All Chapters of จะร้ายให้มากกว่ารัก: Chapter 51 - Chapter 60

วันนี้ก็มืดค่ำลงอีกวัน อารัญนั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะหน้าบ้านอย่างหมดอาลัยตายอยาก เขาไม่รับรู้ถึงรสชาติอร่อยของอาหารที่ลูกน้องเอามาให้ เขากินกันตายแค่นั้นเองแหละอารัญอาบน้ำจากสายยางที่ต่อจากก๊อกหลังบ้านเหมือนเดิม เขาสวมเสื้อยืด กางเกงขาสั้น และรองเท้าแตะ เดินไปมาอยู่หน้าบ้านอย่างเหงาหงอยตะวันลับขอบฟ้าไปแล้ว ความมืดปกคลุมไปทั่วบริเวณ มองเข้าไปในบ้านหลังเล็ก เห็นแสงไฟสว่างจ้าทั้งหลัง นับว่าพิมพ์ใจยังมีความกรุณาเมตตาต่อเขาอยู่บ้าง เธอเปิดไฟหน้าบ้านไว้ เพื่อให้แสงสว่างสำหรับชายผู้น่าสงสารอย่างเขาอารัญกอดอก เงยหน้ามองฟ้า แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ วันนี้อากาศร้อนอบอ้าวมาก ฝนอาจจะตกก็ได้ แต่ฝนตกแล้วยังไงล่ะ เมียใจร้ายก็คงปล่อยให้เขานอนตากฝน ปล่อยให้เขาโดนยุงกัด เธออาจจะอยากให้เขาเป็นไข้เลือดออก หรือไม่ก็เป็นไข้หวัดใหญ่ก็ได้ เธออยากเอาคืนเขา ด้วยการทำให้เขาทรมานทางอ้อม เธออยากให้เขาเป็นทุกข์ทางร่างกาย ทั้งที่ตอนนี้ หัวใจของเขาก็เป็นทุกข์แสนสาหัสอยู่แล้ว“นี่คุณ !”คนที่กำลังคิดน้อยใจเมียขมวดคิ้วมุ่น แล้วหันไปมองทางที่มาของเสียง ไอ้ไม้สันขวานยืนอยู่ตรงนั้น มันเกาะประตูรั้วบ้านของเขาอยู่“อะไร !” อ

สีหน้าหนักใจของพิมพ์ใจ ทำให้คุณแม่ราณียิ้มอ่อนโยน มองหญิงสาวด้วยความเข้าใจ ท่านจับมือบางมากุมไว้แล้วบีบเบา ๆ“หากพิมพ์ไม่รักลูกชายแม่แล้ว และหากการอยู่กับลูกชายของแม่ ทำให้พิมพ์ไม่มีความสุข ก็ไม่มีใครสามารถดึงรั้งพิมพ์ไว้ได้หรอกลูก แม่ขอแค่ สถานะพ่อของลูกให้กับลูกชายของแม่ และขอสถานะคุณย่าของหลานให้แม่ได้มั้ย ถึงแม้พิมพ์กับรัญไม่ได้อยู่เป็นคู่ผัวเมียกัน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องหนีกันไปไหนก็ได้นี่ลูก ต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเอง ไม่ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของกันและกัน แต่ลูกทั้งสองคนก็ยังสามารถทำหน้าที่พ่อกับแม่ให้เด็กคนหนึ่งได้ไม่ใช่เหรอ”พิมพ์ใจคิดตามคำพูดของคุณแม่ราณี เป็นไปอย่างที่ท่านพูดทุกอย่าง ถ้าเธอไม่ยอม ก็ไม่มีใครบังคับเธอได้ และไม่ว่าเธอจะตัดสินใจอย่างไร สิ่งสำคัญที่สุดที่เธอต้องคำนึงถึงก็คือลูกคุณราณีมองสบตาหญิงสาวเพื่อรอคำตอบ“ค่ะ คุณแม่”คำตอบของพิมพ์ใจ ทำให้คุณราณียิ้มอย่างโล่งใจ จากนี้ไปก็รอวันที่อารัญจะหายจากอาการป่วยไข้ จะได้พูดคุยกันให้มันชัดเจนสักที แม้ปากจะบอกว่าไม่ได้คาดหวังให้หญิงสาวมาเป็นคู่ผัวตัวเมียกับลูกชายของท่าน แต่ในใจ ผู้สูงวัยก็แอบหวังอยู่ว่า หลานของท่านจะมีครอบครั

“ก็มันคุยกับพิมพ์ มันมองพิมพ์”คำตอบของคนตัวโต ทำให้พิมพ์ใจและคุณราณีถอนหายใจออกมาพร้อมกัน“คุณไม้เขาเป็นเพื่อนบ้านที่ดีนะคะ เขาแบ่งปันและช่วยเหลือพิมพ์”“ยังไงพี่ก็จะขาย พี่เกลียดมัน”คุณราณีหัวเราะในลำคอ ก่อนจะบอกลูกชายว่า“ระรานคนอื่นไปทั่ว ถ้าตัวเองดีพอ จะไปเกลียดไปกลัวคนอื่นทำไม”“ผมไม่ได้กลัวมันสักหน่อย”“งั้นก็ไม่ต้องขายหน้าบ้านหลังนั้นนะ เก็บเอาไว้อย่างนั้นแหละ เอาไว้เป็นมรดกให้ตาหนู”เมื่อวาน พิมพ์ใจตรวจครรภ์ตามนัด ผลอัลตราซาวด์ออกมาว่า ทารกในครรภ์เป็นเพศชาย สุขภาพแข็งแรงดี คุณพ่อกับคุณย่าปลาบปลื้มดีใจกันใหญ่พอคุณแม่เอ่ยอ้างถึงตาหนู อารัญจึงยอมอ่อนข้อลง“ไม่ขายก็ได้ครับ แต่พี่ไม่ให้พิมพ์ไปอยู่ที่นั่นอีกแล้วนะ พรุ่งนี้ไปเก็บของกัน แล้วตอนไปที่บ้านหลังนั้น พิมพ์ห้ามพูดกับมันด้วย ไม่งั้นพี่จะงอน”พิมพ์ใจทำหน้าระอาใจ เหนื่อยใจกับคนขี้หวง“ผูกมิตรดีกว่ามีศัตรูนะคะ พิมพ์ไม่ได้ไปที่นั่นบ่อย ๆ สักหน่อย แล้วเวลาไปที่นั่น พี่รัญก็ไปกับพิมพ์ด้วย อย่าชวนพิมพ์ทำตัวเสียมารยาทสิคะ ไม่ดีเลยค่ะ”พอถูกเมียต่อว่าแบบกลาย ๆ อารัญจึงรับปากอย่างเสียไม่ได้“จะคุยก็คุยไป แต่ให้คุยเฉพาะตอนที่พี่อยู่ด

22 อะไรก็ยอมเธอ“เป็นเมียพี่แล้วนะครับ”อารัญกระชับมือที่กุมอยู่ในอุ้งมือใหญ่ของตน ยกขึ้นมาจูบเบา ๆ แล้วถอนหายใจอย่างโล่งอกโล่งใจ ในขณะที่สายตายังคงจับจ้องถนนเบื้องหน้า มือขวาจับพวงมาลัยบังคับรถ“พี่รัญก็เป็นของพิมพ์แล้วเหมือนกัน ต่อไปนี้ต้องเชื่อฟังภรรยานะคะ เขาว่ากันว่า คนเชื่อฟังภรรยาได้ดีกันทุกคนค่ะ”พิมพ์ใจขยับตัวนั่งตะแคง หันไปมองคนขับรถ เธอยิ้มอ่อนหวาน แล้วยกมือเขาขึ้นมาจูบเบา ๆ เช่นกันอารัญปรายตามองภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปมองท้องถนนเบื้องหน้าอีกครั้ง“ยอมทุกอย่างครับ ยอมทั้งตัวและหัวใจ”“ดีมากค่ะ” พิมพ์ใจหัวเราะคิกคัก เธอถอนหายใจบางเบา ยังคงนั่งอยู่ในท่าเดิม เธอจับจ้องมองคนขับรถไม่วางตา...เมื่อครู่ใหญ่ที่ผ่านมา อารัญกับพิมพ์ใจไปจดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว เธอกับเขาเป็นสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมาย และเดือนหน้า ทั้งสองจะเข้าพิธีแต่งงานตามประเพณี หลังจากนั้นอีกไม่กี่เดือน ลูกชายของทั้งคู่ก็จะคลอดออกมา เป็นสายใยรักผูกพันคุณพ่อคุณแม่ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น“มองขนาดนี้ อยากกินพี่เหรอครับ”พิมพ์ใจทำปากยื่นใส่คนหลงตัวเอง“ไม่มองก็ได้ค่ะ” หญิงสาวขยับตัวนั่งตรง ม

พอเมียทำให้เขาเสียว เขาก็ระบายความเสียวด้วยการบีบขยำบั้นท้ายอวบอัดสองลอนเต็มสองมือ และเมื่ออารมณ์ร้อนแรงพุ่งสูง เขาก็สอดนิ้วกลางผ่านขอบเป้ากางเกงชั้นในตัวบาง ซอกซอนสำรวจแอ่งเนื้ออุ่นลื่นชุ่มฉ่ำพิมพ์ใจเงยหน้าขึ้น ครางแว่วหวาน เธอกดหัวเข่าข้างหนึ่งลงกลางหว่างแกร่ง เท้าบางอีกข้างยืนอยู่บนพื้น เธอแอ่นก้น ยกกระดก และส่ายร่อนรับนิ้วที่ขยับเสียดสีกลางกลีบเนื้อนุ่มชุ่มฉ่ำ“พี่รัญ…พิมพ์จะเอา”เขาทำให้เธอเสียว กระตุ้นจนเธอร้อนฉ่าไปทั้งตัว ร่องสาวตอดกระตุก เรียกร้องหาความแข็งแกร่งมาเติมเต็มอารัญปลดเข็มขัด แกะกระดุม รูดซิป และปลดปล่อยตัวตนแข็งขึงออกมา“เอาเลย เอาพี่แรง ๆ นะครับ พี่รออยู่”สองสายตาสบประสาน ต่างคนต่างกระหายและโหยหากันและกันพิมพ์ใจขยับหันหลังให้เขา เธอรูดกางเกงชั้นนั้นในลงจนพ้นปลายเท้า แล้วจึงล้วงมือลงกลางหว่างขาแกร่ง จับแก่นกายอวบยาวรูดเบา ๆ แล้วจับตรงส่วนหัวมนทู่จี้จมตรงปากทางร่องสาวอารัญประคองเอวของภรรยาไว้ และจับจ้องมองภาพเร้าใจไม่วางตา หัวมนอวบใหญ่กำลังสอดใส่เข้าไปในร่องอุ่นอ้าว แค่ส่วนหัวจมจ่อมเข้าไป เขาก็เสียวจนต้องกัดฟัน พอพิมพ์ใจขย่มบั้นท้ายลงมา ร่องเนื้ออุ่นอ้าวดูดกลืน