Isla's POV Bumaba ako sa kotse at humarap sa malawak at magarang mansyon ng ama kong si Don Pedro—ang bahay na kinalakihan ko ngunit kailanman ay hindi naging tunay na tahanan. Ang bawat sulok ng pamilyar na lugar na ito ay tila may taglay na mapait na alaala, lalo na ang pangungutya at pag-aalipusta ng aking madrasta at ng anak niya. Namatay ang aking ina dahil sa panganganak. Dalawang taon lang ang lumipas bago muling nag-asawa ang aking ama, at biniyayaan sila ng isang supling, si Iris. Pagbukas ng malalaking pintuan, agad na tumambad sa akin ang ubod ng sama kong madrasta, si Tiya Olivia, at ang m*****a niyang anak na si Iris, parehong may mga tingin na puno ng pagkutya. Ay, iba! Hilig maglaro ng ganda-gandahan, ha? “Look who finally decided to come back,” sabi ni Tiya Olivia, ang labi ay bahagyang nakangiwi habang sinusuri ako mula ulo hanggang paa. Oh, c'mon! Mas mukha kang isda kaysa sa akin, makangiwi ka riyan, akala mo ba ay pinagpala ka sa mukha? Hindi ko nga maisip kung
Isla’s POV “Ms. Mariah Isla Ledesma, I’ve heard so much about your work, and we’d like to commission uniforms for our hotels. Ngunit kailangan namin ng espesyal na disenyo para sa aming front desk officer.” Ngumiti ang Chairman. Malakas ang appeal niya at nag-susumigaw talaga ng awtoridad. Halos natulala na lang ako, ganito pala ang pakiramdam kaharap ang bigating tao. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “It would be my pleasure, sir. Sino po ba ang magiging modelo?” Sumulyap siya sa lalaking katabi niya. “Siya mismo. Dominic, pumunta ka sa harapan para masukatan ka ng designer.” Oh, so front desk officer pala siya? Dominic pala ah? Bagay na bagay ang pangalan niya sa kanyang mukha. Nakangisi siya sa akin at tila may tinatagong pagnanasa sa kanyang mga mata habang nakatingin, nanatili akong composed kahit bumalik sa isip ko ang mga alaala ng nagdaang gabi. Tumayo si Dominic sa harapan ko, at bago ko pa man masimulan ang pagsukat, may dumating na text sa telepono ng Chairman. Ag
Dominic’s POV Pinanood ko ang maganda niyang mukha at ang paglaro ng ilang reaksiyon dito dahil sa pilyong sagot ko. Nakita ko ang bahagyang pagtataas ng kilay niya at ang kaunting tagong ngiti sa gilid ng kanyang mapulang labi. “Anong masasabi mo? Madami akong oras sa hapon, pwede akong mag-assist sa’yo kahit saan. Minsan din kasi nakakabagot sa front desk,” suhestiyon ko. Tumikhim siya, dahilan ng pag-alog ng kanyang s*so. Nakasuot siya ng business attire, pero litaw pa rin ang cleavage niya kahit na hinaharangan ito ng tube na pinartneran niya ng isang blazer. “Hindi ako nakikipaglokohan, Mr. Camero. Seryosong trabaho ang inaalok ko. Uulitin ko, sapat na ba ang 50k?” tanong niya, sinusubukang hulihin ang pagiging seryoso ko. “Tingin mo ba nakikipagbiruan ako?” Tinawid ko ang pagitan naming dalawa. Napasinghap siya, pero hindi ko na mapigilan ang init na nararamdaman ko. Naglakbay ang aking kamay sa bewang niya. Hindi siya umalma, pero puno ng pagtatanong ang kanyang maamong mu
Third Person POVPapasok si Dominic sa mansyon ng mga Dawson. Sinalubong siya ng mataas na kisame, mga chandelier na kumikislap sa liwanag ng hapon, at mga marble floor na walang bahid ng alikabok. Malawak ang sala, na may ilang leather couches na nakahanay sa tabi ng isang malaking fireplace. Ang mga painting sa dingding, karamihan ay mga klasikong landscape at portrait, ay mga orihinal na obra at hindi lamang basta dekorasyon. Nasa gitna ang grand staircase na yari sa dark wood, na may intricately carved patterns na sinundan ng eleganteng brass railings.Nang makarating siya sa opisina ng chairman, nakita niya ang CEO ng Dawson Realty—ang kanyang ama. Tahimik itong nagbabasa ng ilang papeles. Kahit nasa edad limampu't siyam na, hindi pa rin maitatanggi ang kanyang tikas. Nakasuot siya ng isang dark blue suit, simple ngunit elegante. Isang bahagyang ngiti ang sumilay sa kanyang labi nang makita si Dominic.“Pinatawag mo ako, Dad?” bungad ni Dominic.“Take your seat,” ani ng kanyang a
Third Person POV Nakatayo si Isla sa malaking salamin ng kanyang office. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit na-co-conscious siya sa kanyang itsura, madalas naman ay kahit simpleng loose t-shirt lang ang suotin niya ay wala siyang pakialam. Pero dahil si Dominic ang kasama niyang aalis ay hindi siya mapakali sa kanyang ayos. First day ni Dominic ngayon bilang PA niya at hindi maitatagong excited siyang makasama ang lalaki. “Ano ba 'tong ginagawa ko?” tanong niya sa sarili. Sinubukan niyang itirintas ang kanyang buhok, pero hindi niya mapalabas ang resulta na gusto niya. Sa inis, paulit-ulit niya itong tinatanggal at muling itinatali. Paminsan-minsan ay tinitingnan niya ang telepono, nag-aabang ng mensahe mula kay Dominic, ngunit walang notipikasyon na dumarating. Bumukas ang pintuan at pumasok si Therese, suot-suot ang isang nakakalokong ngiti sa labi na ikinarolyo ng mata niya. “Isla, nalagay na namin sa van lahat ng gown and suit na kakailanganin ng bride. Sigura
Isla’s POV Malamig ang hangin sa loob ng bar, ngunit tila hindi ko ito iniinda kahit na nakasuot ako ng isang pulang backless dress na mahigpit na kumakapit sa aking balingkinitang katawan. Simple lang ang makeup ko, ngunit alam kong makakapukaw pa rin ito ng mga tingin lalo na sa kalalakihan. Nakaupo ako sa sulok, nag-iisa, habang ang makukulay na ilaw ay sumasayaw sa paligid. Isang baso ng pinakamatapang na tequila ang nasa harap ko, na nilagok ko hanggang sa walang natira. “Isa pa,” bulong ko sa bartender, hindi na iniisip ang magiging epekto at kung saan man ako dalhin. Ang amoy ng alkohol ay tila nag-aanyaya sa akin na muling subukan ang bawat lagok. Sa bawat pag-inom, napapatanong ako. Saan nga ba ako nagkulang? Ngayon lang ako makaka-relate sa iba, at tama nga sila, kapag nasaktan ka, alak ang una mong masasandalan. Habang hinihintay ang bagong shot, naiisip ko pa rin ang mga nangyari sa akin. Ang mga ngiti na naglaho, mga pangarap ko para sa aming dalawa na tila nawala
Third Person POV “Nasaan ang sasakyan mo?” tanong ni Dominic habang nakayakap sa bewang ni Isla, na halos hindi na makalakad ng tuwid. “Pakialam mo ba?” inis na sagot ni Isla, bahagyang sinisinok habang tinuturo-turo siya. “Pare-pareho lang kayong mga lalaki, kunwari may malasakit sa una... pero kapag hindi nakuha ang gusto, iiwan din sa ere.” Natawa si Dominic at marahang pinitik ang noo niya. “Eh, hindi ko naman kasalanan na mahilig ka sa pangit.” Maliit lang si Isla, pero sa sobrang kalasingan, halos buong bigat ng katawan niya ay nakapatong na kay Dominic. Ang hirap niya pang alalayan dahil sobrang kulit at likot pa, ayaw magpahawak kahit matutumba na siya. “Alam mo, babae, ibigay mo na lang sa akin ang address mo, ihahatid kita,” sabi niya, pero hindi na siya nasagot ni Isla, dahil tuluyan na itong bumagsak at nakatulog. Napamura si Dominic, pakiramdam niya ay nagkaroon siya bigla ng responsibilidad. Hindi naman kaya ng konsensya niya na iwan ito sa iba dahil baka pagsamanta