All Chapters of One Night Stand with the Unexpected Billionaire : Chapter 1 - Chapter 10

Isla’s POV Malamig ang hangin sa loob ng bar, ngunit tila hindi ko ito iniinda kahit na nakasuot ako ng isang pulang backless dress na mahigpit na kumakapit sa aking balingkinitang katawan. Simple lang ang makeup ko, ngunit alam kong makakapukaw pa rin ito ng mga tingin lalo na sa kalalakihan. Nakaupo ako sa sulok, nag-iisa, habang ang makukulay na ilaw ay sumasayaw sa paligid. Isang baso ng pinakamatapang na tequila ang nasa harap ko, na nilagok ko hanggang sa walang natira. “Isa pa,” bulong ko sa bartender, hindi na iniisip ang magiging epekto at kung saan man ako dalhin. Ang amoy ng alkohol ay tila nag-aanyaya sa akin na muling subukan ang bawat lagok. Sa bawat pag-inom, napapatanong ako. Saan nga ba ako nagkulang? Ngayon lang ako makaka-relate sa iba, at tama nga sila, kapag nasaktan ka, alak ang una mong masasandalan. Habang hinihintay ang bagong shot, naiisip ko pa rin ang mga nangyari sa akin. Ang mga ngiti na naglaho, mga pangarap ko para sa aming dalawa na tila nawala

Isla’s POV Napahawak ako sa ulo nang makaramdam ng sobrang sakit—parang binabasag. Eto na ba ang sinasabi nilang hangover? Kung gano’n, ayoko na po, Papa G! Nakapikit pa rin ako, pero gising na ang buong diwa ko. Anong oras na ba? Bakit parang hindi pa tumatawag si Therese? At ano ba itong mabigat na nakapatong sa may puson ko? Agad akong napamulat nang maramdaman ang isang mainit na hininga sa leeg ko. Pagmulat ko ay halos masilaw pa ako sa sinag ng araw na lumulusot sa bintana. “What the flying fuck?” Parang hihimatayin ako! What the hell? What did I do? Nakasuot ako ng isang malaking t-shirt, pero wala na akong kahit anong underwear. At may guwapong nilalang pa na nakahiga sa tabi ko. Pumikit ako at pilit na inalala ang mga nangyari. Kung paano naging lugar ng bakbakan ang kama at kung paanong halos tumagos sa pader ang mga ungol ko. Nakakahiya! Hindi naman ako lugi kasi guwapo siya, pero kasi… huhu, first time ko! Wala na ang iniingatan kong puri, dahil sa kapabayaan, nabiga

Isla’s POV “Ms. Mariah Isla Ledesma, I’ve heard so much about your work, and we’d like to commission uniforms for our hotels. Ngunit kailangan namin ng espesyal na disenyo para sa aming front desk officer.” Ngumiti ang Chairman. Malakas ang appeal niya at nag-susumigaw talaga ng awtoridad. Halos natulala na lang ako, ganito pala ang pakiramdam kaharap ang bigating tao. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “It would be my pleasure, sir. Sino po ba ang magiging modelo?” Sumulyap siya sa lalaking katabi niya. “Siya mismo. Dominic, pumunta ka sa harapan para masukatan ka ng designer.” Oh, so front desk officer pala siya? Dominic pala ah? Bagay na bagay ang pangalan niya sa kanyang mukha. Nakangisi siya sa akin at tila may tinatagong pagnanasa sa kanyang mga mata habang nakatingin, nanatili akong composed kahit bumalik sa isip ko ang mga alaala ng nagdaang gabi. Tumayo si Dominic sa harapan ko, at bago ko pa man masimulan ang pagsukat, may dumating na text sa telepono ng Chairman. Ag

Third Person POVPapasok si Dominic sa mansyon ng mga Dawson. Sinalubong siya ng mataas na kisame, mga chandelier na kumikislap sa liwanag ng hapon, at mga marble floor na walang bahid ng alikabok. Malawak ang sala, na may ilang leather couches na nakahanay sa tabi ng isang malaking fireplace. Ang mga painting sa dingding, karamihan ay mga klasikong landscape at portrait, ay mga orihinal na obra at hindi lamang basta dekorasyon. Nasa gitna ang grand staircase na yari sa dark wood, na may intricately carved patterns na sinundan ng eleganteng brass railings.Nang makarating siya sa opisina ng chairman, nakita niya ang CEO ng Dawson Realty—ang kanyang ama. Tahimik itong nagbabasa ng ilang papeles. Kahit nasa edad limampu't siyam na, hindi pa rin maitatanggi ang kanyang tikas. Nakasuot siya ng isang dark blue suit, simple ngunit elegante. Isang bahagyang ngiti ang sumilay sa kanyang labi nang makita si Dominic.“Pinatawag mo ako, Dad?” bungad ni Dominic.“Take your seat,” ani ng kanyang a

Third Person POVHabang binabaybay nila ang kahabaan ng kalsada, napansin ni Isla na nagsisimulang bumagal ang takbo ng sasakyan. Napatingin siya sa harap at napailing nang mapagtantong naiipit na sila sa matinding traffic. “Traffic na naman,” inis na sambit ni Isla, habang isinusuksok ang telepono sa kanyang bag. “Kailan kaya malulutas ang traffic dito sa Pinas?” Ngumisi si Dominic, hindi maitagong naaaliw sa pagkadismaya ni Isla. “Naiinip ka na ba?” Napabuntong-hininga si Isla at tumingin sa labas ng bintana. Tanaw niya ang sunod-sunod na mga sasakyan na halos hindi na umuusad. “Medyo, alas kwatro na, kapag hindi pa naging maganda ang daloy, ay baka abutin na tayo ng alas diyes.” "Kasama mo naman ako,” bahagyang ngumiti si Dominic. “Marami naman tayong pwedeng gawin dito sa sasakyan,” pilyo itong ngumiti na nagdulot kay Isla ng isang kiliti sa kanyang maselan na bahagi. Nagbadya ang init sa pagkababae niya, at ganoon din ang lalaki; bakat na bakat na ngayon sa trouser niya