จ่าฝูง

หนานซิงลดกระจกลง เหม่ยหลินหน้าถอดสี เมื่อสัญญาณจีพีเอสสิ้นสุดลง

“ลงไป” เธอสั่งจากนั้นหนานซิงก็ลงไป ด้วยความระมัดระวัง การ์ดสองคนที่จอดรถจ่ออยู่ด้านหลังลงตามมาสมทบ

“ผมสแตนบายการ์ดทีมซงไปแล้ว ตอนนี้กำลังมาครับ”

“ดีมาก”

“จากนี้หากมีอะไรเกิดขึ้นเราแค่ยื้อเวลาไว้ก่อน อย่าทำอะไรวู่วาม จนกว่าจะมีคำสั่งเพิ่ม” หนานซิงสั่งการ

ในขณะที่เหม่ยหลินลงจากรถก้าวไปข้างหน้าสายตามองบ้านหลังนั้นอย่างประเมินสถานการณ์ ซึ่งมีรถตู้สีขาวจอดอยู่หากมองไม่เห็นคนที่อยู่ด้านใน จากนั้นหนานซิงส่งสัญญาณให้คนขับรถขับเลยออกไป เพื่อไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกต

เมื่อรถสองคันขับเคลื่อนออกไปแล้ว คนที่อยู่ก็หาที่ซ่อนตัวและรอจังหวะเข้าไปใกล้บริเวณบ้านหลังนั้นมากขึ้น

หลังจากหาที่ซ่อนได้ไม่นาน รถเก๋งคันใหม่ก็ขับเลี้ยวเข้าไปจอดหน้าบ้านหลังนั้น

ทุกคนต่างเพ่งมองไปยังบุคคลที่เข้ามาใหม่ เป็นชายร่างสูงแต่งตัวภูมิฐานหากมองใบหน้าไม่ชัด พร้อมกับชายฉกรรจ์อีกสองคน

ถือว่าคนพวกนั้นมีไม่เยอะสำหรับเหม่ยหลิน หากแต่คนด้านในยังไม่รู้จำนวน ทุกคนจึงรอจังหวะที่จะเข้าไปใกล้มากกว่านี้

“คนนั้นน่าจะเป็นตัวการ...” เหม่ยหลินเปรยขึ้น

หนานซิงที่อยู่ประกบเจ้านายไม