All Chapters of คัพ A ที่รัก: Chapter 51 - Chapter 60

เพราะหมายมั่นปั้นมือ ไม่ว่ายังไงคืนนี้เธอต้องทำให้ธาวินและวันเมษาถึงขั้นแตกหักให้ได้ เอวาจึงตั้งใจมาดักรอพบชายหนุ่มที่ศูนย์ศัลยกรรมตกแต่งความงาม ซึ่งระหว่างนั้นธาวินพยายามนั่งเคลียร์งาน เพื่อจะได้ไปงานวันเกิดของเฟื่องรัตน์ แต่กว่าจะเซ็นเอกสารใบสุดท้ายเสร็จ เขาก็อยู่เป็นคนสุดท้ายอีกตามเคย ขณะที่กำลังเก็บของอยู่นั้น ประตูห้องทำงานที่ถูกเปิดออก ทำให้เขาเงยหน้าขึ้นมอง “คุณเอวา”“ตกใจหรือคะคุณหมอ” เอวาส่งยิ้มหวานให้ก่อนจะเดินเข้าไปหาเขาใกล้ๆ ไม่ว่ายังไงคืนนี้ธาวินต้องเป็นของเธอ หลังจากนี้เธอจะเอาคลิปความเร่าร้อนที่เกิดขึ้นไปให้วันเมษาได้ดู รับรองว่าคู่อริหมายเลขหนึ่งได้อกแตกตายแน่“วันนี้คุณหมอว่างไหมคะ เอวาจะชวนไปหาอะไรอร่อยๆ ทาน” น้ำเสียงช่างฟังดูยั่วยวน ไหนจะท่าทางที่ตอนนี้ขยับเข้ามาใกล้ จนธาวินได้กลิ่นน้ำหอมโชยมาจากตัวเธอ “พอดีผมมีนัดแล้วครับ” ชายหนุ่มยังคงส่งยิ้มให้ แม้ในใจจะไม่พอใจก็ตามที “นัดกับษาหรือเปล่าคะ&rd

เพียงแค่มืออุ่นๆ ไล้สัมผัสลงไปบนกล้ามเนื้อ ธาวินก็เสียววูบ มันวาบหวามจนใจเขาเต้นแรง สายตาจับจ้องอยู่ที่ริมฝีปากอิ่ม ก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบอย่างดูดดื่มอีกครั้ง พร้อมกับจงใจเบียดร่างกายเข้าหา ความแนบชิดยามไร้อาภรณ์ยิ่งทำให้สติของวันเมษากระเจิง ก่อนจะสะดุ้งเมื่อธาวินยื่นมือลงต่ำ เพื่อสัมผัสกับส่วนที่เธอหวงแหนมากที่สุดบนร่างกายสัมผัสที่เขามอบให้ ทำเอาคนอ่อนประสบการณ์พยายามหนีบขาเข้าหากัน แต่ก็ยากเพราะมีธาวินขวางอยู่ บิกินี่ตัวน้อย ปราการชิ้นสุดท้ายบนร่างกายของวันเมษาค่อยๆ ถูกถอดออก โดยที่เจ้าของมันแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ เพื่อไม่ให้เธอเสียเปรียบ ธาวินจึงรีบจัดการถอดกางเกงและอันเดอร์แวร์ของตัวเองออกบ้าง ไม่นานเขาก็เปลือยเปล่าไม่แพ้วันเมษา“ใจเราสองคน มันเต้นแรงไม่แพ้กัน” ธาวินเอ่ยยิ้มๆ เพราะความใกล้ชิดทำให้เขาได้ยินเสียงเต้นของหัวใจวันเมษาได้อย่างชัดเจน ตึกๆ ตึกๆ วันเมษาเม้มปากแน่น เพราะไม่รู้จะเอ่ยอะไรออกมา ได้แต่หลบสายตาคมกริบของธาวิน เขาจึงรั้งปลายคางเธอขึ้นเพื่อให้คนตรงหน้าหันมาสบตาด้วยความรู้สึกบางอย่างถูกถ่ายทอดผ่านสายต

“กลับมาหาเดี๋ยวนี้นะ ฉันบอกให้กลับมา” เพราะปากหนักไม่เคยเอ่ยขอโทษใครง่ายๆ นั่นทำให้เอวาไม่ยอมพูดคำที่เธอควรจะพูดออกไปในเวลานี้มากที่สุด เอาแต่ตะโกนเรียกให้ปรวีณ์กลับไปหา แต่เขาก็ไม่เหลียวแลสักนิด ยิ่งเป็นแบบนี้ก็ยิ่งโกรธจนเลือดขึ้นหน้า “บอกให้กลับมาไง ไอ้โง่ คนอย่างแกน่ะหรือจะหาใครได้ดีกว่าฉัน อยากไปก็ไปเลย ไป!” แม้จะอยู่ในรถ แต่ปรวีณ์ก็ได้ยินประโยคนี้ชัดเจนเต็มสองหู เขาเพ่งมองเอวาผ่านหน้ารถด้วยแววตาไม่พอใจ ก่อนจะขับออกไปอย่างเร็วเมื่ออยู่ตามลำพังแทนที่จะสงบสติอารมณ์ เอวากลับทำลายข้าวของในห้องพักภายในคอนโดมิเนียมของปรวีณ์จนหลายอย่างพังไปกับมือ สลับกรี๊ดเสียงดังลั่น ก่อนจะมานั่งกำมือแน่นอยู่บนโซฟา“แล้วเราจะได้เห็นดีกัน” คนอย่างเอวาไม่เคยถูกใครทิ้ง ต่อให้เธอจะเป็นคนเริ่มก่อนก็ตามที ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นและต้องการเอาชนะ ไม่ว่ายังไงเธอต้องควงธาวินให้เร็วที่สุด หนึ่งเพื่อทำให้ปรวีณ์เจ็บที่กล้าทิ้งเธอไปแบบนี้ สองคือทำให้วันเมษาอริหมายเลยหนึ่งของเธอเจ็บ งานนี้มีแต่เธอเท่านั้นที่ได้กับได้ แต่ทำไมการเลิ

“อ้าววิน ลมอะไรหอบมาถึงที่นี่ได้ ปรกติเห็นแต่โทรมาสั่งเค้กให้สาว” ลินินเอ่ยถามลูกพี่ลูกน้อง โดยลืมสังเกตไปว่าตอนนี้ธาวินไม่ได้นั่งอยู่คนเดียว ข้างๆ กลับมีสาวร่างเล็กนั่งอยู่ด้วย แต่เพราะธาวินตัวค่อนข้างโตจึงนั่งบังเธอเสียจนมิด “ลิน” ธาวินหันขวับไปมองลินินเช่นกัน ร้อยวันพันปีลินินไม่เคยจะเข้ามาที่นี่ เพราะจะสิงสถิตอยู่อีกสาขาเสียมากกว่า แต่ทำไม๊ ทำไมวันนี้เขาถึงแจ็กพอตแตก มาเจอเสียได้ แถมยังเอ่ยทักประโยคที่ทำให้วันเมษาคิ้วขมวดรอฟังเฉลย“อุ๊ย! ขอโทษ นึกว่ามาคนเดียว” “พี่ษาครับ นี่ลินลูกพี่ลูกน้องผมเอง” ไหนๆ ก็เจอกันแล้ว ธาวินจึงแนะนำให้ทั้งสองสาวรู้จักกันเสียเลย “สวัสดีค่ะ” วันเมษาส่งยิ้มให้ลินิน พร้อมกับเอ่ยทักทาย “สวัสดีค่ะ คนนี้เหรอวิน น่ารักดีออก ไม่บอกไม่รู้ว่าอายุมากกว่า” ลินินส่งยิ้มกลับมาให้วันเมษาเช่นเดียวกัน เพราะธาวินไม่เคยโทรมาสั่งเค้กสักครั้ง แต่อยู่ๆ ก็สั่งแล้วให้ไปส่งที่ออฟฟิศแห่งหนึ่ง เธอจึงไล่บี

“สรุปเอ็งเอาไง หนีไปบวชมันเลยไหม”“ความคิดเอ็งเข้าท่าว่ะ” “อย่าเลย เดี๋ยวผ้าเหลืองร้อน” ธาวินส่ายหน้าให้ เพราะดูท่าธามจะเอาจริง เป็นหนุ่มนักธุรกิจมาแรง ที่ใครๆ ต่างจับตามอง แต่กลับมาหมดท่าเพราะเรื่องที่ตัวเองสร้างขึ้นเสียได้ “งั้นข้าขอยืมตัวคุณษาสักวันได้ไหม”“ยืมตัวคุณษา ยืมไปทำไม” “ยืมไปแสดงตัวว่าเป็นแฟนข้าหน่อย ดาริณจะได้เลิกคิดจะกลับมา แม่ข้าก็จะได้เลิกจับคู่ข้ากับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้สักที”“ไม่ได้”“เฮ้ย! นี่เอ็งตอบแบบไม่คิดเลยเหรอวะ เพื่อนรักเดือดร้อนมาก บากหน้ามาหาที่พึ่งทั้งที”“เอ็งเลิกคิดใช้แผนนี้ไปได้เลย คุณษาเสียชื่อเสียงหมด” ต่อให้ธามลงไปนั่งคุกเข่าร้องขอ ธาวินก็ยังคงตอบเหมือนเดิม ว่าไม่ “หวงหรือไง”“ใช่…หวงมาก” สองหนุ่มสบตากันนิ่งๆ &ld