“ถ้างั้น...หนูขอเสียค่าปรับตรงนี้เลยได้ไหมคะ” หญิงสาวพยายามจะต่อรอง “คุณดาบจะคิดค่าปรับเท่าไหร่...”“ถ้าไม่อยากถูกจับฐานติดสินบนเจ้าพนักงานอีกกระทง ผมขอแนะนำให้คุณไปที่โรงพักดีกว่านะครับ ผมขอตัวก่อน...”ภีรดาถึงกับตาโต ในใจแอบนึกชื่นชมตำรวจไทยผู้ซื่อสัตย์ไม่ยอมคดโกง ส่วนอีกใจก็อดละอายตัวเองไม่ได้ แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็เพราะความอยากช่วยแม่ไม่ให้ติดคุกเท่านั้น“แม่ไม่ไปนะลูก ช่วยด้วย ฮือ...ไม่เอาคุก ไม่เอ๊า...” นางน้อมจิตต์ร้องไห้สะอึกสะอื้นเป็นเด็กๆ จนลูกสาวปวดเฮดเพลียฮาร์ตจนพูดไม่ออกจะบ้าตาย ก่อนจะตั้งบ่อนในบ้านล่ะไม่คิดปรึกษากันนะแม่นะ ทีอย่างงี้มางอแงไม่เอาคุกๆ เฮ้อ...กลุ้มภีรดาได้แต่ยืนมองแม่ตัวเองถูกต้อนขึ้นรถติดลูกกรงไปพร้อมกับยมุนาพี่สาวของเธอที่โดนหางเลขไปด้วยฐานเป็นกองเชียร์อย่างจนปัญญา ค่าปรับเท่าไหร่ไม่รู้แต่ต้องคูณสอง อุตส่าห์หาเงินมาได้อย่างลำบาก ยังไม่ทันหายเหนื่อยเลยก็ต้องมาหมดไปกับค่าประกันตัวแม่กับพี่สาวเสียแล้วเฮ้อ...ชีวิตฉันช่างบัดซบแท้!“ครอบครัวคุณนี่ครื้นเครงดีนะ...” เจ้าของเสียงเย็นเอ่ยขึ้นเรียบๆ ด้วยหน้าตาเฉยเมย ทำเอาพริตตีสาวสะดุ้งหันขวับไปมองคนตัวโตที่มายืนข้า
“เลี่ยนไปนิด แต่ยังดีกว่าเอาปากไปถูดินหน่อยนึง”คนฟังมุมปากกระตุก แทบอยากจะเอากาแฟร้อนในมือเขวี้ยงใส่คนพูดแต่ก็เสียดายของ แก้วนึงไม่ใช่ถูกๆนี่เขาไม่ได้จงใจแกล้งกันใช่ไหม ไม่ได้จะหวงของกินหรอกนะ เพียงแต่กาแฟนั่นเธอเพิ่งดูดไปเนี่ยสิ อย่างนี้มันจะถือว่าเป็นจูบทางอ้อมได้หรือเปล่านะ แต่เธอคงคิดมากไปเองละมั้ง เพราะเขาก็ยังนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอาเถอะอย่างน้อยเขาก็เป็นผู้มีอุปการะคุณ หยวนให้ก็ได้“ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่ช่วยเป็นธุระให้” หญิงสาวเอ่ย แต่ไม่กล้ามองหน้าอีกฝ่าย และไม่กล้าแตะกาแฟเย็นแก้วนั้นอีก“ไม่ต้องห่วงนะคะ เงินที่คุณจ่ายค่าปรับไปเดี๋ยวฉันจะรีบโอนคืนให้ ช่วยทิ้งเบอร์บัญชีไว้หน่อยแล้วกัน”“เรื่องนั้นช่างเหอะ ตอนนี้ผมยังไม่ได้ร้อนเงิน”กึก! ภีรดาเม้มปากแน่นพยายามข่มใจ เริ่มสวดแผ่เมตตา แหม มันจะดีอยู่แล้วเชียวนะ ถ้าหมอนี่ไม่อ้าปากพูด“ก็ดีค่ะ ถ้างั้นเรื่องที่เกิดขึ้นฉันจะถือว่าไม่เกี่ยวกับข้อเสนอเรื่องงานพิเศษของคุณ บุญคุณครั้งนี้ขอไม่นำมารวมเป็นเหตุผลในการตัดสินใจนะคะ”“ก็แล้วแต่คุณสิ” รวินรุตม์กล่าวพร้อมกับหาวหวอดออกมา เพราะเขาเองก็ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเช่นกัน และตอนนี้ก็ชัก
“จะยืนมึนอีกนานไหม” เสียงเย็นชาทำลายภวังค์จนสิ้นซาก“คะ?”“ผมถามว่าคุณจะยืนงงตรงนั้นอีกนานแค่ไหน เมื่อไหร่จะถอดสักที”“หา...ถะ...ถอด!” ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างอย่างงุนงงเธอยังไม่ได้ตกลงรับข้อเสนอนางแมวยั่วสวาทของเขาสักหน่อย แล้วเขาจะให้เธอถอดเสื้อผ้าต่อหน้าเขาทำไมกัน อย่าบอกนะว่าหมอนี่จะให้เริ่มทดลองงานตอนนี้เลย“อร้ายยย คนชีกอ!” พริตตีสาวรีบกอดอกหวีดร้องลั่นห้อง แทบจะพุ่งเข้าไปชกตาหมีมะเขือเผาจอมลามกตรงหน้า เห็นหล่อๆ หงิมๆ ไม่คิดเลยว่าเขาจะหื่น ถึงกับให้เธอแก้ผ้าต่อหน้าแบบนี้“คุณว่าใครชีกอ?” รวินรุตม์มองคนเต้นเป็นเจ้าเข้าอย่างงุนงง“ก็ใครล่ะที่อยู่ดีๆ ก็มาสั่งให้ฉันถอดเสื้อถอดผ้าน่ะ”“เดี๋ยวนะ ผมสั่งให้คุณถอดเสื้อผ้าตั้งแต่เมื่อไหร่”“อ้าว...ก็เมื่อกี้ไง คุณบอกให้ฉันถอด...”ไบเกอร์หนุ่มถึงกับกุมขมับ พลางส่ายหน้า“ผมถามว่าเมื่อไหร่คุณจะถอด หมายถึงถอดรองเท้าเลอะๆ นั่นสักทีต่างหาก พื้นห้องผมเลอะเทอะหมดแล้ว ไม่เห็นหรือไง” เขาชี้มือไปที่พื้นที่มีรอยสกปรกหลายรอยเพล้ง! พริตตีสาวอ้าปากหวอ หน้าแหกยับเยิน“อ๋อ ที่แท้ก็ถอดรองเท้านี่เอง แหะๆ” คนหน้าแตกยิ้มกลบเกลื่อน“นี่อย่าบอกนะว่าคุณกำลังคิดลาม
“โอ๊ะ! โอ๊ย!”พลั่ก! หญิงสาวร้องลั่น พร้อมกับที่ขาเจ้ากรรมดีดผึ่งเสยเฉียดปลายคางของเขาไปเส้นยาแดงผ่าแปดอย่างลืมตัว“บอกว่าเบาๆ หน่อย ฉันเจ็บ!”หมอนวดหนุ่มรูปงามถึงกับหน้าหงาย แม้จะไวหลบได้ทัน แต่ก็ยังไม่วายโดนแบบเฉี่ยวๆ นี่มันนิยายประเภทไหน นางเอกถึงได้ป่าเถื่อนสะเทือนขวัญได้ขนาดนี้ ถ้าไม่เคยเห็นยายนี่ประกวดพริตตี เขาคงคิดว่าเธอถูกอิมพอร์ตมาจากเวทีราชดำเนินคู่เอก ดวงตาขุ่นตวัดมองอย่างเชือดเฉือนอุต๊ะ...เธอทำหมียักษ์เดือดเสียแล้วภีรดาหน้าเหวอ ก็รู้นะว่าสิ่งที่เขาทำไปเป็นเพราะหวังดีอยากช่วยเธอให้หายเป็นตะคริว แต่เธอก็ไม่ได้ตั้งใจนี่นา แก้ตัวในใจไปน้ำขุ่นๆ หพลางมองคนหน้าหงิกอย่างเจี๋ยมเจี้ยม“แหะๆ คะ...คือฉันไม่ได้ตั้งใจ คือมือคุณหนักมาก ฉันก็เลยลืมตัวไปนิด เอ่อ...เจ็บมากไหมคะ” ถามเสียงอ่อยๆ ถ้าโดนเขาจระเข้ฟาดหางกลับ เธอคงรู้สึกดีเสียกว่าให้นิ่งเงียบราวกับภูเขาน้ำแข็งยกกำลังสองแบบนี้ “คุณคงไม่ได้โกรธฉันใช่ไหมคะ” พูดพลางสะกิดต้นแขนล่ำเบาๆ ชักใจเสียเมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบจนบรรยากาศเริ่มมาคุ หมอนวดหนุ่มยังคงปั้นหน้านิ่งจนอ่านไม่ออกว่าเขารู้สึกอย่างไร เขาคงไม่พอใจจริงๆ นั่นแหละ“งั้นฉันให้คุ
รวินรุตม์อาศัยจังหวะที่หญิงสาวเคลิบเคลิ้มกับรสสัมผัสนุ่มละมุนของเขารุกคืบเข้าโจมตีที่จุดอื่นต่อ มืออุ่นร้อนขยับยุกยิกที่ชายเสื้อยืดของเธออย่างย่ามใจ แต่ยังไม่ทันได้สอดมือเข้าไปสัมผัสเนื้อเนียนนุ่ม ก็อ้าปากร้องลั่นออกมา “โอ๊ะ...โอ๊ย!”ชายหนุ่มโดนฟันคมงับที่ปลายลิ้นเข้าให้จนสะดุ้งโหยง ชาวาบตั้งแต่หัวจดปลายเท้า ต้องยอมถอยทัพกลับมานั่งหน้าตูมที่เดิม ในใจเดือดปุดๆ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยถูกผู้หญิงคนไหนกัดลิ้นขณะที่กำลังจูบกันอย่างดูดดื่มเช่นนี้มาก่อน ยายแพนด้าพันธุ์ร็อตไวเลอร์นี่กล้าดียังไงทำกับเขาแบบนี้ นึกแล้วก็แสนจะแค้นฝ่ายคนถูกปล้นจูบใช้หลังมือถูที่ปากแรงๆ ก่อนสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ไปหลายทีด้วยความโล่งอก แม้จะโดนเขาหอมไปสองที กับโดนจูบไปอีกที แต่ก็ยังดีกว่าโดนหมีปล้ำละน่า พริตตีสาวพันธุ์โหดมองคนตัวโตที่นั่งหน้าตึงเปรี๊ยะไม่สบอารมณ์อย่างสมน้ำหน้าแต่พอเห็นปลายคางเขามีรอยแดงๆ ก็ชักจะรู้สึกผิดขึ้นมาหน่อยๆ ถึงจะหื่นไปบ้าง แต่คิดถึงตอนที่เขาช่วยวิ่งเต้นเรื่องแม่เมื่อคืน กับตอนที่ช่วยนวดขาตอนเธอเป็นตะคริวแล้วก็อดใจอ่อนไม่ได้ จะว่าไปเธอก็เป็นฝ่ายผิดที่ไปรังแกเขาก่อน“นี่คุณ”นิ่งไม่ตอบ...“เ
“คุณนั่งรอตรงนี้ก่อนละกัน เดี๋ยวผมมา” ว่าแล้วเขาก็ค่อยๆ จับขาเธอวางลงบนโซฟาก่อนทำท่าลุกขึ้น แต่มือบางรีบคว้าข้อมือเขาไว้อย่างลืมตัว“เดี๋ยวสิ นั่นคุณจะไปไหนน่ะ”ชายหนุ่มก้มมองมือของเธอด้วยความรู้สึกที่ยากจะคาดเดา “อย่าห่วงเลย ผมไม่คิดเอาตัวรอดคนเดียวหรอกน่า ถ้าต้องทัวร์ห้องกรงจริงๆ ละก็ รับรองผมจะพาคุณไปด้วยแน่นอน”ภีรดาฟังแล้วได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน มองตามหลังหมีจอมกวนที่เพิ่งเดินหายลับเข้าไปในห้อง“ชิ เชิญทัวร์ไปคนเดียวเหอะย่ะ” พอคิดถึงห้องกรง หน้าคนเป็นแม่และพี่สาวก็ลอยมา ตายโหง! ทิ้งแม่กับพี่แยมไว้ที่โรงพักนี่หว่าหญิงสาวกำลังจะควักโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดโทร. หาทั้งสองด้วยความเป็นห่วงอยู่แล้วเชียว จู่ๆ มันก็ส่งเสียงดังขึ้นมาเสียก่อนเจ้าคะนึงถึงไก่...ไก่ก็มาทีเดียวเชียว ฮือ...แม่จ๋า หนูขอโทษ“นี่แกไปมุดหัวอยู่ที่ไหน หา นังลูกบ้า! ปล่อยให้ฉันกับพี่แกนอนตบยุงในคุกทั้งคืน ไม่คิดจะมาดูดำดูดีช่วยกันเลยหรือไง หรือแกไม่สนว่าแม่กับพี่จะเป็นยังไงแล้วใช่ไหม นังแพนด้า...” ทันทีที่กดรับสาย อีกฝ่ายก็พูดรัวจนนับคะแนนไม่ทัน“แหม ก็เห็นนอนหลับสบายใจเฉิบดี ก็คิดว่าชอบน่ะสิ” คนเป็นลูกพึมพำ“ว่าไงนะ
ฝ่ายหญิงสาวผู้มาเยือนพอหลบเข้ามาในห้องได้ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ รู้สึกเหนื่อยราวกับวิ่งมาราธอนมาสักสิบกิโลฯพ่อแก้วแม่แก้วเอ๋ย...ทำไมชีวิตหนูช่างบัดซบขนาดนี้ รู้จักกับหมอนี่แค่หนึ่งวันหนึ่งคืน กับอีกครึ่งวันเอง เธอก็ปล่อยไก่ไปแทบหมดเล้าแล้ว ที่ยังยืนอยู่ได้นี่ก็อาศัยความหน้าด้านล้วนๆ ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าหน้ามืดยอมรับข้อเสนอของเขาไป ชีวิตเธอจะลงเอยที่จุดไหนเฮ้อ...เอาน่า คิดซะว่าอีกเดี๋ยวก็แยกย้ายไม่ต้องพบต้องเจอกันอีกแล้ว เพราะคงไม่มีอะไรที่จะต้องเกี่ยวข้องกันอีก เพราะเขากับเธอก็เหมือนอยู่กันคนละโลกอยู่แล้วนี่นา ที่ต้องโคจรมาพบกันนี่ก็ไม่ใช่พรหมลิขิตอะไรหรอก ความซวยนำพาล้วนๆ เลยต่างหาก ภีรดาระบายลมหายใจเบาๆ ก่อนทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนุ่ม พลางมองไปรอบกายอย่างสนใจ เธอเคยคิดว่าคนรวย อย่างเขาต้องอยู่ในคฤหาสน์ใหญ่ๆ ที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูราคาแพงหูฉี่ แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้ากลับเป็นเพียงห้องนอนธรรมดาๆ ที่การตกแต่งก็ดูเรียบๆ เน้นสีโทนขรึมๆ แบบแมนๆ แต่ดูสะอาดสะอ้านเป็นระเบียบ สบายตา แม้เฟอร์นิเจอร์ที่ใช้จะดูมีราคาอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้หรูหราเว่อร์วังอะไร จะว่าไปเตียงของเขาก็นุ่มไม่เลวเลยหญิงสาว
ร่างสูงใหญ่ถึงกับผงะ ดีที่ปฏิกิริยาว่องไวจึงหลบท่อนขาเรียวก่อนจะฟาดถูกก้านคอสลบ แต่กระนั้นก็ยังโดนสอยร่วงลงนอนข้างๆ แม่สาวจอมขี้เซาจนได้ เท่านั้นยังไม่พอ เจ้าหล่อนยังบังอาจพาดขาก่ายที่เอวสอบของเขาแล้วกอดซุกไซ้ต่างหมอนข้างเสียด้วย ทำเอาชายหนุ่มถึงกับตะลึงงัน“เฮ้ย! ยายแพนด้าตัวแสบ ทำอะไรเนี่ย”“อืม...หอมจัง สงสัยแม่ซักปลอกหมอนให้ใหม่...”ศีรษะทุยสวยขยับเข้าหาอกแกร่งชวนให้หายใจไม่ทั่วท้อง จะลุกก็กลัวปลุกอีกฝ่ายตื่นขึ้นมาอาละวาด ก็เลยยอมปล่อยเลยตามเลยนอนให้เธอลวนลามด้วยอ้อมกอดทรมานกิเลสมันทั้งอย่างนั้น แว่วได้ยินเสียงลมหายใจของเธอผสานไปกับเสียงหัวใจสูบฉีดของเขาเป็นจังหวะพิลึกพิลั่นแต่ก็เข้ากันดีอย่างน่าประหลาด “ยายตัวยุ่งเอ๊ย วันนี้ทำฉันน่วมไปทั้งตัวเลยนะ ให้ตายสิ เฮ้อ...” ดวงตาคมกริบมองดวงหน้าใสๆ ที่นอนหลับอย่างไร้พิษสงแล้วอดมันเขี้ยวไม่ได้ เลยก้มลงฝังจมูกโด่งที่ข้างแก้มนวลใสซับโลหิตระเรื่อนั้นหากำไรเบาๆ เป็นค่าหมอนข้างไปสองที คร้านจะแงะแพนด้าขี้เซาออก ก็เลยกระชับวงแขนโอบกอดร่างนุ่มนิ่มไว้และหลับไปในสภาพนั้นเสียให้รู้แล้วรู้รอดไป“ฝันดีนะยายแพนด้าจอมยุ่ง!”///////////// ‘ท่านกำลังเข้า
หลังจากพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่มาร่วมอวยพรและทำพิธีต่างๆ จนเสร็จและทยอยออกจากห้องหอไปจนหมด เหลือเพียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวตามลำพัง ภีรดาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ พลางหันไปมองใบหน้าหล่อเข้มของผู้ชายที่เธอเพิ่งตีตราจอง ประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นเจ้าของเขาอย่างเป็นทางการแบบไม่อยากจะเชื่อในวาสนา ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงโก๊ะกังธรรมดาๆ อย่างเธอจะมีโอกาสได้เจอคู่ครองที่แสนจะเพียบพร้อมอย่างบุรุษตรงหน้าภีรดาคิดเพลินๆ จู่ๆ ดวงตาคมที่เจือประกายวับหวานก็เลื่อนมาสบตาพอดี“มองแบบนี้ไม่กลัวว่าผมจะอดใจไม่ได้บ้างเหรอ”“ถ้ากลัวคงไม่มองหรอกค่ะ” หญิงสาวทำปากดี ก่อนประคองใบหน้าคมสันที่แสนจะมีเสน่ห์ของเขาขึ้นมา “อา...เจ้าบ่าวของฉันหล่อจัง”รวินรุตม์มองคนตรงหน้าอย่างแสนรัก แต่บางสิ่งบางอย่างที่คอยรบกวนจิตใจทำให้เขาเผลอตัวถอนหายใจออกมาเบาๆ“เป็นอะไรไปคะ ทำไมคุณทำหน้าเครียดจัง เหนื่อยกับงานเหรอคะ” หญิงสาวเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ “คุณมีอะไรในใจอยากบอกฉันหรือเปล่า อย่าบอกนะว่า...มาคิดเสียใจตอนนี้”“ผมไม่เคยเสียใจที่รักคุณ แต่...” คนพูดมีอาการอึกอัก ท่าทีเหมือนกำลังอยากจะบอกอะไรแต่แล้วก็เงียบไปดื้อๆ จนภีรดาชักเอะใจสงสัย และเธอก็ไ
“ที่พูดเมื่อกี้คุณพูดจริงใช่ไหม” เมื่อได้อยู่กันสองต่อสองในห้องพัก รวินรุตม์ก็หันมาถามหญิงสาวที่ทำหน้าตึง พอเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้สนใจฟังแต่แอบทำปากขมุบขมิบบ่นอะไรสักอย่างอยู่ก็นึกแปลกใจ“นั่นกำลังสวดภาณยักษ์ให้ใครอยู่เหรอ”นั่นแหละ ภีรดาจึงยอมเงยหน้ามา“เปล่าค่ะ...กำลังแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์และเจ้ากรรมนายเวร!”จากที่กำลังเครียด ชายหนุ่มก็เผลอหัวเราะพรวดออกมาทันใด“ขำอะไรคะ” ดวงตาเขียวปั๊ดตวัดมาอย่างเอาเรื่อง“อย่าบอกนะว่าคุณสวดให้รียาเขา”“ถ้าใช่แล้วจะทำไมคะ” สะบัดเสียงใส่นิดๆ แต่พอนึกขึ้นได้ว่าทำเกินไป จึงหันมาพูดเสียงอ่อยลง “ฉันขอโทษค่ะ พอดีอินไปหน่อย แล้วนี่คุณจะทำยังไงต่อคะ จะไม่ลงไปช่วยคุณชารียาเขาจริงๆ เหรอคะ”รวินรุตม์ยื่นมือไปดึงร่างอรชรลงมานั่งเคียงข้างเขาบนโซฟาตัวเดียวกันแล้วโอบกอดเธอเข้ามาชิดใกล้“ไม่ละ ผมบอกแล้วว่าจะช่วยเท่าที่เพื่อนคนหนึ่งจะช่วยได้”“แล้วคุณไม่สงสารเธอเหรอ โดนสามีทำร้ายขนาดนั้น เธอคงหวังพึ่งคุณนะคะ แต่คุณดันหนีขึ้นห้องมากับฉันแบบนี้”“อย่าห่วงเลยแพน คนอย่างรียาเขาไม่ได้สิ้นไร้หนทางขนาดนั้น อีกอย่างนี่ก็เป็นเรื่องภายในครอบครัวเขา ถ้าผมขืนเข้าไปยุ่งมันก็จะไม่
“เอ่อ...คือรียาอยาก...ขอค้างที่นี่สักคืนได้ไหมคะ ตอนนี้เขาให้คนไปเฝ้าที่คอนโดที่รียาเช่าอยู่ เข้าไปเมื่อไหร่ดลก็จะรู้ทันที รียากลัวเขาจะลงไม้ลงมืออีกค่ะ” เสียงสะท้านด้วยแรงสะอื้น“ผมคงให้คุณค้างที่นี่ด้วยไม่ได้ เพราะตอนนี้ผมต้องให้เกียรติคู่หมั้นของผมด้วย แต่เดี๋ยวผมจะลองถามนายเต้ให้ว่าที่โรงแรมเขาพอจะมีห้องว่างคืนนี้ไหม ผมจะได้ให้คุณไปพักที่นั่นก่อน”“ราล์ฟ!” ชารียาเบิกตาค้าง หน้าเปลี่ยนสีเมื่อเห็นว่าผิดแผนที่วางไว้ หางตาแลไปทางผู้หญิงที่สังเกตการณ์เงียบๆ ข้างกายเขาอย่างไม่พอใจ“ทำไมคุณถึงใจร้ายกับรียานัก คุณเคยขอรียาแต่งงานตอนที่อยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไม...” ในเมื่อไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอามารยาเข้าสู้ ให้มันรู้ไปว่าคนอย่างเธอจะแพ้นังเด็กกะโปโลนี่“ผมจำได้...แต่คุณต่างหากที่ลืมว่าคุณได้ปฏิเสธโอกาสนั้นอย่างไม่ไยดีเอง เพียงเพราะรู้ว่าผมอาจจะต้องเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต”“เอ่อ...คุณกำลังเข้าใจผิดนะคะราล์ฟ ที่จริงตอนนั้นรียากำลังเครียดๆ เพราะเป็นห่วงคุณมาก ก็เลยเผลอพูดออกไปแบบนั้น แต่ตอนนี้รียาสำนึกได้แล้วว่าทำผิดต่อคุณ และต่อให้คุณเป็นอัมพาตตลอดชีวิตจริงๆ รียาก็จะไม่ทิ้งคุณอีก
พวงแก้มใสซับโลหิตระเรื่อ หายใจไม่ทั่วท้อง แอบรู้สึกตื่นเต้นหน่อยๆ เมื่อต้องเป็นฝ่ายคุมเกม“อ๊ะ...” มือใหม่หัดขับสะดุ้งนิดๆ ยามที่ร่างกายสอดประสานรวมร่างเป็นหนึ่งเดียวกับเขา ความใหญ่โตที่แทรกผ่านเข้ามาสร้างความอึดอัดให้หญิงสาวไม่น้อย“อย่าเกร็ง ปล่อยตัวตามสบายที่รัก อย่างนั้น อืม...เก่งมาก!” นักแข่งรถมือทองบอกอย่างใจเย็น ทั้งที่ร่างกายเขาร้อนจนแทบจะระเบิดเป็นเสี่ยงๆ อยู่ร่อมร่อแล้ว มือหนาประคองบั้นท้ายกลมกลึงช่วยคุมจังหวะ แต่มันไม่ง่ายเลยเมื่อโดนความคับแน่นที่แสนนุ่มละมุนโอบรัดรึงตัวตนของเขาไว้เช่นนี้“ราล์ฟคะ...พะ...แพน...” เสียงหวานกรีดร้องลั่นแทบไม่เป็นภาษาด้วยความรัญจวน สมองปั่นป่วนขาวโพลนด้วยแรงปรารถนาลึกล้ำทุกคราวที่ขยับกายเข้าหาความใหญ่โตนั้น แต่เมื่อร่างกายเริ่มคุ้นชินและปรับตัวได้ ภีรดาก็เริ่มควบทะยานบิ๊กไบก์คู่ใจคันงามด้วยความเร็วแรงถึงใจ จนกระทั่งควงแขนเขาไปสู่จุดหมายปลายทางความสุขและเข้าเส้นชัยพร้อมกันได้อย่างสวยสดงดงาม“แพนรักคุณ...รักที่สุดเลย!” เสียงหวานกระซิบที่ข้างหูราวกับละเมอ ก่อนที่ร่างบางจะซวนซบลงที่อกแกร่ง หอบหายใจถี่กระชั้นอย่างหมดแรงคำที่เป็นดั่งน้ำทิพย์ชโลมห
ดวงหน้าใสแดงซ่าน เมื่อยามที่มือได้สัมผัสของรักของหวงชิ้นสำคัญของคนรักแบบเอกซ์คลูซีฟสุดๆ เมื่อเห็นเขามีปฏิกิริยากัดฟันเหมือนกำลังอดกลั้นอารมณ์อย่างหนักยามที่เธอเริ่มขยับมือขึ้นลงทักทายเจ้านกเขาขี้เซาตัวนั้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ จนมันเริ่มมีทีท่าว่าจะแข็งขึงขึ้นมาทีละนิดๆ ดวงตากลมโตซุกซนก็ทอประกายวาวเพราะรู้ว่าตนมาถูกทาง ยิ่งเห็นคนตัวโตมีอาการหายใจสะดุด และสูดปากหนักขึ้นก็เริ่มย่ามใจ ขุดบทเรียนสยิวกิ้วที่เขาเคยสอนให้ออกมาใช้เต็มเหนี่ยวร่างแกร่งถึงกับผวาสะท้าน เกร็งเยือกไปทั้งร่าง เมื่อจุดอ่อนไหวถูกสัมผัสด้วยความชุ่มชื้นจากปลายชิวหาอันอ่อนนุ่มเบาๆ เลือดในกายหนุ่มก็เดือดพล่าน“รู้ตัวไหมว่าทำอะไรอยู่”“ชอบไหมคะ” ไม่ทันได้คำตอบ มือใหญ่ก็เผลอขยุ้มเส้นผมสวยและกดศีรษะอีกฝ่ายเข้าหากายแกร่งอย่างลืมตัว ภีรดาช้อนสายตาหวานฉ่ำมองคนรักหนุ่มรูปงามด้วยอารมณ์หวามไหวรัญจวน เธออยากทำให้เขามีความสุขที่สุดให้สมกับความรักที่เขามอบให้“พะ...พอก่อนที่รัก ผมจะมะ...ไม่ไหวแล้ว” เสียงกระเส่าเซ็กซี่ขาดเป็นห้วงๆ บอกถึงความทรมานของคนพูด“ไม่ไหวแล้วจะทำไมคะ...” จอมซนทำใจกล้าถามยั่วอย่างก๋ากั๋น ดวงตาใสแจ๋วฉายรอยเจ้าเล่ห์ยา
ตอนนี้อะไรๆ ก็พ่อราล์ฟลูกแม่ๆ ส่วนลูกสาวตัวจริงอย่างเธอน่ะเหรอ ก็ตกกระป๋องเป็นแพนด้าหัวเน่าไปตามระเบียบน่ะสิ แตะว่าที่ลูกเขยคนโปรดนิดแม่ก็คำรามใส่ฮึ่มๆ แล้ว ไม่ต้องพูดถึงยมุนาพี่สาวเธอ ขานั้นนิยมคนหล่อเป็นชีวิตจิตใจ เอะอะก็ว่าที่น้องเขยๆ ยิ่งตอนไปอัลตราซาวนด์แล้วรู้ว่าลูกในท้องเป็นผู้ชายด้วยแล้ว พี่สาวเธอก็แทบจะนั่งจ้องหน้าว่าที่น้องเขยอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อซึมซับความหล่อวัวตายหล่อควายล้มทางสายตาให้ลูกชายในท้องกันเลยทีเดียว“อ้อนเข้าไปๆ ตอนนี้ลูกแท้ๆ จะไม่มีที่ยืนอยู่แล้วนะคะ”“ก็ไม่ต้องยืนสิ คุณก็นอนแทน ถ้าไม่มีที่นอนไม่เป็นไร เดี๋ยวผมเจียดเตียงผมให้ครึ่งนึง ไม่ได้กอดคุณตั้งนานจนผมใกล้จะลงแดงตายแล้วเนี่ย” ดวงตาคมๆ แพรวพราวอ้อนอย่างเจ้าเล่ห์ “เราเลื่อนกำหนดงานแต่งเป็นพรุ่งนี้เลยดีไหม”วาบ! แก้มใสๆ แดงเห่อจนถึงกกหู เขินจนอยากจะเอาหัวมุดใต้โต๊ะ ทำไมเขาถึงพูดจาน่าตบด้วยปากแบบนี้ล่ะ แค่นี้เธอก็ตกบ่วงจนตะกายขึ้นมาจากหลุมไม่ได้แล้ว แล้วดูนั่น ยังมีหน้ามาส่งยิ้มหวานกระชากใจให้อีก อย่ารอพรุ่งนี้เลย หอบผ้าหอบผ่อนหนีตามกันไปอยู่ด้วยซะวันนี้เลยเหอะ!“อย่ามาตลกค่ะ การ์ดแจกไปหมดแล้วเปลี่ยนทันที่
‘ไฮโซหนุ่มนักแข่งรถมือทองสุดฮอตตั้งโต๊ะแถลงข่าวเตรียมความพร้อมล่าแชมป์ซูเปอร์ไบก์หลังอาการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุรถล้มตอนซ้อมหายเป็นปกติ พร้อมทำเซอร์ไพรส์ขอหวานใจพริตตีสาวสุดแซ่บที่ซุ่มคบหากันมาพักใหญ่แต่งงาน สร้างตำนานซินเดอเรลลาแห่งยุค 4.0 สุดโรแมนติก หักอกสาวๆ ค่อนเมือง...’ข่าวพาดหัวบนสื่อยักษ์ใหญ่หลายสำนัก พร้อมคลิปฉากบอกรักบันลือโลกแพร่กระจายในโลกออนไลน์จนติดอันดับในยูทูปอยู่นานเป็นเดือน พลอยทำให้ผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ของบริษัทไลอ้อนดริงก์ที่ภีรดาเป็นพรีเซนเตอร์มียอดขายถล่มทลายติดลมบนเครื่องดื่มยอดฮิตสำหรับซินเดอเรลลายุคใหม่ และหนึ่งในสาวๆ ที่อกหักนั้นก็มีชื่อของ...ชารียา...ติดโผอยู่ในนั้นด้วยอีกคน สาวหน้าหวานกระแทกโทรศัพท์มือถือลงอย่างเจ็บใจ เมื่อเห็นคลิปอดีตคนรักที่เธอเพิ่งสลัดทิ้งไปอย่างไม่ไยดีเพราะคิดว่าเขาจะพิการไปตลอดชีวิต แต่กลับมาสารภาพรักกับผู้หญิงกะโหลกกะลาที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็แพ้เธอทุกประตู คิดแล้วก็น่าเจ็บใจ ในขณะที่เธอกำลังมีปัญหากับสามีจนต้องหนีหัวซุกหัวซุน รวินรุตม์กลับกำลังมีความสุขกับว่าที่เจ้าสาวโลโซของเขา“บ้าชะมัด! เรื่องมันเป็นแบบนี้ได้ยังไง” หญิงสาวกำมือแน่นด้วยคว
ราวกับมีใครกดปุ่มหยุดเวลาไว้ ทุกสิ่งรอบกายของหญิงสาวกลายเป็นภาพเลือนลางไปชั่วขณะหนึ่ง เมื่อเธอได้ลอยละล่องอยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นอ่อนโยน ความหวานล้ำแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูขุมขน ซึมลึกลงไปในหัวใจ ความรู้สึกที่ถูกสะกดห้ามไว้ถูกปลดปล่อยออกมาด้วยฤทธิ์เสน่หาแห่งรอยจูบอันร้ายกาจนั้นรวินรุตม์กดยิ้มมุมปากอย่างสมใจเมื่อรับรู้ถึงการโอนอ่อนของอีกฝ่ายที่ตอบกลับมาอย่างอ่อนหวาน ความห่วงหาอาทรระหว่างเขากับเธอถูกถักทอรัดร้อยเข้าไว้ด้วยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็สุดจะรู้ได้ แต่เมื่อตอนนี้รู้แล้วเขาก็ไม่คิดจะปล่อยคนในอ้อมแขนให้ไปเป็นของใครอื่นอีกเขารักเธอ...รักแม่สาวแพนด้าจอมยุ่งคนนี้จนถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว“ทีนี้จะลงเอยได้หรือยัง หืม?” เสียงกระซิบนุ่มหวานล้อร่างเพรียวระหงที่แข้งขาอ่อนปวกเปียกจนต้องยืนพิงอกเจ้านกยักษ์ตัวร้ายอย่างหมดเรี่ยวแรง “หรือต้องให้ใช้ไม้ตาย...เฟรนช์คิส!”คำถามนั้นไม่มีใครได้ยินนอกจากหญิงสาวผู้ต้องมนตร์สะกดของหมีขั้วโลกในคราบนกยักษ์ตัวร้ายอย่างภีรดาเท่านั้น เธอทำได้แค่เสหลบตาคมๆ ที่มองมาด้วยเกรงว่าจะใจอ่อน ทั้งที่ความจริงเธอหมดมุกจะเล่นแล้วก็ตาม“คนหน้าไม่อาย คิดเหรอว่าจูบของคุณจะทำอะไรฉัน
“เพราะผมรักคุณไง!” เสียงที่ตอบออกมานั้นทั้งมั่นคง หนักแน่น แววตาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกเฮือก! เสียงลมหายใจคนโดนบอกรักแบบไม่ทันตั้งตัวสะดุดกึก พร้อมกับบรรยากาศรอบข้างที่ชะงักงันไปชั่วครู่ ภีรดาหน้าแดงระเรื่อ หัวใจเต้นกระหน่ำรัวจนเกือบจะทะลุออกมานอกอก กับคำที่ยืนยันว่าการเดิมพันครั้งนี้ของเธอสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อ อีกด้านตติยะที่ยืนเป็นพยานรักถึงกับดีดนิ้วเปาะด้วยทีท่าสาสมใจที่สามารถง้างปากเพื่อนรักได้“คะ...คุณว่าอะไรนะ” กว่าจะหาเสียงตัวเองเจอก็นานเกือบนาทีเต็มๆ“ผมบอกว่าผมรักคุณ...แพนด้า” ดวงตาเข้มคมมองสบตาหญิงสาวอย่างไม่ปิดบังความรู้สึกอีกต่อไป “คุณล่ะรู้สึกแบบเดียวกันหรือเปล่า”คนถูกถามยกมือปิดปากถึงกับอึ้งจนไปไม่เป็น กะจะเล่นตัวอีกสักหน่อย แต่ขอบตาก็ดันร้อนผ่าวมีละอองน้ำคลอคลอง ลำคอตีบตันจนพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยืนนิ่งจนคนรอบข้างต้องเงียบรอลุ้นกับคำตอบของสาวเจ้า“ตอบเลย!” เสียงใครคนหนึ่งในกลุ่มคนดูตะโกนเชียร์ดังขึ้น และคนอื่นๆ ก็เริ่มส่งเสียงเชียร์ตามทีละคนสองคนจนดังไปทั่วบริเวณนั้น “ตอบเลยๆๆ”งานเข้าละ! เล่นเอามวลชนมากดดันแบบนี้เธอก็แย่สิเอาไงดีๆ แพนด้าเอ๋ย...รีบตอบรับไปก็ดูจะใจง่า