ตอนที่ 3 ประชด
ฉันจัดการอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้าแบบจัดเต็ม มุ่งสู่สถานเริงรมย์ ฉันเรียกรถบริการแบบ vip มุ่งหน้าสู่ผับสุดหรูสถานเริงรมย์ชั้นนำใจกลางเมือง ผับที่เริ่ดที่สุด ที่มีแต่พวกไฮโซ ลูกคนตระกูลดังๆ มาเที่ยวกัน
ส่วนเหตุผลที่ฉันเลือกที่นี่นะหรอ ก็เพราะว่าอย่างน้อย มันก็คัดสรรคนที่จะเข้าไปได้ เกิดเมาจนไม่ได้สติอย่างน้อย คนสังคมไฮโซแบบพวกนั้นคงไม่เสี่ยงมายุ่งกับฉันให้เสียชื่อเสียงหรอก คนพวกนี้กลัวเรื่องข่าวฉาวจะตาย ถ้าฉันเมาคงไม่กล้าลากฉันไปทำมิดีมิร้ายแน่นอน
และถึงฉันจะไม่ได้เป็นไฮโซไฮซ้อ ลูกท่านหลานเธอ แต่ก็ยังดีที่ฉันยังมีเงินมากพอที่จะเข้ามาเที่ยวสถานที่นี่ได้อย่างสบายๆ คงต้องยกเครดิตตรงนี้ให้พ่อแม่ฉันที่ท่านยังทิ้งทรัพย์สินเงินทองเอาไว้ให้ก่อนที่ท่านจะหนีหายเหมือนตายจากไปเพราะเหตุผลบางอย่าง และแม้ฉันจะอยู่ตัวคนเดียว ฉันก็ระมัดระวังตัวเองเป็นอย่างดีมาโดยตลอด ถึงตอนนี้ฉันจะเสียใจมากแค่ไหนแต่เรื่องความปลอดภัยของตัวเองต้องมาเป็นอันดับหนึ่งฉันถึงเลือกที่นี่เพื่อเซฟตัวเอง เพราะฉันยังเหลือของสำคัญที่ฉันยังคงเก็บรักษาไว้อยู่ ดีที่ฉันยังไม่หลวมตัวมอบของสำคัญให้ไอ้เคนมัน ไม่งั้นฉันคงเป็นบ้าตายแน่ ๆ
ขณะที่คิดอะไรเพลิน รถก็ได้มาถึงหน้าสถานเริงรมย์ที่ฉันหมายใจไว้ว่าจะสนุกให้สุดเหวี่ยงเลยในคืนนี้
ฉันเดินเข้ามาในชุดเดรสเกาะอกสีดำ แหวกหน้า เว้าหลัง ผ่าข้าง ชุดนี้มันขลับให้หุ่นของฉันดีขึ้นจริง ๆ เน้นนมที่ใหญ่โตเกินตัวให้เด่นชัด โชว์แผ่นหลังขาวเนียนสว่าง สีดำที่ช่วยส่งให้ผิวยิ่งผ่องออร่ากระจาย ไหนจะผ่าข้างที่ทำให้ฉันอวดเรียวขายาวสวยได้อีก มันยิ่งทำให้ฉันมั่นใจในความสวยที่มีเข้าไปอีก
ระหว่างทางที่เดินเข้ามาในร้านฉันรับรู้ได้กับสายตาที่จับจ้องมาที่ฉันก็อย่างว่านะคนมันสวยคนมันเริ่ดไม่ต้องรอให้ใครมาชมฉันก็รู้ตัวดี จะโง่ก็แค่ตอนที่รู้เรื่องของไอ้อีสารเลวสองตัวนั้นช้าไปก็เท่านั้น แต่ไม่เป็นไรนับจากวันนี้ฉันเอลิซจะไม่ยอมให้ใครหลอกอีกต่อไปแล้ว
ฉันเดินมาถึงเคาน์เตอร์บาร์พร้อมสั่งเครื่องดื่ม ฉันขอแบบแรงๆ หนักๆ พนักงานที่นี่ก็ดีไม่มีขัดศรัทธาจัดเครื่องดื่มสูตรพิเศษของทางร้านมาให้ฉันลอง ฉันชอบนะรสชาติถูกใจฉันเลย ฉันเลยขอให้จัดมาแบบต่อเนื่อง เพราะคืนนี้เพ่!! จะเมาาาาา
ดื่มไปได้สักพัก ก็มีหนุ่มหล่อบ้างไม่หล่อบ้าง แวะเวียนมาคุยมาจีบ ชวนชนแก้วบ้าง ชวนไปนั่งดื่มบ้าง ชวนไปนั่งที่โต๊ะบ้าง แต่ฉันไม่มีอารมณ์ จะเสวนากับใครทั้งนั้นเพราะใจฉันตอนนี้มันทั้งโกรธทั้งแค้นทั้งเสียใจ ไม่สะดวกจะสานสัมพันธ์กับใครทั้งนั้น สัมพันธ์เดียวที่ฉันจะสานคือแก้วที่อยู่ในมือฉัน ระหว่างที่คิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น..
"คุณครับคุณ คุณครับ คุณครับ" เสียงเรียกกระซิบที่ข้างหูพร้อมกับมือที่สะกิดแขนฉันเบาๆ ทำให้ฉันตื่นจากภวังค์
"ค่ะ ว่าไงคะ" ฉันหันหน้าไปมอง ตะลึง.. ตะลึงไปเลยสิค่ะ คนนี้ทำให้ฉันถึงกับมองตาค้าง แม่เจ้าโว้ยคนอะไรหล่อลากกระชากมดลูกจริง ๆ ผมดำที่เซตอย่างเนี๊ยบรับกับดวงตาคมสีเทาเข้มที่แฝงความเจ้าเล่ห์แต่ดูมีเสน่ห์เหลือล้น คิ้วหนาเข้ม จมูกโด่งสันคม ปากหยักหนาทรงกระจับ ไอ้เลวเคนที่ว่าหล่อแล้วยังสู้ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันคนนี้ไม่ได้เลย มองปราดเดียวก็รู้ว่าโคตรหล่อ และน่าจะโคตรรวยด้วยสังเกตจากเสื้อผ้าเครื่องประดับ บอดี้การ์ดที่ยืนขนาบอยู่ด้านหลัง แต่..เอ๊ะ! ฉันรู้สึกคุ้นหน้าผู้ชายคนนี้จังแต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกสงสัยเครื่องดื่มสูตรพิเศษ จะทำพิษฉันซะแล้ว
"คุณ..ว่าไงครับ ผมรอคำตอบอยู่" เขาถามย้ำ โดยที่ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาถามอะไร
"อ่ะ อะไรนะคะ" ฉันหลุดจากภวังค์ความหล่อตอบกลับไป
"ผมถามว่าผมขอนั่งตรงนี้ได้ไหมครับ ผมมาคนเดียวเลยไม่อยากไปนั่งโต๊ะใหญ่ครับ" เขาเอ่ยถามพร้อมส่งรอยยิ้มกระชากใจ นี่ถ้าฉันอยู่ในสภาวะปกติคงหลอมละลายไปแล้ว
"ดะ..ได้ค่ะ" ฉันส่งยิ้มให้เขาแล้วตอบไป พร้อมกับหันมาสนใจเครื่องดื่มในมือต่อ เพราะถึงจะหล่อขนาดไหนแต่ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จริง ๆ
" คุณชื่ออะไรครับ"
"คุณครับ ชื่ออะไรครับ"
เขาสะกิดฉันอีกครั้งจนฉันหันไป
"ห๊ะว่ายังไงนะคะ"
" ผมถามว่าคุณชื่ออะไรครับ"
"อ๋อ..เอลิซ..ค่ะ" ฉันตอบพร้อมหันหน้ากลับมากระดกเครื่องดื่มสูตรพิเศษเข้าปากอย่างต่อเนื่อง เขาคงคิดว่าฉันเป็นยัยขี้เมาแน่ ๆ แต่ก็ดีจะได้ไป ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน เพราะตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะให้ใครมาจีบจริง ๆ
" แล้วคุณไม่อยากรู้จักชื่อผมหรอครับ" ดูเหมือนเขาพยายามอยากจะให้ฉันรู้จักชื่อซะเหลือเกิน เอาว่ะคุยก็คุย รีบคุยจะได้รีบไป
" ถ้าอยากให้รู้ก็บอกมาเถอะค่ะ" ฉันฉีกยิ้มกว้างให้เขา ไหน ๆ เขาก็อยากให้ฉันรู้จักงั้นก็คุยหน่อยก็ได้ เพราะตอนนี้เครื่องดื่มสูตรพิเศษ กำลังเล่นงานฉันหนักจนฉันเริ่มจะคุมสติไม่อยู่แล้ว
ตอนที่ 4 เรามาลอง..."ผมชื่อ.... เซบาสเธีย ธิพัฒน์เดชะไพศาล เรียกผม ว่าเซฟก็ได้ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"" ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ว่าแต่นามสกุลคุณคุ้นๆ นะคะ...เอ่อ...ใครนะนึกไม่ออก...เฮ้อออ...ฉันนึกไม่ออกสงสัย เครื่องดื่มสูตรพิเศษแก้วนี้จะเล่นงานฉันซะแล้วล่ะค่ะ ฮ่าๆๆ" ถึงจะคุ้นหูแต่ฉันนึกไม่ออกจริง ๆ และไม่อยากจะนึกให้ปวดหัวด้วย ฉันจึงเอ่ยบอกไปตาก็พลางมองหนุ่มหล่อตรงหน้าไป นี่ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จริง ๆ แม่จะจีบซะเลย คนอะไรหล่อชะมัด! แล้วฉันก็หันมาจัดการเครื่องดื่มที่อยู่ในมือต่อ สงสัยฉันคงได้เป็นยัยขี้เมาเข้าจริง ๆ ซะแล้วเพราะตั้งแต่มาก็ไม่รู้ว่าแก้วที่เท่าไหร่แล้วที่พนักงานเสิร์ฟให้ พนักงานที่นี่ช่างดีจริง ๆ จัดให้อย่างต่อเนื่องบริการดีเยี่ยมเวลาผ่านไปพร้อมสติสัมปชัญญะ ของฉันที่ค่อยๆ หายไปด้วย ส่วนคุณเซฟก็ช่างคุยจริงๆ แม้ฉันจะฟังรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ตอบเขาบ้าง ไม่ได้ตอบเขาบ้าง เขาก็ยังมีเรื่องมาให้คุยได้มากมาย จนฉัน ค่อยๆ คลายความเศร้าในใจออกไป แล้วเขาก็ได้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำหลังจากที่คุณเซฟกลับมาจากห้องน้ำ ไม่รู้อะไรดลใจหรือเคร
ตอนที่ 5 เริ่มเกมหลังจากที่ฉันพูดจบเขาก็ลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มฉันขึ้นในท่าเจ้าสาวพร้อมเดินออกไปจากร้านท่ามกลางสายตาของนักท่องราตรีและนักล่าทั้งหลายที่จ้องจะตะครุบฉันตั้งแต่ต้น เสียงซุบซิบมีตลอดระยะทางจากโต๊ะจนถึงหน้าร้าน แต่ดูเขาจะไม่สะทกสะท้านกับคำซุบซิบนั้นเลย ส่วนฉันเองก็หูอื้อ หน้าชาจนไม่รับรู้อะไรแล้วเขาอุ้มฉันอยู่อย่างนั้น จนลูกน้องเขาเอารถมาจอดตรงหน้าร้าน แล้วเปิดประตูให้ จากนั้นเขาค่อยๆ วางฉันลงตรงข้างคนขับ และรัดเข็มขัดนิรภัยให้ฉันอย่างเรียบร้อย ก่อนจะเดินไปนั่งยังที่นั่งคนขับ ช่างเป็นสุภาพบุรุษจริง ๆ ฉันคิดไม่ผิดจริง ๆ ที่ชวนเขา....หลังจากขึ้นรถสปอร์ตสุดหรู เขาก็ได้ขับพาฉันมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่เขาบอก ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าที่ไหน ขับไปได้ไม่นานนัก เขาก็จอดรถ ฉันถึงได้พบว่าที่ที่เขาพามาคือคอนโดหรูใจกลางเมือง ที่ไม่ไกลจากผับเท่าไหร่นัก ถึงแม้จะเมาแต่ฉันจำได้ดีว่าที่นี่ต้องระดับ อภิมหาเศรษฐีเท่านั้นถึงจะซื้อได้เพราะราคาห้องแต่ละห้องหลักร้อยล้านขึ้นทั้งนั้น ฉันว่าคอนโดที่ฉันอยู่ก็หรูแล้วนะ แต่เทียบไม่ได้กับที่นี่ ก็ดีรวยขนาดนี้ เมื่อเสร็จสิ้นกับสิ่งที่ฉันชวนเขาทำเขาก
ตอนที่ 6 (NC) ครั้งแรกเขายันกายขึ้นมามองร่างที่เกือบเปลือยเปล่าของฉันแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกระเส่าว่า" คุณสวยเหลือเกินเอลิซสวยไปทั้งตัวเลย"คำพูดของเขาทำให้ฉันสะท้านไปทั้งร่าง สายตาที่เขามองมามันโลมเลียประหนึ่งไฟที่กำลังแผดเผาร่างของฉันจนแทบจะมอดไหม้ ความรู้สึกแปลกที่ฉันไม่เคยได้รับมันปะทุขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้ฉันทำได้เพียงเอามือปิดหน้าอกที่อวบอิ่มใหญ่เกินตัว บิดขาปกปิดจุดสงวน ด้วยความรู้สึกเขินอาย แต่การกระทำของฉัน มันกลับกลายดูน่าเย้ายวนในสายตาเขา เขารีบถอดชุดของเขาออกโดยที่สายตาของเขาไม่ได้ละออกไปจากร่างของฉันเลย เขายังคงมองด้วยสายตาที่อยากจะกลืนกินฉันไปทั้งตัว แม้ในขณะนี้ที่สติฉันยังเลือนลางฉันยังแทบจะทนต่อสายตาของเขาไม่ไหว แค่เขามองฉันยังหายใจแทบไม่ออก ถ้าเขา.....ฉันจะรอดไหมนี่เขาถอดเสื้อผ้าออกจนร่างของเขาเปลือยเปล่า ร่างที่สมส่วนดูดีของเขา ทำให้ฉันเผลอมองอย่างลืมตัว กล้ามหน้าอกที่ชัดเจน กล้ามแขนแต่ละมัด หน้าท้องที่เป็นลอน บ่งบอกได้ดีว่าเจ้าของร่างดูแลตัวเองดีแค่ไหน และเมื่อมองถัดจากเอวลงมาก็เผยให้เห็นแก่นกายขนาดใหญ่ ที่โชว์ผงาดจนฉันแทบสร่างเมา เม็ดเหงื่อเริ่มผุดออกมาเพราะคว
ตอนที่ 7 ทวงสัญญา....ช่วงสายของวันต่อมา....ฉันเปิดเปลือกตาขึ้นมา ด้วยความมึนงง นี่ฉันอยู่ที่ไหนกัน ดวงตาของฉันกะพริบถี่ๆ เพื่อปรับโฟกัสให้ชัดขึ้น พอได้มองไปรอบๆ ก็ได้แต่เกิดคำถามขึ้นมาในใจว่าที่นี่มันที่ไหน ฉันมานอนที่นี่ได้ยังไง ใครพาฉันมา ทำไมฉันถึงปวดทั้งหัว ปวดทั้งตัว และปวดตรงจุดกึ่งกลางสาวของฉันขนาดนี้ขณะที่สมองเริ่มประมวลผลกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน สิ่งที่ย้ำว่ามันคือเรื่องจริงคือ ความเจ็บปวดร้าวระบมที่ จุดกึ่งกลางสาวของฉัน ไหนจะอาการปวดเมื่อยตามตัว ที่แม้ขยับเล็กน้อย ก็ทำให้โอดครวญได้แล้ว ฉันพยายามคิดทบทวน ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนก็ค่อยๆ ฉายเข้ามาในหัวแม้จะไม่ปะติดปะต่อแต่ก็พอทำให้ฉันนึกออกว่าฉันมากับใคร ยังดีที่ยังพอจำหน้า (ที่แสนหล่อเหลาคมเข้มดั่งเทพบุตร) รูปร่างของเขา (ที่แสนเพอร์เฟคน่ากิน) และตรงนั้น (ที่แสนจะ.....) หึยย!! คิดบ้าอะไรอยู่เนี้ย (แล้วทั้งหน้าทั้งหูก็ร้อนขึ้นมาทันที)แต่ที่ฉันยังไม่เข้าใจคือ ทำไมฉันถึงยอมมากับเขา และทำไมฉันถึงใจง่ายขนาดมอบความบริสุทธิ์ของสำคัญที่ฉันสุดจะหวงแหนให้เขาได้ คงเป็นเพราะความเมา ความเสียใจ บวกความบ้าในตัวฉันแน่ๆ แต่ช่างมันเถอะอะไ
ตอนที่ 8 แต่งงานกับผมฉันมองเขาอย่างลุ้นรอคำตอบ โดยหวังในใจลึกๆ ว่าจะไม่สัญญาอะไรเพี้ยนๆ หรือแย่ๆ ออกไปเพื่อทำร้ายตัวเองอีก แค่ที่เสียไปก็มากเกินพอแล้ว ดวงตาฉันสั่นระริก มีความหวาดหวั่นอยู่ในนั้น หวาดกลัวกับคำตอบที่กำลังจะออกมาจากปากหนาทรงเสน่ห์นั่น.." คุณเอลิซจะ... แต่งงานกับผม" สิ้นประโยคที่เขาเอ่ยมา เหมือนสายฟ้าฟาดลงมาที่กลางหัวของฉัน ฉันแทบสิ้นสติ ตัวฉันแข็ง เหมือนวิญญาณได้ออกจากร่างเป็นการถาวรแล้ว นี่ฉันต้องบ้าเต็มขั้นแน่นอนนอกจากทำเรื่องบ้าๆ แล้วยังไปสัญญาอะไรอุตริอีก" ดะ..ดะ.เดี๋ยวนะคะ เอลิซนี่นะ สัญญาแบบนั้นกับคุณ" ฉันรีบถาม เพราะแทบไม่อยากจะเชื่อกับความบ้าของตัวเอง จนต้องเอ่ยถามเขาไปอีกรอบเพื่อความมั่นใจ"ครับ" ^-^" แล้วคุณก็ยอมรับข้อตกลงของ เอลิซหรอคะ ถ้าเอลิซท้องจริงๆ คุณจะแต่งงานกับเอลิซหรอคะ" -*-"ครับ" ^-^" เดี๋ยวนะคะมันเป็นแค่เกมคุณไม่ต้องมาจริงจังอะไรก็ได้ค่ะ" -*-" ผมเป็นคนรักษาคำพูดและผม ไม่ชอบคนผิดคำพูด" -*-ฉันเริ่มเหลืออดกับความจริงจังเกินเบอร์ของเขาแล้ว มันก็แค่เกมที่เผลอเล่นไปตอนเมา ทำไมต้องมาจริงจังอะไรขนาดนั้น ขนาดฉันเป็นผู้หญิงฉันยังไม่เรียกร้องเลย ถ้า
ตอนที่ 9 เพราะว่าผมชอบ" ไม่!!!" ^-^สิ้นเสียงที่เขาตอบกลับมา มันทำให้สติที่ฉันมีเริ่มขาด ฉันเอามือปาดน้ำตาบนหน้า แล้วจ้องเขาเขม็ง ความโมโหจนหน้ามืด ทำให้ฉันจะพูดในสิ่งที่จะทำให้ฉันรอด นั่นคือการพึ่งพากฎหมาย!!" ถ้าพูดดีๆ ไม่รู้เรื่องงั้นฉันจะแจ้งความจะแจ้งให้หมดเลยทั้งกักขังหน่วงเหนี่ยว ข่มขืน ทำร้ายร่างกาย ฉันจะแจ้งความจริงๆ นะ" ฉันขู่"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" เขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างสบายๆขำบ้าอะไรว่ะ ฉันจ้องมองเขาอย่างเอาเรื่อง" กฎหมายหรอ ทั้งกฎหมายทั้งคน ผมซื้อมันไว้หมดแล้ว ขอแค่ผมสั่งกฎหมายก็สามารถเปลี่ยนได้ และอีกอย่าง ข่มขืนหรอ ผมว่า ที่ร่างกายคุณมันตอบสนองต่อการกระทำของผม ผมไม่เรียกว่าข่มขืนนะ"(*O*) ช็อกสิคะ" บ้า...เรื่องบ้าบออะไร คุณไม่ต้องมาโกหกฉันนะ คุณเป็นใครยิ่งใหญ่มาจากไหนหรอถึงจะมาอยู่เหนือกฎหมายได้ อยากจะหัวเราะ ไม่มีอะไรจะมาขู่แล้วหรือไง ตลกสิ้นดี" ฉันกัดปากเถียงออกไป และถึงปากจะเถียงไปแบบนั้นแต่ใจก็แอบหวั่นๆ หวังว่าเขาคงไม่ใช่....คนที่ฉันคิดนะ......" ผมว่าผมบอกคุณไปแล้วนะว่าผมเป็นใคร"ฉันเม้มปากรอคำตอบมือทั้งสองข้างกำผ้าห่อตัวไว้แน่น ดวงตากลมโตเริ่มสั่น น้ำตาที่แห้งเห
ตอนที่ 10 หมายถึงทั้งตัวเขากระซิบเสียงทุ้มที่ข้างหู ลมหายใจรดลงมาจนทำให้ขนลุกความรู้สึกแปลกๆ เริ่มก่อตัวอีกครั้ง แต่ฉันจะทำให้มันเกิดขึ้นมาไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นก่อนที่จะตอบอะไรออกไป ฉันควรที่จะต้องคิดให้รอบคอบ เพื่อที่จะได้มีชีวิตรอดออกไป ฉันถอนหายใจแล้วตอบเขากลับไป“เฮ้อออออ คุณเซฟเจ้าค่ะ ได้โปรดลุกออกไปจากตัวดิฉัน เอ๊ย เอลิซ ด้วยค่ะ” ฉันเอ่ยอย่างคนไม่สบอารมณ์“คุณกำลังทำให้ผมไม่พอใจ แล้วถ้าผมไม่พอใจ ผมก็จะ...” ขณะที่เขาพูด มือของเขาก็ลูบไล้ที่ต้นขาของฉัน จนฉันสะดุ้ง“ขะ..ขอโทษค่ะ คุณเซฟขาาาา ลุกเถอะนะคะ เอลิซ อยากไปเข้าห้องน้ำค่ะ” ฉันส่งสายตาที่คิดว่าหวานหยาดเยิ้มที่สุดให้เขาแต่หารู้ไม่!!!“ยิ่งคุณทำแบบนี้ผมยิ่งไม่อยากลุกเลย...เรามาเล่นเกมสนุกๆ เหมือนเมื่อคืนกันดีกว่าไหม” เขาพูด พร้อมก้มลงจูบที่ซอกคอของฉันฉันตกใจกับสิ่งที่เขาทำ ฉันพยายามดิ้นหนีแต่กลับกลายเป็นว่ายิ่งดิ้นก็ยิ่งทำให้ร่างของเราทั้งสองเสียดสีบดขยี้เพิ่มความสยิวกันเสียมากกว่า“เอ๊ะ คุณนี่ยังไงกัน ฉันพูดดีก็แล้ว อะไรก็แล้ว จะมาเจ้าเล่ห์อะไรใส่ฉันอีก หึ” ฉันโพล่งออกไปด้วยความรู้สึกสุดจะทน“ฮ่าๆๆๆ โอเคๆๆ ผมขอโทษ ผมลุกแล้
ตอนที่ 11 (NC) ด้วยตัวเองหน้าฉันร้อนผ่าวด้วยความอาย เลือดฝาดแดงกระจายจากแก้มไปถึงใบหูตัวฉันดีดขึ้นอัตโนมัติ ฉันไม่ยอมทำอะไรเสี่ยงๆ แบบนั้นอีกแน่ แต่เหมือนว่าคุณเซฟเขาจะไวกว่าฉันมาก ไม่ทันที่ฉันจะลุกขึ้น เขาก็ใช้สองมือจับที่เอวคอดของฉันแล้วยกตัวฉันลอยขึ้นไปนั่งคร่อมที่ตัวเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว“ว๊ายยย ปล่อยยยย ปล่อยฉันนะ” ฉันทั้งดิ้น ทั้งโวยวายแต่ยิ่งดิ้น มันยิ่งเหมือนปลุกเร้าท่อนเอ็นยักษ์ให้ตื่นจากการหลับใหลให้เร็วขึ้น เพราะฉันสัมผัสได้ถึงความแข็งขืนที่กำลังผงาดขึ้นมาเสียดสีช่องทางรักของฉันอยู่“อย่าดิ้นสิ เดี๋ยวจะไม่ได้คุยนะ” เขาเอ่ยเสียงกระเส่า มุมปากกระตุกอย่างคนเจ้าเล่ห์“คะ..คุณเซฟก็ปล่อยเอลิซลงสิคะ” ฉันพูดตะกุกตะกักอ้อนวอน“ก็คุยมาสิ” ^-^ เขายังคงนิ่งเฉย และทั้งสองมือก็ยังคงตรึงอยู่ที่เอวของฉันฉันหยุดดิ้นแล้ว แต่ท่อนเอ็นของเขากลับยังไม่หยุดขยับ มันยังคงดิ้นดุ๊กดิ๊ก เสียดสีหยอกล้อกับร่องสวาทของฉันผ่านแพนตี้บางตัวจิ๋ว“กะ...ก็...คะ...คุณเซฟฟฟฟ...อือออ” ฉันเริ่มพูดไม่รู้เรื่อง ผลจากการเสียดสีที่ชวนสยิวตรงจุดกึ่งกลางของเราทั้งสอง มันกำลังทำให้ฉันสติกระเจิดกระเจิง“ก็....อะไร...