All Chapters of หลงรักเด็กซ่อง: Chapter 11 - Chapter 20

"ทำอะไรเหรอคะ?" ใบหน้าจิ้มลิ้มถลึงตาพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อยเชิงสงสัยเอ่ยถามออกไป ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นเดินไปหาเจ้านายที่โต๊ะทำงานเพื่อฟังคำตอบ"ทำทุกอย่างที่ฉันสั่ง" เนมาร์ตอบเสียงเรียบพลางยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ในที่สุดวันที่เขาจะได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอก็มาถึงโดยไม่ต้องคิดทำอะไรมากมาย หลังจากนี้ไม่ว่าเวลาไหน จะนอนหรือตื่นก็ได้เห็นหน้าเด็กสาวเป็นคนแรกมันคือความสุขของเขา"ทุกอย่างเหรอคะ? หนูว่ามันไม่ตายตัว คุณระบุมาเลยดีกว่าว่าจะให้ทำอะไรบ้าง" ก๋วยเตี๋ยวหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับชายหนุ่ม แววตาสีน้ำตาลเข้มจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาไม่วางตา ไม่ต่างจากเนมาร์ก็จ้องใบหน้าหวานอมชมพูกลับเช่นกัน"ฉันสั่งอะไรเธอก็ไปทำแค่นั้น""หนูว่าคุณให้หนูทำงานที่นี่เหมือนเดิมเถอะค่ะ ที่นี่สะดวกกับหนูที่สุดแล้ว" เธออยากทำที่นี่ต่อเพราะมันใกล้บ้านเดินทางไปกลับสะดวก เธอไม่เคยไปไหนไกลจากบ้านเลย กลัวว่าถ้าไปทำที่คอนโดเขาจะเดินทางไปกลับลำบาก"แล้วคอนโดฉันไม่สะดวกกับเธอตรงไหน? มีทุกอย่างแถมยังปลอดภัยอีก" เขาเอนพิงกับพนักเก้าอี้ตัวโปรด พลางยกขาขึ้นไขว่ห้าง แล้วใช้นิ้วเคาะโต๊ะเพื่อรอฟังคำที่กำลังจะออกมาจากปากของ

"......" น้ำเสียงตัดพ้อที่เปล่งออกมาจากปากเนมาร์ไม่ได้ทำให้ก๋วยเตี๋ยวหยุดสงสัยในตัวเขาได้เลย แต่เธอก็ไม่อยากคาดคั้นอะไรต่อเพราะไม่มีหลักฐาน ปักปลำไปก็ไร้ประโยชน์ ส่วนตัวเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรแถมยังคอยช่วยและปกป้องเธอมาตลอดแขนแกร่งคลายพันธนาการออกจากเอวคอด แล้วหยิบกระบอกปืนที่วางอยู่บนหน้าตักของเด็กสาวขึ้นมาถือไว้ ก่อนที่เขาจะเลื่อนมือไปจับสะโพกของคนบนตักยกขึ้น ยังไม่ทันที่จะได้ยกก๋วยเตี๋ยวก็ชิ่งลุกขึ้นมาเสียก่อนเนมาร์หยัดกายลุกขึ้น ยกกระบอกปืนจ่อขมับตัวเองเพื่อเรียกร้องความสนใจจากอีกฝ่าย ขณะที่เธอกำลังก้มหยิบโกศและกรอบรูปของผู้เป็นแม่เพล้ง!เสียงของในอ้อมแขนเรียวตกลงมาแตกกระจาย เถ้ากระดูกของผู้เป็นแม่หกเกลื่อนกลาดเต็มพื้นถนนพร้อมกับกรอบรูปที่แตกร้าวไม่มีชิ้นดี เมื่อก๋วยเตี๋ยวหมุนตัวกลับมาแล้วเจอชายหนุ่มยืนเอากระบอกปืนจ่อขมับของตัวเองอยู่ "คะ..คุณจะทำบ้าอะไร" เธอเอ่ยถามอย่างตะกุกตะกัก พลางวิ่งเข้าไปแย่งกระบอกปืนจากมือเขามาเขวี้ยงทิ้งลงข้างพื้นถนนอย่างไม่ไยดี ทว่ามุมปากบนใบหน้าคมคายยกยิ้มพอใจกับการกระทำของอีกคน"ฉันมันเลว เผาบ้านเธอก็สมควรตายแล้วไม่ใช่เหรอ เธอจะมาห้ามฉันทำไม?""จะฆ่

"ของครบแล้วใช่ไหม ขาดอะไรอีกหรือเปล่าพรุ่งนี้จะได้ใช้ไอ้ทิมไปซื้อ" เนมาร์เอ่ยถามขณะขับรถออกมาจากห้างสรรพสินค้า หลังบังคับให้เธอเลือกซื้อของและนั่งกินข้าวราวๆเกือบชั่วโมงจนร้านในห้างปิด"ครบแล้วค่ะ เดี๋ยวคุณไปส่งหนูที่วัดด้วย""นี่เธอยังไม่ล้มเลิกความคิดที่อยากจะไปอยู่วัดอีกรึไง?" เนมาร์ถอนหายใจพรืดใหญ่อย่างระอากับความคิดบ้าๆของก๋วยเตี๋ยว ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือเล็กมาประสานกันวางไว้บนหน้าขาแกร่ง "อยู่กับฉันไม่ดีตรงไหน? สบายกว่าวัดตั้งเยอะ""คุณชอบฉวยโอกาสแบบนี้ หนูไม่ชอบไม่อยากอยู่ด้วย มันรู้สึกไม่ปลอดภัย" ก๋วยเตี๋ยวบอกตามตรง ทั้งยอมให้เขาจับมืออยู่อย่างนั้นโดยไม่ขัดอะไร ถึงขัดขืนไปก็ถูกขู่บังคับอยู่ดี"แล้วเธอคิดว่าที่วัดปลอดภัยว่างั้น? ขนาดพระยังโดนจี้,ปล้น,ทำร้ายเลย ข่าวอะหัดดูซะบ้างนะ สมอง!" ใบหน้าคมคายเหลือบมองเด็กสาวเพียงนิด ก่อนจะหันกลับไปมองถนนต่อ ถ้าเธอคิดอย่างนั้นเขาก็คงจะห้ามความคิดของเธอไม่ได้ แต่ก็จะไม่ยอมให้เธอไปอยู่ที่อื่นเด็ดขาดต้องอยู่กับเขาคนเดียวเท่านั้น"แต่ก็ยังดีกว่าอยู่กับคุณ" ว่าจบเธอก็ดึงมือออกจากเกาะกุม แล้วเบือนหน้าออกไปมองบรรยากาศข้างทางยอมค่ำคืน ท่ามกลางไฟห

@มหาวิทยาลัยww"เดินดีๆได้ปะ เลิ่กลั่กอยู่นั่นแหละ" เนมาร์เอี้ยวหน้ากลับไปเค้นเสียงดุใส่เด็กสาวในเกาะกุมที่เดินไม่นิ่งเอาแต่กระตุกแขนแกร่ง พร้อมกับหันซ้ายหันขวาราวกับเขินอายอะไรสัก ขณะกำลังเดินไปใต้อาคารเรียน ท่ามกลางสายตาและเสียงซุบซิบนินทาของนักศึกษามากมาย"ก็ดูชุดที่คุณบังคับให้หนูใส่สิคะ น่าอายชะมัด ตัวก็ใหญ่" ก๋วยเตี๋ยวจิ๊ปากอย่างหงุดหงิดเมื่อถูกเนมาร์บังคับให้ใส่ชุดนักศึกษาชายของเขา แม้เธอจะอ้อนวอนขอเปลี่ยนชุดแทบตายยังไงเขาก็ไม่ยอมต้องแต่งเหมือนกันเท่านั้น"อายทำไม ฉันก็แต่งแบบเธอ""มันไม่เหมือนกันนะคะ หนูเป็นผู้หญิงจะมาให้ใส่ชุดผู้ชายแบบนี้ไม่ได้" เธอแหวใส่เขาเสียงแข็ง แล้วใช้มืออีกข้างจับดึงชุดตัวเองเพราะไม่มั่นใจ"ทำไมจะใส่ไม่ได้ ครั้งแรกฉันยังเอาชุดฉันมาเปลี่ยนให้เธอใส่เลย""ให้ตายเถอะ! ไม่ว่าหนูจะพูดอะไรคุณจะเถียงสู้ให้ได้เลยใช่ไหมคะ" ก๋วยเตี๋ยวสบถคำออกมาอย่างถอดใจ พลางถอนหายใจพรืดใหญ่ ก่อนมือเล็กที่อยู่ในเกาะกุมจะถูกกระชากให้ลงมานั่งข้างๆชายหนุ่มบนเก้าอี้ไม้ใต้อาคารเรียน"ใช่ ต่อไปนี้เธอต้องใส่ชุดเหมือนฉันทุกวัน""เพื่ออะไรคะ? แค่นี้ยังทำให้หนูอายไม่พอใช่ไหม?" ใบหน้าหวานหั

กริ๊ก! ทันทีที่พูดจบมือหนาเลื่อนลงมาปลดหัวเข็มขัดราคาแพงของตนแล้วดึงออกด้วยมือเพียงข้างเดียว ชายหนุ่มดีดตัวขึ้นชันเข่า พลางเอื้อมเข็มขัดไปมัดตึงไว้กับข้อมือเล็กของเด็กสาว ก่อนจะใช้ฝ่ามือสากลูบไล้ไปตามเรือนร่างขาวเนียนจนมาหยุดตรงกระดุมเสื้อเชิ้ต แล้วปลดออก เผยให้เห็นหน้าอกใหญ่อวบอิ่มขาวผุดผ่องปิดคลุมไปด้วยเสื้อชั้นในลายสตอเบอรี่ ขณะที่เด็กสาวสะอึกสะอื้นดิ้นพล่านอยู่ใต้ร่างเพราะความกลัว"ฮึก" ก๋วยเตี๋ยวมองเจ้าของกระทำเอาแต่ใจอย่างหมดหนทาง รู้ทั้งรู้ว่ายังไงก็ไม่รอดแต่เธอก็จะสู้ให้ถึงที่สุด เธออายุยังน้อยมันเด็กเกินไปที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้"อย่าดิ้น ฉันไม่อยากใช้ความรุนแรงกับเธอ" เขาว่า พลางสอดมือเข้าไปใต้ร่างของเธอเพื่อปลดตะขอบราออก โดยที่คนโดนกระทำยังดิ้นไม่หยุดจนทำให้เขาหงุดหงิดกระชากมันขาดวิ่นไม่มีชิ้นดี"ฮือออออออ คุณมันชั่วคุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชะ..อื้อ!" คำพูดที่ยังเอ่ยออกมาไม่จบกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อคนข้างบนกดริมฝีปากหยักได้รูปลงมาประกบจูบ เรียวลิ้นอุ่นร้อนจือไปด้วยรสแอลกอฮอล์แทรกเข้ามาเกี่ยวกระหวัดลิ้นนุ่มของเธออย่างจาบจ้วงอุกอาจ จนทำให้เธอแทบจะหายใจไม่ทั่วท้องเผลอจิกเล็บลงบนมือข