All Chapters of จะร้ายให้มากกว่ารัก: Chapter 11 - Chapter 20

วันนั้น หลังจากที่พ่อเลี้ยงกับแม่ไปรับเธอออกมาจากรีสอร์ต พวกท่านพาเธอกลับบ้าน และสั่งให้เธอตัดขาดจากพี่รัญ ห้ามติดต่อเขาอีกเด็ดขาด พวกท่านให้คนคอยรับส่งเธอที่โรงเรียน บอกให้เธอทำตัวให้เป็นปกติ ซึ่งเธอก็เชื่อฟังทำตามที่พวกท่านบอกจนกระทั่งวันหนึ่ง พิมพ์ใจได้ทราบข่าวว่า พ่อของพี่รัญถูกคนร้ายลอบยิงเสียชีวิต ในวันที่ท่านเดินทางกลับไปประจำพื้นที่เดิม นั่นยิ่งทำให้พิมพ์ใจรู้สึกผิดเต็มหัวใจแผนการของพ่อเลี้ยงและแม่สำเร็จ พวกท่านเอารูปตอนที่เธอกับพี่รัญนอนอยู่บนเตียงด้วยกัน ไปต่อรองกับพ่อของพี่รัญว่า หากไม่อยากให้ลูกชายถูกตราหน้าว่าข่มขืนผู้หญิง เสียชื่อเสียง เสียอนาคต ท่านต้องขอย้ายกลับไปประจำที่เดิม ไม่อย่างนั้นพ่อเลี้ยงกับแม่ของเธอจะแจ้งความเอาผิดพี่รัญแม้จะรู้ว่ามีกระบวนการตรวจสอบ ที่ทำให้ลูกชายพ้นผิดได้ แต่พันตำรวจเอกอธิปก็เลือกที่จะยอมทำตามที่พ่อเลี้ยงกับแม่ของเธอต้องการ เพราะท่านไม่ต้องการให้ลูกชายคนเดียวมีประวัติด่างพร้อยแม้เพียงนิดทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเริ่มจากเธอเอง เธอเป็นคนวางยานอนหลับพี่รัญ เธอทำให้พ่อของเขาต้องตาย เธอเป็นห่วงความรู้สึกของพี่รัญ เธออยากขอโทษเขาหลังจากนั้นไม่นา

ตอนแรกพิมพ์ใจคิดว่า จะเอากางเกงมาสวมด้วย แต่กางเกงของเขาก็ตัวใหญ่เหลือเกิน และลำพังเสื้อเพียงตัวเดียว ก็คลุมจนเกือบจะถึงหัวเข่าแล้ว เธอจึงเลือกใส่เสื้อเพียงแค่ตัวเดียวพิมพ์ใจซักชุดนักศึกษาและชุดชั้นในแล้ว ระหว่างที่รอมันแห้ง เธอจึงต้องหาอะไรมาสวมใส่ก่อน เธอคิดว่า เจ้าของห้องคงไม่กลับมาเวลานี้ เวลากลางวันแบบนี้เขาคงไปทำงาน และอาจจะกลับมาอีกทีช่วงเย็นพิมพ์ใจอยากคุยกับเขาเรื่องเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ของเธอ เธอต้องกลับไปเอาที่บ้าน แต่เพราะเขาสั่งให้เธออยู่ที่นี่ ห้ามไปไหนเด็ดขาด หญิงสาวจึงคิดว่า เธอจะรอจนกว่าเขาจะกลับมา เธอถึงจะคุยเรื่องนี้กับเขาเพราะยังไม่คุ้นชินกับสถานที่เท่าไร และเป็นสถานที่ที่เธอต้องอยู่ถึงเมื่อไรก็ไม่รู้ พิมพ์ใจจึงเดินสำรวจไปทั่วห้องห้องชุดแห่งนี้เป็นห้องมุม มองเห็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยา ภายในตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เรียบหรู บอกถึงรสนิยมของผู้เป็นเจ้าของได้ดีทว่าความหรูหราของห้องชุด ไม่ได้ทำให้พิมพ์ใจรู้สึกดีเลย การต้องอยู่ที่นี่ในตำแหน่งนางบำเรอ ก็ไม่ต่างจากนกน้อยในกรงทอง ไร้อิสระ อยู่ด้วยใจหม่นเศร้าพิมพ์ใจถอนหายใจบาง

“เป็นกะหรี่ราคาแพง ก็ช่วยทำตัวให้คุ้มค่ากับเงินที่ฉันจ่ายไปหน่อย”คนถูกตราหน้าว่าเป็นกะหรี่สูดลมหายใจลึก แม้จะเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ แต่เธอก็ยอมทำตามที่เขาสั่ง มันจะได้ผ่านไปเร็ว ๆ มันจะได้จบลงเสียทีพิมพ์ใจกอดลำคอแกร่งไว้แน่น ตวัดขารัดเอวสอบอีกครั้ง เมื่อเขากระแทกแก่นกายเข้าหา เธอก็กระเด้งรับอย่างที่เขาสั่ง สองกายโหมห่มเข้าหากัน แก่นกายยาวใหญ่กระแทกใส่ร่องสาวรุนแรง“ดี ! แบบนั้นแหละ อ่า ! เด็ดฉิบหาย”อารัญก้มลงจูบปากนุ่ม เขากอดรัดร่างสาวเต็มวงแขน อุ้มเธอขึ้นมาจากเคาน์เตอร์ ขยับเท้ากางออกเล็กน้อย ยืนมั่นคง แล้วกระเด้งบั้นเอวอัดเอ็นสอดเสยเต็มแรงกายสาวกระเด้งกระดอนอยู่บนเรือนกายกำยำ เสียงหวานหวีดร้องครวญคราง ทั้งเจ็บทั้งเสียว น้ำอุ่นลื่นหลั่งออกมาปะปนกับเลือดพรหมจรรย์“ขย่มลงมา ขย่มแรง ๆ” คนสั่งไม่สนใจเลยว่า คนตัวเล็กจะเป็นมือใหม่ อ่อนประสบการณ์ไร้เดียงสา เพราะเมื่อกระโจนเข้าสู่ห้วงสวาทแล้ว อะไรก็ไม่สามารถฉุดรั้งความปรารถนาอันร้อนแรงได้...และพิมพ์ใจเองก็ไม่อาจต้านทานมันได้เช่นกันหญิงสาวขยับบั้นเอวขย่มบั้นท้ายลง เธอครอบครองแก่นกายด้วยร่องรักนุ่มแน่น น้ำสวาทเอ่อไหลเนืองนอง ให้ความรู้สึก

พิมพ์ใจตื่นขึ้นมาอีกครั้งตอนบ่ายโมง เธอปวดเมื่อยตามเนื้อตัว และเจ็บแสบกลางซอกขา รู้สึกถึงความร้าวระบม จนไม่อยากขยับตัว ไม่อยากจะลุกไปไหน แต่ก็ต้องฝืนร่างกายลุกขึ้นนั่งพิมพ์ใจถอนหายใจบางเบา เธอมองไปรอบกาย ไม่เห็นคนใจร้ายอยู่ในห้องนอนแล้ว แต่พอหญิงสาวจะลงจากเตียง ประตูห้องนอนก็เปิดออก“ตื่นแล้วเหรอ พวกเขาเอาของของเธอมาส่งแล้ว ลุกไปล้างหน้าล้างตา แล้วก็มาจัดของให้เรียบร้อย”“ค่ะ”พิมพ์ใจกัดฟันขยับตัวลงจากเตียง หญิงสาวเดินเชื่องช้าไปยังประตู คนตัวโตที่ยืนกอดอกพิงกรอบประตูอยู่เบี่ยงตัวหลีกทางให้เธอเดินผ่านออกไปตาคมมองตามร่างบางที่สวมเพียงเสื้อยืดสีขาวของเขา เธอเดินช้า และดูเหมือนว่า จะไม่ค่อยสบายตัวเท่าไร อารัญอยากรู้ว่าเธอตัวร้อนไหม เขาจึงเดินตามเธอไป มือหนายื่นออกไปเพื่อจะแตะบ่าบอบบาง แต่เมื่อฉุกคิดบางอย่างได้ เขาก็กำมือแน่น แล้วดึงมือกลับมา ปล่อยให้เธอเดินห่างออกไปพิมพ์ใจใช้เวลาค่อนข้างนานในการเก็บของให้เป็นระเบียบ โดยที่เธอต้องทำเองคนเดียวทั้งหมด เพราะเขาไม่อนุญาตให้ใครเข้ามาในห้องนี้ และเธอจะต้องทำหน้าที่แม่บ้าน เก็บกวาดแ

คนใจดีจะช่วยทำให้เธอนอนหลับ ล้วงมือลงกลางซอกขาขาว คนนอนไม่หลับตกใจหนีบขาเข้าหากันโดยอัตโนมัติ และหนีบมือเขาไว้แน่น“อ้าขา”พิมพ์ใจถอนหายใจบางเบา เพราะรู้ว่าอยู่ในจุดที่ไม่อาจขัดใจเขาได้ เธอจึงค่อย ๆ กางขาออกกว้างและการที่เธอสวมเพียงเสื้อยืดสีขาวของเขาตัวเดียว มันจึงไม่สามารถปกปิดอะไรได้เลย“อ๊ะ !” พิมพ์ใจสะดุ้งเล็กน้อย ในตอนที่นิ้วกลางเรียวยาวกดลงกลางกลีบเนื้ออ่อนนุ่มบอบช้ำหญิงสาววางสองแขนแนบลำตัว ขยุ้มผ้าปูที่นอนเต็มสองมือ หลับตาแน่น“แตกสักน้ำ แล้วเธอจะหลับสบาย”ตอนแรกพิมพ์ใจนึกว่ามันจะเจ็บ เหมือนตอนที่เขาทำกับเธอเมื่อเช้า แต่พอเขาค่อย ๆ ขยับนิ้วนุ่มนวลเบาแผ่ว กดและคลึงปุ่มเนื้อนุ่มที่ไวต่อสัมผัส มันทำให้เธอวูบวาบ น้ำอุ่นลื่นคัดหลั่งออกมาจนชุ่มฉ่ำเต็มซอกขา“จูบฉัน”พิมพ์ใจขยับตัวหันหน้าเข้าหาร่างใหญ่ ทำตามที่เขาสั่ง หญิงสาวหลับตา ในตอนที่ยื่นปากจิ้มลิ้มเข้าไปใกล้ปากอุ่นร้อน และเป็นฝ่ายเริ่มจูบเขาก่อนอย่างกล้า ๆ กลัว ๆอารัญสอดแขนอีกข้างลงใต้ร่างเล็ก โอบกอดเธอไว้แนบอก ขยับริมฝีปากจูบเธออย่างอ้อยอิ่ง และพร่างพรมนิ้วลงกลางแอ่งเนื้ออุ่นอ้าวจังหวะเนิบช้าความวูบวาบปลาบเสียวกลางซอกขา ทำ