All Chapters of TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART: Chapter 91 - Chapter 100

"Dati kasi hindi ka naman ganyan ka-sweet kay Luke. Pero ngayon, parang hindi mo na siya mabitiwan. Para bang may gusto kang patunayan."Naramdaman ni Belle ang kaba sa kanyang dibdib. Alam niyang sinusubukan siyang paikutin ni Shiela."Bakit naman ako may gusto pang patunayan? Mahal ko ang asawa ko. Kung may nagbago man sa akin, siguro natutunan ko lang na huwag nang sayangin ang oras na kasama siya."Napakagat-labi si Shiela. Gustong-gusto niyang sagutin si Belle nang pabalang, pero hindi niya magawa. Hindi siya pwedeng mabisto.Ngunit sa loob-loob niya, hindi niya matanggap ang nakikita.Si Ana, na dati’y hindi masyadong malapit kay Luke, ay ngayo’y halos hindi na ito iniiwan. Nakikita niya kung paano siya nito titigan, kung paano siya nito yakapin. Parang isang perpektong asawa.Hindi niya kayang sikmurain.Hindi niya kayang tanggapin.Lumunok siya ng galit bago nagkibit-balikat."Wala lang naman, napansin ko lang," sagot ni Shiela, pinipilit ang sarili na ngumiti.Ngunit sa ilali

Ngumiti si Adrian. "Ah, oo nga pala. This is Bianca, family friend namin. She’s visiting for a while." Family friend? Bakit may ‘love’ pa? "Nice to meet you," nakangiting sabi ni Bianca kay Sara. Pero napansin niyang mahigpit ang hawak nito sa braso ni Adrian—parang sinasadya niyang ipakita na may ‘something’ sila. Napangiti si Sara… pero hindi dahil sa saya."Wow, ang sweet naman," sagot niya, may halong sarkasmo. "Bakit hindi mo siya bilhan ng isda? Baka mas gusto niyang siya ang pinagluluto mo?" Tumaas ang kilay ni Adrian. "Selos ka ba?" Nalaglag halos ang panga ni Sara. "Ha?! Selos? Naku! May sarili akong buhay, Mr. Adrian, at hindi kita iniisip!" "Hmm, ganun ba?" nakangising sabi ni Adrian. Pero sa mga mata nito, parang alam na niya ang totoo. At doon, narealize ni Sara na… Lalong nagiging komplikado ang lahat."Hmm, ganun ba?" nakangising sabi ni Adrian habang nakatitig kay Sara, tila nang-aasar.Napasinghap si Sara at mabilis na tumalikod. "Bakit ako mag-aaksaya ng panahon sa'

Maaliwalas ang umagang iyon. Habang nagga-gardening si Ana sa likod ng kanilang bahay, masayang inaayos niya ang mga bagong tanim na bulaklak. Ang sariwang hangin ay nagbibigay sa kanya ng panandaliang katahimikan, ngunit may bumabagabag sa kanyang damdamin—isang pakiramdam na parang may nagmamasid sa kanya mula sa di kalayuan.Mula sa hindi kalayuan, isang pares ng matatalas na mata ang nakatuon sa kanya. Sa likod ng isang puno, dalawang lalaking nakaitim ang tahimik na nag-uusap habang pinagmamasdan siya. Isa sa kanila ang dahan-dahang naglabas ng baril mula sa kanyang jacket, ngunit bago pa man niya ito maitulak sa kanyang baywang, isang malalim na boses ang nagbabala sa kanila."Anong ginagawa niyo dito?"Isang lalaking naka-suot ng militar na uniporme ang lumitaw mula sa gilid, nakataas ang isang kamay na tila nakahandang bumunot ng baril anumang oras. Isa ito sa mga sundalong inupahan ni Luke para bantayan si Ana.Nagkatinginan ang dalawang lalaki at agad na nagkunwaring inosent

Bahagyang ngumiti si Adrian. "Dahil sigurado akong fresh ang paninda niyo. At gusto kong makatulong sa inyo at nakapagsimula na nga kami ng transaksiyon ni Sara.""Tulungan o ligawan?" singit ni Aling Laura na sinamahan pa ng isang makahulugang kindat."Naku, Aling Laura! Huwag kayong ganyan!" sigaw ni Sara, ramdam ang pag-init ng kanyang pisngi."Nakapag-start na ang transaksiyon at wala pong ligawan na nagaganap.""Seryoso ako, Sara." malambing na sabi ni Adrian. "Hindi ko alam kung bakit, pero gusto kong tumulong sa inyo. At gusto kong mas makilala ka."Natigilan si Sara. Hindi niya maintindihan kung bakit parang may biglang bumigat sa dibdib niya."Hindi pwede."Nagulat si Adrian. "Bakit?""Kasi… kasi hindi kita lubusang kilala. Hindi ko pa nga lubusang kilala ang sarili ko, tapos may isang Adrian Jasendo na biglang gusto akong makilala?"Tumango si Adrian. "Oo. Bakit hindi?"Huminga nang malalim si Sara, pilit na kinakalma ang sarili. "Hindi ako ready. At marami pa akong gagawin."

Sa loob ng kanyang madilim at marangyang kwarto, isang nakakabinging sigaw ang umalingawngaw."PUTANGINA! BAKIT HINDI NILA MAGAWA?!"Ibinato ni Shiela ang mamahaling lampshade sa sahig, dahilan upang mabasag ito sa maliliit na piraso. Nanginginig siya sa galit, ang kanyang mga mata'y nag-aapoy sa matinding poot habang naglalakad pabalik-balik sa kanyang silid.Hindi makakilos ang mga tauhang inupahan niya upang ipapatay si Ana. Walang silbi ang mga bayarang tao niya kung hindi rin naman nila kayang tapusin ang simpleng misyon na ibinigay niya!Galit na galit niyang binuksan ang isang drawer at inilabas ang isang lumang kahon. Mabilis niyang hinugot mula roon ang isang nakatagong litrato—larawan nina Luke at Ana, magkasamang nakangiti, halatang masaya at punong-puno ng pagmamahalan."TANGINA MO, ANA! IKAW ANG SUMIRA NG LAHAT!"Walang pag-aalinlangang dinampot niya ang isang matalim na kutsilyo at malakas na itinusok sa mukha ni Ana sa larawan. Muli at muli, paulit-ulit niyang tinusok,