ตอนที่ 4

ห้องแต่งตัวหลังเวทีการประกวด Miss Pretty Contest 2018 วุ่นวายราวกับอยู่ในสมรภูมิรบ เพลงดังกระหึ่มเพราะงานใกล้จะเริ่มขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า พร้อมเสียงเจี๊ยวจ๊าวของเหล่าพริตตีสาวสวยและพี่เลี้ยงที่เดินกันขวักไขว่ บ้างก็กำลังแต่งหน้าแต่งตัว บ้างก็ซุ่มซ้อมการแสดงโชว์ความสามารถบนเวทียกใหญ่

แน่ละ...ใครๆ ก็ต้องการตำแหน่งสุดยอดพริตตีงานนี้เป็นใบเบิกทางและการันตีความสามารถเพื่ออัปค่าตัว เป็นหน้าเป็นตาให้แก่มอเดลลิงและแบรนด์ที่ตัวเองสังกัดอยู่กันทั้งนั้น หรือถ้าโชคดีกว่านั้นก็อาจเข้าตาผู้จัดได้เข้าไปโลดแล่นในวงการบันเทิงก็ได้

“นี่ๆ เธอลองทายซิ...ว่าวันนี้ใครมาเป็นกรรมการในงานประกวดนี่” หนึ่งในผู้เข้าประกวดที่เพิ่งเข้ามาในห้องเอ่ยขึ้น สีหน้าตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่มิด

“จะใครล่ะ ก็คงเป็นพวกคุณหญิงคุณนายอะไรเหมือนปีก่อนนั่นแหละมั้ง” พริตตีสาวชุดแดงเพลิงเอ่ยพลางเติมลิปสีเดียวกับชุด

“ผิดย่ะ! ปีนี้นอกจากพวกคุณหญิงคุณนายอะไรนั่น ยังมีกรรมการพิเศษมาด้วย ทายซิว่าใคร...” คนพูดทิ้งหางเสียงยั่วให้คนฟังอยากรู้

“เฉลยมาเหอะย่ะ ขี้เกียจเดา”

“รู้แล้วเหยียบไว้นะ ปีนี้มีกรรมการพิเศษเป็นสองหนุ่มสุดฮอตของเมืองไทยเชียวนะ”

คราวนี้คนฟังถึงกับตาลุกวาว 

“ใคร รีบบอกมาสักทีเหอะน่า ฉันอยากรู้จนจะตายอยู่แล้ว ดาราหรือไฮโซเซเลบคนไหนกัน”

“คนหนึ่งเป็นถึงทายาทบริษัทไลอ้อนดริงก์ หนุ่มน่ากอดปีล่าสุด เพลย์บอยดาวรุ่งพุ่งแรงของเมืองไทย...”

“คุณเต้ ตติยะน่ะเหรอ!” พริตตีสาวถึงกับตาโตเป็นไข่ห่าน “เฮ้ย! จริงดิแก ฉันเป็นแฟนคลับตัวยงของเขาเลยนะ”

“ยังจ้ะ ยังไม่หมด ยังมีอีกคน ฉายาของเขาคือ...เทพบุตรสายฟ้าแห่งวงการไบเกอร์เมืองไทย...”

“กรี๊ดดด อย่าบอกนะว่า...คุณราล์ฟ รวินรุตม์ เจ้าของบริษัทราฟาเอล เรซซิ่ง แถมยังเป็นนักแข่งรถบิ๊กไบก์ดีกรีแชมป์อาเซียนห้าสมัยซ้อน สามีแห่งชาติของพวกเราคนนั้นมาเป็นกรรมการงานนี้เนี่ยนะ หลอกกันเล่นหรือเปล่า”

“เรื่องจริงย่ะ เมื่อกี้ฉันเห็นพวกเขาตัวเป็นๆ เลยแหละ ตัวจริงโคตรหล่อโคตรเท่กว่าในทีวีเป็นร้อยเท่าเชียวนะแก๊...”

“อ้าว ไหนว่าเขาไม่ชอบออกงานพวกนี้ไม่ใช่เหรอ”

“จะไปรู้เหรอ แต่คอยดูนะวันนี้ฉันขอสู้ตาย ยังไงก็ต้องได้ตำแหน่งสุดยอดพริตตีมาครองให้ได้ เผื่อฟลุกเข้าตาหนึ่งในสองหนุ่มนี่จะได้สบายไปทั้งชาติ ดูอย่างปีที่แล้วสิ ยายซาร่าคนที่ชนะการประกวดแล้วเข้าตาเจ้าของบริษัทผลิตข้าวเกรียบกุ้งอาก้าอะไรนั่น ก็เห็นว่าเพิ่งแต่งงานไปเมื่อต้นปีน่ะ สบายเป็นคุณนายไปทั้งชาติเลย”

“อี๋ อีตาเจ้าของโรงงานข้าวเกรียบกุ้งอะไรนั่นทั้งแก่ทั้งเหี่ยว ฉันไม่เอาด้วยหรอก อย่างฉันต้องหนึ่งในสองหนุ่มที่มาเป็นกรรมการวันนี้เท่านั้น นอกนั้นขอคิดดูก่อนย่ะ”

“ข้ามศพฉันไปก่อนเหอะ งานนี้เพื่อนก็เพื่อนฉันไม่ยอมอ่อนข้อเด็ดขาด”

“เฮอะ ยากหน่อย ปีนี้มีแต่พวกเขี้ยวลากดินระดับท็อปท็อปของวงการทั้งนั้น รู้แล้วเหยียบไว้นะ เมื่อกี้ฉันเพิ่งได้ยินมาว่ามีพริตตีตัวเต็งของงานนี้เพิ่งโดนวางยาเข้าโรงพยาบาลไป มอเดลลิงค่ายนั้นวิ่งหาตัวแทนประกวดให้ควั่กเลย”

“วางยาจริงดิ รู้ไหมฝีมือใครน่ะ”

“จะไปรู้เหรอ คนมาประกวดเยอะแยะ อาจเป็นพวกค่ายคู่แข่ง หรือไม่ก็อาจจะเป็นพริตตีค่ายเดียวกันที่อยากมาประกวดแทนละมั้ง พวกหล่อนก็ระวังตัวหน่อยแล้วกัน”

“พริตตีค่ายไหนกันที่ถูกวางยา”

“ก็ค่ายดาวประกายของยายเจ๊ดาวไง ข่าวดังจะตาย ฉันได้ยินมาเหมือนกันว่าเพิ่งหามยายมิวพริตตีดาวรุ่งเงินล้านเข้าโรงพยาบาลไปเมื่อตอนเที่ยง ว่าแต่เจ๊แกจะไปหาใครมาแทนได้ล่ะ ในเมื่อพริตตีตัวท็อปท็อปๆ ก็มาประกวดงานนี้กันหมด”

“ใครจะมาแทนใครก็ช่าง งานนี้ฉันขอสู้ตาย เพื่อพ่อเทพบุตรในดวงใจ คุณราล์ฟทูนหัวของบ่าว”

“ฝันเฟื่องไปเถอะย่ะ เนื้อหอมแบบนั้นเขาคงไม่แลเราหรอก แน่ะเขาให้ไปสแตนด์บายหลังเวทีแล้ว ไปกันเหอะ ฉันจะได้ไปส่องกรรมการเอาฤกษ์เอาชัยด้วย” ว่าแล้วพริตตีสาวกลุ่มนั้นก็พากันหัวเราะคิกคักแล้วเดินจากไป

โดยไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งแอบได้ยินเต็มสองหู!

นี่เองคือสาเหตุที่ทำให้เธอต้องมายืนอยู่ในงานนี้...ในฐานะผู้เข้าประกวดสุดยอดพริตตีคอนเทสต์แทนรุ่นพี่คนหนึ่งในมอเดลลิงที่เธอสังกัดอยู่ ที่จู่ๆ ก็เกิดอาการอาหารเป็นพิษกะทันหันจนต้องหามส่งโรงพยาบาลด่วน หวยก็เลยมาตกลงบนหัวเธอเต็มๆ

ทีแรกก็นึกว่าเป็นอุบัติเหตุ ไม่นึกเลยว่ากะอีแค่การประกวดพริตตีงานมอเตอร์โชว์ ถึงขั้นต้องเล่นสกปรกกันขนาดนี้เลยหรือ