All Chapters of รักแลกหนี้: Chapter 21 - Chapter 30

20กระดาษในกรอบรูป บ้านหลังนี้ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง จากที่ตอนแรก ลิดาคิดว่าคงมีฝุ่นเต็มไปหมด แต่จะเห็นที่เปลี่ยนไป คือข้าวของมีค่าแทบจะไม่มีเหลือเลยซักชิ้น “คุณพ่อคะลิดา มาหาพ่อแล้วนะ” หญิงสาวหยุดลง นั่งพูดกับรูปภาพครอบครัวของเธอ ที่ถ่ายพร้อมกัน พ่อแม่ลูก ก่อนวันที่แม่ของเธอจะจากไปเพียงวันเดียว “ความจริงมันคืออะไร ทำไมคุณพ่อต้องเป็นหนี้สิน ทำไมคุณพ่อต้องเสียใจ จนขาดสติและจากลิดาไปแบบนี้” หญิงสาวคร่ำครวญกับรูปภาพ อย่างคนเสียสติ น้ำตาของเธอไหลออกมาจากตากลมโต เหมือนสายฝน ที่กำลังตกหนัก “สิ่งที่คุณน้าอัสมาบอกมันคือเรื่องจริงหรือโกหก ครอบครัวนู้นทำให้พ่อต้องตายใช่ไหมคะ หรือมันไม่ใช่ คุณพ่อกลับมาบอกลิดาเดี๋ยวนี้”เสียงที่เค้นออกจากลำคอ เหมือนต้องการจะเอาความทุกข์ในใจออกมาตามเสียงนั้น“ลิดาจะแต่งงาน ลิดาจะเอาทุกอย่างคืนมาให้ครอบครัวเรา คุณพ่อต้องภูมิใจในตัวลิดา”หัวใจลึกๆของเธอ รู้ว่าความจริงครอบครัวของ เขมกรน่าจะไม่มีส่วนในการตายของบิดาเธอ แต่ปาลิดาก็ยังอยากหลอกตัวเองต่อไป ตราบใดที่เธอยังไม่รู้ความจริงปาลิดาค่อยๆเอาเก้าอี้มาเ

ตอนที่1ตบตี “แพททำอะไรผิด ดิวถึงได้ทำกับแพทแบบนี้” หญิงสาวในชุดโรงงานคว้ามือแฟนหนุ่มที่ใส่ชุดไม่ต่างกัน เพื่อหวังให้เขาใจอ่อน “มึงยังจะมาถามกูอีกเหรอ ทุกวันนี้มึงเอาแต่ส่งเงินให้พ่อแม่พี่น้องมึง แล้วกูล่ะ ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง กูเหนื่อยกูพอแล้ว ต่างคนต่างไปเถอะ” ดิวไม่ได้ต้องการจะบอกเลิกแพท แต่ในเมื่อเธอดิ้นรนจนรู้ความจริง ว่าตอนนี้เขามีผู้หญิงอีกคน เมื่อถึงเวลาต้องเลือก ชายหนุ่มคิดไม่ยากเลย เพราะเขาทั้งเบื่อและหมดรักในตัวหญิงสาวบ้านนาที่เคยอยู่กินกันมานานเป็นปี “ไหนมึงบอกว่ามึงรักกู มึงจะดูแลกูให้ดีที่สุด ถ้ากูยอมเป็นเมียมึง แล้วผลสุดท้ายมึงกลับทิ้งกูไปกับอีคนใหม่ มึงมันหน้าตัวเมีย” เพี๊ย! สิ้นคำด่าสุดท้ายชายหนุ่มก็หมดความอดทน มือหนาตบไปที่ใบหน้าเล็กของแพทอย่างแรง จนหน้าของเธอหันไปอีกด้านและแทบจะทรงตัวไม่อยู่ “มึงตบกู ไอ้ชั่ว! คนอย่างมึงมันสารเลว” แพทพยายามทรงตัวให้อยู่ ก่อนที่จะรวบรวมกำลังพุ่งตัวเข้าหาคนที่ตบเธอและพยายามจะเอาคืนให้ได้มากที่สุด แรงที่น้อยกว่าเพราะตัวเล็กผอมบาง

ตอนที่3ในคืนที่เราต่างก็เหงา เมื่อความมืดเข้ามาสู่ในห้อง ทั้งสองคนต่างหันหลังให้กัน พยายามข่มตาให้หลับลง แต่ไม่มีใครสามารถทำอย่างที่สมองสั่งได้เลย แพทเธอนอนคิดถึงอ้อมกอดของดิว ที่เมื่อคืนนี้เขายังกอดเธออยู่ แต่วันนี้เขากลับมีผู้หญิงคนอื่นในอ้อมกอดแทน ความเหงามันทำให้หัวใจของหญิงสาวปั่นป่วนไปหมด ราเชนชายหนุ่มที่ภายนอกดูมีพร้อมทุกอย่าง ครอบครัวของเขากับภรรยาดูรักกันมากในสายตาของคนอื่น ยกเว้นคนใกล้ชิดบางคนเท่านั้นที่รู้ แต่ละคืนที่ภรรยาของเขาออกจากบ้านไป เขาไม่เคยเชื่อว่าเธอไปหาเพื่อน แต่หัวใจของเขามันไม่กล้ายอมรับความจริง จึงได้แต่ยอมโง่อยู่แบบนี้ นานแค่ไหนชายหนุ่มก็จำไม่ได้ที่เขากับภรรยาไม่ได้มีอะไรกัน เพราะกว่าเธอจะกลับ เขาก็หลับแล้ว หรือบางวันราเชนเองก็เลือกที่จะมานอนที่นี่คนเดียวแทนการกลับบ้าน เขารู้สึกว่าความจริงแล้ว เขาไม่ได้มีภรรยาเพราะสุดท้ายมันก็เหมือนมีเขาอยู่คนเดียวตลอด เมื่อความเหงาก่อตัวขึ้นกับคนทั้งคู่ หัวใจมันก็สั่งให้ร่างกาย มองหาที่ให้ความอบอุ่น ชายหนุ่มค่อย ๆ กอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ขัดข

ตอนที่5ครอบครัวที่เคยฝัน “เลือกซื้อเลยนะ ผมทำอาหารไม่เป็นแต่ชอบให้คนทำให้กิน ผมขอตัวเดินไปดูเครื่องใช้ไฟฟ้าทางด้านหลัง” ราเชนเขาเคยมีแม่ที่คอยทำกับข้าวให้เขากินทุกมื้อมาตั้งแต่เด็กๆ แม้แต่ตอนไปโรงเรียนเขายังไม่ยอมกินข้าวของโรงเรียน ต้องให้แม่ทำใส่กล่องไปให้ แม่ของเขาเสียไปได้หลายปี ก่อนที่เขาจะแต่งงานได้ไม่นาน พอหลังจากแต่งงาน ราเชนตั้งใจที่จะทำครอบครัวให้อบอุ่น อยากให้นิศาอยู่บ้านคอยเป็นแม่บ้านแม่เรือนดูแลเขา แต่สุดท้ายมันไม่ใช่ แรกๆ ภรรยาของเขาก็กลับบ้านตามปกติ ตั้งแต่เพื่อนที่กลับจากอเมริกากลับมา เธอก็เที่ยวกลางคืนตลอด ส่วนกลางวันก็เอาแต่ช่วยบิดาของเธอดูแลกิจการ บางวันแทบจะไม่ได้คุยกันสักคำ การมีแพทเข้ามาในชีวิต ขายหนุ่มหวังว่าความฝันของเขาคงจะได้เป็นจริง ถ้าเธอไม่ทิ้งเขาไปก่อน เพราะราเชนก็รู้ว่าหญิงสาวเป็นคนดี คงทนกับสภาพภรรยาน้อยได้ไม่นาน “สวัดดีจ๊ะ ไม่ไปทำงานแต่มีเวลามาเดินซื้อของ อยากให้ฝ่ายบุคคลได้มาเห็นจัง” หญิงสาวหันไปตามเสียง ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่คือผู้หญิงที่แย่งคนรักของเธอไปนั่นเอง “ทรายไปกลับเถอะได้ครบแล

ตอนที่7คำสั่งของบิดา ราเชนขับรถกลับบ้านด้วยความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะกลับไปเพื่ออะไร และก็ไม่คิดว่ากลับไปจะเจอใครด้วยซ้ำ “เอ้า! วันนี้ไม่ไปสังสรรค์กับเพื่อนเหรอ” ราเชนแปลกใจที่เห็นนิศานอนกดโทรศัพท์เล่นอยู่บนเตียงนอน ในชุดนอนแทนชุดเที่ยวกลางคืน “ก็พ่อเชนเพิ่งจะกลับไปบ้านไม่ถึงชั่วโมง ท่านมาขอให้นิศาอยู่บ้านบ้าง ไม่รู้ว่าใครไปฟ้องอะไร” ปากก็เล่า แต่มือก็ยังพิมพ์โทรศัพท์อยู่ไม่เลิก แสดงถึงความไม่ได้ใส่ใจในสิ่งที่กำลังพูด “ท่านคงอยากให้เราได้มีเวลาอยู่ด้วยกันบ้าง” ราเชนเข้าใจในสิ่งที่บิดาเขาทำ ชีวิตของเขากับนิศาหลังแต่งงาน ไม่มีอะไรที่ดูเหมือนคนรักกันเลย เพราะความจริงแล้ว การแต่งงานก็ไม่ได้เกิดขึ้นจากความรักแต่มันเกิดขึ้นจากผลประโยชน์ของผู้ใหญ่มากกว่า พ่อของนิศาเป็นผู้มีอิทธิพลในวงการค้า จึงสามารถช่วยหาตลาดให้โรงงานของราเชนได้ตลอด ส่วนพ่อของราเชน ก็เป็นตระกูลเก่านักการเมืองท้องถิ่น ช่วยคุ้มครองการทำธุรกิจที่ไม่ค่อยจะถูกต้องของครอบครัวนิศาได้ ทั้งสองครอบครัวจึงมองเห็นประโยชน์ร่วมกัน นิศาและราเชนก