Semua Bab ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก: Bab 21 - Bab 30

“สี่ปี! คุณเป็นเกย์หรือเปล่า”“ผมเป็นผู้ชาย!” ตอบกลับเสียงเขียว “ให้ตายเถอะ หน้าตาอย่างผมนี่บ่งบอกรสนิยมรักป่ามากหรือไง หา!”คนฟังแอบกลอกตา อีตานี่อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ยิ่งกว่าคนวัยทองเสียอีก“อย่าบอกนะว่านกเขา...เอ๊ย...เอ่อ...ส่วนนั้นของคุณมันใช้การไม่ได้” นัยน์ตาใสแจ๋วหลุบลงมาหยุดที่กึ่งกลางลำตัวเขาอย่างอดไม่ได้“อืม...” เสียงเนือยๆ เจือรำคาญนิดๆ “ก็ประมาณนั้น”เธอจ้องหน้าหล่อๆ ของเขาเขม็ง อีตานี่ถ้าตัดเรื่องป๋าหมากแล้ว เขาก็คือเจ้าชายในฝันของผู้หญิงดีๆ นี่เอง คุณสมบัติเพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การงาน ฐานะ แต่ดันเสื่อมสมรรถภาพทางเพศเนี่ยนะโถ...เวรกรรมของสัตว์โลก!“เอาละ ฉันพอเกตละ คุณต้องการให้ฉันปลุกอารมณ์หื่นที่ซุกซ่อนในตัวคุณสินะ”“อืม”โอแม่เจ้า หมอนี่ตาส่อนถึงขั้นเห็นเธอสวยเซ็กซี่ขนาดจะยั่วผู้ชายที่กามตายด้านอย่างเขาให้กลับมาฟิตปึ๋งปั๋งเตะปี๊บดังเปรี้ยงได้ขนาดนั้นเชียว ช่างเป็น ‘เกลียด’ เหลือเกิน“ขอถามอีกคำนะคะ ทำไมคุณถึงเลือกฉัน”คำถามนี้แม้แต่คนถูกถามก็ไม่เข้าใจตัวเองเช่นกันว่าทำไม ผู้ชายที่เพียบพร้อมอย่างรวินรุตม์ ที่เพียงแค่เขาเอ่ยปากคำเดียว ผู้หญิงค่อนเมืองก็พร้อมยอมตายเพื่

นี่เขาควรขำหรือควรสงสารเธอดีนะ ด้วยความสังเวชหรือเอ็นดูก็สุดจะคาดเดา ทำให้ชายหนุ่มต้องยื่นมือไปรั้งต้นคอของอีกฝ่ายให้อยู่ในองศาที่ถนัด เพื่อสอนเทคนิคที่ถูกต้องให้เสียเอง“อะอื้ม...” หญิงสาวถึงกับครางอู้อี้ในลำคอ เมื่ออีกฝ่ายส่งปลายลิ้นอุ่นซ่านเข้ามาเยี่ยมเยียนในโพรงปากหวานฉ่ำ และเกี่ยวกระหวัดปลายลิ้นของเธออย่างหยอกเย้า นั่นแหละภีรดาจึงได้สติกลับมาอีกครั้งเมื่อรับรู้ถึงหายนะที่กำลังมาเยือน เวรแล้ว! ผีห่าซาตานตนไหนสิงให้เธอเผลอจูบเขาได้กันล่ะนี่ จูบแรกของเธอเลยเชียวนะ ขนาดแฟนเก่าคบมาตั้งหลายปียังไม่เคยได้ลิ้มรสจูบเธอเลยสักครั้งฮือ...ปากฉันเสียความบริสุทธิ์ให้ใครไม่เสีย ดันมาพลาดท่าเสียทีให้อีตาภูเขาน้ำแข็ง แถมกามตายด้านนี่ได้ยังไงเนี่ยพริตตีสาวพยายามขืนตัวจะถอนริมฝีปากออก แต่หนุ่มตัวร้ายกลับไม่ยอมปล่อยง่ายๆ เขาและเล็มทุกอณูความฉ่ำหวานของเธออย่างติดใจ เห็นกะโหลกกะลาแบบนี้ ใครจะไปคิดว่าแม่สาวตรงหน้าจะซ่อนความหวานฉ่ำนุ่มชุ่มลิ้นราวกับเนื้อหมูคุโรบุตะไว้ จนเขาชักไม่อยากจะหยุดแค่จูบเดียวเสียแล้วจนพอใจ ชายหนุ่มจึงถอนเรียวปากอุ่นร้อนจากยายหมูแพนด้ากะทะร้อน แม้จะเสียดายอยู่บ้าง แต่นี่มันก็ท

“ต๊าย อะไรกันคะ คุณล้อคาร่าเล่นอีกแล้ว เราเพิ่งเจอกันที่คอนโดคุณเมื่อวานซืนนี้เอง ทำเป็นจำกันไม่ได้เสียแล้ว น่าตีจริงๆ” แม่สาวนามคาร่าค้อนใส่อีกวง แต่จงใจส่งสายตาโชว์เหนือไปให้ผู้หญิงอีกคน “วันนั้นเรายังสนุกสุดเหวี่ยงด้วยกันแล้วคุณยังนอนกอดคาร่าทั้งคืนเลย ลืมแล้วเหรอคะ”แม่เจ้าโว้ย! นี่มันรายการคนอวดผัวหรือไงคะ ผู้ชมจำเป็นค้อนปะหลับปะเหลือกลมๆ แล้งๆ เชอะ ไหนว่าไร้อารมณ์หื่นไง อย่างนี้มันขี้จุ๊เบเบ๋นี่หว่า“นี่คุณ...” ส่วนเกินกระตุกมือเขาเบาๆ พลางกระซิบ “แฟนคุณมาตามแล้ว งั้นฉันขอกลับเลยได้ไหม ไม่อยากเป็นก้าง”แทนที่จะปล่อย เขากลับหันมาถลึงตาดุใส่ พร้อมกับกุมมือเธอไว้มั่นราวกับแกล้ง “ขอโทษนะ ผมจำไม่ได้จริงๆ” ท้ายประโยคมีส่งสายตามากำราบแพนด้าสาวที่ทำไม่รู้ไม่ชี้ ขยับตัวยุกยิกเพราะกำลังตั้งหน้าตั้งตาแงะมือตัวเองออกจากมือกาวของเขาพัลวัน“คาร่าเข้าใจค่ะ เพียงแค่อยากให้คุณรู้ว่าหลังจากวันนั้นมาคาร่าก็คิดถึงแต่คุณคนเดียวทั้งวันทั้งคืนจนไม่เป็นอันทำอะไรเลยนะ คงเป็นพรหมลิขิตแน่ๆ ที่กองถ่ายมาจัดงานเลี้ยงปิดกล้องกองละครที่นี่วันนี้ เราเลยได้เจอกัน” ดวงตาคู่งามชะม้อยชะม้ายให้ท่าสุดพลังแหวะ...พร

ความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นฉับพลัน ทำให้ภีรดาหัวใจเต้นผิดจังหวะ อันที่จริงคนตรงหน้าเวลาใส่หมวกกันน็อกแบบนี้ก็เท่ไม่เบาแฮะ“บ้านคุณอยู่ที่ไหน”คนถูกถามบอกพิกัดบ้านตัวเองตาลอยๆ เหมือนตกอยู่ในมนตร์สะกด แม่จะว่ายังไงนะถ้าเห็นลูกสาวเป็น สก๊อยซ้อนบิ๊กไบก์ผู้ชายแบบนี้ จะช็อกน้ำลายฟูมปากหรือว่าจะจุดพลุฉลองที่ลูกสาวขายออกนะ“ถ้าไม่อยากตกก็เกาะผมไว้ดีๆ แล้วกัน” หญิงสาวเอื้อมมือไปดึงชายเสื้ออีกฝ่ายไว้อย่างเสียไม่ได้ แต่พอรถออกตัวอย่างแรงเท่านั้นร่างอรชรก็หงายเงิบ จนต้องรีบกอดบั้นเอวสอบของอีกฝ่ายไว้ทันทีรวินรุตม์มองมือบางที่กอดรัดเอวตัวเองไว้ ก่อนกระตุกยิ้มมุมปากนิดๆ ถ้ายายนี่รู้ว่าตัวเองเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับเกียรติให้ขี่เจ้าสายฟ้าลูกรักของเขาจะว่ายังไงนะ ฝ่ายคนที่เพิ่งเคยซ้อนบิ๊กไบก์ครั้งแรกจ้องมองแผ่นหลังกว้างน่าซบตรงหน้าด้วยความเขิน หัวใจเต้นแรง สายลมยามค่ำพัดมาโดนหน้าให้ความรู้สึกราวกับกำลังโบยบินอยู่ในอากาศอย่างอิสระ อืม นี่สินะ ใครๆ ถึงชอบแว้นเจ้านี่กันนัก พอหน้าโดนลมพักใหญ่ก็เริ่มจะเคลิ้ม สุดท้ายศีรษะทุยสวยจึงซบลงที่หลังของเขา พร้อมเสียงกรนเบาๆรถบิ๊กไบก์คันโก้มาถึงที่หมาย เขาจอดรถบ้านช

“ถ้างั้น...หนูขอเสียค่าปรับตรงนี้เลยได้ไหมคะ” หญิงสาวพยายามจะต่อรอง “คุณดาบจะคิดค่าปรับเท่าไหร่...”“ถ้าไม่อยากถูกจับฐานติดสินบนเจ้าพนักงานอีกกระทง ผมขอแนะนำให้คุณไปที่โรงพักดีกว่านะครับ ผมขอตัวก่อน...”ภีรดาถึงกับตาโต ในใจแอบนึกชื่นชมตำรวจไทยผู้ซื่อสัตย์ไม่ยอมคดโกง ส่วนอีกใจก็อดละอายตัวเองไม่ได้ แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็เพราะความอยากช่วยแม่ไม่ให้ติดคุกเท่านั้น“แม่ไม่ไปนะลูก ช่วยด้วย ฮือ...ไม่เอาคุก ไม่เอ๊า...” นางน้อมจิตต์ร้องไห้สะอึกสะอื้นเป็นเด็กๆ จนลูกสาวปวดเฮดเพลียฮาร์ตจนพูดไม่ออกจะบ้าตาย ก่อนจะตั้งบ่อนในบ้านล่ะไม่คิดปรึกษากันนะแม่นะ ทีอย่างงี้มางอแงไม่เอาคุกๆ เฮ้อ...กลุ้มภีรดาได้แต่ยืนมองแม่ตัวเองถูกต้อนขึ้นรถติดลูกกรงไปพร้อมกับยมุนาพี่สาวของเธอที่โดนหางเลขไปด้วยฐานเป็นกองเชียร์อย่างจนปัญญา ค่าปรับเท่าไหร่ไม่รู้แต่ต้องคูณสอง อุตส่าห์หาเงินมาได้อย่างลำบาก ยังไม่ทันหายเหนื่อยเลยก็ต้องมาหมดไปกับค่าประกันตัวแม่กับพี่สาวเสียแล้วเฮ้อ...ชีวิตฉันช่างบัดซบแท้!“ครอบครัวคุณนี่ครื้นเครงดีนะ...” เจ้าของเสียงเย็นเอ่ยขึ้นเรียบๆ ด้วยหน้าตาเฉยเมย ทำเอาพริตตีสาวสะดุ้งหันขวับไปมองคนตัวโตที่มายืนข้า