Share

ตื๊อรักวิศวะร้าย
ตื๊อรักวิศวะร้าย
Author: Fortune_289

เรียกน้ำย่อย...

Author: Fortune_289
last update Huling Na-update: 2024-11-22 14:38:38

ณ คณะมนุษยศาสตร์

"เพนตี้จ๋า ถ้าเลิกเรียนแล้วไปดูหนังกับเกอร์นะ"

ไทเกอร์เดินตามสาวสวยดีกรีดาวคณะมนุษยศาสตร์ และหลายคนก็อาจจะสงสัยว่าทำไมเขาถึงมาเดินตามเธอต้อย ๆ แบบนี้ ก็แอบชอบแล้วก็ตามจีบอยู่ไงล่ะ

"วันนี้มีโปรเจคต้องทำ ขอตัว"

หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นหยิบสมุดและกระเป๋ามาถือไว้ในมือ เตรียมตัวจะเดินออกไปจากตรงนั้น แต่ชายหนุ่มเดินไปดักหน้าเอาไว้ก่อน

"เมื่อวานก็ทำงาน วันนี้ก็ทำโปรเจค แล้วพรุ่งนี้จะไปทำอะไรอีก"

เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ รู้สึกน้อยใจผู้หญิงตรงหน้า เขาคือไทเกอร์ รูปหล่อ พ่อรวย แถมยังอัธยาศัยดีอีก เข้ากับคนง่ายอารมณ์ดีมีแต่พลังบวก ทำไมเพนตี้ถึงไม่ยอมรับรักเขาสักทีก็ไม่รู้ ทุกวันนี้มีแต่ผู้หญิงเข้าหามีให้เลือกเยอะแยะ แต่เขาก็มาตกม้าตายเพราะผู้หญิงตรงหน้า บุคลิกนิสัยเย็นชา พูดน้อย ไม่เคยแคร์ความรู้สึก แล้วเขารักไปได้ยังไงก็งงตัวเองเหมือนกัน

"พรุ่งนี้กลับบ้าน"

ดูก็รู้แล้วว่าจงใจที่จะเลี่ยงในการไปไหนกับเขา คนหล่อขนาดนี้ทำไมถึงเล่นตัวใส่ก็ไม่รู้เหมือนกัน

"ก็ได้งั้นก็ไม่ดูแล้ว แค่คืนนี้ขอไปนอนด้วยนะ"

เขาปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ยิ้มแย้มสดใสจ้องมองไปยังหญิงสาวซึ่งเธอถอนหายใจใส่อย่างแรง แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด

"ตามใจ"

พูดจบก็เดินออกไปจากตรงนั้นทันที ส่วนอีกคนเมื่อได้รับการอนุญาตก็ยิ้มออกมาแกล้งปริ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ไปเที่ยวหรือดูหนังด้วยกัน แต่ได้นอนกอดกันก็ยังดี และเมื่อคิดได้แบบนั้นก็รีบวิ่งตามหญิงสาวไปทันที หลายคนคงจะสงสัยว่าทั้งคู่เป็นอะไรกัน สถานะมันดูซับซ้อนวกวนแปลก ๆ เอาเป็นว่าเดี๋ยวเล่าให้ฟังก็แล้วกัน

ย้อนไปเมื่อ 1 ปีก่อน...

14 เมษายน 2566

"พี่ไทเกอร์ขา ขอประแป้งหน่อยค่ะ"

ไทเกอร์หันไปมองใบหน้าของรุ่นน้องที่ส่งยิ้มมาให้ ก่อนจะยื่นแก้มอันเนียนผ่องไปตรงหน้าสาวสวย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุข เทศกาลสงกรานต์เนี่ยแหละเขาล่ะอย่างชอบเลย ได้ใกล้ชิดกับสาวน้อยถึงเนื้อถึงตัวมันฟินไม่ไหว

"ปะแป้งเสร็จแล้ว จะหอมแก้มพี่สักฟอดก็ไม่ห่วงนะครับ"

เขาเอ่ยหยอดสาวน้อยตรงหน้าจนเธอเขินอายหน้าแดงก่ำ ก้มหน้างุด ๆ ทำไมเด็กมันน่ารักน่าชังแบบนี้ก็ไม่รู้ แถมยังน่ากินอีก วู้ววว

"เฮ้ยไอ้เกอร์ มึงเลิกม่อสาวได้แล้วไอ้สัส มาช่วยกูก่อน"

ไทเกอร์ได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ มองสาวน้อยตรงหน้าตาละห้อย ก่อนจะเดินเข้าไปหาปอร์เช่ซึ่งตอนนี้กำลังยืนอยู่หน้าเวที

"เชี่ยเอ๊ยสงกรานต์กู ทำไมต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้ด้วยวะ"

เขาทำท่าฟึดฟัดไม่ยอมไปช่วยเพื่อน จนปอร์เช่ต้องทำหน้าดุมองถึงจะยอมเดินไปแต่โดยดี โดยปกติที่มหาวิทยาลัยในวันสงกรานต์ก็จะมีกิจกรรมประกวดนางสงกรานต์ประจำปี แต่ละคณะก็จะมีการตั้งซุ้มเล่นน้ำกัน ตัวเขาเองก็ชอบผ่านไปซุ้มนั้นซุ้มนี้เพราะมีสาวน้อยสาวใหญ่อยู่ประปราย เรียกว่าของชอบเลยแหละ

"มึงช่วยกูก่อน กูบอกเลยนะเว้ย นางสาวสงกรานต์คืนนี้แจ่ม ๆ ทั้งนั้น"

"จริงเปล่า"

ไทเกอร์ทำตาโตขึ้นมาทันที ก่อนจะรีบไปช่วยเพื่อนจะได้เสร็จโดยเร็ว

"มึงก็รอดูสิ เฉพาะคณะมนุษยศาสตร์ ปีนี้ส่งอดีตดาวคณะมาลงเลยนะเว้ย"

ใบหน้าของปอร์เช่ยิ้มร้ายออกมาทันที ทว่าอีกคนกลับทำหน้าตกใจเป็นอย่างมาก เพราะดาวคณะที่ว่าเขารู้จักดี

"เชี่ย! อย่าบอกนะว่าเพนตี้ของกู"

"เออดิ ลงประกวดด้วยนะ บอกเลยนะว่าแจ่มโคตร ๆ"

และเมื่อปอร์เช่พูดแบบนั้น ก็ถูกเพื่อนรักยื่นมือไปตีหัวไปหนึ่งทีอย่างแรง จนเขาถึงกลับร้องโวยวายออกมา

"อะไรของมึงเนี่ยมาตีกูทำไม"

"ไอ้สัส อย่ามายุ่งกับของกู ของมึงอ่ะยัยแว่นโน่น"

ปอร์เช่ได้ยินแบบนั้นก็เบ้ปากใส่ก่อนจะหันไปทำงานต่อ ตอนนี้เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก กล้าดียังไงส่งเพนตี้ลงประกวด แต่ก็ช่างเถอะนางสาวสงกรานต์ชุดมันไม่ได้โป๊อะไรอยู่แล้ว ก็ถือว่าพอปล่อยผ่านได้ เดี๋ยวคืนนี้จะมาเฝ้าเกาะขอบเวทีเลย ใครก็ตามที่มันกล้ามองผู้หญิงของเขา จะเอานิ้วจิ้มตาให้มันบอดเลย

เวลา 22.30 น.

"เอาล่ะครับตอนนี้ถึงเวลาการประกาศผลการแข่งขันแล้ว ขอเชิญสาวงามทั้ง 5 คนมายืนอยู่ตรงหน้าเวทีด้วยครับ"

ไทเกอร์นั่งอยู่ตรงหน้าเวทีจ้องมองไปยังเพนตี้สาวน้อยในดวงใจของเขา จ้องมองอย่างเคลิบเคลิ้มหลงใหลในใบหน้าอันสวยงามนั้น เขาจีบเธอมาประมาณสัก 4 เดือนแล้ว แต่ฝ่ายหญิงไม่เล่นด้วยแถมยังไม่ชายตามองอีก อุตส่าห์เดินไปบอกชอบแถมขอเป็นแฟนต่อหน้าผู้คนมากมายก็อยากจะให้เกียรติ แต่ทว่าเธอตอบกลับมาประโยคเดียว...

'นายสกปรกเกินไป พวกผู้หญิงไม่เลือก ใครจะเอามาทำผัวล่ะ...'

และตั้งแต่ตอนนั้นมาจนถึงตอนนี้ก็เป็นเวลาประมาณ 3 เดือน เขาเลิกยุ่งวุ่นวายกับผู้หญิงคนอื่น ไม่ม่อสาวเหมือนอย่างที่เคยทำ ไม่ลากผู้หญิงไปกินต่อที่ห้องแม้แต่คนเดียว เพราะอยากจะเป็นผู้ชายบริสุทธิ์ ยังไงผู้หญิงคนนี้ก็คือแม่ของลูก เขาจับจองเอาไว้แล้วและหมายมั่นว่ายังไงก็ต้องได้!

"ผู้ที่ผ่านเข้ารอบ 3 คนสุดท้ายได้แก่ หมายเลข 1 หมายเลข 8 แล้วก็หมายเลข 10 ครับ"

ทุกคนลุกขึ้นปรบมือกันอย่างดีใจ และแน่นอนว่าคนที่ผ่านการคัดเลือก 1 ใน 3 ก็คือเพนตี้คณะมนุษยศาสตร์ สวยขนาดนั้นไม่ผ่านก็แปลกแล้ว เผลอ ๆ ล็อกผลเรียบร้อย คงไม่มีใครที่จะเหมาะสมกับตำแหน่งนี้ไปมากกว่าเธอ

จากนั้นพิธีกรก็ประกาศรางวัลที่ 3 ซึ่งเป็นหมายเลข 10 เป็นของคณะวิศวกรรมศาสตร์ และตอนนี้เหลือ 2 คนสุดท้ายซึ่งพิธีกรกำลังจะประกาศหลังจากนี้

"ตอนนี้เหลือ 2 คนสุดท้ายแล้ว ชื่อที่ผมจะประกาศต่อไปนี้คือผู้ที่ได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดนางสาวสงกรานต์ในค่ำคืนนี้ ได้แก่..."

ไม่ใช่แค่ไทเกอร์เองที่ลุ้นตัวโก่ง คนอื่นที่อยู่ด้านล่างเวทีก็เชียร์ให้เธอได้รางวัลเช่นกัน 2 คนสุดท้ายคือเพนตี้กับธิชา ซึ่งเอาไม่ยากเลยว่าใครจะชนะ

"ผู้ที่ได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดนางสาวสงกรานต์ในค่ำคืนนี้ได้แก่น้องเพนตี้ คณะมนุษยศาสตร์ครับผม!"

"กรี๊ดดดดดดดดด"

"วู้ววววววววว"

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Kaugnay na kabanata

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 1 Season pup

    เสียงตะโกนกรี๊ดกร๊าดดังอยู่ข้างล่างของเวที ผู้คนส่วนใหญ่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เพราะเพนตี้คือสาวฮอตในรั้วมหาวิทยาลัย แต่ด้วยความที่พูดน้อยไม่ค่อยสุงสิงกับใคร จึงมีคนไม่ชอบเยอะ หลายคนจะมองว่าหยิ่งมาก แต่ความเป็นจริงแล้วเธอเป็นผู้หญิงที่ใจดีมาก แล้วก็มีแฟนคลับเยอะด้วย"ขอเชิญนางสาวสงกรานต์จากปีที่แล้วมามอบสายสะพายให้กับนางสาวสงกรานต์คนปัจจุบันด้วยครับ"จากนั้นก็เริ่มทำพิธีมอบสายสะพาย ถ่ายรูปกันเรียบร้อยก็พากันเดินลงจากเวที ไทเกอร์ยืนมองอยู่ข้างล่างจนหญิงสาวลงจากเวทีไปจนลับสายตา สักพักคอปเตอร์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับช่อดอกไม้ในมือ"ไอ้สัส คราวหลังจะให้ดอกไม้สาวมึงช่วยโทรสั่งล่วงหน้าด้วยนะ ลำบากเพื่อนจัด"เขารีบรับช่อดอกไม้จากมือของเพื่อนมาก่อนจะตบไหล่เบา ๆ"เอาน่าคอปเพื่อนรัก คืนนี้กูเลี้ยงเหล้าเอง""มึงพูดแล้วนะ"คอปเตอร์ยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ ไทเกอร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะรีบไล่เพื่อนให้ออกไปจากตรงนี้"จะไปไหนก็ไปไป๊ กูจะเอาดอกไม้ไปให้ว่าที่เมียในอนาคต"พูดจบเขาก็รีบเดินไปหลังเวทีไม่ได้สนใจบรรดาพวกเพื่อนอีก เดินอ้อมไปข้างหลังก็เจอเพนตี้ที่ตอนนี้เปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้วกำลังยืนคุยกั

    Huling Na-update : 2024-11-22
  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 2 ช่วยหน่อย

    เพนตี้ถอดเสื้อกันหนาวของตัวเองออก ซึ่งตอนนี้เหลือเพียงแค่เสื้อสายเดี่ยวสีแดงเพลิง สะบัดตัวไปมาด้วยความรู้สึกร้อนรุ่ม อยากจะกระโดดลงไปในน้ำเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น"เพนตี้เป็นอะไรคะไหวหรือเปล่า"แชมป์ที่เดินตามหญิงสาวมาก็พยายามเอามือมาโอบรอบเอว เพนตี้เหลือบสายตามองเขาด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด รู้สึกไม่ค่อยดีกับร่างกายตัวเองในตอนนี้ พยายามที่จะผลักเขาออกแต่ทว่าชายหนุ่มกลับเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ"เพนอยากกลับค่ะ"และยิ่งหนีเขาก็ยิ่งตามตื๊อ ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกแปลกว่ามันมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเอง และต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่"พี่ช่วยเราให้หายได้นะ ให้พี่ช่วยนะ"เธอรีบผลักเขาก่อนจะวิ่งออกไปจากตรงนั้น ก่อนจะสะดุ้งตกใจเมื่อวิ่งไปชนกับใครคนหนึ่ง"อ๊ะ!"ผู้ชายตรงหน้าจับเธอเอาไว้ หญิงสาวเงยหน้ามองสบตาก่อนจะเจอกับไทเกอร์ ซึ่งเขาเองก็กำลังมองเธอด้วยสีหน้าแปลก ๆ"ทำไมเหงื่อออกแบบนั้น เป็นอะไรหรือเปล่า ใครให้แต่งตัวแบบนี้ล่ะ เพนกำลังทำให้เกอร์โมโหนะ!"เขาเริ่มโวยวายใส่หญิงสาวเพราะเธอใส่ชุดสายเดี่ยวมันดูโป๊แลดูไม่ชอบใจเอาที่สุด หญิงสาวส่ายหน้าเล็กน้อยเริ่มควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ มือไม้สั่นก่อนจะเริ่มไต่ต

    Huling Na-update : 2024-11-22
  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 3 ผัวเมียกัน NC

    ตอนนี้อารมณ์ของเขามาเต็มเปี่ยม ตอนแรกรู้สึกอยากมีอะไรกับเพนตี้แบบปกติที่ไม่ใช่เพราะฤทธิ์ยา แต่เป็นความต้องการของเธอจึงไม่อยากขัดใจ ยังคงรู้สึกกังวลว่าถ้าพรุ่งนี้ตื่นมา เธอจะความขุ่นเคืองในการกระทำครั้งนี้ ทั้งที่ตัวเองเป็นคนอนุญาต"เพนแน่ใจหรือยังว่าจะให้เกอร์ทำ อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน"เธอพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อผ้าของเขาทีละอัน จนตอนนี้เสื้อของเขาหลุดลุ่ยออกจากตัวแล้ว เขาก็จัดการถอดกางเกงของตัวเองออก โชคดีมากตรงที่รถจอดมันมืดไม่ค่อยมีรถผ่านไม่งั้นละก็..."ทะ...ไทเกอร์ ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว"เขาถอดกางเกงเสร็จก็ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะใช้ริมฝีปากซุกไซ้ตามซอกคอขาวระหง ช่วยไม่ได้แล้วแหละในตอนนี้ เพราะเขาเองก็อดทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ถ้าจะมาขอให้หยุดในตอนนี้บอกเลยว่าไม่ทำเด็ดขาด"อ๊ะ! ยะ...อย่าทำรอยสิ"หญิงสาวร้องครางออกมาเสียงหวาน ไทเกอร์ดูดเม้มซอกคอก่อนจะลากไล้ไปทั่ว ริมฝีปากลากลงมายังยอดปทุมถัน มือข้างหนึ่งบีบเคล้นเต้านมอวบ ส่วนนิ้วเรียวอีกข้างก็ล้วงเข้าไปใจกลางความสาว ค่อย ๆ สอดนิ้วเข้าไปเพื่อเรียกน้ำหวานให้ไหลออกมา"อ๊ะ เจ็บ!"และเมื่อนิ้วเรียวสอดเข้าไปยังเนื้อนุ่ม หญิงสาว

    Huling Na-update : 2024-11-22
  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 4 ลืม ๆ มันไปเถอะนะ

    ไทเกอร์เอ่ยออกมาก่อนจะยิ้มมุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์ แต่ทว่าหญิงสาวกลับไม่เล่นด้วยแถมยังเอาแต่นิ่งเงียบไม่พูดอะไร จากตอนแรกที่กำลังติดตลกก็กลายเป็นหน้าซีดทันที หรือว่าเพนตี้กำลังโกรธเขาอยู่หรือเปล่า ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังอึกจากนั้นก็เอ่ยถามออกไปเสียงสั่น"เอ่อ... เพนไม่โกรธเกอร์ใช่ไหม"เขาเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เพนตี้จ้องมองใบหน้าของเขาด้วยแววตานิ่งสงบ ไม่ได้แสดงความรู้สึกใด ๆ อย่างน้อยตบตีหรือด่าทำยังไงก็ได้ เขายังรู้สึกดีกว่านี้อีก เพราะการกระทำเมื่อคืนคือการพรากพรหมจรรย์ไปจากผู้หญิงคนหนึ่งเลยนะ การนิ่งแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย"ช่างมันเถอะนายก็ลืม ๆ ไปซะ"เธอเอ่ยออกมาเพียงแค่นั้นก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมตัวจากนั้นก็ลุกขึ้นออกจากเตียงไปเก็บเสื้อผ้าที่ร่วงหล่นลงพื้น จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที"เพนตี้ไม่เอาแบบนี้สิ เกอร์จะรับผิดชอบทุกอย่างไม่ต้องห่วงนะ"เขาลุกขึ้นตามไปยังประตูห้องน้ำ ซึ่งประโยคคำพูดของเขาทำให้หญิงสาวถึงกับชะงักไป เหลือบสายตามองเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเรียบ"จะรับผิดชอบทำไมในเมื่อฉันเป็นคนยอมนายเอง อีกอย่างเราสองคนไม่ได้รักกัน""แต่ว่าเกอร์รักเพนนะ อีกอย่า

    Huling Na-update : 2024-12-01
  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 5 ข้อแม้

    เพนตี้ถึงกับกุมขมับเพราะไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาถึงจะเข้าใจในสถานะความสัมพันธ์ของเราทั้งสองคน ตีหน้ามึนไม่รู้ไม่ชี้ หึงหวงเธอในทุกที่บางทีก็เหนื่อยจะคุยเหมือนกันนะ"เราสองคนเป็นผัวเมียกันแล้วก็คือเป็นแล้ว ทำไมเข้าใจอะไรยากจังฮะ""นี่นายยังไม่ลืมเรื่องคืนนั้นอีกเหรอ แค่คืนเดียวทำไมนายถึงมาตู่ว่าเป็นเจ้าของฉัน แถมยังไปประกาศว่ากินนอนอยู่ด้วยกันทุกวัน ทั้งที่ได้กันแค่คืนเดียว"เธอตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเริ่มท้อ อธิบายอะไรไปก็เหมือนจะทะลุออกหูหมด"ไม่ลืมแล้วก็ไม่มีทางลืม แต่ถ้าเกิดว่าเพนลืมงั้นเดี๋ยวเกอร์จะทบทวนความจำให้ มานี่!"เขาลากหญิงสาวให้เดินตามไปที่รถ จากนั้นก็จับเธอยัดเข้าไปนั่งอยู่ข้างในรถหรู และพอเขาจะเดินอ้อมไปยังฝั่งคนขับเธอก็รีบเปิดประตูก่อนจะวิ่งออกไปทันที แต่ทว่าไม่มีทางจะเร็วกว่าผู้ชายอย่างเขาได้ ไทเกอร์จึงรีบดึงรั้งแขนของเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอด"ก็เอาสิหนีไปเลย ถ้าจับได้จะเอาในรถเนี่ยแหละ เอาสิอยากหนีก็หนีเลย"และเมื่อชายหนุ่มขู่ไปแบบนั้นเธอก็นิ่งเงียบไม่ยอมขยับเขยื้อนตัวไปไหนอีก เขาดึงแขนเธอให้เดินตามมาคราวนี้ไม่ขัดขืนยอมตามมาแต่โดยดี พาเข้ามานั่งอยู่ในรถด้วยกันเขาก็ขับรถตรงไป

    Huling Na-update : 2024-12-01
  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 6 ขอน้ำเดียว NC

    "เพนจ๋าเอาอะไรเพิ่มอีกไหมครับ ลูกชิ้นร้านข้าง ๆ ก็อร่อยนะเดี๋ยวไปสั่งให้"เธอส่ายหน้าทันทีก่อนจะใช้มือหยิบกากหมูกินเล่นในระหว่างที่รอก๋วยเตี๋ยวมาเสิร์ฟ"ไม่เอาดีกว่าแค่นี้ก็กินไม่หมดแล้ว""โอเคตามนั้น"และเพียงไม่นานพนักงานก็มาเสิร์ฟก๋วยเตี๋ยวให้ ไทเกอร์ใช้ตะเกียบคีบลูกชิ้นไปใส่ชามให้หญิงสาวหลายลูก เขารู้ว่าเธอชอบกินลูกชิ้น ก่อนหน้านี้ชายหนุ่มชอบกินเล็กเนื้อสดลูกชิ้น แต่พอมากินข้าวด้วยกันครั้งแรกเธอบอกว่าไม่ชอบกินเนื้อ หลังจากนั้นเขาก็ไม่สั่งให้อีกแถมยังไม่กินด้วย เพื่อที่จะให้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ง่าย"งั้นเดี๋ยวเกอร์แบ่งลูกชิ้นให้เพนดีกว่า""ถ้าอย่างนั้นเอาเส้นไปกินเลย จะกินแค่ลูกชิ้นพอแล้ว""ได้ครับคนสวย"เขายิ้มออกมาไม่ได้ปฏิเสธ คนสวยก็จะเป็นแบบนี้แหละกลัวอ้วนไม่ค่อยกินเส้นเยอะ จากนั้นทั้งคู่ก็นั่งกินด้วยกันประมาณ 20 นาที จากนั้นก็ขับรถกลับไปยังคอนโดของหญิงสาว เอาจริงเธอเคยไปนอนที่คอนโดของไทเกอร์เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ก็คือครั้งแรกที่เราสองคนมีอะไรกัน หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้ไปอีกเลย ตอนแรกก็บังคับให้ไปนอนแต่ว่าเธอขี้เกียจ ไม่ใช่ว่ามันไกลอะไรหรอกเพียงแค่ไม่ชินก็เท่านั้น"ไทเกอร

    Huling Na-update : 2024-12-01
  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 7 จะบ้าตายรายวัน

    และไม่รอช้าชายหนุ่มก็รีบพลิกตัวเธอให้ขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวของเขา เพนตี้สะดุ้งตกใจเล็กน้อยก่อนจะใช้มือเล็กตีหน้าอกเขาหลายทีด้วยความหมั่นไส้"ตาบ้าเอ๊ยฝากไว้ก่อนเถอะ"เธอกัดริมฝีปากเอาไว้แน่นก่อนจะเริ่มขยับสะโพกแอ่นไปตามจังหวะ และทุกครั้งที่น้องสาวกระแทกท่อนเอ็นไปจนสุดลำ ก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่านแทบจะขาดใจ"ซี๊ด! โคตรดีเลยเมียจ๋า"เขาถึงกับหายใจหอบเพราะรู้สึกเสียวจนแทบจะอดทนไม่ไหว มือทั้งสองข้างกอบกำเต้านมอวบ บีบเคล้นอย่างแรงเพื่อเพิ่มความเสียวซ่านให้กับผู้หญิงที่อยู่ขย่มอยู่ข้างบน กำลังบรรเลงเพลงรักด้วยท่วงท่าที่ถูกใจเขาเป็นอย่างมาก"แบบนั้นเพน...ซี๊ดดด""ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ"ยิ่งเธอเริ่มรู้สึกว่าตัวเองจะแตะขอบสวรรค์ ก็รัวสะโพกให้เร็วขึ้น ขย่มท่อนเอ็นแรงขึ้นไปอีก และก่อนที่เธอจะถึงฝั่งปรารถนาเขาก็จับสะโพกของเธอไม่ให้ขยับ เรียกว่ารังแกกันแทบไม่ให้พักเลย"ทำไมไม่แตกล่ะ""เมียอุตส่าห์ให้ผัวเอาตั้งรอบหนึ่ง เพราะฉะนั้นจัดให้คุ้มเลยจ้าเมียจ๋า""ไทเกอร์!"หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ อุตส่าห์บอกว่าน้ำเดียวจบ แต่เขากลับเล่นลิ้นไม่ยอมแตกสักทีเพื่อที่จะได้ยื้อเวลาทำให้น

    Huling Na-update : 2024-12-01
  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 8 หึง? หวง?

    เช้าวันต่อมา...ไทเกอร์ขยี้ตาตื่นขึ้นมาก็พบกับความว่างเปล่า หันซ้ายแลขวาก็ไม่มีแม้แต่เงาของหญิงสาว ตอนนี้เป็นเวลา 10 โมงกว่าแล้ว ซึ่งเขานัดเพื่อนไว้ในเวลา 9:00 น. แต่ก็ช่างเหอะคนมันง่วงนี่นา ส่วนเพนตี้เธอก็น่าจะไปเรียนแล้วแหละเพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาไปตี 2 กว่า มันน่าจับลงโทษซะให้เข็ดถ้าไม่ติดว่าเกรงใจแล้วก็นะ หึหึเขาขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงนอน หยิบผ้าเช็ดตัวจากนั้นก็เข้าไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาให้สะอาดสดชื่น ใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีก็ทำธุระทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย หยิบกระเป๋ากุญแจรถออกจากคอนโดเพื่อไปขึ้นรถตรงลานจอด วันนี้เขามีเรียนในช่วงบ่าย แต่ที่ไปเช้าก็ไปนั่งเฝ้าคนรักก่อน เพราะยังไงเธอก็ต้องมากินข้าวที่ตึกวิศวะ และแน่นอนว่ายัยแว่นตัวดีเป็นคนพามานั่นเองตู้ดดดดดดโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น ใช้มือควานหาโทรศัพท์ซึ่งเขาวางไว้ตรงเกะข้าง ๆ หาสักพักก็เจอ และตอนนี้รถจอดติดไฟแดงพอดีเขาจึงกดรับสายก่อน"มีไรวะ"(ไอ้ไทเกอร์มึงอยู่ไหน พวกกูอยู่โรงอาหารใต้ตึกเนี่ย)"เออกูจะถึงแล้ว"(เค! ช้าฉิบหายเลยมึงอะ กูจะให้มึงดูโปรเจคให้หน่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ)เขากดวางสายก่อนจะเร่งรีบขับออกไปทันที และเพียงไม่นานก็ม

    Huling Na-update : 2024-12-01

Pinakabagong kabanata

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 33 เวลาแห่งความสุข จบบริบูรณ์

    และในที่สุดงานมงคลก็มาถึง เป็นงานแต่งงานระหว่างไทเกอร์และเพนตี้ ส่วนคู่ของหนูนิดและเพนเฮาส์จะแต่งงานทันทีหลังจากที่ฝ่ายหญิงเรียนจบ ครอบครัวสุขสันต์ไม่มีอะไรที่ต้องกังวลอีกในตอนนี้เจ้าบ่าวกำลังนั่งรอเจ้าสาวอยู่ในห้องที่ทางออแกไนซ์จัดไว้ให้ และฤกษ์มงคลเวลา 9:09 น. จะมีพิธีสวมแหวนแต่งงานระหว่างทั้งคู่ ซึ่งตอนนี้เจ้าสาวก็เดินเข้ามากับเพื่อนอีกคนซึ่งก็คือหม้อแกง"สวยมาก!""เจ้าสาวสวยมาก!"ทุกคนร้องว้าวออกมาด้วยความตื่นเต้น เจ้าสาวดูมีน้ำมีนวลสวยงามที่สุด ภายในงานนี้ไม่มีใครที่โดดเด่นไปกว่าเธออีกแล้ว ช่างกล้องรัวชัตเตอร์กันอย่างเพลิดเพลิน หม้อแกงพาเพื่อนสนิทไปนั่งตรงที่ทางออแกไนซ์จัดเตรียมไว้ ก่อนจะเดินออกมาหาชายคนรักที่ยืนอยู่ไม่ห่าง"เพนสวยจังเลยค่ะ"และเมื่อหญิงสาวมานั่งลงตรงหน้า ชายหนุ่มก็เอ่ยชมไม่หยุด ตัวเธอเองก็รู้สึกเขินไม่น้อย ตลอดทางที่เดินเข้ามามีแต่เสียงซุบซิบพูดคุยกันว่าเธอดูสวยเหมือนเจ้าหญิง"ไทเกอร์ก็หล่อเหมือนกันนะ""แน่นอนอยู่แล้ว นี่ใครไทเกอร์เลยนะ"ทั้งสองคนจ้องมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข บรรยากาศตลบอบอวนไปด้วยความอบอุ่น เจ้าบ่าวสวมแหวนเพชร 15 กะรัตให้คนรักบนน

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 32 เจรจาเรื่องข่าวดี

    เวลาผ่านไปประมาณ 15 นาที พยาบาลก็ถือชาร์จอะลูมิเนียมเดินเข้ามาหาคุณหมอพร้อมจะยื่นมาให้เขาตรงหน้า"ผลการตรวจออกมาเรียบร้อยแล้วค่ะ""เป็นยังไงบ้างครับหมอ"ไทเกอร์ลุ้นเป็นอย่างมาก เขากำมือคนรักของตัวเองไว้แน่น รอดูว่าผลการตรวจจะเป็นไปอย่างที่คาดหวังหรือเปล่า เอาจริงตื่นเต้นมากเลยนะ เขาอยากมีลูกกับเพนตี้ใจจะขาด ครอบครัวอบอุ่นสมบูรณ์ดีที่สุดในชีวิตเลย"ผลการตรวจออกมาแล้วนะครับ คุณเพนตี้กำลังตั้งครรภ์ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ"และเมื่อผลการตรวจออกมาเป็นที่น่าพึงพอใจ ไทเกอร์และคุณแม่ก็ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นก่อนจะสวมกอดกันด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก ส่วนคนที่ท้องก็จ้องมองไปยังทั้งสองคนก่อนจะส่ายหน้ายิ้ม ๆ"เย้! เมียผมท้องแล้วครับแม่ เพนตี้ท้องแล้วโว้ยยยย"หญิงสาวหัวเราะขำ ๆ กับท่าทีของชายคนรัก เล่นใหญ่ทั้งแม่และลูกเลย สงสัยจะอยากมีหลานมากจริง ๆ"ถ้าอย่างนั้นเรารีบเดินทางไปที่เชียงรายเถอะ ไปสู่ขอหนูเพนตี้กัน ถ้าเกิดว่าทางนั้นรู้ว่ากำลังท้องต้องตื่นเต้นมากแน่เลย""รีบไปกันเถอะครับแม่ ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะครับเอาไว้เดี๋ยวผมจะพาภรรยามาฝากครรภ์ที่นี่""ยินดีมากเลยครับ เดี๋ยวหมอให้ยาบำรุงไปก่อน ถ้าพร้อม

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 31 อาการแปลก ๆ

    ในตอนนี้เพนเฮาส์ได้กลับมาจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เดินทางไปเจอกับครอบครัวของหนูนิด และแอบบอกว่าเป็นเพื่อนรักของไทเกอร์ จึงทำให้ครอบครัวของหนูนิดไว้ใจ เพราะเป็นเพื่อนรักของหลานชาย แถมเขายังโทรมายืนยันว่าเพนเฮาส์เป็นคนดี เรื่องราวจึงจบลงอย่างง่ายดายส่วนไทเกอร์เขาเปลี่ยนวันหยุดมาให้ตรงกับวันหยุดของเพนตี้ และวันนี้เขาพาคนรักมากินบุฟเฟ่ต์ทะเลพรีเมี่ยมตามที่สัญญาเอาไว้ ว่าแต่บุฟเฟ่ต์บ้าอะไรก็ไม่รู้ราคาหัวละตั้ง 4,990 บาท กินแล้วมันลอยได้หรือยังไง"เมียจ๋ากินเยอะ ๆ เลยนะ"เขานั่งแกะกุ้งล็อบสเตอร์ให้กับเพนตี้ เอาอกเอาใจสารพัด และตอนนี้เธอกินไปแล้วสองตัว ขนาดตัวโคตรใหญ่ยังงงเลยว่ากินไปได้ยังไง"ทำไมเกอร์ไม่กินล่ะ""เห็นที่รักกินก็อิ่มแล้วช่วงนี้ดูอุดมสมบูรณ์นะเรา มีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลย"หญิงสาววางกุ้งล็อบสเตอร์ลงก่อนจะจ้องมองไปยังชายหนุ่มด้วยใบหน้าหงุดหงิด"เกอร์กำลังบอกว่าเพนอ้วนเหรอ"หญิงสาวเท้าสะเอวจ้องหน้าคนรักอย่างเอาเรื่อง กล้าดียังไงมาบอกว่าเธอดูอุดมสมบูรณ์ ทั้งที่ความหมายคือการบอกว่าเธออ้วน ไทเกอร์ได้ยินแบบนั้นก็รีบปฏิเสธพัลวัน"ไม่ใช่ หมายถึงว่าเมียจ๋าสวยขึ้นไงจ๊ะ อึ๋มขึ้นด้วย

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 30 ทุกอย่างจบลงด้วยดี

    ทางด้านของเพนเฮาส์เขาเพิ่งจะได้สติ ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า เมื่อเห็นใบหน้าของคนรักอยู่ตรงหน้าก็ตกใจรีบขยับตัวลุกขึ้นจนตัวเองเจ็บตัวรีบกุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัว หนูนิดเห็นแบบนั้นก็ตกใจ รีบขยับตัวลุกขึ้นประคองชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะเอ็ดเขาเสียงไม่ดังมากนัก"อย่าเพิ่งลุกสิคะเดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก""หนูนิดให้อภัยพี่แล้วใช่ไหม แล้วตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน"เขากุมขมับตัวเองเอาไว้ หันไปมองโดยรอบด้วยความมึนงง ก่อนหน้านี้จำได้ว่าตัวเองอยู่ที่คอนโด ดื่มเหล้าเมาทั้งวันทั้งคืน ตอนนั้นกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่ว่าหลังจากนั้นก็ภาพตัดไปเลย"อยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ พี่ไทเกอร์บอกว่าพี่เพนเฮาส์จะได้ผ่าตัด แต่ดูจากสภาพในตอนนี้... อย่าบอกนะคะว่าพี่ทั้งสองคนโกหกหนูนิด"ตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่ากำลังโดนหลอกอยู่ เพราะสภาพของคุณที่จะเข้าห้องผ่าตัดไม่น่าจะเป็นแบบนี้ เธอเตรียมจะลุกขึ้นออกไปแต่ทว่าชายหนุ่มก็ดึงรั้งตัวเข้าหาก่อนจะโอบก่อนเอาไว้แน่น"อย่าทิ้งพี่ไปเลยนะ พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหนูนิด""แล้วทำไมพี่ถึงทิ้งหนูนิดได้ละคะ"หญิงสาวเอ่ยถามกลับไปซึ่งทำเอาชายหนุ่มอึ้งไปไม่น้อยเหมือนกัน ตัวเองยังทิ้งไปโดยไม่สนใจไยดี ทีแบ

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 29 ปัญหาที่ค้างคา

    ทั้งสองคนเห็นประตูถูกเปิดออกและมีคุณหมอเดินออกมาพร้อมกับพยาบาล ก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งเข้าไปหาทันที"หมอคะ พี่ชายหนูเป็นยังไงบ้างคะ"เธอเอ่ยถามคุณหมอเสียงสั่น ไทเกอร์กุมมือคนรักเอาไว้ หันมามองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาให้กำลังใจกันและกัน"ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ คนไข้พักผ่อนน้อยร่างกายอ่อนแรงมาก จนหกล้มหัวหัวแตกตอนนี้หมอทำแผลให้เรียบร้อยแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง"เธอได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมอที่ช่วยเหลือพี่ชายของเธอ"ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ"คุณหมอยิ้มให้กับทั้งสองคนก่อนจะเดินออกไปทันที เขาเหลือบสายตามองคนรักก่อนจะส่งยิ้มไปให้"ไม่ร้องแล้วนะ""อื้ม ขอบคุณนะคะที่ช่วยพาพี่เพนเฮาส์มาส่งโรงพยาบาล"เขาอมยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจากกุมมือพาเธอเดินออกไปจากหน้าห้องฉุกเฉิน เดี๋ยวอีกสักพักพยาบาลน่าจะพาเพนเฮาส์ขึ้นไปยังห้อง VIP"ก็พี่เขยนี่นาต้องช่วยอยู่แล้ว"หญิงสาวหันหลังกลับไปมองยังประตูห้องฉุกเฉิน ก่อนจะทำหน้าเศร้าหมองเพราะรู้สึกสงสารพี่ชาย"หนูนิดก็ใจแข็งจริง ๆ เลย ไม่รู้จะช่วยพี่เพนเฮาส์ยังไงแล้ว"ไทเกอร์กินมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 28 ปรับความเข้าใจ

    ในเวลานี้เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อก็เลยคิดว่าออกไปหาหญิงสาวในตอนนี้เลยจะดีกว่า อยู่กับแม่เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันอีก เรื่องเก่าตั้งนานมาแล้วขุดมาพูดอยู่ได้ ทั้งแม่ทั้งเพื่อนเลย เฮ้อ"ถ้างั้นผมไปหาเพนนะครับ""เหมือนว่าหนูเพนตี้จะออกไปพื้นที่กับไกด์นะลูก"เขาที่กำลังจะเดินออกไปต้องหยุดชะงัก แล้วหันกลับมามองใบหน้าของคุณแม่ด้วยความสงสัย"ทำไมถึงให้เพนตี้ออกพื้นที่ครับ""ก็หนูเพนตี้ขอแม่ออกไปเองจะห้ามได้ยังไงล่ะ"คุณแม่พิงโซฟาก่อนจะหันมามองใบหน้าของลูกชายพร้อมกับยิ้มออกมา เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะไปตามตัวที่ไหนก็เลยคิดว่าการอยู่กับแม่น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด"งั้นผมรอตรงนี้ก็ได้""ตามสบายจ้ะ"สามชั่วโมงต่อมา...เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงานของคุณแม่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นขยี้ตาของตัวเองก่อนจะลืมตาขึ้นมองว่าใครกำลังเข้ามา อากาศมันเย็นไปหน่อยก็เลยเผลอหลับไป และเมื่อเขาเห็นประตูถูกเปิดออกก็ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักกำลังเดินเข้ามา"น้าลีเรียกหนูเหรอคะ""จ๊ะ มีคนมาหาน่ะ"เขาเห็นคนรักก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งไปสวมกอดเธอทันทีด้วยความคิดถึง"ทำไมไม่รับโทรศัพท์เกอร์ ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ คอนโดก็

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 27 จับมือเป็นพันธมิตรกัน

    วันต่อมา...แล้วตอนนี้ก็ถึงเวลานัดหมายของไทเกอร์กับเพนเฮาส์ ซึ่งสถานที่ที่นัดกันก็คือร้านกาแฟที่อยู่ตรงชั้น 4 และเป็นร้านที่ทั้งคู่ชอบมาดื่มด้วยกันบ่อย"รอกูนานไหมวะ"ไทเกอร์เดินเข้ามาก็เจอกับเพนเฮาส์นั่งรออยู่ในร้าน และเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาสบตากับอดีตเพื่อนรักก็ผายมือให้เขานั่งลงตรงข้าม"นั่งก่อนสิ"เขาเดินไปนั่งลงตรงข้ามเพื่อน เพียงแค่หย่อนก้นลงไปที่เก้าอี้ก็ถูกยิงคำถามใส่ทันที"มึงต้องแต่งงานกับหนูนิดจริง ๆ เหรอ"ไทเกอร์ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย ท่าทางจะรักลูกพี่ลูกน้องของเขามากเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นคงไม่แสดงท่าทีร้อนรนขนาดนี้"กูกับหนูนิดเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน"และเมื่อเขาได้ยินแบบนั้นก็อ้าปากค้างอย่างตกใจ แล้วไอ้ที่พูดเรื่องแต่งงานมันคืออะไรล่ะ"หมายความว่ายังไง เรื่องแต่งงานล่ะ"เขาหัวเราะออกมาขำขันก่อนจะหันไปมองใบหน้าของพนักงานที่เดินมารับออเดอร์ สั่งกาแฟมา 2 แก้วจากนั้นก็หันมาคุยกับเพื่อนต่อ"เป็นลูกพี่ลูกน้องกันจะแต่งงานกันได้ยังไง""แล้วมึงมาบอกกูแบบนั้นทำไม กูเกือบจะตามไปต่อยมึงที่คอนโดแล้วไหมล่ะ ทิ้งน้องกูก็ไปแต่งงานกับคนอื่นแม่งคิดได้ยังไงวะ""ก็กูหมั่นไส้มึงไง

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 26 ปัญหาวุ่นวายไปหมด

    "ก็เพราะแบบนี้ไงกูถึงไม่ยกน้องให้มึง เพราะว่ามึงมันโลเลหลายใจแบบนี้ไง แทนที่มึงจะพยายามมากกว่านี้ มึงกลับไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เอาอะไรคิดวะ"เขาชี้หน้าไทเกอร์ด้วยความโมโห หันกลับไปมองน้องสาวเพราะเป็นห่วงความรู้สึก ดูจากสีหน้าไม่สามารถคาดเดาออกได้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"ไหนหนูนิดบอกว่ารักพี่ไม่ทิ้งพี่ไง ทำไมถึงทำเป็นแบบนี้"เขามองใบหน้าของหญิงสาวด้วยแววตาตัดพ้อ หนูนิดเองก็มองเขาด้วยใบหน้าเจ็บปวดหัวใจสลายเช่นเดียวกัน"หนูนิดตัดใจจากพี่เพนเฮาส์ตั้งแต่ที่พี่ทิ้งหนูนิดเมื่อวานแล้วค่ะ"เขานิ่งเงียบไปทันทีอย่างพูดไม่ออกเพราะสิ่งที่เธอพูดออกมามันคือความจริง เขาไม่ควรทิ้งเธอไว้ที่นั่นในช่วงเวลามืดค่ำแบบนั้น แก้ตัวอะไรก็ไม่ได้เพราะอารมณ์ชั่ววูบถึงทำให้เขาต้องสูญเสียทุกอย่าง"พี่ขอโทษนะหนูนิดพี่ไม่ได้ตั้งใจ คือพี่...""พี่เพนเฮาส์ต้องขอโทษหนูนิดนะคะ ต่อจากนี้เราสองคนต่างคนต่างอยู่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก โชคดีนะคะ หลังจากนี้ขอให้พี่ได้เจอคนดี ๆ ที่เหมาะสม ลาก่อนค่ะ"หนูนิดกุมมือพี่ชายพาออกไปจากตรงนั้นทันที และเมื่อเธอหันหลังน้ำตาก็ร่วงหล่นลงมาที่พื้น ทำไมเธอถึงจะไม่เสียใจกับความสัมพันธ์ใ

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 25 ไม่มีใครยอมใคร

    หญิงสาวกลับมาถึงที่คอนโดได้เกือบ 2 ชั่วโมงแล้วล่ะ ชายหนุ่มบอกว่าให้เล่นตามน้ำไปก่อน ไม่ว่าจะได้ยินหรือเห็นอะไรให้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ซึ่งตอนนี้เธอก็ยังไม่รู้หรอกว่าเขาคิดที่จะทำอะไร"พี่เพนเฮาส์"และเมื่อเขาเดินเข้ามาถึงก็โยนกระเป๋าทิ้งลงโซฟาก่อนจะตรงมาหาน้องสาวด้วยท่าทีเกรี้ยวกราดสุด ๆ"ไงไปสนุกกับมันมาถึงไหนต่อไหนล่ะ"เพนตี้ได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกเบื่อหน่าย เอาจริงเลยนะถ้าปัญหามันเยอะขนาดนี้เธอก็ไม่อยากจะมีแฟนแล้วนะ"เพนว่าพี่เอาเวลาห่วงตัวเองดีกว่านะ เหมือนเงาหัวจะไม่มีแล้ว"พี่ชายของเธอทำหน้าโมโหสุด ๆ ที่น้องสาวพูดเหมือนไม่กลัวเขาแถมยังย้อนกลับอีก"ทำไม แล้วนี่ฉันกำลังด่าแกอยู่นะยัยเพน"เพนตี้ได้ยินแบบนั้นก็ยกยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย จ้องมองไปยังใบหน้าของพี่ชายก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเรียบ"ทิ้งน้องหนูนิดมาแบบนั้นพี่คงเลือกได้แล้วสินะ"เขาอ้าปากค้างและเหมือนจะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองโมโหจนลืมผู้หญิงอีกคน ความโกรธแค้นมันบังตาทำให้เขาหลงลืมไปว่าอะไรที่สำคัญมากกว่ากัน"เดี๋ยวฉันจะมาจัดการกับแกรอตรงนี้ก่อน"พูดจบเขาก็เดินไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าก่อนจะกดโทรออก กดโทรแล้วก็กดวางเกือบ

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status