All Chapters of ตื๊อรักวิศวะร้าย: Chapter 21 - Chapter 30

ในตอนนี้เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว เพนตี้กลับขึ้นเรือมานั่งหายใจหอบอยู่บนเก้าอี้ สภาพร่างกายในตอนนี้เหนื่อยสุด ๆ ถ่ายรูปมาได้เยอะมากเพราะมีมือกล้องส่วนตัว เธอเงยหน้าหันไปมองสบตากับคนรัก แต่ดูท่าทางเขาใบหน้าสดใสไม่เหนื่อยเลยสักนิด"ไม่เหนื่อยเหรอ มานี่เดี๋ยวเพนเช็ดหน้าให้นะ"ไทเกอร์เดินเข้าไปใกล้คนรักอย่างว่าง่าย หยิบขวดน้ำที่พกใส่กระเป๋ามาด้วย เปิดฝาเทใส่ผ้าขนหนูที่เตรียมมาก่อนจะค่อย ๆ เช็กให้เขาอย่างเบามือ"เหนื่อยมากไหมคะ"ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย เธอส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้างออกมา"ไม่เลยค่ะสนุกมาก ขอบคุณมากนะที่รักที่พามา"เหมือนว่าไทเกอร์จะช็อกไปเลย เพราะเพนตี้เรียกเขาว่าที่รัก ตั้งแต่คบกันมาเธอไม่เคยพูดเพราะกับเขาแบบนี้มาก่อน"เมื่อกี้เรียกเกอร์ว่าอะไรนะ""ก็เรียกว่าที่รักไงคะ ทำไมเหรอเรียกไม่ได้หรือไง"เธอดึงมือเขาให้มานั่งลงเคียงข้าง จากนั้นก็หยิบผ้าขนหนูมาเช็ดผมให้เขาอย่างเบามือ"เรียกได้สิคะ เรียกบ่อย ๆ เลยนะเกอร์ชอบ"อื้ม ถ้าเกิดว่าที่รักชอบเพนจะเรียกบ่อย ๆ ค่ะ แต่ว่าตอนนี้เช็ดผมก่อนนะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา"เขาได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มยิงฟันก่อนจะโอบรอบเอวหญิงสาว

"มันก็ต้องให้ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว พี่จะให้หนูนิดหน่อยหน้าคนอื่นได้ยังไง"หญิงสาวได้ยินแบบนั้นก็เลยหยอกชายหนุ่มกลับบ้าง"แหม! ทำอย่างกับว่าจะจีบหนูนิดอย่างนั้นแหละ"ชายหนุ่มได้ยินแบบนั้นก็หยุดยิ้มก่อนจะปรับสีหน้าให้จริงจังจนเห็นสาวเริ่มทำตัวไม่ถูก"ทำไมทำหน้าแบบนั้นละคะ หนูนิดแค่พูดเล่นเองนะคะ""แล้วถ้าเกิดว่าพี่จีบหนูจริง ๆ หนูนิดจะว่ายังไง"เธอได้ยินแบบนั้นก็อ้าปากค้างด้วยใบหน้าตกใจสุดขีด ตอนแรกคิดว่าเขาอยากคุยด้วยและคิดกับเธอเหมือนน้องเหมือนนุ่ง"อะ...อะไรนะคะ"เพนเฮาส์ถึงกับถอนหายใจออกมาก่อนใจยื่นมือมากุมมือหญิงสาวเอาไว้ ใบหน้านั้นดูจริงจังไม่ได้ล้อเล่นแต่อย่างใด"เรามาลองคบกันดูไหม"คราวนี้หญิงสาวรู้สึกว่าตัวเองหน้าร้อนผ่าวและมันจะต้องแดงมากแน่นอนเลย เขารู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังพูดอะไรออกมา"หนูนิดไม่เล่นนะคะพี่เพนเฮาส์ หนูนะ...""พี่พูดจริงไม่ได้คิดล้อเล่นกับใครทั้งนั้น"หญิงสาวถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังอึก เอาจริงเธอรู้สึกดีกับเขานะ รู้สึกดีมากเลยด้วย แต่มันไม่เร็วไปหน่อยหรือไง ถ้านับเวลาที่รู้จักกันแล้วไปไหนมาไหนด้วยกันก็เพิ่งจะได้ประมาณเดือนเศษ ๆ เอง"ว่ายังไงคะตกลงคบกันไหม""หนูไม่ตอบ

ไทเกอร์เดินทางกลับมาจากทะเลเมื่อประมาณช่วงบ่าย และมาถึงที่คอนโดก็ปาไป 21:00 น กว่าแล้ว เขาพาคนรักมานอนค้างที่คอนโดด้วย ในตอนนี้อดีตเพื่อนรักยังไม่กลับมาจากเชียงใหม่ เพราะเขาโทรศัพท์ไปหาน้องสาวมา แถมยังย้ำนักหนาว่าไม่ให้บอกเรื่องเราสองคนเป็นลูกพี่ลูกน้องกันให้เพนเฮาส์ฟัง แล้วหนูนิดน่าจะกลับประมาณพรุ่งนี้ช่วงบ่ายเขาจะได้มีเวลาอยู่กับคนรักอีกสักคืน"ที่รักไปอาบน้ำสิคะ"เพนตี้เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนอนลายหมีสีชมพู และมีผ้าขนหนูสีชมพูพันรอบหัวอยู่ เธอเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จก็เลยเรียกให้เขาไปอาบต่อ"ค่ะ เพนรอเกอร์แป๊บหนึ่งนะ ไปอาบน้ำก่อน"เธอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินไปนั่งลงตรงโต๊ะหน้ากระจก ส่วนชายหนุ่มก็หยุดผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ ใช้เวลาอาบน้ำประมาณซัก 15 นาทีก็เสร็จเรียบร้อย เดินออกมาก็เจอคนรักนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง สงสัยจะเหนื่อยจากการเดินทางล่ะมั้ง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะกดถ่ายรูปหญิงสาว อัพลง IG ดีกว่าอยากอวดเมียถูกใจโดย Mawkaeng และคนอื่น ๆ อีก 2,540 คนTiger เมียผมเองครับสวยหรือเปล่า @PentyBearry เอาดี ๆ มึงเปิดตัวเหรอDomino เดี๋ยวพี่เขาก็มาแหกอกมึงหรอกไอ้บ้าCopter @

"ก็เพราะแบบนี้ไงกูถึงไม่ยกน้องให้มึง เพราะว่ามึงมันโลเลหลายใจแบบนี้ไง แทนที่มึงจะพยายามมากกว่านี้ มึงกลับไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เอาอะไรคิดวะ"เขาชี้หน้าไทเกอร์ด้วยความโมโห หันกลับไปมองน้องสาวเพราะเป็นห่วงความรู้สึก ดูจากสีหน้าไม่สามารถคาดเดาออกได้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"ไหนหนูนิดบอกว่ารักพี่ไม่ทิ้งพี่ไง ทำไมถึงทำเป็นแบบนี้"เขามองใบหน้าของหญิงสาวด้วยแววตาตัดพ้อ หนูนิดเองก็มองเขาด้วยใบหน้าเจ็บปวดหัวใจสลายเช่นเดียวกัน"หนูนิดตัดใจจากพี่เพนเฮาส์ตั้งแต่ที่พี่ทิ้งหนูนิดเมื่อวานแล้วค่ะ"เขานิ่งเงียบไปทันทีอย่างพูดไม่ออกเพราะสิ่งที่เธอพูดออกมามันคือความจริง เขาไม่ควรทิ้งเธอไว้ที่นั่นในช่วงเวลามืดค่ำแบบนั้น แก้ตัวอะไรก็ไม่ได้เพราะอารมณ์ชั่ววูบถึงทำให้เขาต้องสูญเสียทุกอย่าง"พี่ขอโทษนะหนูนิดพี่ไม่ได้ตั้งใจ คือพี่...""พี่เพนเฮาส์ต้องขอโทษหนูนิดนะคะ ต่อจากนี้เราสองคนต่างคนต่างอยู่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก โชคดีนะคะ หลังจากนี้ขอให้พี่ได้เจอคนดี ๆ ที่เหมาะสม ลาก่อนค่ะ"หนูนิดกุมมือพี่ชายพาออกไปจากตรงนั้นทันที และเมื่อเธอหันหลังน้ำตาก็ร่วงหล่นลงมาที่พื้น ทำไมเธอถึงจะไม่เสียใจกับความสัมพันธ์ใ

ในเวลานี้เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อก็เลยคิดว่าออกไปหาหญิงสาวในตอนนี้เลยจะดีกว่า อยู่กับแม่เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันอีก เรื่องเก่าตั้งนานมาแล้วขุดมาพูดอยู่ได้ ทั้งแม่ทั้งเพื่อนเลย เฮ้อ"ถ้างั้นผมไปหาเพนนะครับ""เหมือนว่าหนูเพนตี้จะออกไปพื้นที่กับไกด์นะลูก"เขาที่กำลังจะเดินออกไปต้องหยุดชะงัก แล้วหันกลับมามองใบหน้าของคุณแม่ด้วยความสงสัย"ทำไมถึงให้เพนตี้ออกพื้นที่ครับ""ก็หนูเพนตี้ขอแม่ออกไปเองจะห้ามได้ยังไงล่ะ"คุณแม่พิงโซฟาก่อนจะหันมามองใบหน้าของลูกชายพร้อมกับยิ้มออกมา เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะไปตามตัวที่ไหนก็เลยคิดว่าการอยู่กับแม่น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด"งั้นผมรอตรงนี้ก็ได้""ตามสบายจ้ะ"สามชั่วโมงต่อมา...เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงานของคุณแม่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นขยี้ตาของตัวเองก่อนจะลืมตาขึ้นมองว่าใครกำลังเข้ามา อากาศมันเย็นไปหน่อยก็เลยเผลอหลับไป และเมื่อเขาเห็นประตูถูกเปิดออกก็ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักกำลังเดินเข้ามา"น้าลีเรียกหนูเหรอคะ""จ๊ะ มีคนมาหาน่ะ"เขาเห็นคนรักก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งไปสวมกอดเธอทันทีด้วยความคิดถึง"ทำไมไม่รับโทรศัพท์เกอร์ ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ คอนโดก็