All Chapters of คัพ A ที่รัก: Chapter 41 - Chapter 50

“ตอนเด็กๆ หน้าตายังไง ตอนนี้ก็หน้าตาอย่างนั้นเปี๊ยบ” เอ่ยจบก็เดินกลับมานั่งรอในห้องรับแขก เพราะห่วงเขาทำให้เธอแทบไม่รู้สึกหิว กระทั่งเสียงโทรศัพท์ของตัวเองดังขึ้น จึงคว้ามารับสาย“เมื่อคืนเป็นไงบ้างแก ได้กินเด็กไหม” คำถามแบบขวานผ่าซากของเก๋ไก๋ทำเอาคนฟังอ้าปากค้าง ก่อนจะบ่นกระปอดกระแปดออกมาเบาๆ คล้ายรำพึงรำพันอยู่คนเดียว “เกือบถูกเด็กกินล่ะสิไม่ว่า”“แกว่าอะไรนะ ฉันไม่ค่อยได้ยิน”“เปล๊า! ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นแหละ ถ้ามีแล้วจะบอก ตกลงไหมยะ”วันเมษาขอโกหกเสียหน่อย เพราะยังไม่อยากเล่าเรื่องน่าอายให้เก๋ไก๋ฟังตอนนี้ ขืนรู้มีหวังได้แซวจนเธอทำอะไรไม่ถูกไปอีกนานแน่ “ตกลง” เก๋ไก๋รีบรับคำทันที ก่อนจะเอ่ยถามพิกัดของวันเมษา “แล้วนี่แกอยู่ไหน”“พอดีออกมาทำธุระข้างนอก มีอะไรรึ”“จะชวนไปหาอะไรกิน”“ชวนกินอีกล

ในขณะที่มือก็ยังคงฟ้อนเฟ้น บีบคลึงหน้าอก เพื่อกระตุ้นอารมณ์และความต้องการของวันเมษาให้กระเจิดกระเจิง แต่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไร เพราะตอนนี้ธาวินรู้สึกถึงความตึงและปวดร้าวเช่นกัน หากวันเมษาได้สัมผัสตรงซิปกางเกง เธอจะรู้ได้ทันทีว่าบางสิ่งบางอย่างของเขาไม่เหมือนเดิม ธาวินอยากสัมผัสวันเมษามากกว่าการจูบ แต่เขาต้องตัดใจ เพราะยังไม่อยากทำให้เธอเสียขวัญไปมากกว่านี้“คิดถึงผมบ้างไหม”“ไม่รู้”“ไม่รู้หรือไม่อยากตอบ ถ้าไม่ตอบผมจะทำมากกว่าจูบ” ธาวินไม่ได้ขู่ เพราะเขานั้นพร้อมที่จะทำตามคำพูดเสมอ ยิ่งเป็นวันเมษาด้วยแล้วเขาก็ยิ่งต้องการเธอ “ตอบแล้วๆ คิดถึง…มั้ง” แม้จะบอกว่าคิดถึงแต่ก็ไม่วายเอ่ยทิ้งท้ายราวกับไม่แน่ใจ“มีมั้งด้วยหรือครับ สรุปคิดถึงผมหรือไม่ได้คิดถึง หืม” ขณะถามก็โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้อีก “ขะ…คิดถึง” “มากหรือเปล่า”“ไม่มากไม่น้อย แต่ก็คิดถึง

ส่วนคนที่วันเมษาเบ้ปากใส่ก็กำลังนั่งอมยิ้มกับตัวเอง เมื่อครู่เขาพึ่งกดรับเพื่อนในเฟซบุ๊กคนล่าสุดไป เพื่อนคนนี้ทิ้งห่างจากคนก่อนนานพอสมควร เพราะหลังๆ ธาวินไม่รับแอดใครง่ายๆ หากไม่รู้จักมาก่อน กลุ่มที่เป็นลูกค้าเขาก็จะให้กดถูกใจหรือติดตามเพจของศูนย์ศัลยกรรมตกแต่งความงามแทนการขอเป็นเพื่อนในเฟซส่วนตัว เพื่อนคนล่าสุดนี้ ดูเหมือนไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับเขาแม้แต่น้อย ยกเว้นรูปโปรไฟล์ที่เป็นคัพเค้กเละๆ ที่เขาคุ้นตา เท่านั้นยังไม่พอรูปภาพหน้าปกด้านบนยังเป็นรูปคัพเค้กแบบเดียวกับรูปที่วันเมษาใช้ในไลน์ หากไม่ใช่เธอก็แล้วไป แต่ถ้าใช่ขึ้นมา ก็เท่ากับว่าเธอกำลังตามส่องเขาอยู่ แค่คิดธาวินก็ยิ้มก่อนจะแชร์ข้อความเสียหน่อย หวังว่าวันเมษาจะเรียนรู้ตัวตนของเขาได้บ้าง ว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร โดยเลือกแชร์เรื่องอาหารตามกรุ๊ปเลือด พร้อมกับโพสต์สั้นๆ ว่า ‘ผมกรุ๊ปเอ’เพียงแค่นี้ธาวินก็สร้างยอดไลน์ได้เป็นร้อยในเวลาอันรวดเร็ว ตามด้วยยอดคอมเม้นต์ที่ไม่ได้ทิ้งห่างกันมากนัก ซึ่งส่วนใหญ่ดูเหมือนจะเป็นคอมเม้นต์จากสุภาพสตรี &

“เอวาขอตัวก่อนนะคะ ไว้เราค่อยเจอกัน” เอวาส่งยิ้มให้ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้อง เมื่อประตูปิดลง ธาวินถึงกับถอนหายใจออกมาหนักๆ รู้สึกเหนื่อยใจกับความดื้อรั้น ไม่ฟังเหตุผลของเอวา และอยากตัดให้เธอออกไปจากชีวิต เพราะขืนเอวายังป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ ตัวเขาแบบนี้ วันเมษาคงรู้สึกแย่ แต่จังหวะที่กำลังจะเดินพ้นล็อบบี้ เอวาก็มองเห็นวันเมษากับเก๋ไก๋ จึงตรงเข้าไปหาแล้วส่งยิ้มให้ เพียงแค่ได้เห็นเอวาที่นี่ วันเมษาก็รู้สึกจี๊ดที่อก ความรู้สึกร้อนๆ ในร่างกายนี้คืออะไร หรือเธอกำลังหึงธาวิน“ระวังของของเธอไว้ให้ดีนะ เพราะเกมของฉันมันเริ่มแล้ว” เอวาเอ่ยยิ้มๆ อย่างเป็นต่อ แล้วโบกมือให้ราวกับตอนนี้เธอชนะแล้ว วันเมษาเบ้ปากเล็กๆ งานนี้เป็นไงเป็นกัน เธอไม่มีวันยอมยัยนมตูมนี่เป็นอันขาด “อย่าไปฟังคนปากเหม็นแถวนี้เลยษา” เก๋ไก๋เชิดใส่เอวา ก่อนจะพาวันเมษาเข้าไปหาธาวินในห้องทำงานของชายหนุ่ม แต่เอวาก็ไม่วายเอ่ยตามหลัง“จับไว้ให้ดีๆ นะ ระวังจะถูกเขี่ยทิ้งแบบไม่รู้ตัวอีก” พูดจบก็เดินนวยนาด

“เฮ้อ! คิดไม่ตกจริงๆ ว่าจะสกัดยัยดูมๆ นี่จากหมอวินยังไง”“ตาต่อตา ฟันต่อฟัน แต่ถ้าไม่ได้ ก็เอาน้ำกรดช่วย”“บ้า! ไม่เอาหรอก โหดร้ายเกินไป” วันเมษารีบปฏิเสธวิธีของเก๋ไก๋ทันที ขืนทำแบบนี้ เธอหรือจะมีความสุข “ฉันแค่พูดเล่น ถ้าแกทำอะไรไม่ได้ คนเดียวที่จะทำได้คือหมอวิน” “ฉันก็ขอให้ใจหมอหนักแน่นพอ พูดถึงหมอก็ดีเลย คือตอนนี้ฉันชักจะไม่เข้าใจหมอวินของแก”“ไม่เข้าใจยังไง” เก๋ไก๋เลิกคิ้วสูงฟังอย่างสงสัย “ก็เขาเหมือนจะจีบฉัน แต่บางทีก็เหมือนไม่ได้จีบ สรุปฉันคงคิดไปเองมั้งว่าเขาจีบ เพราะนี่เขาไม่ติดต่อฉันมาเป็นอาทิตย์ๆ แล้วนะ”“ถ้าแกจีบหมอก่อน แกจะหมดความกังวลในเรื่องนี้ เพราะแกจะเป็นฝ่ายรุก หมอจะเป็นฝ่ายรับ หุหุ” สีหน้าของเก๋ไก๋ดูจะจินตนาการไปไกลแสนไกลวันเมษาจึงหยิกให้หนึ่งที เพื่อดึงสติกลับมา “บ้า…แกก็พูดไปนั่น”“