All Chapters of ล่ารักเทพบุตรมาเฟีย: Chapter 11 - Chapter 20

“แผลไม่ใหญ่มาก” เขากล่าวขณะลดมือข้างที่เช็ดขมับแตกของเธอลง“แดนคะ...ฉันอยากขอบคุณคุณค่ะ”“อาจไม่...” คำว่า จำเป็น หลุดหายไปในลำคอแข็งแรงเมื่ออลินทิราเป็นฝ่ายจู่โจมร่างสูงใหญ่ด้วยการประกบปิดริมฝีปากของเขาไว้ด้วยเรียวปากอิ่มอย่างรวดเร็ว หญิงสาวรู้สึกถึงอาการหอบสะท้านจากร่างกายของชายหนุ่มเมื่อเธอประกบจูบเขาชนิดไม่บันยะบันยัง อลินทิรานำเสนอทุกอย่างตั้งแต่การบดเบียดริมฝีปากร้อนแรงและสนองลิ้นในปากหนาได้รูปด้วยการยั่วเย้าให้เขาโหยหาอย่างที่สุด มันเป็นจุมพิตดูดดื่มที่สายลับสาวตั้งใจมอบให้เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำเงินอมม่วงซึ่งก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะปฏิเสธ ตรงข้ามปล่อยไปตามอารมณ์ของร่างอรชรที่จุดไฟร้อนในตัวเขาแทนคำขอบคุณ จนเมื่อหญิงสาวเป็นฝ่ายถอนกลีบปากบวมแดงน้อย ๆ และเลื่อนใบหน้าออกจึงเห็นว่าเขายังอยู่ในอาการเคลิบเคลิ้มราวกับยังไม่ยอมตื่นจากฝัน“ฉันจูบไม่เก่งหรอกนะคะ” ร่างแน่งน้อยออกตัวก่อนมองเขาด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป แดเนียลเหมือนคนเคลิ้มหลับ...นี่เม็ดยาที่เธอใส่ไว้ใต้ลิ้นออกฤทธิ์รวดเร็วถึงขนาดนี้เชียวหรือ“เปล่าเลย...ซอนญ่า” เสียงตอบกลับพร้อมกับที่ดวงตาคู่นั้นลืมขึ้นมองหญิงสาวขณะแขนแข

“ซอนญ่า...โอ...พระเจ้า” ชายหนุ่มงึมงำอยู่กับซอกคอหอมกรุ่น เขาอยากจะหยุดตัวเอง แต่มือไม้กลับล้วงเข้าไปในคอเสื้อหญิงสาวที่อ้ากว้าง“แดน...อูว”“พระเจ้า...ซอนญ่า ผมหยุดมันไม่ได้”แดเนียลเหมือนคนหลงละเมอขณะลากริมฝีปากกลับไปดูดดื่มความหอมหวานจากปากเล็ก ทันทีที่มือหนาล้วงผ่านเข้าไปใต้เนื้อผ้าที่กั้นกลางระหว่างร่างนุ่มเขากลับไม่พบอาภรณ์ชิ้นใดขวางนอกจากเนินเนื้ออุ่นกลมกลึงแน่นตึงที่ตอบรับการบีบเคล้น ร่างสูงใหญ่อยากจะเลื่อนออกไปทว่าร่างกายกลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามด้วยการเพิ่มแรงบีบบี้ กดคลึง และไล้ไปมาบนส่วนปลายอ่อนไหวแข็งเป็นไตแค่เขาลูบมันเบา ๆสายลับสาวร้องอืออาออกมาไม่หยุดพร้อมทั้งแอ่นร่างนุ่มที่ชายกระโปรงของชุดลายสก็อตเปิดเปลือยจนพ้นขาอ่อนขึ้นไปถึงสะโพก“แดน...ฉันร้อนเหลือเกินค่ะ ช่วยฉันด้วย”อลินทิราส่ายหน้าชื้นเหงื่อไปมาภายในห้องซึ่งมีพัดลมเพียงตัวเดียวที่ไม่อาจปัดเป่าประกายไฟร้อนแรงที่ปะทุระหว่างเขาและเธอ“ผมจะช่วยคุณได้ยังไง”“เอามันออกไปที...ช่วยเอามันออกไปจากตัวฉันทีค่ะ แดน”หญิงสาวครางเสียงแหบพร่าขณะดึงทึ้งคอเสื้ออ้ากว้างด้วยท่าทางสุดเซ็กซี่ แดเนียลจำต้องละฝ่ามือที่กำลังบีบคลึงเนื้อ

แดเนียลสะดุดคำพูดเมื่อเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้าหวาน คิ้วโก่งขมวดเข้าหากันและริมฝีปากถูกขบจนห้อเลือด ชายหนุ่มแทบไม่รู้สึกตัวว่าอารมณ์ค้างคาเมื่อครู่จะทำให้เขาผลักดันตัวเองเข้าไปในเรือนร่างบอบบางจนหมดสิ้น อลินทิราส่ายหน้าที่เหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายพร้อมทั้งใช้ฝ่ามือดันหน้าอกแกร่งแทนที่จะกอดรัดเขาอย่างเมื่อครู่“แดน...ถ้าคุณจะโกรธฉันก็ไม่เป็นไร...หรือถ้าคุณไม่อยากช่วยฉันแล้ว...”“ซอนญ่า” แดเนียลแทรกขึ้นก่อนปลอบประโลมหญิงสาวด้วยการจูบไซ้ไปตามลำคอ ความรู้สึกนั้นแปรเปลี่ยนกะทันหันด้วยตระหนักรู้ว่าเธอเจ็บร้าวมากแค่ไหนในเมื่อนี่คือครั้งแรก“ผมเปลี่ยนใจแล้ว”“คุณว่าอะไรนะคะ?”“ผมอยากช่วยคุณ ซอนญ่า”ชายหนุ่มยืนยันด้วยการขยับสะโพกและดูดเม้มปลายถันสีชมพูเข้มเพื่อช่วยผ่อนคลาย อลินทิรารู้สึกจุกแน่นใต้ท้องน้อยทุกครั้งที่เขาส่งผ่านตัวเองเข้าไป ทว่าความรื่นรมย์ที่เพิ่มขึ้นทีละน้อยกลับทำให้เธออดทนและรับความใหญ่โตนั้นไว้ได้เกือบทั้งหมด“แดน...อ๊ะ...อา” สายลับสาวแอ่นร่างและยกสะโพกตามการเคลื่อนไหวเร่งเร้าขณะฟังเสียงกระซิบกระซาบ“ซอนญ่า...คุณรู้สึกยังไงบ้าง?”“แดน...มันคับมากค่ะ มันแน่นมากเหลือเกิน”“ไม่เลย...ค

แดเนียลกอดกระชับร่างนุ่มซึ่งอยู่ในอาการครึ่งหลับครึ่งตื่นขณะใช้ความคิดถึงคืนนี้ที่กำลังจะผ่านพ้น ชายหนุ่มกำลังปั่นป่วนกับความสับสนภายในที่ยิ่งทวีความรุนแรงทุกครั้งเมื่อแนบชิดแบบกายถึงกายกับจารชนสาว ทันทีที่ได้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับ ออโซลย่า จากเออร์วิ่ง เขาก็ไม่ลังเลที่จะเดินทางมายังรัฐยูทาห์ เขาเริ่มติดตามอลินทิรามาจากสนามบินด้วยความตั้งใจว่าเมื่อจับตัวสายลับมือหนึ่งแห่งไซออนเนตได้ก็จะคาดคั้นเอาข้อมูลกลับและฆ่าทิ้งเสียให้หายแค้นแต่ให้ตายเถอะ! เขาทำไม่สำเร็จสักอย่าง ทั้งก็ไม่ได้ข้อมูลที่ต้องการหนำซ้ำยังมาตกหลุมพรางของสายลับสาวที่เขาได้ครอบครองพรหมจรรย์ของเธอแทน แดเนียลไม่อาจข่มตาหลับแม้พยายามปิดสวิทซ์ตัวเองแต่เหมือนยังมีบางอย่างแล่นไหลอยู่ในสมองอลินทิรากระพริบตาถี่ ๆ เมื่อรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจากแสงแรกที่พาดผ่านเข้ามาในรุ่งอรุณของวันใหม่ หญิงสาวน่าจะสดชื่นมากกว่านี้หลังการหลับลึกแบบไม่รู้สึกตัวทว่าก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย เธอปวดหัวแทบระเบิด มันหนักอึ้งพอ ๆ กับลำตัวซึ่งมีอะไรบางอย่างกดทบ แต่แล้วเมื่อสติคืนกลับมาเต็มที่สายลับสาวก็ถึงกับตาเบิกโพลง“แดเนียล!” เสียงกรีดร้องและอาการดีดดิ้

“ฉันอยากปรับปรุงตึกไพรซ์ บิวดิ้ง ที่อยู่ใกล้กับอาคารแฟลทิรอน (Flatiron) ในนิวยอร์คค่ะ คุณเพียร์สัน...ช่วยติดต่อมัณฑนากรให้มาปรับปรุงภายในด้วย ฉันต้องการอินทีเรียที่ดีที่สุดและตอบโจทย์ความเป็นตึกที่หรูที่สุดเคียงคู่กับสัญลักษณ์ของนิวยอร์ค”เสียงหวานทว่าเด็ดขาดดังขึ้นภายในห้องรับรองอันโอ่อ่าของคฤหาสน์ซึ่งได้ชื่อว่าใหญ่โตและสวยงามมากที่สุดทางฝั่งตะวันตกของแคลิฟอเนีย ร่างเพรียวระหงในชุดกระโปรงสีพีชซึ่งนั่งบนเก้าอี้รับแขกกล่าวก่อนวางเอกสารในมือลงตรงหน้าเพียร์สัน ชายวัยห้าสิบสี่ซึ่งเป็นผู้ดูแลทรัพย์สินส่วนที่เป็นอสังหาริมทรัพย์ในเครือบริษัท ไพรซ์ กรุ๊ป เพียร์สันหยิบปึกกระดาษขึ้นมาขณะขยับแว่นตรวจสอบอย่างละเอียดก่อนเหลือบมอง โมนิกา สาวสวยวัยเบญเพศผู้มีความงามเตะตา ญาติผู้น้องที่มีความใกล้ชิดทางสายเลือดกับแดเนียล ไพรซ์ เพราะเธอคือหลานสาวแท้ ๆ ของโฮเวิร์ดและยูจีเนีย บิดามารดาของแดเนียล หญิงสาวผิขาวราวหยวกและมีเรือนร่างระหง ใบหน้ารูปไข่เฉิดฉายด้วยดวงตาคม จมูกโด่งและทาปากเป็นกระจับด้วยลิปสติกสีแดงเบอร์กันดีอยู่เป็นนิจโมนิกาจบทางด้านการเงินการธนาคารจากมหาวิทยาลัยเยล ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยระดับแนวหน