บททั้งหมดของ หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง: บทที่ 41 - บทที่ 50

ในห้องเหม่ยหลิน “พี่จะอาบน้ำ ไปอาบด้วยกันไหม” เหม่ยหลินพูดขึ้นหลังจากที่กลับมาห้องและนั่งพักไปได้ไม่นาน ถิงถิงหันไปส่งค้อน “ยังจะมีใจอีกนะคะ...” เพราะรู้ หากเข้าไปในห้องน้ำด้วยกันแล้วจะจบลงยังไง แล้วพูดต่อ “ไม่ห่วงคนของตัวเองบ้างหรือไง หนานซิงจะเอานลินอยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้”เหม่ยหลินหัวเราะร่า “นี่พี่นึกว่าหนูจะหายงอนแล้วนะ”คนที่ถูกกล่าวหาว่า ‘งอน’ ถลึงตาใส่ “แค่ห่วง เพราะดูแล้ว นลินก็ไม่เบาไปกว่าหนู”เหม่ยหลินยิ้มกริ่ม ส่งสายตาเป็นเชิงล้อ ‘รู้ตัวเหรอ’รู้ตัวสิ ก็อยากงี่เง่าแค่กับพี่... ถิงถิงคิด“พี่ หนูไปอาบน้ำก่อนดีกว่า” ในขณะที่พูดก็เดินไปคว้าผ้าขนหนูแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปก่อน ด้วยใบหน้าที่แดงซ่าน เหม่ยหลินกะโจนเข้าไปตะครุบตัว แต่แค่เฉียด เมื่อคนตัวเล็กไวกว่า จนเธอคว้าได้แต่ลม“ร้ายนะเรา” เธอตะโกนผ่านกำแพงสายตาคาดโทษ เมื่อเดินตามมา ก็พบว่าแม่ตัวร้ายได้ล็อคประตูไว้ ในระหว่างที่รอถิงถิงอาบน้ำ เหม่ยหลินฆ่าเวลาด้วยการหยิบมือถือเพื่อมาเปิดดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย จากนั้นก็มีสายโทรเข้ามาเป็นชื่อของหนานซิง เหม่ยหลินกดรับและกรอกเสียงเข้าไป “หนานซิงว

เมื่อกดเข้าสัญญาณหน้าจอมอนิเตอร์ที่ติดตั้งอยู่ภายในรถ ก็ขึ้นจุดสีแดงกลม ๆ กำลังเคลื่อนไปตามเส้นทางรถที่พร้อมอยู่แล้วตะบึงออกไปหลังจากได้รับคำสั่ง“คุณถิงถิงกำลังออกนอกเส้นทางสายหลักครับ” หนานซิงหันมารายงานจากที่นั่งนิ่ง ๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหม่ยหลินก็ร้อนรนขึ้นทันที “ถิงถิงไม่รู้เส้นทางรีบตามไป” เธอออกคำสั่งทันทีหลังจากที่ขับตามอยู่ประมาณสิบห้านาที จุดแดงก็หยุดการเคลื่อนไหว “คุณถิงถิงไม่ไปต่อครับ”“งั้นเร่งให้ทัน”ไม่นานรถของเหม่ยหลินและการ์ดที่ตามมา ก็ถึงจุดที่รถของ ถิงถิงจอดอยู่ เหม่ยหลินหน้าถอดสี เธอแทบจะพุ่งออกจากตัวรถก่อนที่รถจะจอดสนิท หนานซิงรีบวิ่งตามออกมาเป้าหมายคือด้านคนขับ เหม่ยหลินตรงเข้าไปเกาะที่กระจกรถ เธอเพ่งมองไปด้านคนขับ หากแต่ว่างเปล่าไม่มีใคร เธอหายใจไม่ทั่วท้อง มือสั่นใจสั่น จับประตูแล้วเปิดกว้าง ซึ่งมันย้ำให้เธอรู้ว่าไม่มีคนที่เธอตามหาจริง ๆ“นี่...มันเกิดอะไรขึ้น” เธอเปรยอย่างคนสิ้นหวัง หากมือไม่จับประตูรถไว้เธอคงประคองตัวไม่อยู่หนานซิงวิ่งออกมาสมทบ แล้วมองไปในรถอีกครั้ง ก่อนจะแล้วมองหน้าเหม่ยหลินด้วยความเป็นห่วงตอนนี้เธอประคองสติเกือบไม่ไหว สายตาหวาดหวั

“ใช่ หากเธอกลับไปตอนนี้ฉันจะให้คนไปส่งที่สนามบิน แต่หากไม่กลับ เธอก็เตรียมเป็นปุ๋ยอยู่ที่นี่”ถิงถิงกระตุกยิ้ม ชายที่เป็นนักเลงปลายแถวทั้งสาม หน้าถอดสี เหงื่อตกตกใจกลัว หากแต่สาวสวยกลับไม่มีทีท่าแสดงถึงความหวาดหวั่นหรือเกรงกลัวแต่อย่างใด ทั้งที่มีอาวุธร้ายแรงจี้อยู่ตรงหน้า“สะ เสี่ย พวกเราทำงานเสร็จแล้ว พวกเราขอตัวนะครับ” คนไม่อยากเอี่ยวด้วยรีบพูดขัดขึ้น“ไม่เอาค่าจ้างแล้วหรือ”“อะ เอาครับ แต่หากเสี่ยยุ่งอยู่พวกผมค่อยเอางานหน้าก็ได้ครับ”“จะมีไหมล่ะงานหน้า ถ้าจะเอาก็รอทำงานนี้ให้เสร็จก่อนสิ”“ก็บอกแค่เอาผู้หญิงมา พวกผมก็พามาให้แล้ว ส่วนเสี่ยจะทำอะไร พวกผมไม่อยากรู้ครับ”“ไม่อยากรู้เหรอ...” แล้วจ่อปืนไปที่คนทั้งสาม ส่ายกระบอกปืนไปมา“พะพวกผมไม่เอาแล้วก็ได้ครับ” หนึ่งในนั้นรีบบอก ยกมือขึ้นท่วมหัวแล้วลนลานวิ่งออกไป แต่ชายฉกรรจ์ที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูลั่นไกรครั้งเดียวชายหนึ่งนั้นก็ล้มฟุบชักกระตุกสองสามครั้งแล้วแน่นิ่งไป อีกสองคนเมื่อเห็นเพื่อนถูกยิงไปต่อหน้าต่อตา ก็เข่าอ่อนทรุดตัวลงไปบนพื้น ยกมือขึ้นพนมชายสูงวัยอย่างคนกลัวตายในขณะที่ถิงถิงทำใจดีสู้เสือ ทั้งที่เธอกลัวจนทรงตัวไม่อยู่ ส่วนห

ในระหว่างที่ทุกคนให้ความสนใจอยู่กับเหม่ยหลิน ถิงถิงรวบรวมความกล้ายกขาขึ้นเตะผ่าหมาก หากแต่ไม่ตรงเป้านัก ชายสูงวัยเพียงตกใจปล่อยมือออกจากคอเสื้อ จากนั้นเธอก็วิ่งมุ่งเข้าไปหาเหม่ยหลินในจังหวะนั้นทุกคนต่างรอดูท่าที ปืนกระบอกขนาดเหมาะมือก็เล็งตามหลังถิงถิง เหม่ยหลินเมื่อเห็นดังนั้นก็พุ่งไปหาเช่นเดียวกับนลินที่วิ่งออกไปปัง ปัง! กระสุนถูกปล่อยออกมาสองครั้ง เป็นร่างของนลินร่วงฟุบไปบนพื้นพร้อมกับเลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมา ซึ่งในวินาทีนั้นกระสุนอีกฝากก็ตัดขั้วหัวใจของชายอีกคนไปพร้อมกันหลายคนแตกตื่นหากคนของเหม่ยหลินเล็งไปยังเป้าหมาย เตรียมพร้อม หากใครขยับคือยมทูตรอรับสถานเดียวในสถานการณ์ตอนนี้ฝ่ายนั้นรู้ตัวดี อาวุธที่อยู่ในมือถูกวางลงพื้น พร้อมยกมือขึ้นไว้เหนือศีรษะ จากนั้นหนานซิงก็กระโดดข้ามหน้าต่างเข้ามา มุ่งตรงมาดูอาการของนลินทันที“ไม่โดนจุดสำคัญ แต่อาจจะเสียเลือดมาก เราต้องหาโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด”หนานซิงรายงานพร้อมออกความคิดเห็นกับเหม่ยหลินในขณะที่ชายสูงวัย มีใบหน้าเจ็บปวดประหนึ่งคน โดนยิงเป็นญาติสนิทของตัวเอง ยิ่งทำให้เหม่ยหลินและหนานซิงแปลกใจใบหน้าเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสมองร่างบางที

เกรียงทุ่มเทเวลาให้กับจินจนกระทั่งลูกสาวเรียนจบ ตนจากนั้นก็ตัดสินใจลาออกจากงานประจำที่ทำมาหลายสิบปีโดยมีข้ออ้างว่าร่างกายไม่แข็งแรง เพื่อลาออกได้ง่ายขึ้น จากนั้นก็ส่งลูกเข้าไปทำงานแทน เพื่อที่ตนจะได้มีเวลาไปอยู่กับจินมากขึ้น และจินเป็นคนให้ตังค์ใช้ โดยที่เรื่องนี้เป็นความลับแม้กระทั่งลูกสาวคนเดียวก็ไม่รู้ หากใครจะรู้ว่าความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น เป็นเพียงการหวังผล และตนก็ตกหลุ่มพลาง โดยการถูกแบล็คเมล์ และให้ทำงานตามที่อีกฝ่ายต้องการ นั้นคือหาข้อมูลเกี่ยวกับคู่แข่งที่อยู่ในวงการธุรกิจเดียวกัน นั้นก็คือตระกูลหยาง ที่เหม่ยหลินเป็นคนกุมบังเหียนในไทย ในตอนนั้นตนได้ปฏิเสธ และแยกห่างออกมา หากแต่จินไม่ยอมรามือ และดึงลูกสาวคนเดียวของเกรียงมาเอี่ยวด้วย นั้นก็คือนลิน เมื่อรักและเป็นห่วงต่อลูกสาวคนเดียวจะได้รับอันตรายจึงทำให้เกรียงเลือกความปลอดภัยของลูกสาว และยอมทำงานให้จินโดยการนำคุย แล้วแทรกถามข้อมูล สุดท้ายนลินจับสังเกตได้ และไม่ยอมพูดเรื่องของเกี่ยวกับเหม่ยหลินอีก สร้างความโกรธเคืองให้กับจินและส่งคนมาดักทำร้ายนลิน และทำการส่งคนเข้าไปขโมยข้อมูลโดยการปลอมตัวเป็นนลิน โดยที่ผู้เป็นพ่อไม่อ