JACOB SOBEL:
Walang paglagyan ang galit na aking nararamdaman sa mga sandaling ito, dama ko pa rin ang sakit ng kaniyang pagkakasipa sa aking pagkalalake. Hindi ko inasahang iiwan ako ng babaeng nakamaskara pagkatapos ng gabing iyon. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may babaeng hindi nagpakita ng interes sa akin matapos ang isang gabing pagsasama namin. Palaging ako ang nagpapaalis at tumataboy sa aking nakakaniig. "SH*T" napapamura ako sa aking sarili. hindi ako sanay na iwanan ng isang babae at lalong hindi ako sanay sa hindi pagsunod sa aking kagustuhan. Isang bagay lang ang natitiyak ko. Hindi ako titigil hanggat hindi nakikilala at muling nahahawakan ang babaeng nagpabaliw sa akin. Isang gabing punong puno ng pagnanasa. Ang daming katanungan ang iniwan ng babaeng ito sa isip ko. Hindi ako makakapayag na ganun ganun lang ang pagtakas niya sa akin. Hindi pa ako tapos sa kaniya. “Sino ka ba maskara girl?! Masyado mong ginulo ang utak ko!” Napapangiti naman ako ng mapatingin ako sa bakas na iniwan niya sa aking kama ngunit sa loob-loob ko'y naroon pa rin ang galit at pagtataka. "So birhen ka pa pala," bulong ko sa aking sarili, may parte ng isipan kong natutuwa ako pero nanduon pa rin ang pagka kuryosidad ko. Hinagis ko ang kumot na may mantsa at muli akong nahiga sa aking kama. Hindi ako makatulog. Paulit-ulit na bumabalik sa aking isip kung gano ka wild ang pakikipagniig na aking ginawa. Kakaiba ito sa lahat. Ang bawat tingin, ang bawat bulong, at ang mga hiwaga sa likod ng maskarang suot nito. Ngayon lang nagmarka sa isipan ko ang isang gabing pakikipagniig ko. Hindi ko din alam kung anong pumasok sa isip ko ng alukin ko siya ng limang milyon para sa isang gabing pagpapaligaya sa akin. Muling nabuhay ang pagnanasa sa aking sistema ng muling pumasok sa isip ko kung paano ako ginilingan at kinain ni maskara girl. Muling naglaro ang aking kamay sa aking pagkalalake. Marahan ko itong hinihimas , pataas baba. Hindi ko namalayan na napapasarap na pala ako sa aking ginagawa Hanggang sa bumilis na ng bumilis. "ahhh sino ka bang talaga?! binabaliw mo ako." habang naiisip ko ang mga tagpo sa aming dalawa kagabi ay hindi ko maiwasang hindi mapaungol, matinding pagnanasa na naman ang aking nararamdaman na muli ko itong maangkin. Hinahanap kaagad siya ng aking laman. Patuloy ako sa pag-i-imagine kay maskara girl hanggang sa bumilis ng bumilis ang pagtataas baba ng aking kamay . Nararamdaman ko ang pagpintig ng aking pagkakalake. Bahagyang napapa-angat ang aking ulo hanggang sa manigas ang aking daliri sa paa. "UGHHHHHHH" kasabay ng malakas kong pagsigaw ang pagtalsik ng aking tam*d sa bed sheet ng aking kama. "ahhhh makikita din kita!" bulong ko sa aking sarili. “Aangkinin kita ng paulit ulit” Agad na akong natungo sa banyo para maligo ng may ngiti sa aking mga labi. Hindi din ako makatulog, kagabi ay gusto ko lang magpagpag sa lahat ng stress sa trabaho at pressure kila Daddy sa paghahanap sa akin ng aking mapa-pang-asawa kaya ako nagtungo sa bar at nag inom. Kagaya ng nakagawian ko fvck buddy lang naman ang gusto ko pero ngayon mukhang kakaiba ang tama sa akin ng babaeng nakasama ko kagabi. Para akong baliw kakaisip sa kaniya. Tinawagan ko ang aking driver/assitant na si Harry upang magpasundo sa aking hotel. "Sir, yung meeting niyo po pala sa inyong top client for today wag niyong kalimutan. Hirap na hirap tayong makuha ang schedule na yun at 10am in Sheraton Hotel ." bungad na sabi ni Harry sa akin pagkasakay ko sa sasakyan. “Harry! Sa kasa tayo! That b*tch,” sigaw ko habang nakasakay ako sa likod ng sasakyan. Napatingin sa akin si Harry sa mirrorview. Natigilan siya sa kaniyang sasabihin. Tila nalilito "Pero Sir, mala-late tayo kapag nagpunta tayo sa bar na pinag iwan ko sa inyo kagabi." sabi ni Harry "i don't care, cancel it. Do what i said. " mariiin kong utos sa kaniya. “Ok, sir,” walang tanong-tanong na sagot ni Harry, nasanay na siya sa mga biglang pabago bago ko ng desisyon. Matagal ng naninilbihan sa akin si Larry kaya alam na niya ang lahat lahat tungkol sa akin. Dumiretso kami sa isang sikat na bar, kung saan una kong nakita ang babaeng nakamaskara. Bitbit ang maskara na naiwan nito, buong lakas kong ibinukas ang pinto ng bar na noon ay sarado pa. Nagulat ang bar owner nito na si Steven sa biglaang paglagabag ng pagbukas ng pinto. "Sorry, we’re still closed," sigawi ni Steven nang nakatalikod ito mula sa pinto at hindi pa niya ako nakikita. "Wala akong pakialam. Kailangan ko ng lahat ng detalye tungkol sa babaeng nakamaskara kagabi!" halos mapatid ang litid ko sa leeg sa sobrang galit . Nang makita ako ni Steven , halos manginig ang buong katawan niya. "Ah, sir Jacob! Pasensya na po, hindi ko alam na kayo pala… Bakit po, may nagawa bang kasalanan si Marielle?""So, Marielle pala ang pangalan niya," napapabulong kong sabi sa aking sarili, pasimple akong napapangiti ngunit pilit kong winaksi ito sa aking puso dahil puno ako ng galit at determinasyon na malaman kung nasaan siya. Lumapit ako kay Steven, at mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa mesa. "Sabihin mo sa akin ang lahat ng alam mo tungkol kay Marielle, lahat lahat kahit kaliit-liitang detalye sasabihin mo sakin?" matigas kong sabi Nag-aalangang tumingin sa akin si Steven, ngunit alam niyang wala siyang magagawa. Unti-unti niyang siniwalat ang lahat ng kaniyang nalalaman tungkol kay Marielle. Lahat lahat. Kahit pa ang mga sikreto niyang pinaka-tatago niya. "Sir Jacob " napaupo si Steven nagsimula na siyang magsalita sa akin. "Sir, sa totoo lang hindi po talaga full time na stripper dito si Marielle, napalitan lang siyang gawin ito para matustusan niya ang pagpapagamot sa kaniyang ina. Kaya hindi rin po siya nagtatanggal ng kaniyang maskara dahil ayaw niyang malaman sa kaniyang full
MARIELLE POV Sunod sunod ang pag ring mula sa aking telepono. Wala sana akong balak na sagutin ito kaya lang ay mukhang wala namang balak huminto sa kakatawag itong si Steven, "Yes Steven ano na naman yun? nasa trabaho pa ko. Sinabi ko na sayong hindi na nga ako babalik sa kasa ayoko na!" pang bungad kong bulyaw kay Steven "Marielle, anong ginawa mo nung nakaraang gabi? Galit na galit si Jacob!" tanong ni Steven, bakas ang pagkaalarma. Ramdam ko ang tensyon sa boses nito. Hindi nito pinansin ang aking sinabi. "Bakit? Ano bang problema?, anong gagawin ko sa kaniya? wala nanakbo na nga ako sa kaniya paalis, pwede ba hindi ko siya ninakawan, for God sake. Hindi na nga niya ako binayaran, siya pang may balak na magreklamo sayo!." naiirita kong sabi kay Steven, pinapanatili ko ang pagiging kalmado ko sa kabila ng matinding kabang bumabalot sa aking isip. Walang tigil sa pagkalabog ang aking puso. "Mariel, hindi mo kilala si Jacob. Hindi mo alam ang kaya niyang gawin! I'm warning
Kumakabog ang dibdib ko sa sobrang kaba pagkababa ko na taxi ay panay ang aking paglinga-linga. Nag-aalalang baka may mga matang nagbabantay sa bawat kilos ko. Bia akong napahinto ng marinig ko ang malalakas na halakhak ni Mama ng tumapat ako sa kaniyang kwarto. “Sh*t sinong kausap ni Mama?!” Tanong ko sa aking sarili. "tapos anong ngyari?, grabe ang sakit na ng tiyan ko sa kakatawa sayong bata ka." boses ni Mama na sobrang saya. Takang-taka ako kung sino ang kausap niya sa loob ng kwarto kaya dali dali akong pumasok, nagulat ako ng makita ko si Jacob na nakaupo sa gilid ng kama ni Mama, ang tono niya ay tila magalang habang nakikipag-usap malayo sa sinasabi ni Steven na maari niyang gawin kay Mama. "Sh*t!, anong ginagawa niya dito, naikwento na kaya niya kay Mama ang tungkol sa ngyari sa amin? pati ang pagsasayaw ko sa club?" bulong ko sa aking sarili habang nagmamadali akong pumunta sa kama ni Mama. Nang makita ako ni Jac
MARIELLE POV: Nang makaalis si Jacob ay naiwan akong tulala sa aking pagkakatayo, pinipilit kong intindihin ang bigat ng kanyang alok. Habang naglalakad pabalik sa ospital, pakiramdam ko ay bumabaon sa lupa ang bawat paghakbang na ginagawa ko, sinisisi ko ang aking sarili kung bakit ba kasi kami pinanganak na mahirap. Tila lalong nagiging masakit ang bawat patak ng pawis sa aking noo. Hindi ko maintindihan kung anong gagawin ko. Ililigtas ko ba si Mama sa kapahamakan o ibibigay ko ang sarili ko kay Jacob? "hay Marielle kaya mo yan. Wag kang magpakita ng kahinaan sa Mama mo. Please lang" pangungumbinsi ko sa sarili ko. Inayos ko ang aking itsura at pilit na ngumiti kahit na pumipintig na sa sakit ang ulo ko. Pagpasok ko sa kwarto ni Mama, tahimik siyang nakahiga, nakapikit at bahagyang nakangiti. Siguro ay nananaginip siya ng masayang alaala namin ni Papa. Natuwa din ako dahil magmula ng dumalaw si Jacob ay tumatawa na ulit si Mama. Pero sa tuwing n
Pinunasan ko ang luha sa aking mata at pumanhik sa tabi niya. Ano na ba ang gagawin ko? Kasabay ng mga tanong na ito ang pagkulo ng damdamin ko sa galit at hinanakit kay Jacob. Hindi ko matanggap na kailangan kong ibigay ang buong buhay ko sa kanya, kapalit ng kaligtasan ni Mama. Ngunit ano nga ba ang laban ko? Kaya ng hindi ko na mapigilan ang aking sarili, kinuha ko ang telepono at tinawagan ko si Jacob . "Yes Marielle nakapag deisyson ka na ba?" tanong ni Jacob na halatang excited sa aking sasabihin. Walang salitang lumabas sa bibig ko nang sagutin niya ang aking tawag. Tila ba naramdaman niyang sa mga sandaling iyon, ako’y sumuko na sa kanyang bitag. “Handa na ako,” mahina kong sabi, halos pabulong sa telepono. “Magandang desisyon, Marielle. Bukas na bukas din, lilipat na si Mama mo sa mas magandang kwarto at ngayon din ay magpapahanap ako ng donor para sa kanya," nakakalokong tugon niya. Hindi ko na napigilan ang mga luha
JACOB SOBELHabang tahimik akong nagmumuni muni sa aking opisina. Hindi ko namamalayang napapahigpit na pala ang pagkapit ko sa aking computer table dahil sa kakaisip ko kay Marielle. Hindi na ako makapaghintay na maging sakin na ulit siya gayunpaman hindi ko kinakalimutan ang kapalit ng kaniyang pagpayag na maikasal sa akin. Nagulat ako sa biglang pagpasok ni Harry sa loob ng aking opisina."Boss " pagbungad niyang bati sa akin."Harry , siguraduhin mong mamayang gabi ay nasa bahay na si Marielle,” sabi ko sa kaniya ng mga malamig na boses. Ramdam ni Harry ang bagsik sa bawat salitang binibitiwan ko. Kilala ako ni Harry kaya alam niya kung anong tumatakbo sa isip ko. “Gusto ko, pagdating ko, nandoon na siya. Huwag mo na siyang dalhan ng gamit, ako na ang bahala roon binilinan ko na ang sekretarya ko. Nagpabili na ako ng mga damit ni Marielle.“Boss,” bulong niya, bahagyang natitigilan, “paano nga pala ang nanay ni Marielle? May nahanap na tayong donor para sa kidney. Ikaw lang ang hi
Marielle pov Habang nakahiga si Mama sa kanyang hospital bed, pumasok si Harry na may ngiti sa kanyang mukha, tila dala-dala ang liwanag sa madilim na silid. “Marielle, may napakagandang balita mula kay Jacob!” Alam kong maganda ang kaniyang ibabalita dahil sa laki ng kaniyang mga ngiti. “Mayroon na tayong donor para sa operasyon ng Mama! ” Tila huminto ang mundo sa akin sa mga salitang iyon. Tumalon ang puso ko sa sobrang tuwa, at ang aking isip ay mabilis na nagproseso ng posibilidad. “Talaga, Harry? Ibig sabihin, makakapag-opera na si Mama?!” tanong ko, ang boses ko ay nanginginig sa pag-asa. Tumingin ako kay Mama, na ngayo’y nag-aantay din, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-asa at takot. Agad akong napasigaw sa saya, at si Mama ay tila hindi makapaniwala. “Talaga? Ibig sabihin, makakapag-opera na ako?” tanong ni Mama, na may halong pag-asa at pagdududa sa kanyang boses.Napaluha siya ng marinig iyon. “Oo! Ang lahat ay nakaayos na. Wala na kayong dapat ipag-alala,” sagot ni
PROLONGUE;Makalipas ang ilang minuto ay tumawag si Jacob kay Harry. “Harry, nakaalis na ba kayo ng ospital? Dumeretso na kayo kay Chelsea,siguraduhin mong aabot kayo sa oras ng appointment niya. Siya na ang bahala sa inyong dalawa.” matigas na tono ni Jacob. “Oo Jacob, nakaalis na kami. Pero, medyo alanganin kami sa oras. Traffic dito sa daan.” sagot ni Harry "pwes gawan mo ng paraan, hindi pwedeng mahuli kami sa okasyon mamaya" sagot ni Jacob sa tono niya ay alam ni Harry ang kahihinatnan niya kung hindi niya ito masusunod. "wag kang mag-alala, gagawan ko ng paraan. Aabot kami sa schedule namin" sagot ni Harry “Sige, basta pagdating niyo kay Chelsea, sabihin mo lang na pinapunta ko kayo. Siya na bahala sa fitting at sa lahat.” Sa tabi ni Harry, tahimik na nakikinig si Marielle. Nakatitig siya sa bintana ng sasakyan, ang mga mata niya’y puno ng lungkot at panghihinayang. Alam niyang wala na siyang magagawa, dahil pinipilit siyang kumapit sa kasunduan nila ni Jacob. Hindi siya
Isang tahimik na pag-ungol ang pumutol sa aking pag-iisip. Kumalas si Lilly sa pagkakayakap ko, ginalaw niya ang mga braso niya. Pero nilagay ko ang kamay ko sa tiyan niya, hinila ko siya palapit sa akin, at hinalikan ko siya sa batok."Good morning," diretso kong bati sa tenga niya habang hinihimas ang lobe niya.“Good morning handsome!” nakangiti niyang bati sa akin na halos inaantok pa. Napangiti ako sa kaniyang mumunting tinig.““Hindi ko maitatanggi na napakasarap gumising ng katabi ka, sweetie. Alam mo bang mas magaling ka pang magpa-init kaysa sa heater ngayong taglamig. “ kinikilig kong sabi , pilit naman niyang inaabot ang aking kamay para pigilan ang paglalakbay nito sa kaniyang katawan.“Teka anong oras na?”“Maaga pa, mag aalas sais pa lang. Bakit?”“Nagugutom na kasi ako. Hindi pala ako naka-kain kagabi” “Ow sweetie, wag mo akong lokohin. Umiiwas ka lang, makakalimutan mo ang lahat pero hindi ang pagkain. Kilala kita!” Saway ko sa kanya habang kinikiliti ang kanyang tiy
“Wag na nating pag-usapan ang tungkol sa madilim kong buhay.. nandito ka na ngayon Lilly.. ikaw ang magsisilbing ilaw sa landas na aking tatahakin” Napa-awang ang aking bibig at hindi ko maintindihan ang sinasabi niya. “Hmmm what you mean?” Tanong ko sa kaniya “Wala kang ideya kung pano mo ko binaliw! Hindi mo alam kung gaano ako ka excited araw-araw na masilayan ko ang araw dahil ibig sabihin noon ay oras na din para magsama tayo sa hapag.” ang weird. Biglang pumatak ang luha sa aking mga mata. Hindi ako makapaniwala sa naging epekto ko sa kaniya “Stop it Harley! Please lang wag mo ng sabihin yan. Hindi ako nababagay sa mundo mo. Iba ang mundong ginagalawan ko.” “Lilly, iba ka sa lahat. Alam ko kung nasasaan ka sa puso ko!” Napatalon ako nang maramdaman ko ang mainit niyang palad sa pisngi ko.LILLY POVInangat ko ang pisngi ko para salubungin na ang kaniyang mga mata“Ewan ko Harley, pero natatakot ako. Alam kong pagdating sa dulo ang ako lugi dito. Ayokong maiwan na duguan a
“Ah.. hindi? Siyempre naman hindi” confident kong sagot, sinusubukan kong kumbinsihin ang sarili ko, na hindi niya gagawin pero God! Magmula ng makita ko sa internet ang kaya niyang gawin natakot na ako. Alam kong kaya niya iakong patahimikin panghabambuhay , ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit lahat ng taong nakakakilala sa kaniya ay takot na takot sa kaniya. Dahil isa siyang Don. “Okay!” bumaling ako at humarap sa kaniya . magkatapat ang aming mga mukha at matapang akong nagtanong “sige…. May nalaman ako sa internet at gusto ko sanang ikaw mismo ang magsabi sa akin pero huwag na lang.” “Naiitindihan ko ang ibig mong sabihin, may karapatan kang malaman kung sino ako! Dahil ako na ang makakasama mo sa habang panahon!” Pinasadahan niya ng kaniyang mga daliri ang aking buhok bago nagsimulang magsalita. Sa unang pagkakataon nakita kong naging seryoso ang mukha ni Harley habang kaharap ako. “Magmula ngayon ayoko ng magtago sayo Lilly, gusto kong sabihin ang lahat ng tungkol s
Napaupo ako bigla, tumingin sa paligid ng kwarto. Napakatahimik ng kwarto, at ang tanging liwanag ay nanggagaling sa nakabukas na pintuan na banyo. At pagbaling ko ng aking paningin sa coach sa gilid ng kama sa paanan ko ay namataan ko si Harley. Nakamasid siya sa akin at halos mapatalon ako sa kama sa sobrang pagkagulat, nakasuot lang siya ng stripe na pajama at walang pang itaas na suot. Hindi ko pa siya nakitang kalahating hubad, ngunit hindi ko itatago kung gaano ako kasaya sa nakikita ko. Hindi ko naiwasang makagat ang pang-ibabang labi ko. Hinahangaan ko ang matipuno niyang mga braso, katawan, bawat hiwa ng abs sa kanyang tiyan. Nang makita ko ang maitim na buhok na nagtatago sa ilalim ng nababanat gitnang bahagi ng kaniyang pajama, nararamdaman ko ang kakaibang pamamasa sa pagitan ng aking mga binti. Shit! Bakit sobrag hot niya? "Hello sweetie," mahinang sabi niya at dinilaan ang ibabang labi. Napalunok ako habang nakatitig sa kanya na parang nahihipnotismo. Oh God
Bago ko pa man tapusin ang ilusyon ko kay Harley, nagulat na ako at napapikit nang bigla kong maramdaman ang mainit na palad na kumapit sa bewang ko. Hindi ko na kailangan pang lumingon at tignan kung sino ang pumasok sa loob ng shower area nang hindi humihingi ng pahintulot mula sa akin. “Oh God!” napasingap ako ng hangin ng maramdaman ko ang basa at sexy niyang katawan. Ang kaniyang tit* na tumutusok sa aking likuran. Napapaiktad ang aking katawan, gusto kong tumanggi pero ang buong pagkatao ko ay gustong magpatuloy ang lalaking ito sa kaniyang ginagawa. Ang kaniyang kamay ay naglakbay sa aking tiyan at huli sa aking balikat, nagsimula siyang masahihin ako. Hinayaan ko siyang haplusin ang aking katawan. At worst kusang humilig ang aking katawan sa kaniyang dibdib. “Ow sweetie…” bulong niya sa aking tainga, bahagyang dumikit ang kaniyang ilong sa aking tainga. Isang pamilyar na panginginig ang dumaloy sa aking katawan, na dumadaloy sa pagitan ng aking mga hita. Tanga, traydor
LILLY POV Tang ina talaga! Ano ba namang buhay mayroon ako dito? Bakit ba parang sunod-sunuran ako sa mga taong ‘to? Hindi ko naman obligasyon ang kahit na sino dito! Umiikot ang aking mata sa pag-iisip ng mapaet kong buhay sa piling ng mga hudlong ito. Kaya lang kahit anong tigas ng ulo ko ay siya namang lambot ng tuhod ko. Ayaw makisama sa pagrerebelde ng utak ko. Hindi ko maintindihan kung bakit nanginginig ang paa ko habang naglalakad sa pasilyo ng bahay ni Harley, para akong batang nakasunod sa paglalakad ni Jake na akala mo ay nakagawa ako ng isang napakalaking kasalanan na anumang oras ay maari akong hatulan. Mas gugustuhin kong maligo at tumalon sa kama para magpahinga pero pakiramdam ko ay hindi ko magagawa iyon anumang dahil sa mga kinikilos ng ungguy na to sigurado akong may hindi magandang nangyayari. Ano yun? Hindi ko din alam. Hindi man lang magsalita ‘tong hayop na to kung bakit na naman ba ako pinapatawag ni Harley. “Lilly, binababalaan kita, mag behave ka s
“Ano ang gusto kong mangyari? “ sumimangot ako, tumalon sa aking mga paa. Ibinaba ko ang baso na halos mabasag sa lakas ng pagkakabagsak ko sa lamesa. Lumakad ako papunta sa aking fiance. Ipinatong ko ang aking kamay sa lamesa at hinaranangan siya para hindi makatayo, tinignan ko siya diretso sa kaniyang mga mata. “Marneth, alam mo bang nasobrahan ka sa pagkalasing at nagkalat sa event ng aming pamilya? Nakita ng lahat ang mga kalokohang pinag-gagagawa mo!”“Oh come on Harley, masyado kang nagiging exagerated. Nakatayo pa naman ako sa mga sarili kong paa, hindi naman ako ganoon kalasing!” Malutong akong tumawa. “Sa tingin mo ba pinaghihigpitan kita?” my God! Binibiro mo ba ako?” suminghap ako ng mapang asar. Nilagay ko ang kamay ko sa likod ng leeg niya at medyo na tense siya . ALam na niya ang kasunod noon. “Na-dis-appoint ako sa ugali mo kahapon. Ikaw ang fiance ko at kung sa tingin mo hahayaan ko lang ang ginawa mong kahihiyan kahapon? Then nagkakamali ka! Ito ang tandaan mo, hin
“Hello Sir, good morning po. Nakita ko po sa wall ko ang job hiring niyo, available pa po ba?” tanong ko sa lalaki sa kabilang linya. Umaasa akong matatanggap ako sa trabahong ito. “Yes, avaialble pa. Mag co-conduct lang muna ako ng small interview. “ sumang-ayon ako. Ilang minuto din kaming nag-usap ng interviewer. “So ganito, kung avaialble ka sa monday para sa final interview, para kasi ito sa expansion ng aming restaurant. “ sabi niya sa akin“Okay Sir, if ever po ano po ba ang magiging work ko?” Tanong ko sa lalaking nasa kabilang linya.“Hindi naman mahirap ang task mo, usually mag bus out. Then delivering food sa table ng mga customer. May kaniya-kaniya kayong designated area ng pagtatrabahahuhan. “ natuwa ako, dahil mukhang kaya ko naman ang trabaho. “Okay Sir, what time po?”“Be at 8 in the morning, i expect you to come!” “Okay Sir, thank you so much . It really made my day.”“Okay, so see you then!” pagkasabi ko ay nagpaalam na din ako sa kausap ko. Natuwa ako dahil sa il
”Ayan tignan mo nga ang ginagawa mo samin ngayon. Anak ka namin! Pero nakakaya mo kaming tiiisin. Bakit hindi ka umuwi? "Kasi lumipat po ako," ungol ko bilang tugon, hindi ako makatinging sa kanila bagkus ay nakatingin lang ako sa aking mga kamay. ”ewan ko ba sayong bata ka! Bakit ka pa nagpapakahirap sa buhay mo! Pwede ka namang bumalik sa bahay natin . Hindi ko maintindihan kung bakit ka nagpapahirap sa trabahong halos wala ka nang sahurin! Tapos yung apartment na nilipatan mo?!sobrang panget. Daig pa yung tambakan natin ng gamit. Mabuti pa yung bahay ng aso natin mabango! Ano bang gusto mong palabasing bata ka!” “Gusto ko ng katahimikan!” Malakas kong sagot kila Papa. Nilingon ko ang paligid ng restaurant at tinignan ko kung may nakarinig sa pinag uusapana namin. Mabuti na lang at hindi rush hour kaya halos walang nakarinig sa amin. “Anong pinagsasabi mo?” Galit na sabi ni Papa pero halata ang pagpipigil sa kaniyang boses. “Alam niyo Mama, Papa. Magmula bata ako. Wala na akon