Semua Bab รัก ลวง ร้าย เสน่ห์มรณะ: Bab 31 - Bab 40

ความปรารถนาที่ถูกบ่ายเบี่ยงภายในห้องนอนของญาณวดีและก้องเกียรติ ที่เพิ่งผ่านพ้นมรสุมของความรักไป แสงจันทร์ที่ลอดผ่านหน้าต่างกระทบกับเตียงที่เปียกชื้นจากเหงื่อและความรู้สึกที่ร้อนแรง ญาณวดีนอนอยู่ข้างก้องเกียรติ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุข แต่ในสายตาของเธอซ่อนเร้นด้วยเล่ห์ร้ายบางอย่างเธอมองดูร่างของก้องเกียรติที่นอนเปลือยเปล่าข้าง ๆ กัน พลางลูบไล้เบา ๆ ไปที่แผ่นหลังของเขา สัมผัสอ่อนโยนแต่แฝงด้วยความหวัง“ก้องคะ..” ญาณวดีพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน“หืม?”“ฉันอยากคุยเรื่องของเราน่ะค่ะ”“อะไรล่ะ?” ก้องเกียรติหลับตา เพราะยังรู้สึกเพลียกับสมรภูมิรักเมื่อครู่“ฉันอยากให้เราก้าวไปอีกขั้นในความสัมพันธ์นี้ ฉันอยากเป็นภรรยาที่ถูกต้องของคุณ”ก้องเกียรติที่นิ่งเงียบไปชั่วขณะ รอยยิ้มที่เคยมีหายไปในทันที ความสงสัยและความไม่แน่ใจปรากฎในดวงตาของเขา“แต่นวล...ยังอยู่โรงพยาบาล ผมทิ้งเธอไม่ได้หรอก” ก้องเกียรติพยายามเลี่ยง“ฉันเข้าใจค่ะ แต่เธอเป็นบ้าไปแล้ว คุณจะปล่อยให้ตัวเองยึดติดกับคนที่เสียสติไปแล้วเหรอ?”“ฉันรักคุณ และฉันพร้อมจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ ฉันต้องการเป็นเมียที่ถูกต้องของคุณค่ะ” ญาณวดีแสร้งทำเ

ความลับของญาณวดีในค่ำคืนที่เงียบสงบและมืดมิด ญาณวดีเดินผ่านตรอกซอยแคบๆ ที่มืดทึบและเต็มไปด้วยความลึกลับ ความรู้สึกตื่นเต้นและหวาดหวั่นกระจายไปทั่วใจเธอ แม้ว่าจะเป็นสถานที่ที่น่ากลัวและอันตราย แต่เธอก็ไม่ลังเลที่จะเดินเข้ามาเมื่อเธอถึงหน้าประตูไม้เก่าๆ ที่ดูเหมือนจะผ่านกาลเวลามานาน เธอเคาะเบาๆ ไม่กี่ครั้ง ประตูค่อยๆ เปิดออก เผยให้เห็นหญิงวัยชราคนหนึ่ง ผู้มีดวงตาลึกลับและน่ากลัวที่มองตรงมาที่เธอ“คือฉัน...”“เข้ามาสิ” เสียงแหบพร่าดังขึ้นญาณวดีพยักหน้าเบาๆ และเดินเข้าไปด้านใน ซึ่งเป็นห้องที่มืดและเต็มไปด้วยกลิ่นธูปและสมุนไพรลอยอวล ญาณวดีเดินเข้ามาอย่างเงียบ ๆ ใจเธอเต้นรัวไปด้วยความกล้าและความกลัวเสียงกระพือของลมเย็นยามค่ำคืนดังแทรกเข้ามาในห้อง แสงเทียนวับวาวสะท้อนเงามืดที่ดูน่ากลัว“มาแล้วหรือ?”เสียงแหบพร่าของหมอผีดังขึ้นจากมุมหนึ่งของห้อง เขานั่งอยู่บนเบาะเก่า ๆ ในสภาพที่ดูราวกับออกมาจากฝันร้าย ผมยาวสีดำนั้นยุ่งเหยิงและแววตาสะท้อนแสงเทียนจ้องมองมาที่ญาณวดี“ฉันมาขอความช่วยเหลือค่ะ” ญาณวดีตอบเบา ๆ แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความกระหายที่จะได้สิ่งที่ต้องการ“เจ้าต้องการอะไร?” หมอผียิ้มอย่า

ตำนานความรักของเทพเจ้าเท็นงุในยุคสมัยโบราณ ที่เทพเจ้าและมนุษย์ยังสามารถใช้ชีวิตร่วมกันได้ในโลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์และความลึกลับ เทพเจ้าเท็นงุ ผู้มีพลังอำนาจยิ่งใหญ่และเป็นที่เคารพนับถือในหมู่เทพและมนุษย์ ได้ตกหลุมรักหญิงสาวชาวบ้านนามว่า ซากุระ ความรักของพวกเขาเป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดา เพราะมันเป็นความรักที่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคและการต่อต้านจากทั้งสองฝ่ายซากุระเป็นหญิงสาวที่มีจิตใจงดงามและบริสุทธิ์ เธอมีความสามารถพิเศษที่สามารถมองเห็นวิญญาณและสื่อสารกับพวกเขาได้ เธอเป็นที่รักของผู้คนในหมู่บ้านและมักจะช่วยเหลือผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก ความงดงามและจิตใจอันบริสุทธิ์ของเธอทำให้เท็นงุตกหลุมรักเธออย่างหมดหัวใจความรักของพวกเขากลายเป็นเรื่องที่สร้างความไม่พอใจให้กับเทพเจ้าบางองค์และมนุษย์บางกลุ่ม เท็นงุและซากุระต้องเผชิญกับการต่อสู้และการต่อต้านจากผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับความสัมพันธ์ของพวกเขา ในที่สุด การต่อสู้ที่รุนแรงเกิดขึ้น เท็นงุต้องใช้พลังทั้งหมดของเขาในการปกป้องซากุระจากอันตรายในระหว่างการต่อสู้ เท็นงุได้ถูกทำร้ายอย่างรุนแรง เศษเสี้ยวหนึ่งของจิตวิญญาณของเขาหลุดออกมาจากร่างกายของเขา เศษเสี้ยวนั้นได

การเตรียมตัวและการเดินทางเมื่อแสงแดดในช่วงบ่ายเริ่มลดความร้อนลงและท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีส้มอมชมพู สถานที่ที่เรียกว่า "หอสมุดลึกลับ" ยังคงเงียบสงัดและยิ่งใหญ่ในความมืดที่ค่อยๆ มาเยือนโซระ ยังคงยืนอยู่ที่ระเบียงของหอสมุด ลมหวิวผ่านพัดไปสะท้อนแสงอาทิตย์ที่สาดส่องผ่านปีกสีดำของเขาธีรเทพขับรถพาณัฐรินีย์มาถึงหน้าหอสมุด เมื่อรถของพวกเขาหยุดลงอย่างเงียบเชียบ หลังจากที่เดินทางจากเมืองไปยังหอสมุดลึกลับที่ตั้งอยู่ในเขตที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก ธีรเทพในชุดลำลองที่สะอาดสะอ้าน ดูเหมือนจะเป็นคนที่พร้อมรับการเดินทางเสมอ ขณะที่ณัฐรินีย์ในชุดเรียบง่ายแต่ดูมีความคล่องแคล่วจัดเรียงสัมภาระในรถโซระยืนรออยู่ที่ระเบียง เขาอำพรางรูปร่างของเขาให้อยู่ในสภาพของมนุษย์ แว่นกันแดดสีดำเข้มบนใบหน้าทำให้เขายิ่งดูหล่อมากยิ่งขึ้น เขายืนมองไปที่รถที่จอดอยู่ข้างหน้า ดวงตาสีแดงของเขากลับส่องแสงเยือกเย็นอย่างชัดเจนในช่วงเวลานี้“สวัสดีครับ” ธีรเทพทักทายด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ขณะที่เขาเปิดประตูรถและออกมายืนรอโซระ“สวัสดี” โซระยิ้มเย็น“อ้าว แล้วไอกับคุณกฤตล่ะคะ?” ณัฐรินีย์มองหาทั้งสองคน“ไม่อยู่น่ะ” โซระยักไหล่ และสะพายกระเป๋าเป้ขึ้

เผชิญหน้าวิญญาณร้ายหลังจากที่ธีรเทพ ณัฐรินีย์ และโซระเดินทางมาหลายชั่วโมง พวกเขาเข้าสู่พื้นที่ที่ปกคลุมไปด้วยหมอกหนาทึบ ป่าลึกที่พวกเขาผ่านเข้าไปนั้นดูเหมือนจะเป็นเส้นทางที่ถูกลืมไปนานแล้ว ป่าทึบและความมืดในยามค่ำคืนทำให้พวกเขารู้สึกถึงความอึดอัดใจการเดินทางผ่านป่าลึกในยามค่ำคืนทำให้รู้สึกเหมือนเข้าไปในโลกที่แตกต่างออกไป หมอกหนาทึบซึ่งเหมือนจะมีชีวิตของมันเองค่อยๆ ห่มคลุมพื้นป่าทำให้การมองเห็นลดน้อยลง ความมืดมิดอันลึกซึ้งปกคลุมท้องฟ้าเหนือหัว ขณะที่ต้นไม้สูงใหญ่และโค้งต่ำปิดบังทางเดินไว้ ทำให้เส้นทางที่พวกเขาเดินไม่ชัดเจนขณะที่พวกเขาก้าวเดินต่อไปในป่าที่มืดมิด เสียงสะอื้นเศร้าหมองก็ดังขึ้นมา ขณะที่เสียงนั้นมองไม่เห็นที่มาของมัน แต่ทำให้ทุกคนรู้สึกถึงความวิตกกังวล พวกเขาเริ่มได้ยินเสียงที่ไม่คุ้นเคยจากทิศทางต่างๆ ทำให้บรรยากาศในป่าดูเหมือนจะเต็มไปด้วยพลังงานที่มืดมนเสียงสะอื้นที่ลอยอยู่ในอากาศ ทำให้บรรยากาศรอบตัวรู้สึกเยือกเย็นและอึดอัด ขณะที่เสียงนี้ค่อยๆ ชัดเจนขึ้น พวกเขาก็เริ่มรู้สึกถึงพลังงานที่หนาวเย็นและความรู้สึกหนักหน่วงที่สะท้อนออกมาในทุกย่างก้าว ธีรเทพเดินนำหน้าโดยใช้แสงจา