All Chapters of ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก: Chapter 11 - Chapter 20

หลังจากเพลงจบ พริตตีหน้าแบ๊วก็เดินหอบแฮ่กๆ กลับเข้ามาหลังเวที เพื่อเปลี่ยนให้โชว์ต่อไปขึ้นแสดง ทันทีที่เดินสวนกันในระยะประชิดเสียงแหลมเล็กก็กระซิบลอยลมมา“ขอให้โชคดีนะยายนมปลอม” ก่อนกระแทกชนไหล่หญิงสาวจนเซแซ่ดๆอะไรของเขาวะ? ภีรดามองตามหลังแม่สาวแอ๊บแบ๊วอย่างงุนงง เธออุตส่าห์อยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรให้ ยังโดนหางเลขอีกเรอะ ดุเดือดจริงๆ เวทีนี้เอาน่า อย่างน้อยฝ่ายนั้นก็ยังอวยพรให้ เธอจะไม่ถือโทษแล้วกัน หญิงสาวพยายามคิดในแง่ดี“หมายเลขสิบสามสแตนด์บายค่ะ”ภีรดาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เรียกพลังก่อนเดินออกไปยืนกลางเวทีที่ดับไฟมืด และโพสท่าตามที่ซ้อมไว้ รอบนี้เธอเลือกการเต้นแจ๊ซแดนซ์ที่ถนัดมาเรียกคะแนนจากกรรมการพรึ่บ! ทันทีที่แสงสปอตไลต์จับไปที่เรือนร่างงดงามบนเวที หัวใจของใครหลายคนก็ถูกกระชากอย่างแรง และหนึ่งในคนที่ตั้งตารอนั้นมีกรรมการหน้าเข้มอย่างรวินรุตม์รวมอยู่ด้วย ดวงตาคมวาววับจับจ้องแม่สาวน้อยตรงหน้าไม่วางตาจนกระทั่งวินาทีที่ทุกคนรอคอยมาถึงเมื่อเสียงดนตรีดังกระหึ่มขึ้น และร่างสุดเซ็กซี่เริ่มขยับกายเตรียมโชว์ลีลาเด็ด แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็บังเกิด“ปูหนีบอีปิ อีปิ อีปิ เจ็บหลาย ปูหนีบอีปิ อี

ถ้าทำได้เธอก็อยากจะนั่งขัดสมาธิแล้วเอานิ้วชี้จุ่มน้ำลายมาวนที่ขมับเหมือนพ่อเณรน้อยเจ้าปัญญา คิดสิๆ แพนด้า เปรียบกับอะไรดีหว่า...ปิ๊ง!สาวงามเจ้าของหมายเลขสิบสามเชิดหน้าขึ้น สบตาคนถามตรงๆ“ขอบคุณสำหรับคำถามค่ะ แพนคิดว่ารถบิ๊กไบก์ก็เหมือนกับผู้หญิงค่ะ รูปลักษณ์ภายนอกของรถก็เหมือนรูปร่างหน้าตาของพวกเธอ ที่บางคนสวยแต่รูปจูบไม่หอม หรือบางคนอาจจะไม่สวยมากแต่กลับดูมีเสน่ห์ดึงดูดสายตา และถ้าอยากรู้ว่ารถคันไหนที่มีสมรรถนะดีจริง แรงจริง เร็วจริงหรือไม่ ก็ต้องลองขี่ดู เหมือนผู้หญิงที่มองแค่หน้าตาไม่ได้ แต่ต้องลองคบหา จะได้รู้ลึกเข้าไปถึงนิสัยใจคอและความคิดของพวกเธอ“อย่างแพนเองก็เหมือนรถบิ๊กไบก์ของราฟาเอล เรซซิ่ง ที่อาจไม่ได้สวยโฉบเฉี่ยวสะดุดตาในนาทีแรก แต่ถ้าได้ลองขับขี่ด้วยตัวเองถึงจะรู้ว่าสมรรถนะแรงและเร็วโดนใจแค่ไหน ของแบบนี้บอกไปก็เท่านั้น ต้องลองพิสูจน์ด้วยตัวเองถึงจะรู้ว่าเข้ากันได้หรือเปล่าค่ะ”ไงล่ะๆ คำตอบเธอ ขนาดเพิ่งคิดได้สดๆ ร้อนๆ เลยนะนี่ ดูเอาเถอะ ทำคนถามอึ้งไปเลย หญิงสาวแอบยักคิ้ว คลี่ยิ้มยั่วใส่ตาคมๆ ของพ่อเทพบุตรเจ้าของคำถาม“อัยย่ะ...คำตอบน้องแพนด้าขาแดนซ์ของแกเจ๋งดีนะนี่” ตติย

“ใครกันแน่ที่ขี้อิจฉา ชอบลอบกัดคนอื่น โดนกรรมตามสนองแค่นี้ยังน้อยไป ดีเท่าไหร่แล้วที่นมปลอมไม่กระเด็นหลุดออกมาทั้งยวง ชิ ไม่ดีหรือไง พวกเธออยากดังอยู่แล้วนี่ หนูแพนก็ช่วยให้ดังสมใจแล้วไง เดี๋ยวโลกออนไลน์ก็ต้องแชร์รูปพริตตีนมหลุดกันให้ว่อน ดูซิว่าจะเอาหน้าไปไว้ไหน แหม มันสะใจฉันจริงจริ๊ง...”จีน่าฟังแล้วหน้าเสีย หันไปมองรอบข้างก็เห็นหลายคนกำลังจ้องโทรศัพท์แล้วซุบซิบกันสนั่น สลับกับมองมาที่เธอด้วยสายตาสมเพชก็อับอายจนแทบจะลงไปดิ้นตาย“แก อีดาว!” นวลสุรางค์เงื้อมือขึ้นสูงหมายตบคู่แค้นให้ดับดิ้น ทว่าประกายดาวกลับไวกว่าชิงปล่อยหมัดก่อนผลัวะ...สาวประเภทสองถึงกับหน้าหงาย ล้มก้นจ้ำเบ้าไม่เป็นท่าลงไปนอนนับดาว ท่ามกลางเสียงวี้ดว้ายรอบบริเวณภีรดาอ้าปากค้างมองเหตุชุลมุนตรงหน้าด้วยความตะลึง ครั้นจะห้ามก็จนปัญญาด้วยสภาพเดี้ยงไม่เอื้ออำนวยต่อการเป็นกรรมการมวย จนเหตุการณ์ทำท่าจะลุกลามบานปลายเพราะสองฝ่ายไม่มีใครยอมใคร พุ่งเข้าใส่ตบตีกันแบบไม่ยั้ง ร้อนถึงพนักงานรักษาความปลอดภัยและกรรมการจัดงานต้องรีบเข้ามาห้ามมวยยกใหญ่พี่เลี้ยงพริตตีทั้งสองฝ่ายถูกจับแยกและโดนคาดโทษด้วยใบแดงคือไล่ออกจากเวทีและห้องแต่ง

“สิบปีมันนานไป จีน่าขอตบมันก่อนสักทีได้ไหมคะ”“เข้ามาสิยะ นึกว่ากลัวหรือไง หึ อยากโดนแฉยับก็เข้ามาเลย มา...” ประกายดาวกระดิกนิ้วท้าเหย็งๆ ร้อนถึงทีมงานแถวนั้นต้องรีบเข้ามาจับแยกก่อนเกิดศึกไทยไฟต์อีกรอบ“พี่ดาวคะ เรากลับกันดีกว่านะคะ แพนเหนื่อยอยากพักค่ะ” ภีรดารีบรั้งตัวสาวขาลุยรุ่นใหญ่ไปอีกทาง ตอนนี้เธอเหนื่อยจนไม่มีแรงจะทะเลาะตบตีกับใครแล้ว“เจ็บใจนัก อิพวกหมาลอบกัดแบบนี้มันต้องตบให้หายซ่า แพนไม่น่าห้ามพี่เลย” หลังออกมาจากจุดเกิดเหตุได้ ประกายดาวก็บ่นฮึดฮัดขัดใจ“ใจเย็นๆ ค่ะพี่ดาว ขืนมีเรื่องกันเราจะเสียชื่อเปล่าๆ น่ะสิคะ แพนยังไม่อยากลงหน้าหนึ่ง แค่แดนซ์หลุดโลกไปบนเวทีเมื่อกี้ก็อายจะแย่แล้ว ไหนจะเรื่องดึงเกาะอกหลุดนั่นอีก แค่นี้ก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ป่านนี้โลกโซเชียลคงแชร์คลิปแพนกันสนุกไปแล้วมั้งคะนั่น ดังแย่เลย” หญิงสาวเอ่ยติดตลก เพื่อผ่อนคลายอารมณ์ให้อีกฝ่าย “เฮ้อ พูดแล้วก็เจ็บใจไม่หาย ยังดีนะที่หนูเอาชนะพวกนั้นได้ ถึงจะไม่ได้มงก็เหอะ แต่ก็สะใจเจ๊ชะมัด”“ขอโทษนะคะที่แพนทำให้พี่ดาวผิดหวัง”“โอ๊ย...ช่างหัวมันเหอะ อย่าคิดมาก ไม่ได้มงแต่ยังติดท็อปท็อปทรีก็ไม่เลวร้ายสักหน่อย เอ

“หมายความว่าไงคะ”“หมายความว่าผมมีงานจะให้คุณทำน่ะสิ”พริตตีสาวทำตาปริบๆ ก่อนชี้ที่อกตัวเอง “งาน? ให้ฉันทำเนี่ยนะคะ?” “หรือแถวนี้มีหมีแพนด้าตัวอื่นอีกล่ะ”แน่ะ กวนโอ๊ยเข้าไป แพนด้าสาวชักหัวร้อน พยายามข่มอารมณ์ด้วยการท่องคาถาสกัดมารในใจ“นั่งสิ ผมขี้เกียจแหงนคอคุย มันเมื่อย”รวินรุตม์เอ่ยเสียงเย็นชาเรียบๆ แต่ทำไมคนฟังกลับรู้สึกเหมือนโดนบังคับยังไงชอบกล แต่กระนั้นด้วยความเพลียร่าง หรืออาจเพราะหน้ามู่ทู่ของอีกฝ่ายทำให้เธอตัดสินใจหย่อนกายนั่งลงตรงฝั่งข้ามซึ่งห่างจากอีกฝ่ายเป็นโยชน์“ไกลไป” ฝ่ายนั้นพยักพเยิดไปที่เก้าอี้ข้างๆ ตัว เป็นเชิงบอกให้เธอรู้ว่าควรนั่งตรงไหน “ผมขี้เกียจตะโกนคุยข้ามห้อง”ภีรดาอยากจะบ้า พูดมาได้ว่าขี้เกียจตะโกนคุย แล้วใครใช้ให้เขาจองห้องเสียกว้างแบบนี้เล่า มาสองคนจองมันเข้าไปเกือบสิบที่นั่ง ตาบ้านี่เผด็จการไม่รู้เวล่ำเวลาอีกละ เดี๋ยวหงุดหงิดขึ้นมาแม่ก็คว่ำโต๊ะให้เสียเลยนี่“หรืออยากจะยืนคุย”พริตตีสาวแอบระบายลมหายใจเบาๆ ก่อนข่มอารมณ์เดินกะเผลกๆ ไปนั่งเก้าอี้ไม่ไกลจากที่เขานั่งนักเอาน่า เขาอาจจะมีงานดีเงินงามให้เธอทำก็ได้ ดีเหมือนกัน สงสัยช่วงนี้ดวงเรื่องงานกำลังเฮงม