All Chapters of Ang Husband kong Hoodlum: Chapter 1 - Chapter 10

ArianneNanggigigil na ako sa inis dahil 30 minutes na akong naghihintay ay wala pa rin ang lintik na Victor Monteclaro na 'yon. Nagbubulungan na ang mga bisita at kitang-kita ko ang pagkakangisi ni Mikaela, ang half sister ko na siyang dapat nasa kalagayan ko ngayon. Talagang nililingon pa niya ako. Nakaupo siya sa hilera ng upuan ng aking ama at ng kanyang kabit na ina ng hitad. Hindi ko na lang siya pinaglaanan ng aking panahon at nag-concentrate na lang ako sa pag-ipon ng pasensya para sa aking groom na may palagay akong nanadya dahil ayaw din niyang magpakasal. Pakiramdam ko ay inuugat na ako sa pagtayo sa likod lang ng arkong dadaanan ko kapag nagsimula ng tumugtog ang wedding march.Ang aga-aga at araw ng kasal ko. Siguro, dahil malas ako sa pagkakaroon ng amang meron ako ngayon ay mukhang minalas din ako sa mapapangasawa. Konting konti na lang at talagang aalis na ako't bahala na sila sa buhay nila.Nang sa tingin ko ay sobra na ang paghihintay ko ay nagdesisyon na akong iwan

AriannePagdilat ng aking mga mata ay napakagaan ng aking pakiramdam. Paglapat ng likod ko sa kama matapos kong maligo kagabi ay wala na akong namalayan na kahit na ano. Nagtangka akong bumangon ngunit may mabigat na kung anong pumigil sa akin para magawa ko iyon.Nang tignan ko ay kamay pala. Inangat ko ang dalawang kamay ko pero bakit meron pa ring nakapatong sa dibdib ko? Sinundan ko iyon at ganun na lang ang tili ko ng makita ko kung sino ang nagmamay-ari ng talipandas na kamay na ngayon ay pumipisil-pisil pa sa dede ko.“Ahh!!!!” balikwas ng bangon ang unggoy na si Victor dahil sa gulat.“Ano yon? Saan? Saan ang sunog?” mabilis niyang tanong ng sunod sunod ng makababa ito sa kama.“Walang hiya ka! Anong ginagawa mo rito? Bakit ka dito natulog?” galit kong sabi. Biglang nagsalubong ang mga kilay ng lalaki at tsaka nasabunutan ang kanyang sarili.“Shit, nagtitili ka ng dahil dito ako natulog? Saan mo ako balak patulugin aber?” tanong din niya.“Eh di kung saan ka natutulog noong wa

AriannePaglabas ko ng main door ay lumigid ako sa likod. Baka may alam ang mga kasambahay kung saan nailagay ang mga gamit ko kaya tatanungin ko sila.Dahil sa sama ng ugali ng pamilyang iyon ay malapit naman ako sa mga katulong. “Sabi ko na nga ba at babalikan mo ang mga gamit mo eh.”Ngumiti ako kay Manang Lina bago nagmano sa kanya. “Teka lang at kukunin ko.” Nawala lang siya saglit at pagbalik ay may hila ng dalawang maleta.“Pasensya ka na at ito lang ang nailigtas ko. Huli ko na kasi nakita ng ipagtatapon yan ni Ma'am Sonora at Mikaela eh.”“Okay lang po, maraming salamat.” Maigi na ang kahit papaano ay meron kaysa wala.“Eh kumusta ka naman sa asawa mo? Base sa naririnig kong pag-uusap nila ay sanggano at tambay daw iyong Victor na iyon. Totoo ba?”“Wala ho kayong dapat ipag-alala dahil mukhang mas maayos kasama ang asawa ko kaysa sa pamilya ng tatay ko.”“Mabuti naman kung ganon. Eh kumain ka na ba?” nag-aalala niyang tanong.“Tapos na ho kaya hindi niyo na kailangan na ipagt

ArianneHindi na sumama sa akin ang unggoy at ang babaeng iyon na ang inasikaso niya. Sumakay ako ng tricycle at nagpahatid sa malapit na supermarket.Hindi naman ganun karami ang mga binili ko dahil ayaw ko rin namang gumastos ng gumastos dahil limited edition lang din ng budget ko. Isa pa, walang trabaho si Victor kaya dalawa na kami ngayong intindihin ko.Ang kaigihan lang sa lugar na ito ay isang sakay lang ng tricycle hanggang sa bahay. Maglalakad papuntang sakayan kapag palabas ngunit madali na ang pauwi.“Sa tabi na lang ho,” sabi ko sa driver at tumigil naman sakto sa tapat ng gate namin.“D’yan ka nakatira?” tanong ng matandang driver.“Oho,” nakangiti kong tugon. Ayaw ko namang magsungit sa mga tagarito dahil hindi ko pa naman sila kilala. Kailangan maging mabuti ang pakikitungo ko para naman hindi nila ako bastusin or pag tangkaan ng masama lalo at bago pa lang ako rito.Tinulungan ako ni manong sa box na dala ko ng mapansin niyang nahihirapan akong buhatin.“Dito na lang po

Arianne“Baba na,” sabi ng unggoy ng makarating kami sa apartment pero hindi ako kumilos at nanatiling masama ang tingin sa kanya.“Huwag mo na akong galitin, babe.” Nanlisik ang mga mata ko dahil sa endearment na naman niya.“Huwag mo akong tawagin ng kahit na anong endearment. Isa pa, sinabi ko na sayo na ayaw kong makasama ang babae mo.”“Wala na si Nancy kaya bumaba ka na riyan.” Bago pa ako makasagot ay may dumating pa na dalawang motor. “Oh,” sabi ng lalaki sabay lapag ng maleta na dala ko papunta sa apartment.“Bakit niyo kinuha yan?” galit kong tanong tsaka ako bumaba sa motor para kunin ang maleta ko. Big bike iyon kaya nahirapan ako pero kaya naman.Nang mahawakan ko ang maleta ay hinila nna ako ni Victor papasok ng bahay. Isa sa kasama niyang mga lalaki ang nagbukas ng gate at pintuan matapos niyang ibato ang susi sa lalaking may dala ng maleta ko.“Alis na kami, good luck!” Kung makangisi ang mga lalaki ay parang nakakaloko.Tinalikuran ko na ang unggoy para pumasok sa kwa