All Chapters of ตื๊อรักวิศวะร้าย: Chapter 1 - Chapter 10

เสียงตะโกนกรี๊ดกร๊าดดังอยู่ข้างล่างของเวที ผู้คนส่วนใหญ่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เพราะเพนตี้คือสาวฮอตในรั้วมหาวิทยาลัย แต่ด้วยความที่พูดน้อยไม่ค่อยสุงสิงกับใคร จึงมีคนไม่ชอบเยอะ หลายคนจะมองว่าหยิ่งมาก แต่ความเป็นจริงแล้วเธอเป็นผู้หญิงที่ใจดีมาก แล้วก็มีแฟนคลับเยอะด้วย"ขอเชิญนางสาวสงกรานต์จากปีที่แล้วมามอบสายสะพายให้กับนางสาวสงกรานต์คนปัจจุบันด้วยครับ"จากนั้นก็เริ่มทำพิธีมอบสายสะพาย ถ่ายรูปกันเรียบร้อยก็พากันเดินลงจากเวที ไทเกอร์ยืนมองอยู่ข้างล่างจนหญิงสาวลงจากเวทีไปจนลับสายตา สักพักคอปเตอร์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับช่อดอกไม้ในมือ"ไอ้สัส คราวหลังจะให้ดอกไม้สาวมึงช่วยโทรสั่งล่วงหน้าด้วยนะ ลำบากเพื่อนจัด"เขารีบรับช่อดอกไม้จากมือของเพื่อนมาก่อนจะตบไหล่เบา ๆ"เอาน่าคอปเพื่อนรัก คืนนี้กูเลี้ยงเหล้าเอง""มึงพูดแล้วนะ"คอปเตอร์ยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ ไทเกอร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะรีบไล่เพื่อนให้ออกไปจากตรงนี้"จะไปไหนก็ไปไป๊ กูจะเอาดอกไม้ไปให้ว่าที่เมียในอนาคต"พูดจบเขาก็รีบเดินไปหลังเวทีไม่ได้สนใจบรรดาพวกเพื่อนอีก เดินอ้อมไปข้างหลังก็เจอเพนตี้ที่ตอนนี้เปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้วกำลังยืนคุยกั

ตอนนี้อารมณ์ของเขามาเต็มเปี่ยม ตอนแรกรู้สึกอยากมีอะไรกับเพนตี้แบบปกติที่ไม่ใช่เพราะฤทธิ์ยา แต่เป็นความต้องการของเธอจึงไม่อยากขัดใจ ยังคงรู้สึกกังวลว่าถ้าพรุ่งนี้ตื่นมา เธอจะความขุ่นเคืองในการกระทำครั้งนี้ ทั้งที่ตัวเองเป็นคนอนุญาต"เพนแน่ใจหรือยังว่าจะให้เกอร์ทำ อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน"เธอพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อผ้าของเขาทีละอัน จนตอนนี้เสื้อของเขาหลุดลุ่ยออกจากตัวแล้ว เขาก็จัดการถอดกางเกงของตัวเองออก โชคดีมากตรงที่รถจอดมันมืดไม่ค่อยมีรถผ่านไม่งั้นละก็..."ทะ...ไทเกอร์ ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว"เขาถอดกางเกงเสร็จก็ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะใช้ริมฝีปากซุกไซ้ตามซอกคอขาวระหง ช่วยไม่ได้แล้วแหละในตอนนี้ เพราะเขาเองก็อดทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ถ้าจะมาขอให้หยุดในตอนนี้บอกเลยว่าไม่ทำเด็ดขาด"อ๊ะ! ยะ...อย่าทำรอยสิ"หญิงสาวร้องครางออกมาเสียงหวาน ไทเกอร์ดูดเม้มซอกคอก่อนจะลากไล้ไปทั่ว ริมฝีปากลากลงมายังยอดปทุมถัน มือข้างหนึ่งบีบเคล้นเต้านมอวบ ส่วนนิ้วเรียวอีกข้างก็ล้วงเข้าไปใจกลางความสาว ค่อย ๆ สอดนิ้วเข้าไปเพื่อเรียกน้ำหวานให้ไหลออกมา"อ๊ะ เจ็บ!"และเมื่อนิ้วเรียวสอดเข้าไปยังเนื้อนุ่ม หญิงสาว

เพนตี้ถึงกับกุมขมับเพราะไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาถึงจะเข้าใจในสถานะความสัมพันธ์ของเราทั้งสองคน ตีหน้ามึนไม่รู้ไม่ชี้ หึงหวงเธอในทุกที่บางทีก็เหนื่อยจะคุยเหมือนกันนะ"เราสองคนเป็นผัวเมียกันแล้วก็คือเป็นแล้ว ทำไมเข้าใจอะไรยากจังฮะ""นี่นายยังไม่ลืมเรื่องคืนนั้นอีกเหรอ แค่คืนเดียวทำไมนายถึงมาตู่ว่าเป็นเจ้าของฉัน แถมยังไปประกาศว่ากินนอนอยู่ด้วยกันทุกวัน ทั้งที่ได้กันแค่คืนเดียว"เธอตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเริ่มท้อ อธิบายอะไรไปก็เหมือนจะทะลุออกหูหมด"ไม่ลืมแล้วก็ไม่มีทางลืม แต่ถ้าเกิดว่าเพนลืมงั้นเดี๋ยวเกอร์จะทบทวนความจำให้ มานี่!"เขาลากหญิงสาวให้เดินตามไปที่รถ จากนั้นก็จับเธอยัดเข้าไปนั่งอยู่ข้างในรถหรู และพอเขาจะเดินอ้อมไปยังฝั่งคนขับเธอก็รีบเปิดประตูก่อนจะวิ่งออกไปทันที แต่ทว่าไม่มีทางจะเร็วกว่าผู้ชายอย่างเขาได้ ไทเกอร์จึงรีบดึงรั้งแขนของเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอด"ก็เอาสิหนีไปเลย ถ้าจับได้จะเอาในรถเนี่ยแหละ เอาสิอยากหนีก็หนีเลย"และเมื่อชายหนุ่มขู่ไปแบบนั้นเธอก็นิ่งเงียบไม่ยอมขยับเขยื้อนตัวไปไหนอีก เขาดึงแขนเธอให้เดินตามมาคราวนี้ไม่ขัดขืนยอมตามมาแต่โดยดี พาเข้ามานั่งอยู่ในรถด้วยกันเขาก็ขับรถตรงไป

และไม่รอช้าชายหนุ่มก็รีบพลิกตัวเธอให้ขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวของเขา เพนตี้สะดุ้งตกใจเล็กน้อยก่อนจะใช้มือเล็กตีหน้าอกเขาหลายทีด้วยความหมั่นไส้"ตาบ้าเอ๊ยฝากไว้ก่อนเถอะ"เธอกัดริมฝีปากเอาไว้แน่นก่อนจะเริ่มขยับสะโพกแอ่นไปตามจังหวะ และทุกครั้งที่น้องสาวกระแทกท่อนเอ็นไปจนสุดลำ ก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่านแทบจะขาดใจ"ซี๊ด! โคตรดีเลยเมียจ๋า"เขาถึงกับหายใจหอบเพราะรู้สึกเสียวจนแทบจะอดทนไม่ไหว มือทั้งสองข้างกอบกำเต้านมอวบ บีบเคล้นอย่างแรงเพื่อเพิ่มความเสียวซ่านให้กับผู้หญิงที่อยู่ขย่มอยู่ข้างบน กำลังบรรเลงเพลงรักด้วยท่วงท่าที่ถูกใจเขาเป็นอย่างมาก"แบบนั้นเพน...ซี๊ดดด""ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ"ยิ่งเธอเริ่มรู้สึกว่าตัวเองจะแตะขอบสวรรค์ ก็รัวสะโพกให้เร็วขึ้น ขย่มท่อนเอ็นแรงขึ้นไปอีก และก่อนที่เธอจะถึงฝั่งปรารถนาเขาก็จับสะโพกของเธอไม่ให้ขยับ เรียกว่ารังแกกันแทบไม่ให้พักเลย"ทำไมไม่แตกล่ะ""เมียอุตส่าห์ให้ผัวเอาตั้งรอบหนึ่ง เพราะฉะนั้นจัดให้คุ้มเลยจ้าเมียจ๋า""ไทเกอร์!"หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ อุตส่าห์บอกว่าน้ำเดียวจบ แต่เขากลับเล่นลิ้นไม่ยอมแตกสักทีเพื่อที่จะได้ยื้อเวลาทำให้น

"แกกลับยังไงหม้อแกง"เพนตี้มองใบหน้าของเพื่อนที่ตอนนี้ชะเง้อคอมองซ้ายมองขวาเหมือนจะหาใครสักคนหนึ่ง"ปอร์เช่มารับน่ะ แกกลับก่อนได้เลย"เธอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินตรงไปยังลานจอดรถ ซึ่งโดยปกติจะขับรถมาเอง เอาจริงที่บ้านของเธอค่อนข้างมีฐานะในระดับหนึ่ง ครอบครัวทำรีสอร์ตอยู่ทางภาคเหนือ สอบได้มหาวิทยาลัยในกรุงเทพก็เลยมาเรียนที่นี่ และมีพี่ชายอีกคนเขาก็มาเรียนมหาวิทยาลัยในกรุงเทพเหมือนกันแต่อยู่คนละที่ แต่ว่าเขาเรียนจบได้สักปีหนึ่งแล้วก็เลยไปช่วยธุรกิจที่บ้าน ในตอนนี้ขับรถชิว ๆ เดินทางกลับคอนโด แวะซื้อของหลายอย่างจนตอนนี้เวลาปาไปเกือบสี่โมงเย็น ถือข้าวของลงจากรถพะรุงพะรัง หยิบคีย์การ์ดสแกนเข้าไปในห้องก่อนจะตรงไปยังห้องครัวเพื่อเอาของไปเก็บ"ของเยอะชะมัดเลย ฉันซื้ออะไรนักหนาเนี่ย"เธอบ่นออกมาก่อนจะเก็บของเรียงเข้าชั้น ทว่าก็ต้องชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงกดออกตรงหน้าประตู"ใครมา"ตามที่เธอคาดเดาไม่ใช่ไทเกอร์แน่นอนเพราะเขามีคีย์การ์ด ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องกดออด เธอไปล้างไม้ล้างมือก่อนจะเดินตรงไปยังประตู ใช้มือขวาบิดลูกบิดให้ประตูเปิดออกก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ฉิบหายแล้วไงล่ะ ร้อยวันพันปี