บททั้งหมดของ ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก: บทที่ 1 - บทที่ 10

แต่นั่นยังถือว่าเบาะๆ เพราะบางรายหนักกว่าถึงขั้นขู่วางเพลิงหากเขาไม่ยอมร่วมรักกับเจ้าหล่อน ก็เคยมีมาแล้ว!แต่ที่แสบสุดเคยมีคนปล่อยข่าวว่าเขาเป็นพวกไร้น้ำยา เสือปืนฝืด เป็นโรคประหลาดน่ารังเกียจเกินเยียวยา และแน่นอนว่าคนที่ปล่อยข่าวทำนองนั้นก็จบอนาคตไม่สวยสักราย เพราะโดนแฟนคลับของเขาตามถล่มโจมตีจนแทบจะโผล่ออกจากบ้านไม่ได้ไปหลายเดือนทีเดียว โดยทุกคนหารู้ไม่ว่าข่าวที่ว่านั่นไม่ใช่แค่เพียง...ข่าวลือที่ไร้มูล!ชายหนุ่มอัดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ดวงตาคมกริบทอดมองอาวุธลับประจำกายที่นอนนิ่งสงบไม่หือไม่อืออย่างสิ้นหวังสี่ปีมาแล้วสินะที่ ‘เจ้านี่’ ไม่ยอมขันสู้!เขาไม่ได้เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เกิด แต่ทั้งหมดนี่เป็นเพราะเรื่องราวในอดีตเมื่อสี่ปีก่อนที่ยังคงฝังใจตามมาหลอกหลอนกันตลอดมาจนถึงทุกวันนี้...ทั้งที่เขายังคงมีความต้องการขั้นพื้นฐานอย่างที่ผู้ชายทั้งหลายพึงมี แถมบางทีมีมากเสียด้วย แต่พอลงสนามรบจริงๆ อาวุธลับก็พลันใช้การไม่ได้เสียอย่างนั้นเคยนึกโมโหจนถึงขั้นตั้งข้อสันนิษฐานว่าตัวเองนั้นอาจไม่ชอบสตรี และมีแนวโน้มเบี่ยงเบนทางเพศ ข้อสันนิษฐานนี้เขาซีเรียสถึงขั้นเคยหาชายผู้มีใจรักป่าไม้เดียวกันมาช่วยพ

“แพนๆ” เสียงของคนเรียกฟังดูร้อนรนทีเดียว“นั่นแม่มาตามแล้ว รีบไปสิ” ชายหนุ่มรูปงามพยักพเยิดไปทางหญิงวัยกลางคนที่กำลังวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา“คราวหน้าจะเดินจะเหินก็ช่วยระวังหน่อย ตาน่ะหัดมองทางเสียบ้างก็ดีนะ จะได้ไม่ไปซุ่มซ่ามทำร้ายของรักของหวงของใครอีก เข้าใจไหม”“หา?” ดวงตากลมแป๋วกะพริบปริบๆ ปากอ้าๆ หุบๆ หาช่องจะพูดแทรกไม่ได้ยังไม่ทันได้ตอบโต้กลับ ร่างสูงสง่าก็หันหลังเดินหายลับไปทางมุมตึก ทิ้งให้คนกำลังอึ้งยืนเซ่อไปเลยเฮ้ย...อีตาลุงนี่! ปากคอเราะรายชะมัด ถือว่าตัวเองหล่อหรือไงวะ ถึงเก๊กสะบัดได้ขนาดนั้น แหม...รู้งี้มันน่าเหยียบให้แรงกว่านี้ เอาให้...แหลกคาเท้าใช้การไม่ได้ไปเลย ฮึ!“แพนมาอยู่นี่เอง พี่ตามหาแทบแย่” คนมาใหม่เอ่ยอย่างกระหืดกระหอบ “ว่าแต่เมื่อกี้กำลังคุยกับใครน่ะ”“คนแก่มาถามทางน่ะค่ะ อย่าไปสนใจเลย” เจ้าของเสียงหวานใสตัดบท แต่กลับทำให้ร่างสูงใหญ่ของคนถูกหาว่าแก่ชะงักกึก หันขวับมองร่างเพรียวบางของคนพูดด้วยแววตาฉงน “ขอโทษนะคะพี่ดาว แพนมาช้าหรือเปล่าคะ พอดีรถติดมากเลย”“ไม่ช้า แต่เราต้องรีบหน่อยแล้ว อีกไม่ถึงชั่วโมงต้องขึ้นเวที นี่ชุดของแพน เอารองเท้าส้นสูงมาด้วยหรือเปล่า”

ภีรดา ผกาสุวรรณ หญิงสาววัยยี่สิบสามปีก้าวออกมาหยุดยืนมองกระจกตรงหน้าเพื่อเช็กความเรียบร้อยอีกครั้ง ภาพที่สะท้อนกลับมาคือสาวสวยสะพรั่งคนหนึ่งที่สลัดคราบเด็กกะโปโลจนสิ้นซากดวงหน้ารูปไข่อ่อนเยาว์สดใสถูกแต่งแต้มจนสวยโฉบเฉี่ยวตามแบบฉบับสาวมั่น สิ่งที่โดดเด่นสุดคงเป็นดวงตากลมโตทอประกายมีชีวิตชีวาปราศจากแว่นตาแฟชั่นที่เธอชอบใส่ให้ดูทรงภูมิ ล้อมกรอบด้วยแพขนตาหนางอนเด้ง รับกับจมูกโด่งปลายเชิดนิดๆ และริมฝีปากอวบอิ่มมีรอยลักยิ้มที่แก้มทั้งสองข้างเรือนร่างสูงเพรียวระหงในชุดเดรสสั้นเกาะอกเข้ารูปฟิตเปรี๊ยะสีบรอนซ์เงินสะท้อนแสงอวดทรวดทรงองค์เอวอรชรเซ็กซี่ และโชว์ขาเรียวสวยบนส้นสูงกว่าหกนิ้วบร๊ะ นี่มันธีม ‘ชะนีไซเบอร์’ หรือไงวะเนี่ย“ดูไปดูมา ฉันเหมือนหลอดไฟนีออนเดินได้เหมือนกันแฮะ” หญิงสาวแอบบ่นอุบ สายตามาหยุดที่เนินอกอวบอิ่มคัปซีของตนที่วันนี้ดูโดดเด้งเป็นพิเศษ ก่อนกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอนี่มันชุดล่อไอ้เข้ชัดๆ เลย!มือเรียวพยายามดึงเสื้อเกาะอกขึ้นอีกนิด อกอวบอิ่มเบียดชิดกันแถมมีดันทรงในตัวเสริมความตู้มจนแทบล้นทะลัก แม้จะโนบราแต่ก็ป้องกันโดยใช้สติกเกอร์ปิดทับที่ปลายยอดอีกชั้นหนึ่ง ทว่าก็ยังอดเสียวไ

“คนโน้นแซ่บเว่อร์ ดูขาสิ สวยชิบเป๋ง” หรือไม่ก็ “คนนั้นงานดีว่ะ หุ่นเผ็ดมาก” หรือแม้แต่ “คนนี้ขาวสวยหมวยเอกซ์สุดๆ ฉันจอง!”สิ่งเดียวที่เขากำลังรอคอยไม่ใช่ว่าพริตตีสาวแสนสวยบนเวทีคนไหนจะคว้ามงกุฎไปครองได้ แต่กลับเป็นการปรากฏกายของใครคนหนึ่งต่างหาก ป่านนี้เจ้าของรอยลิปสติกที่แก้มเขาอยู่ที่ไหนนะ อยากรู้จังว่าพอเธอแต่งตัวแล้วจะออกมาสวยแค่ไหน แล้วเด็กกะโปโลแบบนั้นจะสู้คนอื่นได้ยังไง ช่างน่าลุ้นระทึกเหลือเกิน ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าคนที่เขาคิดถึงกำลังยืนขาสั่นพั่บๆ ด้วยความตื่นเต้น ดวงตากลมโตสดใสเหลือบมองเพื่อนร่วมชะตากรรมรอบๆ ตัวอย่างตื่นตาตื่นใจ เธอไม่คิดเลยว่าเวทีประกวดพริตตีจะมีการแข่งขันดุเดือดขนาดนี้ปีนี้ทุกค่ายต่างจัดเต็มชนิดไม่มีใครยอมแพ้ใครเลยจริงๆ ทั้งความสวย เซ็กซี่ ความสามารถรอบด้าน ดีกรีการศึกษา ดีกรีด้านภาษาต่างประเทศ หรือแม้แต่เสื้อผ้าหน้าผม ใครจะว่าพริตตีเป็นพวกสวยใสไร้สมองนั้นคงต้องลองกลับไปคิดดูใหม่ เพราะคนที่ยืนอยู่บนเวทีนี้ได้ต้องมีคุณสมบัติครบเครื่องเกินกว่าจะดูถูกได้ง่ายๆ ทีเดียวภีรดาแอบปรายตามองเด็กในสังกัดคู่อาฆาตของประกายดาว ซึ่งได้หมายเลขก่อนเธ

ผู้เข้าประกวดคนอื่นน่ะว่าคะแนนต่ำเตี้ยเรี่ยดินแล้ว แต่ช่องลงคะแนนของผู้เข้าประกวดหมายเลข 13 กลับกวาดคะแนนไปแบบถล่มทลาย เพราะเป็นคนเดียวที่เหมา 1 คะแนนจากคะแนนเต็ม 10 ได้เกือบทุกช่อง!บ้าไปแล้ว!ตติยะถึงกับงุนงง ชักไม่เข้าใจกับตรรกะของเพื่อนรัก เห็นจ้องมองสาวน้อยแพนด้านั่นตาแทบไม่กะพริบ เขาก็เลยนึกว่าเพื่อนแอบถูกใจ แต่ไหงคะแนนที่ให้มันสวนทางกับการกระทำแบบนั้นล่ะครับท่าน เอ หรือมันจะลืมเติม 0 ที่ท้ายเลข 1 ไปหว่า ด้วยความหวังดีเลยแอบสะกิดเตือน“ฉันว่านายเขียนคะแนนให้น้องเบอร์ 13 ตกเลข 0 ไปหรือเปล่าวะ” “อืม จริงด้วย ขอบใจที่เตือนนะ”คนเตือนแอบยิ้มโล่ง นั่นไงเขาว่าแล้วไม่ผิด ชอบประสาอะไรถึงให้คะแนนน้อยนิดขนาดนั้น ทว่านาทีต่อมาเขากลับต้องตาเหลือก งงเต็กหนักกว่าเก่า เพราะไอ้ 0 ที่ว่าลืมน่ะ ไอ้เพื่อนตัวดีของเขาดันเติมไว้ใน 2 ช่องสุดท้ายคะแนนการแต่งกาย และคะแนนรูปร่างผู้เข้าประกวด เอิ่ม...อึ๋มขนาดนั้นมันยังให้ศูนย์คะแนนเนี่ยนะ เห็นทีเขาคงต้องพามันไปตรวจสายตาบ้างแล้ว!การประชันกันบนเวทีเริ่มดุเดือดและทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ จากรอบแรกเพียงเดินโชว์ตัวเรียกคะแนน มาถึงรอบโชว์ทักษะพรีเซนต์สินค้า