Lahat ng Kabanata ng Captive by Lust Lover: Kabanata 81 - Kabanata 90

MARIELLE POV Nagising ako sa isang kwartong hindi pamilyar. Bumati sa akin ang malamig na hangin mula sa aircon at ang liwanag na pilit sumisilip sa manipis na kurtina ng bintana. Nanginginig kong hinila ang kumot sa katawan ko, napakurap nang maramdaman kong wala akong saplot. Isang matalim na kaba ang dumaloy sa akin. “Anong nangyari?sh*t , anong ginawa ko?!” mahina kong bulong sa sarili ko, nagmamadali akong bumangon mula sa kama. Ngunit parang binagsakan ng toneladang bato ang ulo ko, dahilan para muling mapasubsob sa malambot na kutson. Ang pintig ng sakit ay tila martilyong bumabayo sa loob ng bungo ko. Pinilit kong bumaling sa kaliwa, at doon ko nakita ang isang lalaking nakahiga, walang suot na pang-itaas, nakatalikod at tulog na tulog. Hindi ko siya kilala. Nanginginig ang buong katawan ko habang bumangon ako, hinahanap ang mga damit kong nagkalat sa sahig. Isa-isa kong pinulot ang mga ito at pilit na pinipigilan ang namumuong luha sa aking mga mata. “Diyos ko… anong gina

JACOB POVHindi ko matandaan kung kailan ako huling nakaramdam ng ganitong klase ng galit—galit na sumasakal sa loob ko, na parang isang bulkang handang sumabog anumang oras. Pero mas matindi ang kirot. Ang sakit ng pagtaksilan ng taong pinakamahahal ko. Ako si Jacob Sobela ang sikat at kinitatakutang Devil's Dragon Lord ng mga ay iniputan ng aking partner. What the fvck!Kanina lang, hindi ko napigilan ang sarili ko. Nasaktan ko si Marielle sa higpit ng pagkakakapit ko sa kaniyang braso hindi ko ginusto ito, pero sa dami ng emosyong nagkakagulo sa loob ko, hindi ko na napigilan ang init ng galit. Humarap siya sa akin, umiiyak, paulit-ulit na sinasabing “Patawarin mo ako, Jacob i swear hindi ko kilala ang lalaking yun! hindi ko alam kung anong ngyari ng gabing yun!” pero para sa akin, ang bawat salitang iyon ay parang punyal na tumatarak sa dibdib ko. Pero pakiramdam ko ay parang may mali sa mga ngyayari. Kilala ko si Marielle at hindi niya iyon magagawa. “Marielle,” mariin kong sin

PROLONGUESa isang tahimik na gabi sa isang mamahalin na restaurant, si Harry ay nakaupo malapit sa pinto, naghihintay sa pagdating ni Jacob. Ang ilaw ng mga chandeliers ay nagbibigay ng malamlam na liwanag na siyang nagbibigay ng pagka sosyal sa ambience ng paligid. Pero sa kabila ng kagandahan ng lugar, may hindi mapakaling aura si Harry.Habang naglalakad siya papunta sa restroom, nakita niya ang pamilyar na mukha, si Hanz. Pero hindi ito mag-isa. “What the hell?! Bakit kausap ni Hanz si Evony?!Tama si boss may traydor nga sa grupo na malapit samin kaya nalalaman ng kalaban ang bawat kilos namin. Shit bahala na sugal na to. Kailangan malaman ko ang pinag uusapan nila.” naiinis na sabi ni Harry sa sarili. Kaya naman agad siyang nagtago sa gilid at nagkunwaring tumitingin sa menu. Pero nang makita niyang seryoso ang pag-uusap ng dalawa, napagdesisyunan niyang sundan ang mga ito.Nakita niya silang naupo sa isang malalim na booth, na may mataas na sandalan. Tamang-tama ang pagkakatao

Sa huling araw ng paglilitis sa korte, sa loob ay malamig at tahimik ang lahat ng tao sa courtroom, hindi ko maiwasang kapitan ang mga kamao ko sa mga kasinungalingan na naririnig ko. Makita ko pa lang si Evony ay parang gusto ko na siyang tapusin. Mabuti na lang at napipigilan ko pa ang sarili ko. Alang-alang kay Marielle . GUsto kong magkaruon na ng katahimikan ang buhay namin. Katabi ko si Marielle, hawak niya ang kamay ko nang mahigpit. Sa harapan, nakaupo si Evony, ngumingisi siya sa amin ng may pait. Kitang kita din sa mga mata niya ang matinding galit. Alam kong gagawin niya ang lahat para makalabas siya at maipagpatuloy pa niya ang paghihiganti niya sa akin, sa amin ni Marielle. "All rise!" sigaw ng bailiff. Tumayo ang lahat habang pumasok na ang judge, matikas ito at seryoso. Nang makaupo na siya, nagsimula ang hearing. Unang tumayo ang abogado ni Evony. Mayabang ang tindig nito, parang sigurado na siyang panalo. “Your Honor, my client, Evony, has been falsely accused. The

KINABUKASANKinabukasan pinili kong bumalik sa bahay namin para sana kamustahin man lang si Mama. Sa labas palang ay naamoy ko na ang ginagawa niyang banana cake. Dahil wala naman ang sasakyan ni Daddy kaya naman nagmadali na akong pumasok."Surprise Mom!" "ay punyeta kang bata ka! hay naku naman talaga. Muntik ko ng tumilapon tong banana cake na ginawa ko. Nasan ka ba nitong mga nakaraang araw? parang hindi kita masyadong nakikita?" tanong niya sa akinUnbelievable ang mga magulang ko. Hindi talaga nila nalamang umalis na ko sa bahay. “Mmm wala naman po. Mommy mukhang puyat ka?”Tumawa lang siya. “ alam mo naman ang dahilan. But im fine anak.” Sagot niya sa akin.“Kasi naman Mom hindi ko maintindihan , pwede niyo namang pabilisan ang annulement niyo ni Dad. Bakit hindi na lang kasi kayo magkasundo sa terms?” “Hindi naman ganun kadali ang lahat Lilly” natatawa pero garalgal ang boses niya, nagpatuloy siya sa ginagawa niyang cake. Alam ko namang mahal pa rin ni Mommy si Daddy pero i