All Chapters of TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART: Chapter 121 - Chapter 130

Ilang araw na ang lumipas at patuloy na bumubuti ang kalagayan ni Belle. Pero habang mas lumalakas ang kanyang katawan, mas bumibigat ang kanyang konsensya. Hindi niya kayang iwan sina Luke at baby Anabella, lalo na’t napamahal na sila sa kanya nang sobra.Nakahiga siya sa kama ng ospital, pinagmamasdan ang screen ng kanyang cellphone kung saan ka-video call niya si Luke. Hawak nito ang kanilang—hindi, ang anak ni Ana—si baby Anabella.Ang munting sanggol ay nakabalot sa malambot na kumot, nakasandal sa dibdib ni Luke habang pinapainom niya ito ng gatas sa bote. Nang marinig ang boses ni Belle, biglang gumalaw si baby Anabella, na parang kinikilala siya.“Mama…” bulong ni Luke, ginagaya ang boses ng kanilang anak. “Sabi ni baby, miss ka na niya.”Napakagat-labi si Belle, pinipigil ang luha. "Miss na miss na rin kita, baby," sagot niya, pilit pinapakalma ang nanginginig na boses. "Huwag kang pasaway kay Daddy ha? Magpakabait ka."Napangiti si Luke habang inaayos ang posisyon ng kanilan

Matapos ang ilang linggo ng pagpapagaling, tuluyan nang nadischarge si Belle mula sa ospital. Ngunit sa kabila ng kanyang paggaling, nanatili ang mabigat na pasaning dala ng kanyang kasinungalingan—ang pagpapanggap bilang kanyang kakambal na si Ana. Mas lalong lumalim ang nararamdaman niyang pagmamahal para kay Luke at kay baby Anabella. Ngunit sa kabila nito, alam niyang hindi niya maaaring ipagpatuloy ang kanyang ginagawang panlilinlang.Habang nakaupo sa gilid ng kanyang kama sa hospital, biglang nag-ring ang kanyang cellphone. Agad niyang sinagot ang tawag nang makita kung sino ang nasa kabilang linya."Hector?""Belle," sagot ng private investigator sa seryosong tono. "Napresenta ko na ang lahat ng ebidensiya. Lahat ng detalye, mula sa pagsusuri ng lason hanggang sa mga testimonya ng mga saksi—kasama na ang doktor na nagpatunay na planado ang lahat ng ginawa ni Shiela kay Ana. Wala na siyang takas. Ang court hearing niya ay sa loob ng isang linggo."Napapikit si Belle at dahan-da

Samantala, sa dako pa roon sa tunay na Ana.Hindi mapakali si Adrian habang nasa loob ng opisina niya sa Crystal Clear J Resort. Mula sa bintana, tanaw niya ang dagat na minsang pinanggalingan ni Sara. Ang babaeng unti-unti nang nagugulo ang isipan niya.Maya-maya, pumasok si Leo, ang kanyang assistant."Sir, may balita ako," panimula nito, halatang nag-aalangan."Ano 'yun?" sagot niya nang hindi lumilingon."Si Aling Glenda… nagdesisyon na huwag nang makipagtransact sa atin. Hindi na sila magde-deliver ng seafoods dito sa resort."Mabilis siyang napalingon. "Anong ibig mong sabihin?""Ayaw na raw nilang magkaroon ng koneksyon sa 'yo, sir. Lalo na't tila nagugulo ang buhay ni Sara dahil sa'yo."Natahimik si Adrian.Nagugulo?Para bang may kung anong kirot na dumaan sa dibdib niya. Hindi niya naman intensyon na guluhin ang buhay ni Sara. Gusto niya lang malaman ang totoo."Sir, ano pong gagawin natin?" tanong ni Leo, halatang nag-aalalang tumingin sa kanya.Napabuntong-hininga si Adria

Samantala sa kabilang dako ang tunay na Ana.Sa gitna ng madilim na gabi.Pawis na pawis si Sara habang nakahiga sa kanyang maliit na silid. Hindi siya mapakali, ang kanyang noo ay kulubot sa matinding takot habang mahigpit na nakakapitan ang kanyang kumot.Sa panaginip niya, nasa loob siya ng isang sasakyan.Madilim. Malakas ang buhos ng ulan.Hawak niya ang manibela, pero parang hindi niya ito makontrol."Hindi! Hindi ko ito mapigilan!" Nanginginig ang kanyang mga kamay habang pilit niyang kinokontrol ang sasakyan. Pero kahit anong gawin niya, patuloy itong bumibilis.80 km/h… 100 km/h… 120 km/h…Nanginginig na siya sa takot. "May tao ba rito?! Tulong!"Walang sumagot.At sa isang iglap, nakita niya ang isang malaking bangin sa unahan!"HINDI! HINDI PWEDE!"Gusto niyang huminto. Gusto niyang lumiko. Pero wala siyang magawa. Bumulusok pababa ang sasakyan—"AAAAHHHHHH!"Nagising siyang biglang bumangon, hinihingal at malakas ang tibok ng kanyang puso. Naramdaman niyang basa ng pawis an

Samantala sa tunay na Ana..Sa loob ng maliit na tindahan ni Aling Glenda, nananatili ang tensyon sa pagitan ng tatlong tao—si Sara, si Adrian, at si Aling Glenda. May mga bagay na pilit na itinatago, at may mga alaala na gustong ipaglaban. Pero sino ang talo at sino ang panalo sa katotohanan?"Sara, hindi mo kailangang gawin ‘to," pakiusap ni Aling Glenda habang mahigpit na hawak ang kamay ni Sara."Mama Glenda… hindi ko na po kaya," nanginginig ang boses ni Sara, halatang punong-puno na ang isip niya. "Araw-araw akong may bangungot. Hindi ako matahimik. Hindi ko alam kung sino ako, at parang may kulang sa sarili ko. Hindi ko na kayang mabuhay sa kasinungalingan!""Hindi kasinungalingan ‘to, anak!" galit na sabi ni Aling Glenda. "Ang buhay mo ngayon, totoo ‘to! Hindi ba sapat ‘yun? Hindi ba sapat na may pamilya kang nagmamahal sa’yo rito?"Nagpantig ang tainga ni Adrian sa sinabi ng matanda."Aling Glenda, pamilya nga siya sa inyo, pero paano kung may pamilya siyang naghahanap sa kan