JACOB POVHindi ko matandaan kung kailan ako huling nakaramdam ng ganitong klase ng galit—galit na sumasakal sa loob ko, na parang isang bulkang handang sumabog anumang oras. Pero mas matindi ang kirot. Ang sakit ng pagtaksilan ng taong pinakamahahal ko. Ako si Jacob Sobela ang sikat at kinitatakutang Devil's Dragon Lord ng mga ay iniputan ng aking partner. What the fvck!Kanina lang, hindi ko napigilan ang sarili ko. Nasaktan ko si Marielle sa higpit ng pagkakakapit ko sa kaniyang braso hindi ko ginusto ito, pero sa dami ng emosyong nagkakagulo sa loob ko, hindi ko na napigilan ang init ng galit. Humarap siya sa akin, umiiyak, paulit-ulit na sinasabing “Patawarin mo ako, Jacob i swear hindi ko kilala ang lalaking yun! hindi ko alam kung anong ngyari ng gabing yun!” pero para sa akin, ang bawat salitang iyon ay parang punyal na tumatarak sa dibdib ko. Pero pakiramdam ko ay parang may mali sa mga ngyayari. Kilala ko si Marielle at hindi niya iyon magagawa. “Marielle,” mariin kong sin
Nakaupo ako sa loob ng opisina ko, nanginginig sa galit habang iniisip ang mga nangyayari. Si Evony… Si Victor… Paano sila nagkakilala? Ano ang ugnayan nila? Puno ng tanong ang utak ko, pero iisang sagot ang malinaw may tao sa paligid namin na sadyang sinisira kami. “Things are not matching up!” sigaw ko, halos mabasag ang katahimikan. “Tang in* naman, ano’ng koneksyon ni Victor? At bakit parang alam niya lahat ng galaw natin? Sino ang kakutsaba niya? Totoo nga bang si Evony ang kakitsaba niya?!” Tahimik lang sina Harry at Hanz na nakaupo sa harapan ko. Halatang hindi nila alam kung paano sasagot. Nang wakas ay nagsalita si Harry. “Boss, yung lalaki sa mga picture… nakita na namin,” aniya, nag-aatubili. “Pero patay na siya.” Halos mabitawan ko ang hawak kong papel. “Ano?!” sigaw ko. “Patay na?!” Tumango si Harry, hindi mapakali. “Oo, boss. Mukhang pinatahimik siya ng kung sino mang nasa likod nito. Ayaw nilang masundan natin ang lead , isa lang ibig sabihin nito. Alam na ng
PROLONGUESa isang tahimik na gabi sa isang mamahalin na restaurant, si Harry ay nakaupo malapit sa pinto, naghihintay sa pagdating ni Jacob. Ang ilaw ng mga chandeliers ay nagbibigay ng malamlam na liwanag na siyang nagbibigay ng pagka sosyal sa ambience ng paligid. Pero sa kabila ng kagandahan ng lugar, may hindi mapakaling aura si Harry.Habang naglalakad siya papunta sa restroom, nakita niya ang pamilyar na mukha, si Hanz. Pero hindi ito mag-isa. “What the hell?! Bakit kausap ni Hanz si Evony?!Tama si boss may traydor nga sa grupo na malapit samin kaya nalalaman ng kalaban ang bawat kilos namin. Shit bahala na sugal na to. Kailangan malaman ko ang pinag uusapan nila.” naiinis na sabi ni Harry sa sarili. Kaya naman agad siyang nagtago sa gilid at nagkunwaring tumitingin sa menu. Pero nang makita niyang seryoso ang pag-uusap ng dalawa, napagdesisyunan niyang sundan ang mga ito.Nakita niya silang naupo sa isang malalim na booth, na may mataas na sandalan. Tamang-tama ang pagkakatao
MARIELLE POVMatapos ang ilang araw ng pag-iwas ko kay Evony, nagsimula siyang magpadala ng sunud-sunod na mensahe at tawag sa akin. "aba girl matagal ka ng hindi nakikipagkita sakin? pinagbabawalan ka ba ni Evony?" tanong niya sa akin. Ramdam ko ang galit niya sa bawat mensahe, ngunit hindi ko siya sinagot. Alam kong delikado ang sitwasyon, kaya sumunod ako sa bilin ni Jacob na huwag makipagkita sa kanya.Isang umaga, habang papunta ako sa aking check-up sa doktor, bigla na lang kaming hinarang sa kalsada. Bumangga ang isang itim na van sa harap ng sasakyan namin at agad lumabas ang mga armadong lalaki. "Ma'am dapa..." sigaw ng isa sa mga bodyguard ko"Evony?!" Sigaw ko nang makita ko siyang bumaba mula sa van. Naka-itim siyang damit, may hawak na baril, at may nakakabinging halakhak na parang baliw. Kitang-kita ko ang galit at pagkabaliw sa mga mata niya.Pinagbabaril ng mga tauhan niya ang mga bodyguard ko. Isa-isa silang natumba habang pilit akong pinoprotektahan. "ahhhhh ahh
Sa huling araw ng paglilitis sa korte, sa loob ay malamig at tahimik ang lahat ng tao sa courtroom, hindi ko maiwasang kapitan ang mga kamao ko sa mga kasinungalingan na naririnig ko. Makita ko pa lang si Evony ay parang gusto ko na siyang tapusin. Mabuti na lang at napipigilan ko pa ang sarili ko. Alang-alang kay Marielle . GUsto kong magkaruon na ng katahimikan ang buhay namin. Katabi ko si Marielle, hawak niya ang kamay ko nang mahigpit. Sa harapan, nakaupo si Evony, ngumingisi siya sa amin ng may pait. Kitang kita din sa mga mata niya ang matinding galit. Alam kong gagawin niya ang lahat para makalabas siya at maipagpatuloy pa niya ang paghihiganti niya sa akin, sa amin ni Marielle. "All rise!" sigaw ng bailiff. Tumayo ang lahat habang pumasok na ang judge, matikas ito at seryoso. Nang makaupo na siya, nagsimula ang hearing. Unang tumayo ang abogado ni Evony. Mayabang ang tindig nito, parang sigurado na siyang panalo. “Your Honor, my client, Evony, has been falsely accused. The
SEASON 2 LILLY POV “Putang ina mo Hernan! Ginastos mo na naman yung natitirang funds natin ng dahil diyan sa sabong online na yan?! kelan ka pa ba matatauhan . Ilang beses ko bang sasabihin sayo na tigilan mo na yan! Plano mo ba talagang ubusin lahat ng property natin?. “ bulyaw ni Mama na gumising sa masarap ko pang pagkakatulog . nang silipin ko sila mula sa kwarto ko ay nakita ko si Mommy at Daddy. “Tigilan mo kaka ngak ngak mo Grace! Kung nanalo ako edi tuwang tuwa ka na naman. Mukha ka talagang pera! Bubusalan ko yang bibig mo ng manahimik ka!” Galit na sagot ni Daddy. “Blah blah blah! Ayan na naman silang dalawa. Hindi na naman po sila titigil sa kakaaway.” Sabi ko sa sarili ko. Tumayo ako at nag-asikaso na ng sarili ko. Unti -unti akong nag impake ng gamit ko , ng lumabas ako ng bahay ay ni isa ay wala man lang nakapansin sa kanila . Ilang araw na akong hindi umuuwi pero wala pa ring naghahanap sa akin. Hindi ko na matagalan ang pagbabangayan nila. Puro na lang pera ang n
KINABUKASANKinabukasan pinili kong bumalik sa bahay namin para sana kamustahin man lang si Mama. Sa labas palang ay naamoy ko na ang ginagawa niyang banana cake. Dahil wala naman ang sasakyan ni Daddy kaya naman nagmadali na akong pumasok."Surprise Mom!" "ay punyeta kang bata ka! hay naku naman talaga. Muntik ko ng tumilapon tong banana cake na ginawa ko. Nasan ka ba nitong mga nakaraang araw? parang hindi kita masyadong nakikita?" tanong niya sa akinUnbelievable ang mga magulang ko. Hindi talaga nila nalamang umalis na ko sa bahay. “Mmm wala naman po. Mommy mukhang puyat ka?”Tumawa lang siya. “ alam mo naman ang dahilan. But im fine anak.” Sagot niya sa akin.“Kasi naman Mom hindi ko maintindihan , pwede niyo namang pabilisan ang annulement niyo ni Dad. Bakit hindi na lang kasi kayo magkasundo sa terms?” “Hindi naman ganun kadali ang lahat Lilly” natatawa pero garalgal ang boses niya, nagpatuloy siya sa ginagawa niyang cake. Alam ko namang mahal pa rin ni Mommy si Daddy pero i
Naabutan ako ni Alex pagtapos ng shift ko, nang magpapalit na ako sa locker room. Galit na galit pa rin siya sakin dahil sa naging kapalpakan ko kanina. “Ano ba naman yan Lilly. Please lang ayusin mo naman. Ako malilintikan kay bulaklak buti na lang mabait ang guest mo.” Iritable niyang sabi sa akin. “Diyos ko naman Alex! Para kang namatayan ng buong pamilya. Humingi na ako ng pasensiya sa lalaki at tapos na iyon, di ba? Hindi naman siya nagsumbong kay bulaklak kaya okay na yun. Pero don’t worry hindi na mauulit.” Sabi ko sa kaniya ng may “Pasensya na sobrang pagod ko lang din talaga siguro ngayong araw.” Sabi niya sa akin. “Magpahinga ka at mag-recharge! Plano ko ring gawin iyan. Siguro mag re request muna ako ng day off.” Sabi ko sa kaniya “ oo nga pala sabi ni bulaklak mag off ka daw bukas .” Napanganga ako, hindi makapaniwala sa sinabi niya. Ako mag da- day off? During the weekends? Anong himala ang nangyayari? Nilalagnat ba ang bruha?! Tanong ko sa sarili ko. “Jo
Sa kabila ng katotohanang pumapatay ako nang walang pinipiling tao, itinuturing ko ang aking sarili na isang taong may malaking puso. Tumutulong ako sa mga ospital, mga ampunan, sumusuporta sa mga single mother. Aktibo ako sa lipunan, pinondohan ko ang mga kagamitan at ward na nagliligtas ng buhay. Isa ito sa adbukasiya ng aming pamilya. Lalo na si Mommy. Palaging sinasabi samin ni Daddy na mag donate kami sa mga nangangailangan. Sinunod ko ang prinsipyong ito para gawing mas madali ang buhay ng ibang tao. Mabilis akong pumasok sa kwarto ni Lilly, halos mabangga ako kay Dr. Arnulfo. Binati niya ako ng isang maliit na ngiti at idinaos ang kanyang salamin sa kanyang ilong. “Hi Dok. Kamusta na siya? “ nag-aalala kong tanong sa kaniya. Dahil Pag-alis ko kinaumagahan, wala pa rin siyang malay. “Okay na siya kayaa nung mga nakaraan. Nagising siya ng ilang minuto, pero sobrang disoriented siya at hindi masyadong nagsasalita.” Sagot ni Dr
Pagkababa ko ng tawag, napasandal ako sa dingding. Napatingin ako sa repleksyon ko sa salamin—mukhang pagod at gulo-gulo ang buhok. Pero hindi pa ito tapos. Kailangan kong bumalik sa kwarto niya. Kailangan kong siguraduhin na magiging maayos siya. “sige lang magpahinga ka muna” . Binasa ko ang kanyang mga labi at hinawakan ang kanyang maliit na kamay, sinusubukan kong painitin ito ng kaunti. Hindi ko masyadong iniisip si Marneth dahil hindi naman kami nagsasama pa ng hindi pa naikakasal. Wala naman talaga kaming nararamdaman para sa isa’t isa. Hindi ko talaga mahal si Marneth. Wala kaming kaano anong interes. Wala kaming oras palagi sa isa’t isa. Hind kami madalas na nag uusap. Not unless importante talaga. Nakakasama ko lang siya sa iba’t ibang elite party na ina-attendan ko at paminsan minsang kasama ko siyang kumain sa labas. Kahit na ilang taon ko na siyang fiance ay hindi pa rin nagbabago ang tingin ko sa kaniya. Kaya wala akong pakielam sa mga
HARLEY SOBEL Nagulat si Dr. Arnulfo na pagpasok niya ay nasa loob pa rin ako ng silid na iyon. Matagal ko ng kakilala si Dr. Arnulfo at kaibigan, mapapagkatiwalaan siya ng buong pamilya namin "Bakit nandito ka pa rin, sa ganitong oras. Stable na ang kundisyon niya Mr. Sobel, wala ka ng dapat pang alalahanin?" Inangat ko ang tingin ko mula sa natutulog na babae. Ang pagod sa boses ni Dr. Arnulfo ay may halong pagtataka, ngunit ang tono niya ay nanatiling kalmado at propesyonal. "Oo, sinabi mo. Pero hindi ko kayang umalis nang hindi ko nalalaman... bakit niya binanggit ang pangalan ni Jake. ALam kong hindi ito consequence lang" Bahagyang kumunot ang noo ni Dr. Arnulfo, lumapit siya at naupo sa upuang nasa harapan ko. Dinala niya ang clipboard mula sa kanyang braso at tiningnan ito nang saglit bago muling ibinaba. "Sinabi mo sa akin kanina ang tungkol sa pangalan na sinasabi ng babaeng ito. Kung ikaw ang tatanungin ko, sa tingin mo ba talag
Ramdam ko ang kaba sa boses ni Mommy. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang sitwasyon ko ngayon. Masyado pang sariwa ang lahat—masyadong magulo. “Ayos lang ako, My. May inaasikaso lang ako dito sa ospital,” sagot ko, pilit pinapakalma ang tono ko para hindi siya lalo pang mag-alala. “Ospital? Bakit? Ano’ng nangyari?!” Napakagat ako sa labi. Maling choice of words. “Ah, hindi ako. May tinutulungan lang akong kaibigan. Huwag kang mag-alala, okay lang ako.” Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya sa kabilang linya. “Sigurado ka, anak? Kung may problema ka, sabihin mo lang, ha? Dadating kami diyan kung kailangan mo ng tulong.” “Promise, My. Ayos lang ako.” Saglit siyang tumahimik. Parang pinakikiramdaman niya kung nagsasabi ba ako ng totoo. “Okay. Basta mag-iingat ka, Harley. At sana naman umuwi ka na soon. Miss na kita, anak.” “Miss ko rin kayo, my” Pagkababa ko ng tawag, napasandal ako sa dingding. Napatingin ako sa repleksyon ko sa salamin—mukhang pagod at gulo-gulo an
HARLEY SOBEL Nagulat si Dr. Arnulfo na pagpasok niya ay nasa loob pa rin ako ng silid na iyon. Matagal ko ng kakilala si Dr. Arnulfo at kaibigan, mapapagkatiwalaan siya ng buong pamilya namin "Bakit nandito ka pa rin, sa ganitong oras. Stable na ang kundisyon niya Mr. Sobel, wala ka ng dapat pang alalahanin?" Inangat ko ang tingin ko mula sa natutulog na babae. Ang pagod sa boses ni Dr. Arnulfo ay may halong pagtataka, ngunit ang tono niya ay nanatiling kalmado at propesyonal. "Oo, sinabi mo. Pero hindi ko kayang umalis nang hindi ko nalalaman... bakit niya binanggit ang pangalan ni Jake. ALam kong hindi ito consequence lang" Bahagyang kumunot ang noo ni Dr. Arnulfo, lumapit siya at naupo sa upuang nasa harapan ko. Dinala niya ang clipboard mula sa kanyang braso at tiningnan ito nang saglit bago muling ibinaba. "Sinabi mo sa akin kanina ang tungkol sa pangalan na sinasabi ng babaeng ito. Kung ikaw ang tatanungin ko, sa tingin mo ba talagang may kinalaman ang pangalan iyon sa ngya
JAKE ROBERT POVPalinga linga akong umalis sa lugar kung san ko pinatumba si Lilly. Pagpasok ko sa bahay, malakas kong isinara ang pinto. Hinubad ko ang jacket, isinabit sa upuan, at dumiretso sa itaas. Sa loob ng banyo, hinubad ko ang aking mga damit. Habang bumabagsak ang mainit na tubig sa aking katawan, nakaramdam ako ng ginhawa. Hinayaan kong pawiin nito ang mga pangyayari kanina.“Sayang ka Lilly… ang sarap mo pa naman. Pwede ka sanang maging parausan ko pedo pumasok ka kasi sa kwartong hindi mo naman dapat pinasukan. Hah! … “ sabi ko sa sarili ko habang patuloy ang pag agos ng tubig. Marami na kaming itinaya ni Marneth para lang sirain ng isang taga linig sa hotel. Kapag nalaman ni boss ang pagkalantari ko kay Marneth siguradong hindi na kami aabutan ng kinabukasan. Walang gustong kumalaban kay Harley Sobel. Maliban na lang kung gusto mong mapaaga ang yong kamatayan.Sa loob ng tatlong taon, itinago namin ni Marineth ang aming relasyon, ang aming nararamdaman, at ang aming mga
Patuloy niya akong sinunsundan. Kung papatayin niya ako, wala nang magiging saksi sa gagawin niya dahil pumasok na ako sa pinaka liblib na eskenita sa sobrang takot. “ahhhmmm. Masyado ka kasing pakiealera. Simpleng trabaho hindi mo magawa?!" sabi niya niya, ang tono ni Mr. Jake ay puno ng pagbabanta. "hindi naman kasi dapat aabot pa sa ganito ang lahat Lilly kung hindi mo kami nakita ni Marneth. Dapat hindi ko na to sinasabi sayo ee. Pasensya ka na, ganyan talaga ang buhay, Lilly. Minsan napapadpad tayo sa maling lugar, sa maling oras at nagiging palaisipan ang ating kapalaran. Nataon lang na humarang ka sa daang tinatahak namin ni Marneth, katapusan mo na ngayong gabi!.” Natigilan ako sa mga sinabi niya. Parang laro lang sa kaniya ang gagawin niyang pagkitil sa buhay ko. Sa pagka confident niya sa kaniyang mga pagbabanta sa akin at sa mga kilos niya ay masasabi kong sanay na sanay siyang kumitil ng buhay ng mga tao. Maaaninag sa kaniyang mga mata ang isang taong walang konsensya.
Maghapon kong sinubukang tawagan si Alex, pero laging busy ang kaniyang line. Siguro kausap na naman niya ang kaniyang boyfriend."pakshit, ano bang ngyayari sakin. " sigaw ko sa sarili ko. Ang hirap maghanap bastahan ng trabaho sa ganitong sitwasyon. Biglaan na lang akong nawalan ng pagkakabuhayan, mabuti kung hihinto ang mga bayarin ee hindi naman. "girl pasensya na kanina ang dami mo palang mis calls" pang bungad niya sa akin."oo girl nagtataka kasi ako. Hindi ka naman kasi nagme-message kaya ayun. Kaya tinawagan na kita, ah girl pwede ka bang pumunta dito sa apartment?" tanong ko sa kaniya"ay pasensya na girl sobrang busy talaga. ""ganun ba? itatanong ko lang pala. Diba si Mr. Roberts ang General Manager natin? tingin mo girl kaya niyang sagutin kung tatanungin ko siya kung bakit ako biglaang tinaggal?" tanong ko sa kaniya na puno ng kuryosidad."Lilly pasensya na, lpinag overtime ako, sige na next time na lang" pagmamadali niyang sabi. Napataas ang kilay ko dahil lahat ng i m
Naabutan ako ni Alex pagtapos ng shift ko, nang magpapalit na ako sa locker room. Galit na galit pa rin siya sakin dahil sa naging kapalpakan ko kanina. “Ano ba naman yan Lilly. Please lang ayusin mo naman. Ako malilintikan kay bulaklak buti na lang mabait ang guest mo.” Iritable niyang sabi sa akin. “Diyos ko naman Alex! Para kang namatayan ng buong pamilya. Humingi na ako ng pasensiya sa lalaki at tapos na iyon, di ba? Hindi naman siya nagsumbong kay bulaklak kaya okay na yun. Pero don’t worry hindi na mauulit.” Sabi ko sa kaniya ng may “Pasensya na sobrang pagod ko lang din talaga siguro ngayong araw.” Sabi niya sa akin. “Magpahinga ka at mag-recharge! Plano ko ring gawin iyan. Siguro mag re request muna ako ng day off.” Sabi ko sa kaniya “ oo nga pala sabi ni bulaklak mag off ka daw bukas .” Napanganga ako, hindi makapaniwala sa sinabi niya. Ako mag da- day off? During the weekends? Anong himala ang nangyayari? Nilalagnat ba ang bruha?! Tanong ko sa sarili ko. “Jo