บททั้งหมดของ พ่ายเกมสวาท: บทที่ 1 - บทที่ 10

ตอนที่ 1 ต้นเหตุณ ผับหรูใจกลางเมืองปรากฏร่างบางของหญิงสาว ที่มีใบหน้ารูปไข่ผิวขาวเนียนละเอียดจมูกโด่ง ปากอวบอิ่ม ตากลมโตที่สวยมีเสน่ห์จนสะกดสายตาทุกคนที่ได้มองมา เธอมาพร้อมกับชุดเดรสเกาะอกสีดำ เผยให้เห็นเนินเนื้อที่ล้นทะลักโชว์ความใหญ่โตเกินตัว ทั้งเอวคอดสมส่วนรับกับแผ่นหลังเนียนสวยขาวที่เห็นได้จากการเว้าหลังของชุดเดียวกัน จนทำให้นักล่าทั้งหลายที่จ้องมองมาลอบกลืนน้ำลายลงคอ เพราะหวังจะได้ลิ้มลองหญิงสาวที่สวยไปทั้งตัวในคืนนี้.... และหญิงสาวคนนั้นก็คือฉันเอง..."เอลิซ"...เมื่อสองชั่วโมงก่อน...วันนี้ เป็นวันครบรอบ 1 ปี ที่ฉันคบกับ “เคน” แฟนหนุ่มสุดหล่อสุภาพบุรุษแสนดีของฉัน ฉันตื่นเต้นจนแทบรอไม่ไหว ฉันอยากจะเห็นหน้าเขาตอนที่ได้เห็นของที่ฉันเตรียมมาให้ อยากรู้จังเขาจะทำหน้ายังไงเมื่อเห็นทั้งเค้กและของขวัญ ที่ฉันจัดเต็มมาเพื่อเซอร์ไพรส์เขา วันนี้ฉันตั้งใจเซอร์ไพรส์เขาโดยการแกล้งบอกเขาไปว่าฉันมีงานด่วนต้องไปต่างจังหวัด2-3วันเลยอยู่ฉลองวันครบรอบด้วยกันไม่ได้ ดีนะที่เขาไม่ได้ถามหรือสงสัยอะไร ฉันถึงได้ทำตามแผนจนสำเร็จ อยากเห็นหน้าเขาตอนเจอฉันเซอร์ไพรส์จัง จะดีใจแค่ไหนนะ แค่คิด

ตอนที่ 3 ประชดฉันจัดการอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้าแบบจัดเต็ม มุ่งสู่สถานเริงรมย์ ฉันเรียกรถบริการแบบ vip มุ่งหน้าสู่ผับสุดหรูสถานเริงรมย์ชั้นนำใจกลางเมือง ผับที่เริ่ดที่สุด ที่มีแต่พวกไฮโซ ลูกคนตระกูลดังๆ มาเที่ยวกัน ส่วนเหตุผลที่ฉันเลือกที่นี่นะหรอ ก็เพราะว่าอย่างน้อย มันก็คัดสรรคนที่จะเข้าไปได้ เกิดเมาจนไม่ได้สติอย่างน้อย คนสังคมไฮโซแบบพวกนั้นคงไม่เสี่ยงมายุ่งกับฉันให้เสียชื่อเสียงหรอก คนพวกนี้กลัวเรื่องข่าวฉาวจะตาย ถ้าฉันเมาคงไม่กล้าลากฉันไปทำมิดีมิร้ายแน่นอนและถึงฉันจะไม่ได้เป็นไฮโซไฮซ้อ ลูกท่านหลานเธอ แต่ก็ยังดีที่ฉันยังมีเงินมากพอที่จะเข้ามาเที่ยวสถานที่นี่ได้อย่างสบายๆ คงต้องยกเครดิตตรงนี้ให้พ่อแม่ฉันที่ท่านยังทิ้งทรัพย์สินเงินทองเอาไว้ให้ก่อนที่ท่านจะหนีหายเหมือนตายจากไปเพราะเหตุผลบางอย่าง และแม้ฉันจะอยู่ตัวคนเดียว ฉันก็ระมัดระวังตัวเองเป็นอย่างดีมาโดยตลอด ถึงตอนนี้ฉันจะเสียใจมากแค่ไหนแต่เรื่องความปลอดภัยของตัวเองต้องมาเป็นอันดับหนึ่งฉันถึงเลือกที่นี่เพื่อเซฟตัวเอง เพราะฉันยังเหลือของสำคัญที่ฉันยังคงเก็บรักษาไว้อยู่ ดีที่ฉันยังไม่หลวมตัวมอบของสำคัญ

ตอนที่ 5 เริ่มเกมหลังจากที่ฉันพูดจบเขาก็ลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มฉันขึ้นในท่าเจ้าสาวพร้อมเดินออกไปจากร้านท่ามกลางสายตาของนักท่องราตรีและนักล่าทั้งหลายที่จ้องจะตะครุบฉันตั้งแต่ต้น เสียงซุบซิบมีตลอดระยะทางจากโต๊ะจนถึงหน้าร้าน แต่ดูเขาจะไม่สะทกสะท้านกับคำซุบซิบนั้นเลย ส่วนฉันเองก็หูอื้อ หน้าชาจนไม่รับรู้อะไรแล้วเขาอุ้มฉันอยู่อย่างนั้น จนลูกน้องเขาเอารถมาจอดตรงหน้าร้าน แล้วเปิดประตูให้ จากนั้นเขาค่อยๆ วางฉันลงตรงข้างคนขับ และรัดเข็มขัดนิรภัยให้ฉันอย่างเรียบร้อย ก่อนจะเดินไปนั่งยังที่นั่งคนขับ ช่างเป็นสุภาพบุรุษจริง ๆ ฉันคิดไม่ผิดจริง ๆ ที่ชวนเขา....หลังจากขึ้นรถสปอร์ตสุดหรู เขาก็ได้ขับพาฉันมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่เขาบอก ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าที่ไหน ขับไปได้ไม่นานนัก เขาก็จอดรถ ฉันถึงได้พบว่าที่ที่เขาพามาคือคอนโดหรูใจกลางเมือง ที่ไม่ไกลจากผับเท่าไหร่นัก ถึงแม้จะเมาแต่ฉันจำได้ดีว่าที่นี่ต้องระดับ อภิมหาเศรษฐีเท่านั้นถึงจะซื้อได้เพราะราคาห้องแต่ละห้องหลักร้อยล้านขึ้นทั้งนั้น ฉันว่าคอนโดที่ฉันอยู่ก็หรูแล้วนะ แต่เทียบไม่ได้กับที่นี่ ก็ดีรวยขนาดนี้ เมื่อเสร็จสิ้นกับสิ่งที่ฉันชวนเขาทำเขาก

ตอนที่ 7 ทวงสัญญา....ช่วงสายของวันต่อมา....ฉันเปิดเปลือกตาขึ้นมา ด้วยความมึนงง นี่ฉันอยู่ที่ไหนกัน ดวงตาของฉันกะพริบถี่ๆ เพื่อปรับโฟกัสให้ชัดขึ้น พอได้มองไปรอบๆ ก็ได้แต่เกิดคำถามขึ้นมาในใจว่าที่นี่มันที่ไหน ฉันมานอนที่นี่ได้ยังไง ใครพาฉันมา ทำไมฉันถึงปวดทั้งหัว ปวดทั้งตัว และปวดตรงจุดกึ่งกลางสาวของฉันขนาดนี้ขณะที่สมองเริ่มประมวลผลกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน สิ่งที่ย้ำว่ามันคือเรื่องจริงคือ ความเจ็บปวดร้าวระบมที่ จุดกึ่งกลางสาวของฉัน ไหนจะอาการปวดเมื่อยตามตัว ที่แม้ขยับเล็กน้อย ก็ทำให้โอดครวญได้แล้ว ฉันพยายามคิดทบทวน ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนก็ค่อยๆ ฉายเข้ามาในหัวแม้จะไม่ปะติดปะต่อแต่ก็พอทำให้ฉันนึกออกว่าฉันมากับใคร ยังดีที่ยังพอจำหน้า (ที่แสนหล่อเหลาคมเข้มดั่งเทพบุตร) รูปร่างของเขา (ที่แสนเพอร์เฟคน่ากิน) และตรงนั้น (ที่แสนจะ.....) หึยย!! คิดบ้าอะไรอยู่เนี้ย (แล้วทั้งหน้าทั้งหูก็ร้อนขึ้นมาทันที)แต่ที่ฉันยังไม่เข้าใจคือ ทำไมฉันถึงยอมมากับเขา และทำไมฉันถึงใจง่ายขนาดมอบความบริสุทธิ์ของสำคัญที่ฉันสุดจะหวงแหนให้เขาได้ คงเป็นเพราะความเมา ความเสียใจ บวกความบ้าในตัวฉันแน่ๆ แต่ช่างมันเถอะอะไ

ตอนที่ 9 เพราะว่าผมชอบ" ไม่!!!" ^-^สิ้นเสียงที่เขาตอบกลับมา มันทำให้สติที่ฉันมีเริ่มขาด ฉันเอามือปาดน้ำตาบนหน้า แล้วจ้องเขาเขม็ง ความโมโหจนหน้ามืด ทำให้ฉันจะพูดในสิ่งที่จะทำให้ฉันรอด นั่นคือการพึ่งพากฎหมาย!!" ถ้าพูดดีๆ ไม่รู้เรื่องงั้นฉันจะแจ้งความจะแจ้งให้หมดเลยทั้งกักขังหน่วงเหนี่ยว ข่มขืน ทำร้ายร่างกาย ฉันจะแจ้งความจริงๆ นะ" ฉันขู่"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" เขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างสบายๆขำบ้าอะไรว่ะ ฉันจ้องมองเขาอย่างเอาเรื่อง" กฎหมายหรอ ทั้งกฎหมายทั้งคน ผมซื้อมันไว้หมดแล้ว ขอแค่ผมสั่งกฎหมายก็สามารถเปลี่ยนได้ และอีกอย่าง ข่มขืนหรอ ผมว่า ที่ร่างกายคุณมันตอบสนองต่อการกระทำของผม ผมไม่เรียกว่าข่มขืนนะ"(*O*) ช็อกสิคะ" บ้า...เรื่องบ้าบออะไร คุณไม่ต้องมาโกหกฉันนะ คุณเป็นใครยิ่งใหญ่มาจากไหนหรอถึงจะมาอยู่เหนือกฎหมายได้ อยากจะหัวเราะ ไม่มีอะไรจะมาขู่แล้วหรือไง ตลกสิ้นดี" ฉันกัดปากเถียงออกไป และถึงปากจะเถียงไปแบบนั้นแต่ใจก็แอบหวั่นๆ หวังว่าเขาคงไม่ใช่....คนที่ฉันคิดนะ......" ผมว่าผมบอกคุณไปแล้วนะว่าผมเป็นใคร"ฉันเม้มปากรอคำตอบมือทั้งสองข้างกำผ้าห่อตัวไว้แน่น ดวงตากลมโตเริ่มสั่น น้ำตาที่แห้งเห