All Chapters of ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 1: Chapter 31 - Chapter 40

“เจ้าไม่ใช่สตรี แต่เป็นบุรุษใส่ชุดหญิงสาวซะมากกว่า” เจินหยุนฟานยังคงโต้ตอบอย่างไม่กลัวคลื่นอารมณ์หญิงสาวที่กำลังเดินตรงมา“นี่เจ้า!!!” ศิษย์พี่เจินยังคงยืนนิ่งอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว “หึ...แล้วจะได้เห็นดี ข้าฉู่ซูเซียว ยินดีที่ได้พบศิษย์น้อง”“ศิษย์น้องเยี่ยหยาง ลู่เฉิน และ อวี้หย่าอวิ๋น ยินดีที่ได้รู้จักศิษย์พี่หญิงฉู่เช่นกัน” เยี่ยหยางแนะนำตัวพร้อมเพื่อนร่วมชั้น ส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจไปเป็นทัพหน้ามารยาทของเยี่ยหยางเรียกสีหน้าพอใจของฉู๋ซูเซียว เขาเคารพนางสมเป็นศิษย์น้องหน้าใหม่ นางส่งรอยยิ้มให้ทั้งสาม แล้วหันกลับไปแยกเขี้ยวของเธอให้เจินหยุนฟานซึ่งหาสนใจท่าทีของนางไม่“ศิษย์น้องทั้งสามพักผ่อนเถอะ พวกเจ้าเลือกห้องว่างตามชอบได้เลย ข้าไม่รบกวนแล้วขอตัว” เจินหยุนฟานพูดจบก็เดินกลับห้องพักตัวเอง“อ๊ะ!” อวี้หย่าอวิ๋นอุทาน เขาลอบสังเกตว่ามีใครเห็นท่าทางที่ผิดปกติไปของตนหรือไม่ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเห็นก็รีบบอกแยกทางกับทุกคน “พี่หยาง คุณชายลู่ น้องชายขอตัวไปนอนก่อนนะขอรับ วันนี้เหนื่อยมาก ๆ เลย&r

จ้าวถิงเซียวสอนการสังเกตดู การดมกลิ่น การชิมรสชาติที่แตกต่าง ลักษณะของสมุนไพรประเภทต่างที่เป็นพื้นฐานในการเลือกวัตถุดิบปรุงโอสถ ทั้งสี กลิ่น อายุ และคุณภาพจากตัวอย่างสมุนไพรที่เขานำมาให้ดู ในวันนี้เขายังไม่สอนการปรุงโอสถใด ๆ จนกว่าจะถึงเวลาที่ศิษย์จะมีความรู้เกี่ยวกับสมุนไพรเพียงพอ รวมทั้งความสามารถในการควบคุมไฟในการหลอมโอสถที่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการปรุงโอสถยิ่งกว่าสมุนไพร เพราะต่อให้สมุนไพรดีแค่ไหน ถ้าควบคุมไฟในการสกัดหลอมไม่เป็น พวกมันก็กลายเป็นได้แค่ขี้เถ้ากองขยะกองหนึ่งศิษย์ทุกคนต่างไม่กล้าจะไม่สนใจ อีกทั้งสุดจะเกรงใจไม่กล้าขัดที่จะถาม แม้ว่าจะไม่เข้าใจในเนื้อหาวิชาบ้างก็ตามด้วยความหวาดหวั่น นั่งฟังหัวผงก ๆ เรียนอย่างจริงจังตั้งใจอย่างยิ่งยวด เนื่องจากมีตัวอย่างเชือดไก่ให้ลิงดูในปีที่แล้ว ๆ มาเป็นตัวอย่างนับร้อย ๆ ตัวอย่างเช่นมีศิษย์ผู้หนึ่งที่มั่นใจในพรสวรรค์ของตัวเอง และคิดว่าตระกูลตนเองใหญ่มีชื่อเสียงเป็นปรมาจารย์ในเรื่องของโอสถตั้งแต่บรรพบุรุษอยู่ในยุทธภพเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง ผู้คนต่างยำเกรงอยู่หลายส่วน ทำให้ศิษย์ผู้นั้น

“ซึ่งปราณยุทธจะถูกปลุกให้ตื่นครั้งแรกตอนอายุหกขวบ ซึ่งเป็นช่วงอายุที่เหมาะสมที่สุด เรียกว่า ปลุกวิถียุทธ โดยผู้คนส่วนใหญ่มักจะให้ลูกหลานปลุกพลังลมปราณในวัยนี้ และการเรียนรู้เหมาะสำหรับการเริ่มต้นฝึกปราณยุทธ เมื่อปราณยุทธถูกปลุก แต่คนก็จะมีพลังลมปราณเริ่มต้นไม่เท่ากันขึ้นอยู่กับธรรมชาติที่เลี้ยงดูเติบโตและพรสวรรค์ที่ฟ้าดินบรรดาให้มา”“ประเภทของปราณยุทธแบ่งออกเป็นประเภทใหญ่ ๆ อยู่สามประเภทใหญ่ คือ ปราณยุทธสัตว์ ปราณยุทธที่สามารถแสดงทักษะของสัตว์นั้น ๆ ปราณยุทธอาวุธเป็นปราณยุทธสามารถใช้อาวุธนั้น สามารถพัฒนา ดัดแปลงตามที่อาวุธชนิดนั้นจะทำได้ ปราณยุทธร่างกายจะเป็นปราณที่แสดงความสามารถของร่างกายส่วนด้านเป็นพิเศษออกมา”“และระดับลมปราณ แต่ละระดับมีสิบระดับ สิบขั้น ตั้งแต่ขั้นสูงที่สุดที่เป็นลมปราณของเหล่าเทพเซียนจนถึงมนุษย์เดินดิน คือ เซียนยุทธ มหาปราชญ์ยุทธ จักรพรรดิยุทธ ราชันยุทธ จ้าวยุทธ อัคราจารย์ยุทธ ปรมาจารย์ยุทธ อาจารย์ยุทธ ผู้เชี่ยวชาญยุทธ หลอมกายา ก่อตั้งรากฐานยุทธ และระดับก่อกำเนิดการเรียกตนว่าผู้ฝึกตนต้องมีลมปราณอย่างน้อยระ

เยี่ยหยางเดินตรงดิ่งเข้าไปกลางวงของเรื่องราวทันทีอย่างรวดเร็วด้วยคาถาเคลื่อนย้ายฉับพลันในระยะสั้นราวกับหายตัว เข้าไปยืนจังก้าขวางศิษย์สายในคนนั้นที่กำลังลงมือทุบตีทาสผิวเข้ม“จะทำอะไร” เยี่ยหยางจ้องเขม็งไปที่ฝ่ายตรงข้ามท่าทางเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงดูมีพลังอำนาจที่อีกฝ่ายไม่อาจต้านทานได้ “แกเป็นใครถอยไปซะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว เป็นศิษย์สายนอกก็ควรเจียมตัวซะ” ศิษย์ชายที่ลงมือทุบตีทาส มองสำรวจเยี่ยหยางว่ามาจากตระกูลใด ที่มันไม่อาจล่วงเกินได้หรือไม่ แต่…“ที่แท้ก็สวะ”ไต้กู้ซวนมองไปที่เยี่ยหยางอย่างเหยียดหยาม ตัวมันเองก็ถือเป็นอัจฉริยะในหมู่ศิษย์ไม่เกรงกลัวผู้ใดอยู่แล้ว แต่มันก็อยู่เป็นรู้ว่าบางตระกูลก็ไม่ควรไปล่วงเกิน แต่สำหรับเยี่ยหยางมันกับไม่รู้ว่าเขามาจากตระกูลใด ดูท่าแล้วคงเป็นตระกูลที่ไม่มีชื่อเสียงตระกูลไหน ปล่อยสวะไร้ค่าให้อับอายในหมู่ผู้ฝึกปราณยุทธ ไม่ก็คงเป็นผู้ฝึกยุทธพเนจรที่พอมีดีที่จะเป็นศิษย์เทียนถูหวู่อยู่บ้าง แต่อย่างว่าที่นี่ไม่ได้มีแค่อัจฉริยะ แม้แต่ขยะถ้าผ่านการคัดเลือกก็ถือว่าเป็นศิษย์ 

ภายในห้องพักหมู่ตึกเป่ยจงของเยี่ยหยาง เขาพยุงแมคเคนที่ไม่ได้สติไปที่ตั่งไม้บุผ้านุ่มไว้สำหรับนั่งเล่น ก่อนจะแกว่งไม้กายสิทธิ์ปรับเปลี่ยนห้องใหม่อีกครั้ง สงสัยเขาต้องขยายห้องตัวเองส่วนหนึ่งให้เป็นสถานรักษาพยาบาลพ่อมดแม่มดเหล่าผู้วิเศษอย่างเป็นทางการเลยดีหรือไม่ นี่ก็มีผู้มาใช้บริการต้องสองรายแล้วห้องกว้างถูกปรับเปลี่ยนด้วยเวทมนตร์อีกครั้งตั้งแต่วันแรก ห้องหับถูกขยายกว้างกว่าเดิมสามเท่าตัว ถูกแบ่งกั้นเป็นสัดส่วนแบ่งแยกอย่างชัดเจนขึ้นอีกฝั่ง แน่นอนว่าเป็นบริเวณพื้นที่ที่เขาแบ่งยกให้เพื่อนสนิทที่หมดท่าสลบอยู่ส่วนหนึ่ง อีกส่วนเป็นส่วนที่จัดเตรียมไว้สำหรับผู้ป่วยที่เขาจัดเตรียมไว้อย่างจริงจัง โดยมีผู้ใช้บริการมานานอย่างเซฟซาร์จับจองเตียงหยกหิมะไว้มุมหนึ่ง เตียงนอนสำหรับผู้ป่วยเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งวางข้างเตียงที่เซเวียร์นอน เยี่ยหยางโบกมือย้ายแมคเคนลอยขึ้นและวางลงบนเตียงที่เตรียมไว้อย่างแผ่วเบาเยี่ยหยางร่ายคาถาง่าย ๆ อย่างคาถาระบุตัวตนตรวจสอบอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้เก็บตัวปัญหาที่ไม่รู้จักกลับมา อักษรภาษาของผู้วิเศษเปร่งแสงเรืองอยู่เหนือศีร