All Chapters of คัพ A ที่รัก: Chapter 21 - Chapter 30

77 Chapters

บทที่ 21 โลกมันเปลี่ยนไป

“ต๊าย! บอกแล้วเหรอ แล้วได้บอกไหม ว่าผู้ชายคนนั้นจูบเธอไปตั้งหลายครั้ง คิดแล้วก็ อี้” เอวาแสดงสีหน้ารังเกียจได้อย่างสมจริงจนน่าหมั่นไส้ สำหรับเธอ การแต่งตัวผิดธีม หรือแม้จะเปลือยอกต่อหน้าใครๆ มันก็สร้างความอับอายให้น้อยกว่าเรื่องของวันเมษาแน่นอน นั่นเพราะด้วยอาชีพของเธอต้องโชว์รูปร่างอยู่แล้ว จึงชินกับการถูกมอง ไม่เหมือนวันเมษาแน่ แม้ปากจะบอกว่าไม่รู้สึกอะไร แต่เธอไม่เชื่อหรอกว่าใจจะไม่รู้สึกอย่างที่ปากบอก “จูบ!!” วันเมษาเผลอตัวเอ่ยคำต้องห้ามออกมา ซึ่งก็เข้าทางเอวา“เอ้…ไม่สิ เรียกว่าจูบมันคงไม่ใช่ เขาเรียกผายปอดให้เสียยกใหญ่ กว่าเธอจะรู้สึกตัว ผู้ชายคนนั้นคงได้กำไรไปมากโข” “เอวา! พอเถอะ” ปรวีณ์ที่ยืนฟังอยู่นาน อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปรามคนรักสาวขึ้น แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล “พออะไรคะพี่วีณ์ เอวาแค่พูดความจริงก็เท่านั้นเอง ใช่ไหมจ๊ะษา” แววตาที่แสดงออกว่าตนเป็นผู้ชนะ ถูกส่งมายังวันเมษาที่กำลังอึ้งกับสิ่งที่ได้รู้ เพราะเข้าใจม
last updateLast Updated : 2025-01-18
Read more

บทที่ 22 หวนคิดถึงแทบทุกลมหายใจ

ระหว่างที่นั่งรออยู่นั้น วันเมษาก็มองสำรวจรอบๆ คนที่มาใช้บริการที่นี่มีทั้งชาย หญิง หรือชายไม่จริงหญิงไม่แท้ก็หลายคน พนักงานแต่ละคนก็สวยน่าดู มองไปทางไหนก็เพลินสายตาดี ซึ่งก็ไม่วายมองหาธาวินอีกจนได้ กระทั่งเห็นเก๋ไก๋เปิดประตูเข้ามา“โทษทีๆ รถติดมาก กระดืบๆ มากว่าจะถึง คันเร่งแทบไม่ได้แตะ” พอมาถึงเก๋ไก๋ก็บ่นยาว ก่อนจะรับน้ำเย็นๆ จากพนักงานมาดื่มแก้กระหาย แล้วเอ่ยขอบคุณเสียงหวานกลับไป มากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ที่นี่ก็ยังคงบริการดีเยี่ยม แล้วหันมาถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ตอนนี้ “แล้วนี่แกกรอกข้อมูลอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้วใช่ไหม” “อื้อ…เสร็จหมดแล้ว” วันเมษาเอ่ยรับ พอเห็นหน้าเก๋ไก๋ ความสงสัยกับเรื่องที่เอวาพูดก็เกิดขึ้น ซึ่งนั่นคอยวนเวียนกวนใจเธอ จนต้องเอ่ยถาม “เออ…นี่เก๋ไก๋ ฉันถามอะไรหน่อยสิ”“อะไร” “แกรู้จัก คนที่ช่วยฉันขึ้นจากน้ำใช่ไหม ว่าแต่เขาชื่ออะไร ทำงานที่ไหน ยังไงนะ” เพราะสงสัยทำให้วั
last updateLast Updated : 2025-01-19
Read more

บทที่ 23 ผายปอด

“กะเอาด้วยอะไรครับ สัมผัสหรือสายตา” “เอ่อๆ” วันเมษาอ้ำๆ อึ้งๆ เพราะไม่ว่าจะด้วยสัมผัสหรือสายตา ธาวินก็ต้องเห็นหน้าอกเธออยู่ดี คิดแล้วคนอยากอึ๋มก็แอบกลุ้มใจ “ถ้าคุณยังลังเล ผมว่าไว้คราวหน้า เราค่อยมาคุยกันดีกว่านะครับ” ธาวินเอ่ยตัดบท นั่นทำให้วันเมษารีบแย้งทันที “ไม่ได้ลังเลค่ะ ฉันแค่สงสัย”“นั่นแหละครับ คือความลังเล เดี๋ยวผมจะนัดวันที่ให้คุณวันเมษาเข้ามาพบอีกครั้ง” หมอหนุ่มรวบรัดตัดความชนิดไม่เหลือความเป็นกันเอง ทั้งๆ ที่เมื่อครู่เขายอมรับว่าเผลอเอาความรู้สึกส่วนตัวมาปะปนกับเรื่องงานเข้าจนได้ ก่อนจะหันไปมองปฏิทินเลือกวันนัดหมายให้วันเมษาเสร็จสรรพ ทั้งๆ ที่คำถามของวันเมษาดูจะเป็นคำถามพื้นๆ ที่เขาได้ยินแทบทุกครั้ง แต่มาถึงครั้งนี้ธาวินกลับจับมาเป็นประเด็น เพียงเพราะต้องการยืดเวลาออกไปอีกหน่อย แม้จะรู้ว่านี่คือสิ่งที่ไม่ควร แต่จะให้ทำไงได้ ในเมื่อหัวใจเขาสั่งออกไปแบบนั้น สมองจึงต้องทำตาม“ผมนัดศุกร์ที่จะ
last updateLast Updated : 2025-01-19
Read more

บทที่ 24 ไปทำนม

“ก็หัวเราะแกนั่นแหละ จะเก็บริมฝีปากอันอวบอิ่มแสนหวานปานน้ำผึ้ง ไว้มอบให้ชายในดวงใจหรือไงหล่อน ไม่ทันแล้วย่ะ เพราะหมอวินฉกไปแล้ว” ยิ่งได้แซววันเมษาเรื่องนี้เท่าไหร่ เก๋ไก๋ก็ยิ่งมีความสุข เพราะร้อยวันพันปีเพื่อนเธอมีเรื่องให้แซวซะทีไหน เรื่องนี้สงสัยต้องเอามาพูดยันลูกบวช “ยัยเพื่อนบ้า แล้วตอนนั้นทำไมไม่ห้าม หืม” วันเมษามองเก๋ไก๋ตาเขียวปัด “ใครจะห้ามทัน แกจะเป็นจะตายก็ยังไม่รู้ หมอวินช่วยชีวิตแกไว้นะ แกตอบแทนด้วยจูบ ก็สมน้ำสมเนื้อกันดีออก” แม้จะคนละเรื่องเดียวกัน แต่เก๋ไก๋ก็ไม่วายโยงเรื่องให้มันมาเกี่ยวกันจนได้ “ยัยเก๋ไก๋” “เอาน่ะๆ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว แกก็จีบจูบแรกอย่างหมอวินเลยสิ ได้ข่าวว่าหมอยังไม่มีแฟนนะ” แทนที่จะหยุดแซว เก๋ไก๋กับเอ่ยคำแนะนำที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้ผลในเวลานี้นัก แต่มีหรือที่เก๋ไก๋จะยอมแพ้ ยุมันทุกวัน เดี๋ยววันเมษาก็เออออเอง “ไม่เอา” วันเมษายังคงปฏิเสธ “ทำไมยะ หมอไม
last updateLast Updated : 2025-01-19
Read more

บทที่ 25 ทำตามอารมณ์

เก๋ไก๋และเฟื่องรัตน์ก็พลอยลุ้นตัวโก่งไปอีกคน ว่าผลลัพธ์จะออกมาหัวหรือก้อยกันแน่ ขืนรู้ว่าน้องสาวคิดจะไปเสริมหน้าอกโดยไม่มีเหตุผลที่เพียงพอ งานนี้วันเมษาอาจได้ยุบโครงการ พับเสื่อกลับได้เลย “อีกสองชั่วโมง เราไปเจอกันที่บ้าน” พูดจบก็เดินจากไป แต่คนใกล้ชิดจะรู้ว่านี่คือการวางระเบิดเวลา เฟื่องรัตน์ถึงกับหันขวับมามองหน้าวันเมษา “ซวยแล้วแก”“ซวยมากถึงมากที่สุด” วันเมษาหน้าเบ้ขึ้นมาทันที “แกเตรียมเหตุผลไปคุยกับพี่วาให้ดีๆ เลยนะ ไม่งั้นอย่าหวังจะได้เสริมอึ๋ม” คำพูดของเก๋ไก๋ทำเอาคนฟังถอนหายใจออกมายาวๆ “อ๋อย…แค่คิดก็เสียวสันหลังแล้ว งานนี้ฉันจะได้อึ๋มไหมเนี่ย” คำพูดของวันเมษาทำเอาสองคนที่ได้ยินยิ้มออกมา“เอาน่ะแก มาถึงขั้นนี้แล้ว สู้ๆ เพื่อความอึ๋ม”“ย่ะ” วันเมษาย่นจมูกให้เฟื่องรัตน์ ก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกครั้งงานนี้เป็นไงเป็นกัน เพราะเธอเองก็ไม่ยอมเปลี่ยนใจแน่นอน 
last updateLast Updated : 2025-01-19
Read more

บทที่ 26 ธรรมชาติลงโทษ

ร่างสวยบิดส่ายไปมาอย่างทรมาน ชุดนอนซีทรูของเธอถูกปรวีณ์ปลดเปลื้องออก จนตอนนี้เอวาเปลือยเปล่า ขาทั้งสองข้างถูกจับแยกให้ห่างออกจากกันยิ่งขึ้น ก่อนที่ปรวีณ์จะแทรกตัวเข้าหาพร้อมท่อนเนื้อที่ตื่นตัวเต็มที่ ซึ่งตอนนี้กำลังแหวกผ่านกลีบกุหลาบเข้าไปภายในร่างกายของเอวา ปรวีณ์ไม่รั้งรอเขาส่งตัวเองเข้าหาเธอแบบรวดเดียวจนลึกสุด ก่อนจะขยับเข้าออกช้าๆ เนิบๆ อยู่นาน ก็เปลี่ยนมาเป็นจังหวะที่ถี่กระชั้นมากขึ้น มากขึ้น เอวาครางไม่ได้สรรพอยู่นาน “เร็วอีกค่ะ เร็วอีก” เอวาขบเม้มริมฝีปากบอก ปรวีณ์จึงเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเพื่อจะได้ส่งเธอให้ถึงฝั่งที่ต้องการ แต่เอวากลับไม่ยอมให้สวรรค์ครั้งนี้จบลงเร็วเกินไปนัก“พะ…พอก่อนค่ะพี่วีณ์” น้ำเสียงของเอวานั้นฟังดูกระท่อนกระแท่น ใบหน้าก็เหยเก แต่มาถึงขั้นนี้ปรวีณ์ไม่อาจคุมตัวเองได้อีก บวกกับต้องการให้เซ็กส์ครั้งนี้จบลงเร็วๆ เขาจึงเร่งจังหวะให้ยิ่งถี่กระชั้นมากขึ้น จนหน้าอกอวบๆ ของเอวานั้นไหวโยกไปตามแรงที่ชายหนุ่มส่งตัวเองเข้าหาเธอ “พี่วีณ์ เอวาไม่ไหวแล้ว” ใช่ว่าเอวาค
last updateLast Updated : 2025-01-20
Read more

บทที่ 27 การผ่าตัด

“งื้อ…พี่ใจร้าย” แม้จะบอกว่าใจร้าย แต่แววตาของวันเมษายามมองมายังพี่ชายนั้นเต็มไปด้วยความรัก เช่นเดียวกับที่วันธันวารู้สึก เขารักและเอ็นดูน้องสาวมาก แม้จะดุแต่ก็ตามใจในเรื่องที่พอจะตามใจได้ นั่นเพราะเขาเป็นพี่ ต้องคอยดูแลน้องตามที่พ่อและแม่ได้บอกไว้ “แล้วนี่พี่วาจะอยู่กรุงเทพฯ กี่วันคะ”“สองวัน”“รับทราบ” วันเมษายืนตัวตรง ตะเบ๊ะท่าราวกับนายตำรวจหรือทหาร “นู้น…ของฝาก เห็นว่าม๊าทำขนมจีนน้ำเงี้ยวมาให้ด้วย อิ่มหรือยังล่ะ”วันธันวามองไปยังข้าวของที่วางอยู่บนโต๊ะกับข้าวภายในห้องครัว ซึ่งทุกอย่างล้วนแต่เป็นของฝากของวันเมษาทั้งนั้น ซึ่งคนที่เตรียมของพวกนี้มาให้ก็ไม่ใช่ใครอื่น แม่ของพวกเขานั่นเอง “อิ่ม…แต่ตอนนี้หิวอีกแล้ว งั้นเค้าขอไปหม่ำหนมจีนฝีมือม๊าก่อนดีกว่า”“ยัยอ้วน เตี้ย” “เค้าไม่ได้อ้วน ไม่ได้เตี้ยซะหน่อย ชิ” วันเมษาย่นจมูกให้พี่ชาย ก่อนจะ
last updateLast Updated : 2025-01-20
Read more

บทที่ 28 ยังตรวจไม่เสร็จ

“ส่วนขนาด ผมต้องดูเนื้อนมกับช่วงไหล่คุณวันเมษาก่อน ว่าจะทำได้ที่กี่ซีซี รบกวนคุณวันเมษาเปลี่ยนชุด แล้วผมจะดูให้” คำว่าดูเนื้อนมที่ได้ยิน ทำเอาวันเมษาหน้าแดงก่ำ สรุปนี่เธอต้องเปิดอกให้หมอธาวินดูหน้าอกใช่ไหม โอ๊ย…คิดแล้วก็อาย “ค่ะ” หญิงสาวเอ่ยรับ ก่อนจะลุกออกไปจากห้องทำงานของธาวิน ก่อนจะมายืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจกภายในห้องเปลี่ยนชุด สูดอากาศเข้าปอดลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้าอย่างวิถีคนอยากดูมๆ ไล่มาตั้งแต่ตาตุ่มกันเลยทีเดียว มาถึงขั้นนี้แล้วเธอจะถอยได้ยังไง เป็นไงเป็นกัน เมื่อยืนรวบรวมความกล้าจนพอใจ เธอจึงกลับมานั่งนิ่งอยู่หน้าหมอธาวิน ด้วยอาการใจสั่นตึกๆ ตักๆ หายใจก็ไม่ค่อยจะทั่วท้อง “ผมขออนุญาตครับ” เสียงทุ้มเอ่ยบอก ก่อนจะค่อยๆ ยื่นมือมาเปิดสาบเสื้อสีชมพูตัวที่วันเมษาสวมอยู่ให้แยกห่างออกจากกันช้าๆ การกระทำของธาวินส่งผลทำให้เธอหลับตาปี๋ กำหมัดแน่น ใจเต้นโครมคราม โครมคราม นับหนึ่งให้ถึงร้อย ความใกล้ที่เกิดขึ้น ทำให้วันเมษาได้กลิ่นโคโลญจน์ลอยมาจากตัวชายหนุ่ม นั่นยิ่งทำให้เธอใจคอไ
last updateLast Updated : 2025-01-21
Read more

บทที่ 29 ให้เกียรติอาชีพคุณหมอ

ไฟในศูนย์ความงามปิดหมดแล้ว แต่ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงหมอธาวินกลับยังไม่ลงมา นั่นทำให้วันเมษาตัดสินใจกลับเข้าไปในศูนย์ความงามอีกครั้ง แสงไฟจากห้องทำงานเขายังคงสว่างอยู่ แต่พอชะเง้อมองเข้าไปผ่านช่องประตูเล็กๆ ที่แง้มอยู่ กลับไม่เห็นเขา ก่อนที่เธอจะสะดุ้งตกใจ เมื่ออยู่ๆ ก็รู้สึกได้ว่ามีคนโอบมาจากด้านหลัง เธอถูกปิดปากด้วยมืออีกข้าง จะร้องก็ร้องไม่ได้ ก่อนที่ร่างบางจะลอยขึ้นจากพื้น“อื้อ” วันเมษาตกใจสุดขีด พยายามตะเกียกตะกายเอาตัวรอด แต่กลับไม่ได้ผล กระทั่งแผ่นหลังสัมผัสเข้ากับความเย็นของโซฟา เธอรีบยกแขนขึ้นมากั้นอย่างอัตโนมัติพร้อมทั้งออกแรงผลักคนที่บังอาจทำแบบนี้กับเธอให้ออกห่าง แม้จะตกใจแต่วันเมษาก็มีสติพอที่จะคิดหาทางรอด ในเมื่อมือทำอะไรไม่ได้ ทางเดียวก็คงต้องใช้ปาก“โอ๊ย!” เสียงร้องโอดโอยของธาวินดังลั่นศูนย์ความงาม เมื่อวันเมษากัดชายหนุ่มตรงหัวไหล่เสียจมเขี้ยว นั่นทำให้เขาจำต้องปล่อยคนตัวเล็กในอ้อมกอดให้เป็นอิสระทันที วันเมษาได้ทีรีบดีดตัวออกห่าง จนหลังชนเข้ากับผนังห้องและตรงนั้นบังเอิญว่าเป็นจุดเปิดปิดของสวิตช์ไฟ เพียงครู่ไ
last updateLast Updated : 2025-01-22
Read more

บทที่ 30 จะโทรหา

ริมฝีปากหยักที่อุ่นจัดครอบครองริมฝีปากอิ่มแสนหวานปานน้ำผึ้ง ก่อนจะค่อยๆ ละเล็มชิมรสชาติอย่างช้าๆ เพราะตกใจทำให้วันเมษาเม้มปากเข้าหากันแน่น แต่ก็ใช่ว่าจะเกินความสามารถของธาวินที่จะทำให้เธอเปิดปากออกจากกัน ชายหนุ่มจงใจเอื้อมมือมาสัมผัสหน้าอกของเธอ เพียงแค่นี้วันเมษาก็ร้องประท้วง“อื้อ” เมื่อริมฝีปากเผยอออกจากกัน ธาวินก็ส่งลิ้นร้อนๆ เข้าไปภายในโพรงปากของเธอได้สำเร็จ ก่อนจะดูดความหวานมาครอง ใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะนัก ส่งผลให้สารอะดรีนาลีนในตัวทำงาน เลือดสูบฉีดไปทั่วตั้งแต่ศีรษะยันปลายเท้า ส่งผลให้ร่างกายตื่นตัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่สัมผัสจากธาวินกลับทำให้วันเมษาแทบเป็นลมล้มพับ ความดันของเธอเพิ่มขึ้นๆ ลงๆ นั่นส่งผลทำให้ร่างกายเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว รู้สึกหวิวๆ ในช่องท้องแปลกๆ เรี่ยวแรงที่มีก็ขุดมาเพื่อผลักชายหนุ่มให้ออกห่าง แต่ยิ่งผลักเขายิ่งแนบชิดมากขึ้น สมองเธอมึนงงจนแทบทำอะไรไม่ถูก รู้แต่เพียงว่าตอนนี้เธอกำลังถูกธาวินปล้นจูบไปอีกครั้ง ยิ่งคิดวันเมษาก็ยิ่งตกอยู่ในภวังค์ ตอนนี้เธอเข่าอ่อนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ด้วยซ้ำ 
last updateLast Updated : 2025-01-22
Read more
PREV
1234568
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status