Kabanata 006

JACOB SOBEL:

Walang paglagyan ang galit na aking nararamdaman sa mga sandaling ito, dama ko pa rin ang sakit ng kaniyang pagkakasipa sa aking pagkalalake. Hindi ko inasahang iiwan ako ng babaeng nakamaskara pagkatapos ng gabing iyon. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may babaeng hindi nagpakita ng interes sa akin matapos ang isang gabing pagsasama namin. Palaging ako ang nagpapaalis at tumataboy sa aking nakakaniig. "SH*T" napapamura ako sa aking sarili. hindi ako sanay na iwanan ng isang babae at lalong hindi ako sanay sa hindi pagsunod sa aking kagustuhan. Isang bagay lang ang natitiyak ko. Hindi ako titigil hanggat hindi nakikilala at muling nahahawakan ang babaeng nagpabaliw sa akin. Isang gabing punong puno ng pagnanasa. Ang daming katanungan ang iniwan ng babaeng ito sa isip ko. Hindi ako makakapayag na ganun ganun lang ang pagtakas niya sa akin. Hindi pa ako tapos sa kaniya. “Sino ka ba maskara girl?! Masyado mong ginulo ang utak ko!”

Napapangiti naman ako ng mapatingin ako sa bakas na iniwan niya sa aking kama ngunit sa loob-loob ko'y naroon pa rin ang galit at pagtataka.

"So birhen ka pa pala," bulong ko sa aking sarili, may parte ng isipan kong natutuwa ako pero nanduon pa rin ang pagka kuryosidad ko.

Hinagis ko ang kumot na may mantsa at muli akong nahiga sa aking kama. Hindi ako makatulog. Paulit-ulit na bumabalik sa aking isip kung gano ka wild ang pakikipagniig na aking ginawa. Kakaiba ito sa lahat. Ang bawat tingin, ang bawat bulong, at ang mga hiwaga sa likod ng maskarang suot nito. Ngayon lang nagmarka sa isipan ko ang isang gabing pakikipagniig ko. Hindi ko din alam kung anong pumasok sa isip ko ng alukin ko siya ng limang milyon para sa isang gabing pagpapaligaya sa akin. Muling nabuhay ang pagnanasa sa aking sistema ng muling pumasok sa isip ko kung paano ako ginilingan at kinain ni maskara girl. Muling naglaro ang aking kamay sa aking pagkalalake. Marahan ko itong hinihimas , pataas baba. Hindi ko namalayan na napapasarap na pala ako sa aking ginagawa Hanggang sa bumilis na ng bumilis. "ahhh sino ka bang talaga?! binabaliw mo ako." habang naiisip ko ang mga tagpo sa aming dalawa kagabi ay hindi ko maiwasang hindi mapaungol, matinding pagnanasa na naman ang aking nararamdaman na muli ko itong maangkin. Hinahanap kaagad siya ng aking laman. Patuloy ako sa pag-i-imagine kay maskara girl hanggang sa bumilis ng bumilis ang pagtataas baba ng aking kamay . Nararamdaman ko ang pagpintig ng aking pagkakalake. Bahagyang napapa-angat ang aking ulo hanggang sa manigas ang aking daliri sa paa. "UGHHHHHHH" kasabay ng malakas kong pagsigaw ang pagtalsik ng aking tam*d sa bed sheet ng aking kama. "ahhhh makikita din kita!" bulong ko sa aking sarili. “Aangkinin kita ng paulit ulit” Agad na akong natungo sa banyo para maligo ng may ngiti sa aking mga labi. Hindi din ako makatulog, kagabi ay gusto ko lang magpagpag sa lahat ng stress sa trabaho at pressure kila Daddy sa paghahanap sa akin ng aking mapa-pang-asawa kaya ako nagtungo sa bar at nag inom. Kagaya ng nakagawian ko fvck buddy lang naman ang gusto ko pero ngayon mukhang kakaiba ang tama sa akin ng babaeng nakasama ko kagabi. Para akong baliw kakaisip sa kaniya.

Tinawagan ko ang aking driver/assitant na si Harry upang magpasundo sa aking hotel.

"Sir, yung meeting niyo po pala sa inyong top client for today wag niyong kalimutan. Hirap na hirap tayong makuha ang schedule na yun at 10am in Sheraton Hotel ." bungad na sabi ni Harry sa akin pagkasakay ko sa sasakyan.

“Harry! Sa kasa tayo! That b*tch,” sigaw ko habang nakasakay ako sa likod ng sasakyan. Napatingin sa akin si Harry sa mirrorview. Natigilan siya sa kaniyang sasabihin. Tila nalilito

"Pero Sir, mala-late tayo kapag nagpunta tayo sa bar na pinag iwan ko sa inyo kagabi." sabi ni Harry

"i don't care, cancel it. Do what i said. " mariiin kong utos sa kaniya.

“Ok, sir,” walang tanong-tanong na sagot ni Harry, nasanay na siya sa mga biglang pabago bago ko ng desisyon. Matagal ng naninilbihan sa akin si Larry kaya alam na niya ang lahat lahat tungkol sa akin.

Dumiretso kami sa isang sikat na bar, kung saan una kong nakita ang babaeng nakamaskara. Bitbit ang maskara na naiwan nito, buong lakas kong ibinukas ang pinto ng bar na noon ay sarado pa. Nagulat ang bar owner nito na si Steven sa biglaang paglagabag ng pagbukas ng pinto.

"Sorry, we’re still closed," sigawi ni Steven nang nakatalikod ito mula sa pinto at hindi pa niya ako nakikita.

"Wala akong pakialam. Kailangan ko ng lahat ng detalye tungkol sa babaeng nakamaskara kagabi!" halos mapatid ang litid ko sa leeg sa sobrang galit .

Nang makita ako ni Steven , halos manginig ang buong katawan niya. "Ah, sir Jacob! Pasensya na po, hindi ko alam na kayo pala… Bakit po, may nagawa bang kasalanan si Marielle?"