญ่อีก ตาย ตาย แน่ ๆ ถึงแม้จะมีบอดี้การ์ดติดตามไปด้วยแต่กาตาก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี เพราะเห็นว่าคดีอุบัติเหตุยังหาข้อสรุปไม่แน่ชัดว่าเป็นการวางแผนฆาตรกรรมหรือไม่ ส่วนอีธานนั้นก็กังวลไม่แพ้กัน ก่อนจะได้ยินเสียงเครื่องยนตร์แล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้านก็กุลีกุจอไปต้อนรับ ภาพที่เห็นทำเอาทั้งคู่พูดไม่ออกก่อนจะเอ่ย“นายท่านนายท่านเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”“ไม่มีอะไรห้ามใครขึ้นไปรบกวน”“ปล่อยผมลงเดินเองได้”ก่อนที่นายท่านใหญ่จะอุ้มนายท่านอีกคนขึ้นข้างบนบ้านด้วยท่วงท่าหมิ่นเหม่“ไปพักเถอะกาตาพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน” อีธานเอ่ยเตือนหัวหน้าแม่บ้านที่เหมือนจะช็อกกับภาพเมื่อครู่เมื่อตั้งสติได้คนทั้งคู่ก็กลับไปพักผ่อนเสียทีหลังจากยืนรอนายท่านมาเกือบค่อนคืน“คุณซานนาห์ห้องผมอยู่ทางนี้” วชิรันทั้งจิกทั้งข่วนกำปั้นน้อยๆทุบอกกว้างเพื่อหาทางเอาตัวรอดแต่ก็สู้แรงอัลฟ่าตัวโตไม่ได้ ตุ๊บอ๊ะ! วชิรันจุกตรงท้องอย่างแรง“คนนะไม่ใช่ตุ๊กตาโยนมาได้—” บ่นได้ไม่กี่คำร่างสูงใหญ่ก็ทาบ

3 วันต่อมา… “นายท่านครับเอ่อ…ขอโทษที่ผมต้องโทรมารบกวนเหมือนว่าที่คฤหาสน์จะมีปัญหา” พ่อบ้านอีธานเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก“หืม?”เป็นอีกวันที่ซานนาห์กลับบ้านตั้งแต่หัวค่ำตั้งแต่แต่งงานแพลนการทำงานก็หลายๆอย่างก็ถูกตัดทอนลงในแต่ละวันไม่ให้อัดกันแน่นจนเกินไปอย่างน้อยก็ต้องทันกลับไปฟังคำรายงานของพ่อบ้านในแต่ละวันซึ่งก็มักจะเป็นเรื่องที่เขาคาดไม่ถึงจนต้องกลับมาฟังทุกวันโดยรู้ตัวรถหลายคันแล่นเข้ามาจอดที่คฤหาสน์แต่สถานการณ์แตกต่างไปจากทุกวันไม่ว่าจะบอดี้การ์ดหรือแม่บ้านคนสวนต่างก็ออกมายืนออกันข้างนอกจนหมดจนซานนาห์อดสงสัยไม่ได้“เกิดอะไรขึ้น”ประมุขของบ้านเอ่ยถามเสียงเรียบอีธานกุลีกุจอมาต้อนรับอย่างเฉกเช่นทุกวันแต่สีหน้าของพ่อบ้านกลับย่ำแย่“กลิ่นอะไร” “ไม่ทราบเหมือนกันครับคงต้องถามนายท่านเอาเองละครับ”“อันดารันทำอะไร?”วชิรันผิวปากอารมณ์ดีคั่วน้ำพริกอ่องอยู่ในครัวน้ำพริกถ้วยนี้กว่าเครื่องจะครบแต่ละอย่างมาจากคนละมุมโลกไหนจะครกแกรนิตที่ดีไซน์ได้มาอย่างลงตัวเหมาะเจาะแต่อย่างน้อยโลกนี้ก็ยังมีกะปิกว่าเขาจะดั้นด้นเสาะหามาได้เลือดตาแทบกระเด็นกะปิหนึ่งกะปุกแพงกว่าไข่ปลาคาเวียร์เสียอีกการันตีรสชาติดั้งเดิ

ก่อนการปะทะฝีปากจะเริ่มขึ้นอีกครั้งซานนาห์ก็ถูกเสียงเรียกข้างหลังให้ละความสนใจจากภรรยาตรงหน้าก่อนจะหันไปทักทายอย่างเป็นกันเองทักทายแบบ Faire La Bise (แฟลาบีซ) แก้มชนแก้มหรือจุ๊บแก้มกันหญิงสาวผมทองตาสีเทาดวงหน้าสวยเฉี่ยวแถมทรวดทรงองค์เอวเหมือนนางแบบชุดชั้นในชื่อดังไม่แปลกใจที่อิตานั่นจะยินดีปรีดาที่ได้ทักทายเจ้าหล่อนวชิรันลอบเบ้ปากอยู่ในใจเสียงจุ๊บแก้มกันดังจุ๊บจั๊บแถมเจ้าหล่อนยังปรายตามามองที่เขาอีกอย่างท้าทายมารยา!ก่อนวชิรันจะยกมือด้านซ้ายที่สวมแหวนเพชรเม็ดโตทำทีปิดปากแต่ก็กรีดกรายนิ้วให้เเสงไฟในห้องกระทบกับแหวนเพชรน้ำดีในมือของเขาส่องแสงระยิบระยับแย้มยิ้มให้เจ้าหล่อนปากกว้างก่อนจะเดินหนีไปอีกทางลูกไม้ตื้นๆมาก่อนแล้วไงจ๊ะฉันถือทะเบียนสมรสอีกหน่อยต้องพกไว้ใช้แทนพัดเจออย่างแม่สาวคนนั้นอีกเมื่อไหร่ทำทีหยิบมาพัดอวดให้เห็นเป็นบุญตาจะได้หายคันว่าแต่เขาจะหัวร้อนทำไมกันนะแหวนเพชรเม็ดนี้หากไม่ได้ออกงานก็คงไม่มีโอกาสได้สวมใส่มันแต่มันก็มีขนาดพอเหมาะกับนิ้วนางข้างซ้ายของเขาพอดีตอนกาตาถือมาให้ที่ห้องแต่งตัววชิรันเองยังอดแปลกใจไม่ได้เพชรน้ำงามขนาดนี้คุณเขาซื้อเก็บมาใส่เองก็ไม่น่าจะใช่ของแท้