Hinaplos ko ang kaniyang ulo. "it's okay, maya maya sasarap na din iyan." humalik ako sa kaniyang ulo. Ang kaninang marahas kong anyo ay napalitan ng pagtingin para sa babaeng naka-maskarang ito. Akala ko ay nagsisinungaling lang siya ng sabihin niyang first time niya. Nang maging madulas na ito ay paunti unting bumilis ang aking naging pag-ulos hanggang sa nasarapan na siya. Napapaungol na siya sa bawat pagbayong gagawin ko.
"GRRR NAKAKAGIGIL KA TALAGA. AHHH " napapakapit ako ng mariin sa kaniyang hita habang itinutulak ko ito sa aking pagkalalaki. Ilang minuto kaming nagtagal sa ganuong posisyon. Hanggang sa pinihit ko na siya patuwad. Ipinasok kong muli ang aking sandata. Nakakakiliti ang pagkiskis ng mainit na balat ng aking pagkalalaki sa kaniyang loob. Ramdam ko ang aking pangigigil. Mariin kong kinakapitan ang kaniyang balakang. Naglikha ng malakas na tunog ang pagsasalpukan ng aming mga katawan. Rinig na rinig ko ang pagki-kiskisan ng aming mga balat dala ng matinding pamamasa ng kaniyang pagkababae. Walang tigil ang ginawa kong pagbayo na akala mo ay ngayon lang ako nakipagtalik. Well, bukod sa babaeng ito, Si Magda lang naman ang aking nakatalik pa. Bahagya kong kinapitan ang kaniyang balikat at mariin na ipinasok ang aking pagkalalake. Nararamdaman ko ang pagkasagad nito sa kaniyang loob. Para na naman akong mababaliw. Isinubo niya ang aking isang daliri habang ako ay patuloy sa pagbay* sa kaniya. “Ahh sige pa harder , aah. Ahhh ahhh oh God harder” mapang akit niyang hinawi ang kaniyang buhok papunta sa kaliwang bahagi ng kaniyang balikat hudyat iyon para ituloy ko ang pagsipsip na aking ginagawa sa kaniyang batok. “Oh sh*t “ naramdaman ko ang biglang paglabas ng kanyang katas para na akong mauulol sa kaniyang ginagawa. Saglit akong huminto sa aking ginagawa. Malambing kong hinaplos ang kaniyang buhok. Nais ko sanang tanggalin ang maskarang nakatakip pa rin sa kaniyang mukha . "please ito na lang ang natitira sa aking dignidad. Wag mo ng ipagkait pa sa akin" para namang nanlambot ang aking puso. Hindi ko gawain ang magbayad sa isang babae at lalong hindi ko ugaling magpadikta sa kahit na sino pero nag iba ang lahat ng aking prinsipyo ng dahil sa kaniya. Muli kong inangkin ang kaniyang matatamis na labi, hiyaan kong bumalik ang init sa pagitan naming dalawa. Bawat tagpo sa pagitan naming dalawa ay nagbibigay ng kakaibang gana sa akin, hindi ko maiiwasang hindi mapaungol sa sarap ng bawat paghaplos ng kaniyang kamay sa aking pagkalalake. Muli kong itinutok ang aking sandata sa kaniyang pagakababae . Mabilis ang paglabas masok na aking ginawa. Hindi ko na kinaya ang sarap. "AHHH LALABASAN NA DIN AKO UGGGHHHH" isang malakas na sigaw ang aking pinakawalan, nilabas ko ang aking pagkalalake at ipinutok ang aking katas sa kaniyang likuran. Matapos ko itong punasan ay pabagsak akong humiga sa kama, mabilis din akong nakatulog dala ng pagod at alak na aking ininom. MARIELLE: Kinabukasan nauna akong nagising sa lalaking kasama ko sa kwarto ng gabing ito. Ang hapdi ng aking katawan, nagpapahiwatig ng matinding pagod ng nangyari kagabi. Para akong lalagnatin. Halos manginig ang aking kalamnan sa binti ng pababa na ako sa kama, nakita ko ang bahid ng dugo na nagmantsa sa kaniyang higaan. "ngayon wala na akong maipagmamalaki pa sa magiging asawa ko" paghihimutok ng aking isip. Nagulat ako ng biglang mag-ring ang aking cellphone, halos maihagis ko ito sa pagkataranta. Nang tignan ko ang tawag mula ito sa nurse ni Mama. Agad akong bumangon at nagtungo sa banyo para sagutin doon ang tawag, parang isang pitik ay bumalik ako sa kamalayan ng responsibilidad para sa pagpapagamot ni Mama. Nang matapos kaming mag -usap. Dali dali ko ng inayos ang aking sarili, ngunit sa aking likod , mula sa repleksyon ng salamin ay biglang lumitaw si Jacob. Mabuti na lamang at mabilis kong naisuot ang aking maskara, hindi ko alam pero pakiramdam ko ay may ibang pakay ito sa bigla niyang pagsulpot. "Where do you think you are going?!" matigas na tanong ni Jacob, ang tinig niya ay punong puno ng kontrol at hindi papayag. Para namang nagpanting ang aking tainga sa tanong na iyon ni Jacob. Buo ang aking loob at nagpakita ako ng katapangan kahit sa totoo lang ay nanginginig na ang aking tuhod sa takot "usupan natin isang gabi lang: ano sa tingin mo?" mahina kong sagot, hindi ko maikubli ang aking hinanakit sa pagwarak niya sa aking dignidad. Ng dahil sa limang milyon nawala ang aking puri. Ngunit sa halip na tumigil , lalo pang limapit si Jacob, ang kaniyang presensya ay nagdudulot ng kakaibang takot at pangamba sa akin. "HINDI KA PWEDENG UMALIS" Wala na akong maisip na ibang paraan kaya naman sinipa ko ang kanyang pagkalalake saka ako mabilis na nanakbo palabas ng kwartong iyon. Habang tumatakas ay nahulog ang aking maskara, naiwan kay Jacob ang bahaging iyon ng aking pagkakakilanlan. Hindi ako nagpatinag sa kaniyang pagsigaw mula sa kaniyang silid. Nagpalinga linga muna ako sa lobby bago ako tuluyang lumabas ng elevator. Nagmadali akong bumaba sa hagdan at mabuti na lang dahil may taxi na ng mga oras na iyon. Hindi ko na maikubli ang lungkot na aking nadarama, walang tigil na pag-agos ng aking mga luha. Nawasak ang aking pagkatao dahil sa isang maling desisyon na aking nagawa. Napagtanto ko na hindi na ako pwedeng bumalik pa sa aking part time job sa gabi matapos ng ginawa ko kay Jacob. Siguradong babalikan ako nito sa bar. Dala din ng luhang ito ang hindi ko matanggap na dahilan kung bakit nawala sa akin ang aking puri, na ngayon ay tila hindi ko naman makukuha nag kabayaran. Nang dahil sa isang gabi, isang malaking pagkakamali ang naghangad ako ng mabilisang pera na ngayon ay wala ng kasiguraduhan kung mababayaran pa ba sa akin dahil sa ginawa ko sa kaniya. Nasayang ang pagsasakripisyo ko sa aking dangal. Magsisi man ako ay wala na ding silbi. "Kuya sa St. Jude Hospital po tayo!"AT THE HOSPITALNagmamadali akong pumasok sa kwarto ng ospital, dala ang ilang supot ng prutas at gamot para kay Mama."Mama" parang akong bata na pinakita ang supot na aking dala "binilhan kita ng mga paborito mong pagkain at prutas, kamusta ka naman po dito ? sa susunod bibilhan kita ng tablet para may pagkakalibangan ka kapag nasa trabaho ako. parang bored na bored ka na dito e" nakangiti kong sabi sa kaniya habang binabalatan ko ang orange na aking nabili para sa kaniya.Nagtataka man si Mama pero napangiti pa rin siya ng makita ako. Ngunit sa kabila ng kanyang mga ngiti, bakas ang panghihina ng kaniyang katawan, at ramdam ko ang unti-unting pagkawala ng kaniyang lakas. Hindi na siya kasing sigla gaya noon.“Anak… baka wala nang natitira para sa’yo,” mahinang pagkakasabi sakin ni Mama, pilit man niyang itago sa akin ang kaniyang totoong nararamdaman ay dama ko ang sakit sa kaniyang mga mata sa tuwing makikita niya ako. Alam kong sumasama ang loob niya dahil palagi niyang iniisip
JACOB SOBEL: Walang paglagyan ang galit na aking nararamdaman sa mga sandaling ito, dama ko pa rin ang sakit ng kaniyang pagkakasipa sa aking pagkalalake. Hindi ko inasahang iiwan ako ng babaeng nakamaskara pagkatapos ng gabing iyon. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may babaeng hindi nagpakita ng interes sa akin matapos ang isang gabing pagsasama namin. Palaging ako ang nagpapaalis at tumataboy sa aking nakakaniig. "SH*T" napapamura ako sa aking sarili. hindi ako sanay na iwanan ng isang babae at lalong hindi ako sanay sa hindi pagsunod sa aking kagustuhan. Isang bagay lang ang natitiyak ko. Hindi ako titigil hanggat hindi nakikilala at muling nahahawakan ang babaeng nagpabaliw sa akin. Isang gabing punong puno ng pagnanasa. Ang daming katanungan ang iniwan ng babaeng ito sa isip ko. Hindi ako makakapayag na ganun ganun lang ang pagtakas niya sa akin. Hindi pa ako tapos sa kaniya. “Sino ka ba maskara girl?! Masyado mong ginulo ang utak ko!” Napa
"So, Marielle pala ang pangalan niya," napapabulong kong sabi sa aking sarili, pasimple akong napapangiti ngunit pilit kong winaksi ito sa aking puso dahil puno ako ng galit at determinasyon na malaman kung nasaan siya. Lumapit ako kay Steven, at mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa mesa. "Sabihin mo sa akin ang lahat ng alam mo tungkol kay Marielle, lahat lahat kahit kaliit-liitang detalye sasabihin mo sakin?" matigas kong sabi Nag-aalangang tumingin sa akin si Steven, ngunit alam niyang wala siyang magagawa. Unti-unti niyang siniwalat ang lahat ng kaniyang nalalaman tungkol kay Marielle. Lahat lahat. Kahit pa ang mga sikreto niyang pinaka-tatago niya. "Sir Jacob " napaupo si Steven nagsimula na siyang magsalita sa akin. "Sir, sa totoo lang hindi po talaga full time na stripper dito si Marielle, napalitan lang siyang gawin ito para matustusan niya ang pagpapagamot sa kaniyang ina. Kaya hindi rin po siya nagtatanggal ng kaniyang maskara dahil ayaw niyang malaman sa kaniyang full
MARIELLE POV Sunod sunod ang pag ring mula sa aking telepono. Wala sana akong balak na sagutin ito kaya lang ay mukhang wala namang balak huminto sa kakatawag itong si Steven, "Yes Steven ano na naman yun? nasa trabaho pa ko. Sinabi ko na sayong hindi na nga ako babalik sa kasa ayoko na!" pang bungad kong bulyaw kay Steven "Marielle, anong ginawa mo nung nakaraang gabi? Galit na galit si Jacob!" tanong ni Steven, bakas ang pagkaalarma. Ramdam ko ang tensyon sa boses nito. Hindi nito pinansin ang aking sinabi. "Bakit? Ano bang problema?, anong gagawin ko sa kaniya? wala nanakbo na nga ako sa kaniya paalis, pwede ba hindi ko siya ninakawan, for God sake. Hindi na nga niya ako binayaran, siya pang may balak na magreklamo sayo!." naiirita kong sabi kay Steven, pinapanatili ko ang pagiging kalmado ko sa kabila ng matinding kabang bumabalot sa aking isip. Walang tigil sa pagkalabog ang aking puso. "Mariel, hindi mo kilala si Jacob. Hindi mo alam ang kaya niyang gawin! I'm warning
Kumakabog ang dibdib ko sa sobrang kaba pagkababa ko na taxi ay panay ang aking paglinga-linga. Nag-aalalang baka may mga matang nagbabantay sa bawat kilos ko. Bia akong napahinto ng marinig ko ang malalakas na halakhak ni Mama ng tumapat ako sa kaniyang kwarto. “Sh*t sinong kausap ni Mama?!” Tanong ko sa aking sarili. "tapos anong ngyari?, grabe ang sakit na ng tiyan ko sa kakatawa sayong bata ka." boses ni Mama na sobrang saya. Takang-taka ako kung sino ang kausap niya sa loob ng kwarto kaya dali dali akong pumasok, nagulat ako ng makita ko si Jacob na nakaupo sa gilid ng kama ni Mama, ang tono niya ay tila magalang habang nakikipag-usap malayo sa sinasabi ni Steven na maari niyang gawin kay Mama. "Sh*t!, anong ginagawa niya dito, naikwento na kaya niya kay Mama ang tungkol sa ngyari sa amin? pati ang pagsasayaw ko sa club?" bulong ko sa aking sarili habang nagmamadali akong pumunta sa kama ni Mama. Nang makita ako ni Jac
MARIELLE POV: Nang makaalis si Jacob ay naiwan akong tulala sa aking pagkakatayo, pinipilit kong intindihin ang bigat ng kanyang alok. Habang naglalakad pabalik sa ospital, pakiramdam ko ay bumabaon sa lupa ang bawat paghakbang na ginagawa ko, sinisisi ko ang aking sarili kung bakit ba kasi kami pinanganak na mahirap. Tila lalong nagiging masakit ang bawat patak ng pawis sa aking noo. Hindi ko maintindihan kung anong gagawin ko. Ililigtas ko ba si Mama sa kapahamakan o ibibigay ko ang sarili ko kay Jacob? "hay Marielle kaya mo yan. Wag kang magpakita ng kahinaan sa Mama mo. Please lang" pangungumbinsi ko sa sarili ko. Inayos ko ang aking itsura at pilit na ngumiti kahit na pumipintig na sa sakit ang ulo ko. Pagpasok ko sa kwarto ni Mama, tahimik siyang nakahiga, nakapikit at bahagyang nakangiti. Siguro ay nananaginip siya ng masayang alaala namin ni Papa. Natuwa din ako dahil magmula ng dumalaw si Jacob ay tumatawa na ulit si Mama. Pero sa tuwing n
Pinunasan ko ang luha sa aking mata at pumanhik sa tabi niya. Ano na ba ang gagawin ko? Kasabay ng mga tanong na ito ang pagkulo ng damdamin ko sa galit at hinanakit kay Jacob. Hindi ko matanggap na kailangan kong ibigay ang buong buhay ko sa kanya, kapalit ng kaligtasan ni Mama. Ngunit ano nga ba ang laban ko? Kaya ng hindi ko na mapigilan ang aking sarili, kinuha ko ang telepono at tinawagan ko si Jacob . "Yes Marielle nakapag deisyson ka na ba?" tanong ni Jacob na halatang excited sa aking sasabihin. Walang salitang lumabas sa bibig ko nang sagutin niya ang aking tawag. Tila ba naramdaman niyang sa mga sandaling iyon, ako’y sumuko na sa kanyang bitag. “Handa na ako,” mahina kong sabi, halos pabulong sa telepono. “Magandang desisyon, Marielle. Bukas na bukas din, lilipat na si Mama mo sa mas magandang kwarto at ngayon din ay magpapahanap ako ng donor para sa kanya," nakakalokong tugon niya. Hindi ko na napigilan ang mga luha
JACOB SOBELHabang tahimik akong nagmumuni muni sa aking opisina. Hindi ko namamalayang napapahigpit na pala ang pagkapit ko sa aking computer table dahil sa kakaisip ko kay Marielle. Hindi na ako makapaghintay na maging sakin na ulit siya gayunpaman hindi ko kinakalimutan ang kapalit ng kaniyang pagpayag na maikasal sa akin. Nagulat ako sa biglang pagpasok ni Harry sa loob ng aking opisina."Boss " pagbungad niyang bati sa akin."Harry , siguraduhin mong mamayang gabi ay nasa bahay na si Marielle,” sabi ko sa kaniya ng mga malamig na boses. Ramdam ni Harry ang bagsik sa bawat salitang binibitiwan ko. Kilala ako ni Harry kaya alam niya kung anong tumatakbo sa isip ko. “Gusto ko, pagdating ko, nandoon na siya. Huwag mo na siyang dalhan ng gamit, ako na ang bahala roon binilinan ko na ang sekretarya ko. Nagpabili na ako ng mga damit ni Marielle.“Boss,” bulong niya, bahagyang natitigilan, “paano nga pala ang nanay ni Marielle? May nahanap na tayong donor para sa kidney. Ikaw lang ang hi
Ramdam ko ang kaba sa boses ni Mommy. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang sitwasyon ko ngayon. Masyado pang sariwa ang lahat—masyadong magulo. “Ayos lang ako, My. May inaasikaso lang ako dito sa ospital,” sagot ko, pilit pinapakalma ang tono ko para hindi siya lalo pang mag-alala. “Ospital? Bakit? Ano’ng nangyari?!” Napakagat ako sa labi. Maling choice of words. “Ah, hindi ako. May tinutulungan lang akong kaibigan. Huwag kang mag-alala, okay lang ako.” Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya sa kabilang linya. “Sigurado ka, anak? Kung may problema ka, sabihin mo lang, ha? Dadating kami diyan kung kailangan mo ng tulong.” “Promise, My. Ayos lang ako.” Saglit siyang tumahimik. Parang pinakikiramdaman niya kung nagsasabi ba ako ng totoo. “Okay. Basta mag-iingat ka, Harley. At sana naman umuwi ka na soon. Miss na kita, anak.” “Miss ko rin kayo, my” Pagkababa ko ng tawag, napasandal ako sa dingding. Napatingin ako sa repleksyon ko sa salamin—mukhang pagod at gulo-gulo an
HARLEY SOBEL Nagulat si Dr. Arnulfo na pagpasok niya ay nasa loob pa rin ako ng silid na iyon. Matagal ko ng kakilala si Dr. Arnulfo at kaibigan, mapapagkatiwalaan siya ng buong pamilya namin "Bakit nandito ka pa rin, sa ganitong oras. Stable na ang kundisyon niya Mr. Sobel, wala ka ng dapat pang alalahanin?" Inangat ko ang tingin ko mula sa natutulog na babae. Ang pagod sa boses ni Dr. Arnulfo ay may halong pagtataka, ngunit ang tono niya ay nanatiling kalmado at propesyonal. "Oo, sinabi mo. Pero hindi ko kayang umalis nang hindi ko nalalaman... bakit niya binanggit ang pangalan ni Jake. ALam kong hindi ito consequence lang" Bahagyang kumunot ang noo ni Dr. Arnulfo, lumapit siya at naupo sa upuang nasa harapan ko. Dinala niya ang clipboard mula sa kanyang braso at tiningnan ito nang saglit bago muling ibinaba. "Sinabi mo sa akin kanina ang tungkol sa pangalan na sinasabi ng babaeng ito. Kung ikaw ang tatanungin ko, sa tingin mo ba talagang may kinalaman ang pangalan iyon sa ngya
JAKE ROBERT POVPalinga linga akong umalis sa lugar kung san ko pinatumba si Lilly. Pagpasok ko sa bahay, malakas kong isinara ang pinto. Hinubad ko ang jacket, isinabit sa upuan, at dumiretso sa itaas. Sa loob ng banyo, hinubad ko ang aking mga damit. Habang bumabagsak ang mainit na tubig sa aking katawan, nakaramdam ako ng ginhawa. Hinayaan kong pawiin nito ang mga pangyayari kanina.“Sayang ka Lilly… ang sarap mo pa naman. Pwede ka sanang maging parausan ko pedo pumasok ka kasi sa kwartong hindi mo naman dapat pinasukan. Hah! … “ sabi ko sa sarili ko habang patuloy ang pag agos ng tubig. Marami na kaming itinaya ni Marneth para lang sirain ng isang taga linig sa hotel. Kapag nalaman ni boss ang pagkalantari ko kay Marneth siguradong hindi na kami aabutan ng kinabukasan. Walang gustong kumalaban kay Harley Sobel. Maliban na lang kung gusto mong mapaaga ang yong kamatayan.Sa loob ng tatlong taon, itinago namin ni Marineth ang aming relasyon, ang aming nararamdaman, at ang aming mga
Patuloy niya akong sinunsundan. Kung papatayin niya ako, wala nang magiging saksi sa gagawin niya dahil pumasok na ako sa pinaka liblib na eskenita sa sobrang takot. “ahhhmmm. Masyado ka kasing pakiealera. Simpleng trabaho hindi mo magawa?!" sabi niya niya, ang tono ni Mr. Jake ay puno ng pagbabanta. "hindi naman kasi dapat aabot pa sa ganito ang lahat Lilly kung hindi mo kami nakita ni Marneth. Dapat hindi ko na to sinasabi sayo ee. Pasensya ka na, ganyan talaga ang buhay, Lilly. Minsan napapadpad tayo sa maling lugar, sa maling oras at nagiging palaisipan ang ating kapalaran. Nataon lang na humarang ka sa daang tinatahak namin ni Marneth, katapusan mo na ngayong gabi!.” Natigilan ako sa mga sinabi niya. Parang laro lang sa kaniya ang gagawin niyang pagkitil sa buhay ko. Sa pagka confident niya sa kaniyang mga pagbabanta sa akin at sa mga kilos niya ay masasabi kong sanay na sanay siyang kumitil ng buhay ng mga tao. Maaaninag sa kaniyang mga mata ang isang taong walang konsensya.
Maghapon kong sinubukang tawagan si Alex, pero laging busy ang kaniyang line. Siguro kausap na naman niya ang kaniyang boyfriend."pakshit, ano bang ngyayari sakin. " sigaw ko sa sarili ko. Ang hirap maghanap bastahan ng trabaho sa ganitong sitwasyon. Biglaan na lang akong nawalan ng pagkakabuhayan, mabuti kung hihinto ang mga bayarin ee hindi naman. "girl pasensya na kanina ang dami mo palang mis calls" pang bungad niya sa akin."oo girl nagtataka kasi ako. Hindi ka naman kasi nagme-message kaya ayun. Kaya tinawagan na kita, ah girl pwede ka bang pumunta dito sa apartment?" tanong ko sa kaniya"ay pasensya na girl sobrang busy talaga. ""ganun ba? itatanong ko lang pala. Diba si Mr. Roberts ang General Manager natin? tingin mo girl kaya niyang sagutin kung tatanungin ko siya kung bakit ako biglaang tinaggal?" tanong ko sa kaniya na puno ng kuryosidad."Lilly pasensya na, lpinag overtime ako, sige na next time na lang" pagmamadali niyang sabi. Napataas ang kilay ko dahil lahat ng i m
Naabutan ako ni Alex pagtapos ng shift ko, nang magpapalit na ako sa locker room. Galit na galit pa rin siya sakin dahil sa naging kapalpakan ko kanina. “Ano ba naman yan Lilly. Please lang ayusin mo naman. Ako malilintikan kay bulaklak buti na lang mabait ang guest mo.” Iritable niyang sabi sa akin. “Diyos ko naman Alex! Para kang namatayan ng buong pamilya. Humingi na ako ng pasensiya sa lalaki at tapos na iyon, di ba? Hindi naman siya nagsumbong kay bulaklak kaya okay na yun. Pero don’t worry hindi na mauulit.” Sabi ko sa kaniya ng may “Pasensya na sobrang pagod ko lang din talaga siguro ngayong araw.” Sabi niya sa akin. “Magpahinga ka at mag-recharge! Plano ko ring gawin iyan. Siguro mag re request muna ako ng day off.” Sabi ko sa kaniya “ oo nga pala sabi ni bulaklak mag off ka daw bukas .” Napanganga ako, hindi makapaniwala sa sinabi niya. Ako mag da- day off? During the weekends? Anong himala ang nangyayari? Nilalagnat ba ang bruha?! Tanong ko sa sarili ko. “Jo
KINABUKASANKinabukasan pinili kong bumalik sa bahay namin para sana kamustahin man lang si Mama. Sa labas palang ay naamoy ko na ang ginagawa niyang banana cake. Dahil wala naman ang sasakyan ni Daddy kaya naman nagmadali na akong pumasok."Surprise Mom!" "ay punyeta kang bata ka! hay naku naman talaga. Muntik ko ng tumilapon tong banana cake na ginawa ko. Nasan ka ba nitong mga nakaraang araw? parang hindi kita masyadong nakikita?" tanong niya sa akinUnbelievable ang mga magulang ko. Hindi talaga nila nalamang umalis na ko sa bahay. “Mmm wala naman po. Mommy mukhang puyat ka?”Tumawa lang siya. “ alam mo naman ang dahilan. But im fine anak.” Sagot niya sa akin.“Kasi naman Mom hindi ko maintindihan , pwede niyo namang pabilisan ang annulement niyo ni Dad. Bakit hindi na lang kasi kayo magkasundo sa terms?” “Hindi naman ganun kadali ang lahat Lilly” natatawa pero garalgal ang boses niya, nagpatuloy siya sa ginagawa niyang cake. Alam ko namang mahal pa rin ni Mommy si Daddy pero i
SEASON 2 LILLY POV “Putang ina mo Hernan! Ginastos mo na naman yung natitirang funds natin ng dahil diyan sa sabong online na yan?! kelan ka pa ba matatauhan . Ilang beses ko bang sasabihin sayo na tigilan mo na yan! Plano mo ba talagang ubusin lahat ng property natin?. “ bulyaw ni Mama na gumising sa masarap ko pang pagkakatulog . nang silipin ko sila mula sa kwarto ko ay nakita ko si Mommy at Daddy. “Tigilan mo kaka ngak ngak mo Grace! Kung nanalo ako edi tuwang tuwa ka na naman. Mukha ka talagang pera! Bubusalan ko yang bibig mo ng manahimik ka!” Galit na sagot ni Daddy. “Blah blah blah! Ayan na naman silang dalawa. Hindi na naman po sila titigil sa kakaaway.” Sabi ko sa sarili ko. Tumayo ako at nag-asikaso na ng sarili ko. Unti -unti akong nag impake ng gamit ko , ng lumabas ako ng bahay ay ni isa ay wala man lang nakapansin sa kanila . Ilang araw na akong hindi umuuwi pero wala pa ring naghahanap sa akin. Hindi ko na matagalan ang pagbabangayan nila. Puro na lang pera ang n
Sa huling araw ng paglilitis sa korte, sa loob ay malamig at tahimik ang lahat ng tao sa courtroom, hindi ko maiwasang kapitan ang mga kamao ko sa mga kasinungalingan na naririnig ko. Makita ko pa lang si Evony ay parang gusto ko na siyang tapusin. Mabuti na lang at napipigilan ko pa ang sarili ko. Alang-alang kay Marielle . GUsto kong magkaruon na ng katahimikan ang buhay namin. Katabi ko si Marielle, hawak niya ang kamay ko nang mahigpit. Sa harapan, nakaupo si Evony, ngumingisi siya sa amin ng may pait. Kitang kita din sa mga mata niya ang matinding galit. Alam kong gagawin niya ang lahat para makalabas siya at maipagpatuloy pa niya ang paghihiganti niya sa akin, sa amin ni Marielle. "All rise!" sigaw ng bailiff. Tumayo ang lahat habang pumasok na ang judge, matikas ito at seryoso. Nang makaupo na siya, nagsimula ang hearing. Unang tumayo ang abogado ni Evony. Mayabang ang tindig nito, parang sigurado na siyang panalo. “Your Honor, my client, Evony, has been falsely accused. The