ภีรดา ผกาสุวรรณ หญิงสาววัยยี่สิบสามปีก้าวออกมาหยุดยืนมองกระจกตรงหน้าเพื่อเช็กความเรียบร้อยอีกครั้ง ภาพที่สะท้อนกลับมาคือสาวสวยสะพรั่งคนหนึ่งที่สลัดคราบเด็กกะโปโลจนสิ้นซาก
ดวงหน้ารูปไข่อ่อนเยาว์สดใสถูกแต่งแต้มจนสวยโฉบเฉี่ยวตามแบบฉบับสาวมั่น สิ่งที่โดดเด่นสุดคงเป็นดวงตากลมโตทอประกายมีชีวิตชีวาปราศจากแว่นตาแฟชั่นที่เธอชอบใส่ให้ดูทรงภูมิ ล้อมกรอบด้วยแพขนตาหนางอนเด้ง รับกับจมูกโด่งปลายเชิดนิดๆ และริมฝีปากอวบอิ่มมีรอยลักยิ้มที่แก้มทั้งสองข้าง
เรือนร่างสูงเพรียวระหงในชุดเดรสสั้นเกาะอกเข้ารูปฟิตเปรี๊ยะสีบรอนซ์เงินสะท้อนแสงอวดทรวดทรงองค์เอวอรชรเซ็กซี่ และโชว์ขาเรียวสวยบนส้นสูงกว่าหกนิ้ว
บร๊ะ นี่มันธีม ‘ชะนีไซเบอร์’ หรือไงวะเนี่ย
“ดูไปดูมา ฉันเหมือนหลอดไฟนีออนเดินได้เหมือนกันแฮะ” หญิงสาวแอบบ่นอุบ สายตามาหยุดที่เนินอกอวบอิ่มคัปซีของตนที่วันนี้ดูโดดเด้งเป็นพิเศษ ก่อนกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ
นี่มันชุดล่อไอ้เข้ชัดๆ เลย!
มือเรียวพยายามดึงเสื้อเกาะอกขึ้นอีกนิด อกอวบอิ่มเบียดชิดกันแถมมีดันทรงในตัวเสริมความตู้มจนแทบล้นทะลัก แม้จะโนบราแต่ก็ป้องกันโดยใช้สติกเกอร์ปิดทับที่ปลายยอดอีกชั้นหนึ่ง ทว่าก็ยังอดเสียวไส้ไม่ได้ว่าหากเต้นแรงๆ อีชุดสุดฟิตนี่จะร่วงลงไปกองที่สะดือหรือเปล่านะ เธอละหวั่นใจเกิ๊น
“ว้าว...สวยกว่าที่คิดอีกนะเนี่ยคุณน้อง” คำทักทายของเจ้าของมอเดลลิงที่พาเธอเข้ามาประกวดไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเลย
“ไม่โป๊ไปหน่อยเหรอคะพี่ดาว”
“โป๊อะไรกัน ไปดูคนอื่นก่อนเถอะย่ะ เขาแหวกบนแหวกล่างไม่รวมผ่าหน้าเว้าหลังกันจนไส้พุงแทบจะปลิ้นทะลักกว่านี้ตั้งหลายเท่า อย่างแพนนี่ยังถือว่าเด็กๆ ใสๆ นะ”
‘หา...โป๊ขนาดนี้ยังถือว่าใสๆ ได้อีกเรอะ’ หญิงสาวค่อนขอดในใจ มองลุคพริตตีดาวยั่วของตัวเองอย่างปลงตก
เหอะ ปีหน้าคงมีคนเสนอให้แก้ผ้าประกวดกันมั่งละ
“ไหนมาให้พี่ดูชัดๆ สิจ๊ะ” เจ้าของมอเดลลิงจับร่างเพรียวระหงหมุนซ้ายหมุนขวา ก่อนที่สายตาจะมาหยุดที่เนินอกสล้างที่ล้นทะลักของหญิงสาวอย่างพอใจ
“แหม หนูนี่อึ๋มกว่ายายมิวเสียอีกนะนี่ ถามจริงอันนี้ของแท้หรือทำมาอะ”
คนถูกถามส่ายหน้าดิก
“เงินจะกินยังไม่ค่อยมี แพนจะเอาที่ไหนไปทำล่ะคะพี่ดาว”
“แหม ก็พี่ชวนทำงานสบายๆ ตั้งหลายครั้ง หนูก็ไม่เอาเองนี่ ผูกปิ่นโตหาคนเลี้ยงดูสักคนก็สิ้นเรื่อง ป่านนี้ก็มีเงินใช้ไม่ขาดมือแบบคนอื่นเขาไปแล้ว” สาวใหญ่ขยับมาใกล้ หรี่วอลุมเสียงเป็นโหมดกระซิบ
“เอาไหมล่ะ เดี๋ยวพี่ช่วยแนะนำคนดีๆ ให้ ได้ข่าวว่างานนี้มีพวกเศรษฐีหล่อๆ รวยๆ มาตรึมเลย ถ้าแพนโอเค พี่จะคัดระดับพรีเมียมเกรดเอมาให้เลือกเลย...หุ่นแซ่บๆ แบบหนูนี่เรียกค่าตัวอลังการก็มีคนยอมจ่ายนะพี่ว่า”
คนฟังได้แต่แอบกลอกตามองบน
“ไม่เอาดีกว่าค่ะ แพนยอมปากกัดตีนถีบแบบนี้ดีแล้ว” ดีกว่าต้องยอมทอดกายไปเป็นเด็กเสี่ย เมียน้อย นางบำเรอชายบ้าตัญหา ถ้าต้องไปเป็นของเล่นให้ผู้ชายย่ำยีแบบนั้นเธอขออยู่ลำบากแบบนี้ต่อไปดีกว่า
“ตามใจ แต่ถ้าไม่ไหวก็โทร. หาพี่ได้ทุกเมื่อ เด็กสู้ชีวิตอย่างแพนนี่พี่ถูกชะตาด้วย ที่จริงวันนี้มีเด็กพริตตีของค่ายอีกตั้งหลายคนมาอ้อนวอนเสนอตัวมาประกวดแทนยายมิว แต่พี่ไม่ไว้ใจ”
จังหวะนั้นเองสาวใหญ่ก็เหลือบเห็นใครคนหนึ่งเดินผ่านมาในระยะสายตาพอดี จึงแกล้งเอ่ยเสียงดัง
“ดูแต่ยายมิวนั่นปะไร จู่ๆ ก็มีมือดีขี้อิจฉาที่ไหนไม่รู้วางยาได้ พวกไม่แน่จริงสู้ด้วยฝีมือไม่ได้เลยเล่นสกปรก หึ เด็กตัวเองหน้าปลวกเลยกลัวไม่ได้มงมั้ง”
วาจาแดกดันนั่นมีผลทำให้คนมาใหม่ฉุนกึก เนื่องจากไม่ถูกกันมาแต่ปางก่อน เพราะเคยมีเรื่องแย่งเด็กเข้าสังกัดกัน และคนที่เดินมาพร้อมกันก็เป็นหนึ่งในคนที่ถูกแย่งไปจากมือเธอเช่นกัน
“แกว่าเด็กใครหน้าปลวกยะ” เสียงแปร๋นสะบัดใส่อย่างมีจริตจะก้าน คนพูดเป็นสาวประเภทสองร่างหนาแต่งหน้าจัดจ้านคนหนึ่ง ที่เดินมาพร้อมหญิงสาวในสังกัดที่ภีรดาแอบชื่นชมว่าหน้าตาสวยแบ๊วแนวเกาหลีห่างไกลจากคำว่าหน้าปลวกไปหลายโยชน์
“ฉันว่าลอยๆ ใครร้อนท้องจะรับก็รับไปสิ”
“หน็อย...จะพูดจะจาอะไรหัดระวังปากมั่งก็ดีนะยะ ฉวยพวกมือดีที่ว่ามาได้ยินเข้า เด็กหล่อนจะปิ๋วเข้าหม้อไปอีกคน”
“อุ๊ย! แพนจ๊ะ ได้กลิ่นอะไรตุๆ หรือเปล่า” คนพูดทำจมูกฟุดฟิดๆ “ดูเหมือนแถวนี้อากาศเริ่มเป็นพิษละ เราไปรอหลังเวทีกันดีกว่านะหนูแพน เดี๋ยวต้องไปซ้อมรับมงด้วย สวยแซ่บแบบหนูนี่ถ้ามงไม่ลงเจ๊จะงงมาก” คนพูดปรายตาเหยียดหยันไปทางคู่อาฆาต
“ปล่อยพวกชอบมโนเพ้อพกไป คนเรามันต้องวัดกันที่ฝีมือ ไม่ใช่วัดด้วยดวงหรือปาก มาค่ะ เดี๋ยวซือเจ๊จะติวเทคนิคกมัดใจกรรมการให้เอง”
ภีรดามองฝ่ายตรงข้ามที่ทำหน้าประหนึ่งบ้านโดนไฟไหม้แล้วชักแหยงๆ ปากเจ๊ดาวนี่ใช่ย่อยเลยจริงๆ สาวน้อยรีบเก็บข้าวของเผ่นแน่บตามอีกฝ่ายไปทันที โดยไม่ทันเห็นสายตาอาฆาตมาดร้ายของคู่กรณีทั้งสองที่มองตามไปจนลับตา“เอาไงดีคะเจ๊นวล” สาวสวยหน้าสุดแบ๊วอดีตเทพีมังคุดหวานเอ่ยกับพี่เลี้ยงของตน “เด็กคนใหม่ของเจ๊ดาวนั่นใครคะ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย รูปร่างหน้าตาไม่เลวเลยนะคะ เห็นหน้าอกมันหรือเปล่า จีน่าว่ามันต้องอัพเลเวลมาแหงๆ ไม่งั้นคงไม่ตู้มขนาดนั้น”สาวสวยผู้คร่ำหวอดในวงการศัลยกรรมเกาหลีมาโชกโชนประเมิน ไม่อยากจะคุยว่าทั้งตัวของเธอผ่านมีดหมอผ่ามาแล้วทุกสัดส่วน ฉายาจีน่าสวยด้วยมีด ไม่ใช่จะได้มาฟรีๆ แต่ต้องละลายทรัพย์แลกไปหลายสิบล้านเลยทีเดียว“เราจะจัดการพวกมันยังไงดี”“หึ จะกลัวอะไร ขนาดยายมิวพริตตีเงินล้านเจ๊ยังเขี่ยให้กระเด็นพ้นทางได้ กะอีแค่ยายเด็กเมื่อวานซืนนั่นจะเท่าไหร่กันเชียว เจอฤทธิ์เจ้าแม่นวลสุรางค์คนนี้เข้าไปก็หงายเก๋งไม่เป็นท่า งานนี้ยังไงหนูก็ต้องได้มง แล้วยังแถมได้ผู้หนีบไปเป็นรางวัลอีกด้วยนะ”“ผู้? คนไหนอะเจ๊ พวกเสี่ยพุงพลุ้ยจีน่าไม่เอานะคะ”นวลสุรางค์เบ้ปากหมั่นไส้เด็กในสังกัด “เออ เลื
“คนโน้นแซ่บเว่อร์ ดูขาสิ สวยชิบเป๋ง” หรือไม่ก็ “คนนั้นงานดีว่ะ หุ่นเผ็ดมาก” หรือแม้แต่ “คนนี้ขาวสวยหมวยเอกซ์สุดๆ ฉันจอง!”สิ่งเดียวที่เขากำลังรอคอยไม่ใช่ว่าพริตตีสาวแสนสวยบนเวทีคนไหนจะคว้ามงกุฎไปครองได้ แต่กลับเป็นการปรากฏกายของใครคนหนึ่งต่างหาก ป่านนี้เจ้าของรอยลิปสติกที่แก้มเขาอยู่ที่ไหนนะ อยากรู้จังว่าพอเธอแต่งตัวแล้วจะออกมาสวยแค่ไหน แล้วเด็กกะโปโลแบบนั้นจะสู้คนอื่นได้ยังไง ช่างน่าลุ้นระทึกเหลือเกิน ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าคนที่เขาคิดถึงกำลังยืนขาสั่นพั่บๆ ด้วยความตื่นเต้น ดวงตากลมโตสดใสเหลือบมองเพื่อนร่วมชะตากรรมรอบๆ ตัวอย่างตื่นตาตื่นใจ เธอไม่คิดเลยว่าเวทีประกวดพริตตีจะมีการแข่งขันดุเดือดขนาดนี้ปีนี้ทุกค่ายต่างจัดเต็มชนิดไม่มีใครยอมแพ้ใครเลยจริงๆ ทั้งความสวย เซ็กซี่ ความสามารถรอบด้าน ดีกรีการศึกษา ดีกรีด้านภาษาต่างประเทศ หรือแม้แต่เสื้อผ้าหน้าผม ใครจะว่าพริตตีเป็นพวกสวยใสไร้สมองนั้นคงต้องลองกลับไปคิดดูใหม่ เพราะคนที่ยืนอยู่บนเวทีนี้ได้ต้องมีคุณสมบัติครบเครื่องเกินกว่าจะดูถูกได้ง่ายๆ ทีเดียวภีรดาแอบปรายตามองเด็กในสังกัดคู่อาฆาตของประกายดาว ซึ่งได้หมายเลขก่อนเธ
ชิ้ง!...ก๊า...กา...!เงียบกริบไปทั้งฮอลล์ ชวนให้เจ้าของคติพจน์นึกสงสัยแกมปลื้มปริ่ม ไม่เลวแฮะ การแนะนำตัวของเธอมันมีอานุภาพถึงกับสะกดคนทั้งฮอลล์ได้ขนาดนี้เลยหรือเนี่ย สาวน้อยยืดอกยิ้มอย่างภาคภูมิด้วยความมั่นหน้าโดยไม่ได้เอะใจใดๆ แม้แต่น้อยนิด จนกระทั่งนาทีต่อมาเสียงหัวเราะครืนก็ดังขึ้นทั่วทั้งฮอลล์ หญิงสาวหน้าเสียหันไปสบตาชายหนุ่มหน้าเวทีที่ทำหน้าปูเลี่ยนๆ คล้ายกับกำลังกลั้นหัวเราะอย่างสุดกำลังอะไรวะ เธอพูดอะไรผิดตรงไหนนี่?“น้องแพนด้าเล่นมุกหรือเปล่าคะเนี่ย” พิธีกรสาวเอ่ยขึ้นอย่างไม่แน่ใจ “ต้องพูดว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น หรือเปล่าคะ ไม่ใช่ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็อยู่ที่นั่น”ตึ้ง! หมดกันไอ้แพนด้า อุตส่าห์ซ้อมแนะนำตัวมาดิบดีเจอ ‘ผู้’ จ้องหน่อยเดียว ดันประหม่าจนพูดผิด หมดกันแผนสร้างความประทับใจแรกพบของฉัน หน้าแหกตั้งแต่เพิ่งเริ่มเสียแล้วหรือเนี่ยพริตตีสาวยิ้มค้าง หนังหน้าร้าว แว่วได้ยินเสียงไก่กุ๊กๆ ที่เธอปล่อยกลางเวทีเต็มๆ ดังก้องในหูเพราะตาลุงนั่นแท้ๆ มาทำเธอประหม่าจนเสียสมาธิพูดผิดพูดถูก โอ๊ย...คะนงคะแนนฉันหายวับหมดแหงเลยเอาวะ มาถึงขั้นนี้แล้วเป็นไงเ
ผู้เข้าประกวดคนอื่นน่ะว่าคะแนนต่ำเตี้ยเรี่ยดินแล้ว แต่ช่องลงคะแนนของผู้เข้าประกวดหมายเลข 13 กลับกวาดคะแนนไปแบบถล่มทลาย เพราะเป็นคนเดียวที่เหมา 1 คะแนนจากคะแนนเต็ม 10 ได้เกือบทุกช่อง!บ้าไปแล้ว!ตติยะถึงกับงุนงง ชักไม่เข้าใจกับตรรกะของเพื่อนรัก เห็นจ้องมองสาวน้อยแพนด้านั่นตาแทบไม่กะพริบ เขาก็เลยนึกว่าเพื่อนแอบถูกใจ แต่ไหงคะแนนที่ให้มันสวนทางกับการกระทำแบบนั้นล่ะครับท่าน เอ หรือมันจะลืมเติม 0 ที่ท้ายเลข 1 ไปหว่า ด้วยความหวังดีเลยแอบสะกิดเตือน“ฉันว่านายเขียนคะแนนให้น้องเบอร์ 13 ตกเลข 0 ไปหรือเปล่าวะ” “อืม จริงด้วย ขอบใจที่เตือนนะ”คนเตือนแอบยิ้มโล่ง นั่นไงเขาว่าแล้วไม่ผิด ชอบประสาอะไรถึงให้คะแนนน้อยนิดขนาดนั้น ทว่านาทีต่อมาเขากลับต้องตาเหลือก งงเต็กหนักกว่าเก่า เพราะไอ้ 0 ที่ว่าลืมน่ะ ไอ้เพื่อนตัวดีของเขาดันเติมไว้ใน 2 ช่องสุดท้ายคะแนนการแต่งกาย และคะแนนรูปร่างผู้เข้าประกวด เอิ่ม...อึ๋มขนาดนั้นมันยังให้ศูนย์คะแนนเนี่ยนะ เห็นทีเขาคงต้องพามันไปตรวจสายตาบ้างแล้ว!การประชันกันบนเวทีเริ่มดุเดือดและทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ จากรอบแรกเพียงเดินโชว์ตัวเรียกคะแนน มาถึงรอบโชว์ทักษะพรีเซนต์สินค้า
หลังจากเพลงจบ พริตตีหน้าแบ๊วก็เดินหอบแฮ่กๆ กลับเข้ามาหลังเวที เพื่อเปลี่ยนให้โชว์ต่อไปขึ้นแสดง ทันทีที่เดินสวนกันในระยะประชิดเสียงแหลมเล็กก็กระซิบลอยลมมา“ขอให้โชคดีนะยายนมปลอม” ก่อนกระแทกชนไหล่หญิงสาวจนเซแซ่ดๆอะไรของเขาวะ? ภีรดามองตามหลังแม่สาวแอ๊บแบ๊วอย่างงุนงง เธออุตส่าห์อยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรให้ ยังโดนหางเลขอีกเรอะ ดุเดือดจริงๆ เวทีนี้เอาน่า อย่างน้อยฝ่ายนั้นก็ยังอวยพรให้ เธอจะไม่ถือโทษแล้วกัน หญิงสาวพยายามคิดในแง่ดี“หมายเลขสิบสามสแตนด์บายค่ะ”ภีรดาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เรียกพลังก่อนเดินออกไปยืนกลางเวทีที่ดับไฟมืด และโพสท่าตามที่ซ้อมไว้ รอบนี้เธอเลือกการเต้นแจ๊ซแดนซ์ที่ถนัดมาเรียกคะแนนจากกรรมการพรึ่บ! ทันทีที่แสงสปอตไลต์จับไปที่เรือนร่างงดงามบนเวที หัวใจของใครหลายคนก็ถูกกระชากอย่างแรง และหนึ่งในคนที่ตั้งตารอนั้นมีกรรมการหน้าเข้มอย่างรวินรุตม์รวมอยู่ด้วย ดวงตาคมวาววับจับจ้องแม่สาวน้อยตรงหน้าไม่วางตาจนกระทั่งวินาทีที่ทุกคนรอคอยมาถึงเมื่อเสียงดนตรีดังกระหึ่มขึ้น และร่างสุดเซ็กซี่เริ่มขยับกายเตรียมโชว์ลีลาเด็ด แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็บังเกิด“ปูหนีบอีปิ อีปิ อีปิ เจ็บหลาย ปูหนีบอีปิ อี
แม้ความหวังริบหรี่จนแทบจะเหลือศูนย์ แต่ด้วยความใจกล้าหน้าด้านก็ทำให้ภีรดาขึ้นมายืนรอผลเชือดบนเวทีอีกครั้งพร้อมสาวงามอีกเก้าคน เพื่อรอลุ้นผลการตัดสินให้เหลือห้าคนสุดท้าย ท่ามกลางสายตาแปลกๆ ของเพื่อนร่วมเวทีที่ยืนกันเสียห่างเป็นวาราวกับเธอเป็นตัวอะมีบาที่น่ารักก็ไม่ปานเออวะ ตกรอบก็ได้ แต่ช่วยรีบๆ ตัดสินทีเหอะ ฉันจะได้รีบกลับไปหากาวมาสมานรอยแหกบนหน้าเสียทีระหว่างที่กำลังคิดเพลินพิธีกรก็ทยอยประกาศรายชื่อผู้ที่เข้ารอบห้าคนสุดท้ายไปทีละคนๆ แม้แต่ยายจีน่าก็ยังอุตส่าห์ติดโผเข้ารอบไปด้วย โลกนี้ไม่ยุติธรรมเลย ฮือ...จนกระทั่ง...“สาวสวยคนสุดท้ายที่ผ่านเข้ารอบห้าคนสุดท้ายได้แก่...หมายเลขสิบสาม นางสาวภีรดา ผกาสุวรรณ หรือน้องแพนด้าค่ะ”เห็นมะ ว่าละ เธอตกรอบจนได้สิน่า เฮ้อ...หญิงสาวแอบคอตก เตรียมจะเดินหงอยๆ ลงเวทีตามเพื่อนพริตตีที่ตกรอบไป“ขอเชิญสาวงามหมายเลขสิบสามก้าวมายืนข้างหน้าด้วยค่ะ”“เขาเรียกเธอแน่ะ ไปสิ” เสียงกระซิบจากคนข้างๆ ทำให้ภีรดาเงยหน้ามึนๆ“เรียกใครนะ”“เรียกเธอไง”เจ้าของหมายเลขลักกี้นัมเบอร์เบิกตาค้าง ชี้ที่ตัวเอง “หา! ว่าไงนะ ฉันเนี่ยนะเข้ารอบ!”กรี๊ดดด! ฟลุกเว่อร์!ไม่อยากจะเช
ถ้าทำได้เธอก็อยากจะนั่งขัดสมาธิแล้วเอานิ้วชี้จุ่มน้ำลายมาวนที่ขมับเหมือนพ่อเณรน้อยเจ้าปัญญา คิดสิๆ แพนด้า เปรียบกับอะไรดีหว่า...ปิ๊ง!สาวงามเจ้าของหมายเลขสิบสามเชิดหน้าขึ้น สบตาคนถามตรงๆ“ขอบคุณสำหรับคำถามค่ะ แพนคิดว่ารถบิ๊กไบก์ก็เหมือนกับผู้หญิงค่ะ รูปลักษณ์ภายนอกของรถก็เหมือนรูปร่างหน้าตาของพวกเธอ ที่บางคนสวยแต่รูปจูบไม่หอม หรือบางคนอาจจะไม่สวยมากแต่กลับดูมีเสน่ห์ดึงดูดสายตา และถ้าอยากรู้ว่ารถคันไหนที่มีสมรรถนะดีจริง แรงจริง เร็วจริงหรือไม่ ก็ต้องลองขี่ดู เหมือนผู้หญิงที่มองแค่หน้าตาไม่ได้ แต่ต้องลองคบหา จะได้รู้ลึกเข้าไปถึงนิสัยใจคอและความคิดของพวกเธอ“อย่างแพนเองก็เหมือนรถบิ๊กไบก์ของราฟาเอล เรซซิ่ง ที่อาจไม่ได้สวยโฉบเฉี่ยวสะดุดตาในนาทีแรก แต่ถ้าได้ลองขับขี่ด้วยตัวเองถึงจะรู้ว่าสมรรถนะแรงและเร็วโดนใจแค่ไหน ของแบบนี้บอกไปก็เท่านั้น ต้องลองพิสูจน์ด้วยตัวเองถึงจะรู้ว่าเข้ากันได้หรือเปล่าค่ะ”ไงล่ะๆ คำตอบเธอ ขนาดเพิ่งคิดได้สดๆ ร้อนๆ เลยนะนี่ ดูเอาเถอะ ทำคนถามอึ้งไปเลย หญิงสาวแอบยักคิ้ว คลี่ยิ้มยั่วใส่ตาคมๆ ของพ่อเทพบุตรเจ้าของคำถาม“อัยย่ะ...คำตอบน้องแพนด้าขาแดนซ์ของแกเจ๋งดีนะนี่” ตติย
หญิงสาวมองมือเขาอย่างลังเลเล็กน้อย แต่ก็ยอมยื่นมือไปเกาะอีกฝ่ายเพื่อพยุงตัวขึ้นแต่ก็ไม่สำเร็จ“อูย...ลุกไม่ไหวค่ะ ฉันเจ็บเข่า” หญิงสาวบอกเสียงอ่อย น้ำตาคลอเบ้าจวนจะหยด แล้วก่อนที่เธอจะทันรู้ตัว คนตรงหน้าก็ช้อนอุ้มร่างระหงของเธอขึ้นมาจากพื้นเสียแล้ว“อุ๊ย! คุณจะทำอะไรคะ” อารามตกใจ เธอรีบโอบรอบคอเขาไว้กันตก“ชู่...” ดวงตาคมเข้มก้มลงมาสะกดเธอไว้ ก่อนอุ้มหญิงสาวเดินเข้าไปส่งถึงหลังเวที ช็อตสุดฟินนั้นทำให้สาวๆ หลายคนหน้าเวทีแทบจะตายอย่างสงบศพสีชมพู นึกอิจฉาความโชคดีของแม่สาวน้อยเบอร์ 13 กันถ้วนหน้า แต่ก็มีแฟนคลับไม่น้อยที่แอบเขม่นพริตตีสาวที่โชคดีมีอัศวินรูปงามมาช่วยตติยะมองเพื่อนรักที่รับบทพระเอกขี่ม้าขาวตาลุกวาว หน็อยแน่...ทำมาเป็นหวงก้าง ที่แท้ก็จะเก็บไว้กินเองนี่หว่า หึ แต่ก็น่าแปลกที่ภูเขาน้ำแข็งหน้าตายนั่นยอมสละตนไปช่วยพริตตีสาวโนเนมตัวเล็กๆ คนหนึ่งแบบนั้น ทั้งที่ผ่านมาน้อยกว่าน้อยที่เพื่อนเขาจะยอมสนใจผู้หญิงอื่นนอกเหนือจากภารกิจบนเตียงน่าสนใจจริงแฮะ!ที่หลังเวที ภีรดาถูกอุ้มมาวางบนเก้าอี้ หญิงสาวมองเสี้ยวหน้าคมสัน แอบรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก“ไหนลองขยับขาสิ” เขาเอ่ยเสียงต
หลังจากพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่มาร่วมอวยพรและทำพิธีต่างๆ จนเสร็จและทยอยออกจากห้องหอไปจนหมด เหลือเพียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวตามลำพัง ภีรดาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ พลางหันไปมองใบหน้าหล่อเข้มของผู้ชายที่เธอเพิ่งตีตราจอง ประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นเจ้าของเขาอย่างเป็นทางการแบบไม่อยากจะเชื่อในวาสนา ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงโก๊ะกังธรรมดาๆ อย่างเธอจะมีโอกาสได้เจอคู่ครองที่แสนจะเพียบพร้อมอย่างบุรุษตรงหน้าภีรดาคิดเพลินๆ จู่ๆ ดวงตาคมที่เจือประกายวับหวานก็เลื่อนมาสบตาพอดี“มองแบบนี้ไม่กลัวว่าผมจะอดใจไม่ได้บ้างเหรอ”“ถ้ากลัวคงไม่มองหรอกค่ะ” หญิงสาวทำปากดี ก่อนประคองใบหน้าคมสันที่แสนจะมีเสน่ห์ของเขาขึ้นมา “อา...เจ้าบ่าวของฉันหล่อจัง”รวินรุตม์มองคนตรงหน้าอย่างแสนรัก แต่บางสิ่งบางอย่างที่คอยรบกวนจิตใจทำให้เขาเผลอตัวถอนหายใจออกมาเบาๆ“เป็นอะไรไปคะ ทำไมคุณทำหน้าเครียดจัง เหนื่อยกับงานเหรอคะ” หญิงสาวเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ “คุณมีอะไรในใจอยากบอกฉันหรือเปล่า อย่าบอกนะว่า...มาคิดเสียใจตอนนี้”“ผมไม่เคยเสียใจที่รักคุณ แต่...” คนพูดมีอาการอึกอัก ท่าทีเหมือนกำลังอยากจะบอกอะไรแต่แล้วก็เงียบไปดื้อๆ จนภีรดาชักเอะใจสงสัย และเธอก็ไ
“ที่พูดเมื่อกี้คุณพูดจริงใช่ไหม” เมื่อได้อยู่กันสองต่อสองในห้องพัก รวินรุตม์ก็หันมาถามหญิงสาวที่ทำหน้าตึง พอเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้สนใจฟังแต่แอบทำปากขมุบขมิบบ่นอะไรสักอย่างอยู่ก็นึกแปลกใจ“นั่นกำลังสวดภาณยักษ์ให้ใครอยู่เหรอ”นั่นแหละ ภีรดาจึงยอมเงยหน้ามา“เปล่าค่ะ...กำลังแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์และเจ้ากรรมนายเวร!”จากที่กำลังเครียด ชายหนุ่มก็เผลอหัวเราะพรวดออกมาทันใด“ขำอะไรคะ” ดวงตาเขียวปั๊ดตวัดมาอย่างเอาเรื่อง“อย่าบอกนะว่าคุณสวดให้รียาเขา”“ถ้าใช่แล้วจะทำไมคะ” สะบัดเสียงใส่นิดๆ แต่พอนึกขึ้นได้ว่าทำเกินไป จึงหันมาพูดเสียงอ่อยลง “ฉันขอโทษค่ะ พอดีอินไปหน่อย แล้วนี่คุณจะทำยังไงต่อคะ จะไม่ลงไปช่วยคุณชารียาเขาจริงๆ เหรอคะ”รวินรุตม์ยื่นมือไปดึงร่างอรชรลงมานั่งเคียงข้างเขาบนโซฟาตัวเดียวกันแล้วโอบกอดเธอเข้ามาชิดใกล้“ไม่ละ ผมบอกแล้วว่าจะช่วยเท่าที่เพื่อนคนหนึ่งจะช่วยได้”“แล้วคุณไม่สงสารเธอเหรอ โดนสามีทำร้ายขนาดนั้น เธอคงหวังพึ่งคุณนะคะ แต่คุณดันหนีขึ้นห้องมากับฉันแบบนี้”“อย่าห่วงเลยแพน คนอย่างรียาเขาไม่ได้สิ้นไร้หนทางขนาดนั้น อีกอย่างนี่ก็เป็นเรื่องภายในครอบครัวเขา ถ้าผมขืนเข้าไปยุ่งมันก็จะไม่
“เอ่อ...คือรียาอยาก...ขอค้างที่นี่สักคืนได้ไหมคะ ตอนนี้เขาให้คนไปเฝ้าที่คอนโดที่รียาเช่าอยู่ เข้าไปเมื่อไหร่ดลก็จะรู้ทันที รียากลัวเขาจะลงไม้ลงมืออีกค่ะ” เสียงสะท้านด้วยแรงสะอื้น“ผมคงให้คุณค้างที่นี่ด้วยไม่ได้ เพราะตอนนี้ผมต้องให้เกียรติคู่หมั้นของผมด้วย แต่เดี๋ยวผมจะลองถามนายเต้ให้ว่าที่โรงแรมเขาพอจะมีห้องว่างคืนนี้ไหม ผมจะได้ให้คุณไปพักที่นั่นก่อน”“ราล์ฟ!” ชารียาเบิกตาค้าง หน้าเปลี่ยนสีเมื่อเห็นว่าผิดแผนที่วางไว้ หางตาแลไปทางผู้หญิงที่สังเกตการณ์เงียบๆ ข้างกายเขาอย่างไม่พอใจ“ทำไมคุณถึงใจร้ายกับรียานัก คุณเคยขอรียาแต่งงานตอนที่อยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไม...” ในเมื่อไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอามารยาเข้าสู้ ให้มันรู้ไปว่าคนอย่างเธอจะแพ้นังเด็กกะโปโลนี่“ผมจำได้...แต่คุณต่างหากที่ลืมว่าคุณได้ปฏิเสธโอกาสนั้นอย่างไม่ไยดีเอง เพียงเพราะรู้ว่าผมอาจจะต้องเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต”“เอ่อ...คุณกำลังเข้าใจผิดนะคะราล์ฟ ที่จริงตอนนั้นรียากำลังเครียดๆ เพราะเป็นห่วงคุณมาก ก็เลยเผลอพูดออกไปแบบนั้น แต่ตอนนี้รียาสำนึกได้แล้วว่าทำผิดต่อคุณ และต่อให้คุณเป็นอัมพาตตลอดชีวิตจริงๆ รียาก็จะไม่ทิ้งคุณอีก
พวงแก้มใสซับโลหิตระเรื่อ หายใจไม่ทั่วท้อง แอบรู้สึกตื่นเต้นหน่อยๆ เมื่อต้องเป็นฝ่ายคุมเกม“อ๊ะ...” มือใหม่หัดขับสะดุ้งนิดๆ ยามที่ร่างกายสอดประสานรวมร่างเป็นหนึ่งเดียวกับเขา ความใหญ่โตที่แทรกผ่านเข้ามาสร้างความอึดอัดให้หญิงสาวไม่น้อย“อย่าเกร็ง ปล่อยตัวตามสบายที่รัก อย่างนั้น อืม...เก่งมาก!” นักแข่งรถมือทองบอกอย่างใจเย็น ทั้งที่ร่างกายเขาร้อนจนแทบจะระเบิดเป็นเสี่ยงๆ อยู่ร่อมร่อแล้ว มือหนาประคองบั้นท้ายกลมกลึงช่วยคุมจังหวะ แต่มันไม่ง่ายเลยเมื่อโดนความคับแน่นที่แสนนุ่มละมุนโอบรัดรึงตัวตนของเขาไว้เช่นนี้“ราล์ฟคะ...พะ...แพน...” เสียงหวานกรีดร้องลั่นแทบไม่เป็นภาษาด้วยความรัญจวน สมองปั่นป่วนขาวโพลนด้วยแรงปรารถนาลึกล้ำทุกคราวที่ขยับกายเข้าหาความใหญ่โตนั้น แต่เมื่อร่างกายเริ่มคุ้นชินและปรับตัวได้ ภีรดาก็เริ่มควบทะยานบิ๊กไบก์คู่ใจคันงามด้วยความเร็วแรงถึงใจ จนกระทั่งควงแขนเขาไปสู่จุดหมายปลายทางความสุขและเข้าเส้นชัยพร้อมกันได้อย่างสวยสดงดงาม“แพนรักคุณ...รักที่สุดเลย!” เสียงหวานกระซิบที่ข้างหูราวกับละเมอ ก่อนที่ร่างบางจะซวนซบลงที่อกแกร่ง หอบหายใจถี่กระชั้นอย่างหมดแรงคำที่เป็นดั่งน้ำทิพย์ชโลมห
ดวงหน้าใสแดงซ่าน เมื่อยามที่มือได้สัมผัสของรักของหวงชิ้นสำคัญของคนรักแบบเอกซ์คลูซีฟสุดๆ เมื่อเห็นเขามีปฏิกิริยากัดฟันเหมือนกำลังอดกลั้นอารมณ์อย่างหนักยามที่เธอเริ่มขยับมือขึ้นลงทักทายเจ้านกเขาขี้เซาตัวนั้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ จนมันเริ่มมีทีท่าว่าจะแข็งขึงขึ้นมาทีละนิดๆ ดวงตากลมโตซุกซนก็ทอประกายวาวเพราะรู้ว่าตนมาถูกทาง ยิ่งเห็นคนตัวโตมีอาการหายใจสะดุด และสูดปากหนักขึ้นก็เริ่มย่ามใจ ขุดบทเรียนสยิวกิ้วที่เขาเคยสอนให้ออกมาใช้เต็มเหนี่ยวร่างแกร่งถึงกับผวาสะท้าน เกร็งเยือกไปทั้งร่าง เมื่อจุดอ่อนไหวถูกสัมผัสด้วยความชุ่มชื้นจากปลายชิวหาอันอ่อนนุ่มเบาๆ เลือดในกายหนุ่มก็เดือดพล่าน“รู้ตัวไหมว่าทำอะไรอยู่”“ชอบไหมคะ” ไม่ทันได้คำตอบ มือใหญ่ก็เผลอขยุ้มเส้นผมสวยและกดศีรษะอีกฝ่ายเข้าหากายแกร่งอย่างลืมตัว ภีรดาช้อนสายตาหวานฉ่ำมองคนรักหนุ่มรูปงามด้วยอารมณ์หวามไหวรัญจวน เธออยากทำให้เขามีความสุขที่สุดให้สมกับความรักที่เขามอบให้“พะ...พอก่อนที่รัก ผมจะมะ...ไม่ไหวแล้ว” เสียงกระเส่าเซ็กซี่ขาดเป็นห้วงๆ บอกถึงความทรมานของคนพูด“ไม่ไหวแล้วจะทำไมคะ...” จอมซนทำใจกล้าถามยั่วอย่างก๋ากั๋น ดวงตาใสแจ๋วฉายรอยเจ้าเล่ห์ยา
ตอนนี้อะไรๆ ก็พ่อราล์ฟลูกแม่ๆ ส่วนลูกสาวตัวจริงอย่างเธอน่ะเหรอ ก็ตกกระป๋องเป็นแพนด้าหัวเน่าไปตามระเบียบน่ะสิ แตะว่าที่ลูกเขยคนโปรดนิดแม่ก็คำรามใส่ฮึ่มๆ แล้ว ไม่ต้องพูดถึงยมุนาพี่สาวเธอ ขานั้นนิยมคนหล่อเป็นชีวิตจิตใจ เอะอะก็ว่าที่น้องเขยๆ ยิ่งตอนไปอัลตราซาวนด์แล้วรู้ว่าลูกในท้องเป็นผู้ชายด้วยแล้ว พี่สาวเธอก็แทบจะนั่งจ้องหน้าว่าที่น้องเขยอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อซึมซับความหล่อวัวตายหล่อควายล้มทางสายตาให้ลูกชายในท้องกันเลยทีเดียว“อ้อนเข้าไปๆ ตอนนี้ลูกแท้ๆ จะไม่มีที่ยืนอยู่แล้วนะคะ”“ก็ไม่ต้องยืนสิ คุณก็นอนแทน ถ้าไม่มีที่นอนไม่เป็นไร เดี๋ยวผมเจียดเตียงผมให้ครึ่งนึง ไม่ได้กอดคุณตั้งนานจนผมใกล้จะลงแดงตายแล้วเนี่ย” ดวงตาคมๆ แพรวพราวอ้อนอย่างเจ้าเล่ห์ “เราเลื่อนกำหนดงานแต่งเป็นพรุ่งนี้เลยดีไหม”วาบ! แก้มใสๆ แดงเห่อจนถึงกกหู เขินจนอยากจะเอาหัวมุดใต้โต๊ะ ทำไมเขาถึงพูดจาน่าตบด้วยปากแบบนี้ล่ะ แค่นี้เธอก็ตกบ่วงจนตะกายขึ้นมาจากหลุมไม่ได้แล้ว แล้วดูนั่น ยังมีหน้ามาส่งยิ้มหวานกระชากใจให้อีก อย่ารอพรุ่งนี้เลย หอบผ้าหอบผ่อนหนีตามกันไปอยู่ด้วยซะวันนี้เลยเหอะ!“อย่ามาตลกค่ะ การ์ดแจกไปหมดแล้วเปลี่ยนทันที่
‘ไฮโซหนุ่มนักแข่งรถมือทองสุดฮอตตั้งโต๊ะแถลงข่าวเตรียมความพร้อมล่าแชมป์ซูเปอร์ไบก์หลังอาการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุรถล้มตอนซ้อมหายเป็นปกติ พร้อมทำเซอร์ไพรส์ขอหวานใจพริตตีสาวสุดแซ่บที่ซุ่มคบหากันมาพักใหญ่แต่งงาน สร้างตำนานซินเดอเรลลาแห่งยุค 4.0 สุดโรแมนติก หักอกสาวๆ ค่อนเมือง...’ข่าวพาดหัวบนสื่อยักษ์ใหญ่หลายสำนัก พร้อมคลิปฉากบอกรักบันลือโลกแพร่กระจายในโลกออนไลน์จนติดอันดับในยูทูปอยู่นานเป็นเดือน พลอยทำให้ผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ของบริษัทไลอ้อนดริงก์ที่ภีรดาเป็นพรีเซนเตอร์มียอดขายถล่มทลายติดลมบนเครื่องดื่มยอดฮิตสำหรับซินเดอเรลลายุคใหม่ และหนึ่งในสาวๆ ที่อกหักนั้นก็มีชื่อของ...ชารียา...ติดโผอยู่ในนั้นด้วยอีกคน สาวหน้าหวานกระแทกโทรศัพท์มือถือลงอย่างเจ็บใจ เมื่อเห็นคลิปอดีตคนรักที่เธอเพิ่งสลัดทิ้งไปอย่างไม่ไยดีเพราะคิดว่าเขาจะพิการไปตลอดชีวิต แต่กลับมาสารภาพรักกับผู้หญิงกะโหลกกะลาที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็แพ้เธอทุกประตู คิดแล้วก็น่าเจ็บใจ ในขณะที่เธอกำลังมีปัญหากับสามีจนต้องหนีหัวซุกหัวซุน รวินรุตม์กลับกำลังมีความสุขกับว่าที่เจ้าสาวโลโซของเขา“บ้าชะมัด! เรื่องมันเป็นแบบนี้ได้ยังไง” หญิงสาวกำมือแน่นด้วยคว
ราวกับมีใครกดปุ่มหยุดเวลาไว้ ทุกสิ่งรอบกายของหญิงสาวกลายเป็นภาพเลือนลางไปชั่วขณะหนึ่ง เมื่อเธอได้ลอยละล่องอยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นอ่อนโยน ความหวานล้ำแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูขุมขน ซึมลึกลงไปในหัวใจ ความรู้สึกที่ถูกสะกดห้ามไว้ถูกปลดปล่อยออกมาด้วยฤทธิ์เสน่หาแห่งรอยจูบอันร้ายกาจนั้นรวินรุตม์กดยิ้มมุมปากอย่างสมใจเมื่อรับรู้ถึงการโอนอ่อนของอีกฝ่ายที่ตอบกลับมาอย่างอ่อนหวาน ความห่วงหาอาทรระหว่างเขากับเธอถูกถักทอรัดร้อยเข้าไว้ด้วยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็สุดจะรู้ได้ แต่เมื่อตอนนี้รู้แล้วเขาก็ไม่คิดจะปล่อยคนในอ้อมแขนให้ไปเป็นของใครอื่นอีกเขารักเธอ...รักแม่สาวแพนด้าจอมยุ่งคนนี้จนถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว“ทีนี้จะลงเอยได้หรือยัง หืม?” เสียงกระซิบนุ่มหวานล้อร่างเพรียวระหงที่แข้งขาอ่อนปวกเปียกจนต้องยืนพิงอกเจ้านกยักษ์ตัวร้ายอย่างหมดเรี่ยวแรง “หรือต้องให้ใช้ไม้ตาย...เฟรนช์คิส!”คำถามนั้นไม่มีใครได้ยินนอกจากหญิงสาวผู้ต้องมนตร์สะกดของหมีขั้วโลกในคราบนกยักษ์ตัวร้ายอย่างภีรดาเท่านั้น เธอทำได้แค่เสหลบตาคมๆ ที่มองมาด้วยเกรงว่าจะใจอ่อน ทั้งที่ความจริงเธอหมดมุกจะเล่นแล้วก็ตาม“คนหน้าไม่อาย คิดเหรอว่าจูบของคุณจะทำอะไรฉัน
“เพราะผมรักคุณไง!” เสียงที่ตอบออกมานั้นทั้งมั่นคง หนักแน่น แววตาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกเฮือก! เสียงลมหายใจคนโดนบอกรักแบบไม่ทันตั้งตัวสะดุดกึก พร้อมกับบรรยากาศรอบข้างที่ชะงักงันไปชั่วครู่ ภีรดาหน้าแดงระเรื่อ หัวใจเต้นกระหน่ำรัวจนเกือบจะทะลุออกมานอกอก กับคำที่ยืนยันว่าการเดิมพันครั้งนี้ของเธอสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อ อีกด้านตติยะที่ยืนเป็นพยานรักถึงกับดีดนิ้วเปาะด้วยทีท่าสาสมใจที่สามารถง้างปากเพื่อนรักได้“คะ...คุณว่าอะไรนะ” กว่าจะหาเสียงตัวเองเจอก็นานเกือบนาทีเต็มๆ“ผมบอกว่าผมรักคุณ...แพนด้า” ดวงตาเข้มคมมองสบตาหญิงสาวอย่างไม่ปิดบังความรู้สึกอีกต่อไป “คุณล่ะรู้สึกแบบเดียวกันหรือเปล่า”คนถูกถามยกมือปิดปากถึงกับอึ้งจนไปไม่เป็น กะจะเล่นตัวอีกสักหน่อย แต่ขอบตาก็ดันร้อนผ่าวมีละอองน้ำคลอคลอง ลำคอตีบตันจนพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยืนนิ่งจนคนรอบข้างต้องเงียบรอลุ้นกับคำตอบของสาวเจ้า“ตอบเลย!” เสียงใครคนหนึ่งในกลุ่มคนดูตะโกนเชียร์ดังขึ้น และคนอื่นๆ ก็เริ่มส่งเสียงเชียร์ตามทีละคนสองคนจนดังไปทั่วบริเวณนั้น “ตอบเลยๆๆ”งานเข้าละ! เล่นเอามวลชนมากดดันแบบนี้เธอก็แย่สิเอาไงดีๆ แพนด้าเอ๋ย...รีบตอบรับไปก็ดูจะใจง่า