Home / Romance / Captive by Lust Lover / Chapter 1 - Chapter 10

All Chapters of Captive by Lust Lover: Chapter 1 - Chapter 10

71 Chapters

Kabanata 001

PROLONGUE: “Bring her to my hotel room. Ito ang address,” madiin na sabi ni Jacob kay Steven, iniabot ang isang piraso ng papel na may nakasulat na address. “7pm Sharp. Ayokong naghihintay. Kilala mo ako Steven, i always get what I want” Ang kaniyang boses ay malamig at puno ng awtoridad, isang boses na hindi sanay tumanggi sa kaniyang kausap. Hindi mapakali si Steven, kitang-kita ang kaba sa kanyang mukha, alam niyang isang maling sagot na kaniyang sasabihin ay maari siyang mapahamak. “Aah, sir Jacob. pasensya na po, pero hindi po talaga pumapayag si Marielle na lumabas , isa po ito sa kasunduan namin. Baguhan pa kasi si Marielle at parte lang po siya ng show, hindi siya sumasama sa mga guests,” sagot niya, halos humihina na ang boses sa takot. “Wala akong pakialam,” malamig na tugon ni Jacob, “Gawan mo ng paraan. Kung ayaw mong mawala ang negosyo mo. Alam mo na ang pwedeng mangyari sa bar mo kung hindi ko makukuha ang babaeng yan ngayong gabi" Napalunok si Steven at wala na
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Kabanata 002

AT THE HOTEL "Hello Steven bakit hindi mo kagad sinabi sakin na dito pala sa pinag-fu-full-ti-man ko ang hotel na pupuntahan ko? alam mo namang walang nakakaalam ng trabaho ko sa gabi. Pahamak ka talaga kahit kailan!" iritable kong sabi sa aming bar owner. "Bakit di mo ba nakita ang address nung binigay ko sayo kanina?" tanong sakin ni Steven. "grrr kung nakita ko magtatanong ba ko sayo?! buti na lang naka wig pa rin ako, at buti na lang dala ko ang salamin ko pati ang scarf ko. Naku ka talaga Steven kung hindi ko lang kailangan ng perang iyon hindi talaga ako pupunta dito." sagot ko kay Steven. Nagtago muna ako sa gilid inaayos ko ang aking sarili bago ako pumasok sa loob ng hotel ng sa gayun ay walang makakilala sa akin. Para kasi akong lutang sa aking sarili kanina kaya hindi ko na namalayan ang address. Basta ko ito inabot sa driver. Nagulat na lang ako ng huminto ang taxing sinasakyan ko sa tapat ng aking regular job. Natawa naman si Steven sa akin. Nakasundo ko ang baklang a
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Kabanata 003

JACOB: Mariin kong siniil ng halik ang babaeng nakamaskara. Ang tamis ng kaniyang mga labi . Sa di ko maipaliwanag na dahilan ay nakakaramdam ako ng matinding pag-iinit sa tuwing magdidikit ang balat naming dalawa. Kakaiba ang aking pakiramdam kaysa sa ibang babae na aking nai-kama. Sinasabi ko na nga ba ng makita ko pa lang siya sa kasa ay alam kong may kakaiba na sa kaniyang pagkatao. "Ayoko na hindi ko pala kayang gawin ito, hindi na ako tutuloy?" napaurong siya at tila aalis ng bigla ko siyang hilahin. "it's too late now baby!" mariin kong sabi , nakita ko ang malamlam niyang mukha. Hindi ko maintindihan pero nakaramdam ako ng pagkahabag sa kaniya pero mas nananaig ang aking pagnanasa sa kaniya. "masyado mo ng pinag init ang aking katawan." napasandal siya ng upo sa aking couch . Kinapitan ko ang kaniyang mukha at siniil siya ng marahas na halik. Pilit siyang nanlalaban pero mas malakas ang aking pwersa. Hindi ko inaasahan , bigla niyang kinagat ang aking mga labi. Matalim
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Kabanata 004

Hinaplos ko ang kaniyang ulo. "it's okay, maya maya sasarap na din iyan." humalik ako sa kaniyang ulo. Ang kaninang marahas kong anyo ay napalitan ng pagtingin para sa babaeng naka-maskarang ito. Akala ko ay nagsisinungaling lang siya ng sabihin niyang first time niya. Nang maging madulas na ito ay paunti unting bumilis ang aking naging pag-ulos hanggang sa nasarapan na siya. Napapaungol na siya sa bawat pagbayong gagawin ko. "GRRR NAKAKAGIGIL KA TALAGA. AHHH " napapakapit ako ng mariin sa kaniyang hita habang itinutulak ko ito sa aking pagkalalaki. Ilang minuto kaming nagtagal sa ganuong posisyon. Hanggang sa pinihit ko na siya patuwad. Ipinasok kong muli ang aking sandata. Nakakakiliti ang pagkiskis ng mainit na balat ng aking pagkalalaki sa kaniyang loob. Ramdam ko ang aking pangigigil. Mariin kong kinakapitan ang kaniyang balakang. Naglikha ng malakas na tunog ang pagsasalpukan ng aming mga katawan. Rinig na rinig ko ang pagki-kiskisan ng aming mga balat dala ng matinding pamama
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Kabanata 005

AT THE HOSPITALNagmamadali akong pumasok sa kwarto ng ospital, dala ang ilang supot ng prutas at gamot para kay Mama."Mama" parang akong bata na pinakita ang supot na aking dala "binilhan kita ng mga paborito mong pagkain at prutas, kamusta ka naman po dito ? sa susunod bibilhan kita ng tablet para may pagkakalibangan ka kapag nasa trabaho ako. parang bored na bored ka na dito e" nakangiti kong sabi sa kaniya habang binabalatan ko ang orange na aking nabili para sa kaniya.Nagtataka man si Mama pero napangiti pa rin siya ng makita ako. Ngunit sa kabila ng kanyang mga ngiti, bakas ang panghihina ng kaniyang katawan, at ramdam ko ang unti-unting pagkawala ng kaniyang lakas. Hindi na siya kasing sigla gaya noon.“Anak… baka wala nang natitira para sa’yo,” mahinang pagkakasabi sakin ni Mama, pilit man niyang itago sa akin ang kaniyang totoong nararamdaman ay dama ko ang sakit sa kaniyang mga mata sa tuwing makikita niya ako. Alam kong sumasama ang loob niya dahil palagi niyang iniisip
last updateLast Updated : 2024-10-29
Read more

Kabanata 006

JACOB SOBEL: Walang paglagyan ang galit na aking nararamdaman sa mga sandaling ito, dama ko pa rin ang sakit ng kaniyang pagkakasipa sa aking pagkalalake. Hindi ko inasahang iiwan ako ng babaeng nakamaskara pagkatapos ng gabing iyon. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may babaeng hindi nagpakita ng interes sa akin matapos ang isang gabing pagsasama namin. Palaging ako ang nagpapaalis at tumataboy sa aking nakakaniig. "SH*T" napapamura ako sa aking sarili. hindi ako sanay na iwanan ng isang babae at lalong hindi ako sanay sa hindi pagsunod sa aking kagustuhan. Isang bagay lang ang natitiyak ko. Hindi ako titigil hanggat hindi nakikilala at muling nahahawakan ang babaeng nagpabaliw sa akin. Isang gabing punong puno ng pagnanasa. Ang daming katanungan ang iniwan ng babaeng ito sa isip ko. Hindi ako makakapayag na ganun ganun lang ang pagtakas niya sa akin. Hindi pa ako tapos sa kaniya. “Sino ka ba maskara girl?! Masyado mong ginulo ang utak ko!” Napa
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Kabanata 007

"So, Marielle pala ang pangalan niya," napapabulong kong sabi sa aking sarili, pasimple akong napapangiti ngunit pilit kong winaksi ito sa aking puso dahil puno ako ng galit at determinasyon na malaman kung nasaan siya. Lumapit ako kay Steven, at mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa mesa. "Sabihin mo sa akin ang lahat ng alam mo tungkol kay Marielle, lahat lahat kahit kaliit-liitang detalye sasabihin mo sakin?" matigas kong sabi Nag-aalangang tumingin sa akin si Steven, ngunit alam niyang wala siyang magagawa. Unti-unti niyang siniwalat ang lahat ng kaniyang nalalaman tungkol kay Marielle. Lahat lahat. Kahit pa ang mga sikreto niyang pinaka-tatago niya. "Sir Jacob " napaupo si Steven nagsimula na siyang magsalita sa akin. "Sir, sa totoo lang hindi po talaga full time na stripper dito si Marielle, napalitan lang siyang gawin ito para matustusan niya ang pagpapagamot sa kaniyang ina. Kaya hindi rin po siya nagtatanggal ng kaniyang maskara dahil ayaw niyang malaman sa kaniyang full
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Kabanata 008

MARIELLE POV Sunod sunod ang pag ring mula sa aking telepono. Wala sana akong balak na sagutin ito kaya lang ay mukhang wala namang balak huminto sa kakatawag itong si Steven, "Yes Steven ano na naman yun? nasa trabaho pa ko. Sinabi ko na sayong hindi na nga ako babalik sa kasa ayoko na!" pang bungad kong bulyaw kay Steven "Marielle, anong ginawa mo nung nakaraang gabi? Galit na galit si Jacob!" tanong ni Steven, bakas ang pagkaalarma. Ramdam ko ang tensyon sa boses nito. Hindi nito pinansin ang aking sinabi. "Bakit? Ano bang problema?, anong gagawin ko sa kaniya? wala nanakbo na nga ako sa kaniya paalis, pwede ba hindi ko siya ninakawan, for God sake. Hindi na nga niya ako binayaran, siya pang may balak na magreklamo sayo!." naiirita kong sabi kay Steven, pinapanatili ko ang pagiging kalmado ko sa kabila ng matinding kabang bumabalot sa aking isip. Walang tigil sa pagkalabog ang aking puso. "Mariel, hindi mo kilala si Jacob. Hindi mo alam ang kaya niyang gawin! I'm warning
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Kabanata 009

Kumakabog ang dibdib ko sa sobrang kaba pagkababa ko na taxi ay panay ang aking paglinga-linga. Nag-aalalang baka may mga matang nagbabantay sa bawat kilos ko. Bia akong napahinto ng marinig ko ang malalakas na halakhak ni Mama ng tumapat ako sa kaniyang kwarto. “Sh*t sinong kausap ni Mama?!” Tanong ko sa aking sarili. "tapos anong ngyari?, grabe ang sakit na ng tiyan ko sa kakatawa sayong bata ka." boses ni Mama na sobrang saya. Takang-taka ako kung sino ang kausap niya sa loob ng kwarto kaya dali dali akong pumasok, nagulat ako ng makita ko si Jacob na nakaupo sa gilid ng kama ni Mama, ang tono niya ay tila magalang habang nakikipag-usap malayo sa sinasabi ni Steven na maari niyang gawin kay Mama. "Sh*t!, anong ginagawa niya dito, naikwento na kaya niya kay Mama ang tungkol sa ngyari sa amin? pati ang pagsasayaw ko sa club?" bulong ko sa aking sarili habang nagmamadali akong pumunta sa kama ni Mama. Nang makita ako ni Jac
last updateLast Updated : 2024-11-02
Read more

Kabanata 010

MARIELLE POV: Nang makaalis si Jacob ay naiwan akong tulala sa aking pagkakatayo, pinipilit kong intindihin ang bigat ng kanyang alok. Habang naglalakad pabalik sa ospital, pakiramdam ko ay bumabaon sa lupa ang bawat paghakbang na ginagawa ko, sinisisi ko ang aking sarili kung bakit ba kasi kami pinanganak na mahirap. Tila lalong nagiging masakit ang bawat patak ng pawis sa aking noo. Hindi ko maintindihan kung anong gagawin ko. Ililigtas ko ba si Mama sa kapahamakan o ibibigay ko ang sarili ko kay Jacob? "hay Marielle kaya mo yan. Wag kang magpakita ng kahinaan sa Mama mo. Please lang" pangungumbinsi ko sa sarili ko. Inayos ko ang aking itsura at pilit na ngumiti kahit na pumipintig na sa sakit ang ulo ko. Pagpasok ko sa kwarto ni Mama, tahimik siyang nakahiga, nakapikit at bahagyang nakangiti. Siguro ay nananaginip siya ng masayang alaala namin ni Papa. Natuwa din ako dahil magmula ng dumalaw si Jacob ay tumatawa na ulit si Mama. Pero sa tuwing n
last updateLast Updated : 2024-11-03
Read more
PREV
123456
...
8
DMCA.com Protection Status