“ มีใครอยู่หรือไม่ ” เสียงผู้ชายตะโกนอยู่หน้าประตูจวนหลังเล็กๆของบ้านลู่ ที่มีอาชีพค้าขายไข่ไก่และผักสดที่ปลูกเองในที่ดินผืนเล็กของพวกเขา ครอบครัวนี้มีบุตรสาวคนโตคือลู่อี้ชิง และมีบุตรชายคนกลางและคนเล็กอีกสองคนซึ่งอายุแค่เพียงสิบปีและแปดปีตามลำดับ ทำให้ภาระหน้าที่แบ่งเบางานบ้านและออกไปช่วยมารดาค้าขายที่ตลาดสดในยามอิ๋น (ตีสามกว่า )ถึงยามเฉิน (แปดโมงเช้านิดๆ ) เป็นของอี้ชิง ครอบครัวนี้เลี้ยงไก่เอาไว้ขายจำนวนไม่มากนัก มีไก่เพียงห้าเล้าและพื้นที่ดินนอกเหนือจากนั้นก็ปลูกผักกาดขาวและพืชผักต่างๆสลับกันไป เอาไว้ขายที่ตลาดและมักจะมีเพื่อนบ้านมาขอซื้อของที่ด้วย ที่จริงแล้วหากใช้จ่ายอย่างประหยัดและขยันขันแข็งก็พอประทังชีวิตกันไปได้ไม่เดือดร้อนมากนัก แต่ด้วยพ่อบ้านคือลู่อี้ถังนั้นเป็นชายที่ไม่เอาถ่านเลยแม้เพียงสักน้อย เขาเป็นคนจับจดตอนแต่งงานใหม่เขาก็ช่วยงานอยู่บ้าง แต่นานๆเขาก็เบื่อหน่ายออกไปเล่นการพนันโถ่โปและบ่อนเล็กบ่อนน้อยในเมือง บางวันก็ได้เงินมาและซื้อกับข้าวและของใช้เข้าบ้าน แต่บางวันก็หมดตัวมารีดไถภรรยาที่บ้านเช่นกัน เรื่องเช่่นนี้อี้ชิงบุตรสาวคนโตเห็นจนชินตา ขณะนั้นสองแม่ลูกเพิ่งกลับ
Last Updated : 2024-12-18 Read more