Lahat ng Kabanata ng Duology Book 2: La Vie En Rose: Kabanata 1 - Kabanata 10

“Haven Francheska Laurier!” Kaagad akong napatakip ng unan sa ulo ko nang marinig ko ang sigaw ni Mavie. At hindi pa ito nakuntento sa pagsisigaw niya nang tumalon-talon pa ito sa kama ko na may dalang mga takip ng kaldero, tsaka ito nag-ingay.Napaungol ako sa inis tsaka ako napaupo sa kama at masamang tinignan ang babae, pero nakangisi lang siya at tuwang-tuwa sa panggugulo sa akin. Bakit ko nga ba siya inaya dito sa bahay ko? Naha-high blood tuloy ako sa kanya!“Hoy! May pasok ka pa! Hindi tayo prinsesa—ay prinsesa ka nga pala ng mga Sierra kaya huwag ka na lang magtrabaho, pero pumasok ka na lang para madalhan ako ni Chef ng pagkain din! Sarap ng luto ni Chef Isaac! Pero mas masa—” Kaagad kong pinasok ang malinis na medyas sa bibig niya dahil sa pagiging madaldal nito. Napatakbo na ako palabas ng kwarto ko para hindi ako mabato ng kung ano ni Mavie. Nag-aalburuto na kasi ito sa ginawa ko, at tawang-tawa naman ako nang makita ang pamumula ng mukha niya.“Haven!” tili nito tsaka ak

HARI YASIEL SIERRA “Seriously, Kuya? You’re going home?” Haniel asked as he slammed his body on my bed. “Do I look like I’m kidding?” Pabalik na tanong ko sa kanya. Sumimangot naman ito pero kaagad ding tinuon ang atensyon sa cellphone niya. Ilang sandali lang ay pinatong niya ang cellphone sa tenga. “Mom! Kuya Hari will go h—” Before Haniel could utter a word about me going back to the Philippines to Mom over the phone, I immediately grabbed his phone. Biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko at niluwal sina Henry at Harvey, ang mga kakambal ni Hope. They’re also here in the U.K. Harvey and Haniel took up pre-med, while Henry took pre-law. Hope has chosen another career and decided to be an idol like Yari and Sean. “You’re going home, kuya?” takang tanong ni Henry. Sinamaan ko tuloy ng tingin si Haniel, pero tumawa lang ito. “Oo, huwag niyong sabihin kina mommy at Hope, or else I’ll cut your allowances.” pagbabanta ko sa tatlo. Magkaka-edad lang naman silang apat, pero pangan

Bigla namang dumilim ang mukha ni Hari. Gusto kong matawa dahil sa biglaang pag-iba nito ng ekspresyon. And that’s when I realized that Hari might change physically, but he’s still the Hari that I once knew.“May lakad ka?” tanong nito habang sunod ng sunod sa akin. Palakad-lakad kasi ako sa loob ng bahay para kunin ang mga kailangang kunin. Susi, bag, cellphone, wallet, nag-lipstick, nagsuot ng sapatos. At habang ginagawa ko ang mga kailangan kong gawin ay nakasunod ito na parang tuta.“Oo, kaya pwede ba, umalis ka na?” kalmado kong saad sa kanya, kahit na sa totoo ay naaasar na ako sa kanya.“Harsh.” ngumuso ito nang mapatingin ako sa kanya ay halos mahulog ang puso ko sa ginawa niya. Ugh! Bakit ba ang gwapo at cute niya? Pwede ba iyon? Gwapo at the same time cute? Tangina. Hindi na ata kakalma itong puso ko sa mga pinaggagawa ni Hari!“Busy ako, Hari kaya ‘wag kang istorbo,” saad ko sa kanya tsaka lumabas ng bahay, bitbit si Misty habang bitbit niya naman si Kari.Sa tuwing umaali

Hari and I went to the grocery store by just riding on a public vehicle. Inis na inis ito sa init at siksikan lalo na sa jeep. Halatang hindi ito sanay sa gano’n pamumuhay. Paano masasanay, e bawat buwan ata ay may bagong sasakyan, laki sa gintong pilak kaya hindi alam kung paano mamuhay sa mahirap!Ramdam na ramdam ko ang titig ng mga kababaihan kay Hari dahil pawis na pawis ito. Pinapaypayan pa ang sarili at kulang nalang ay maghubad ito sa tapat naming lahat. Kaya hindi ko sila masisi kung isang napakagwapong nilalang ba naman ang nasa kanilang tapat.“I wanna buy some clothes first, Ches.” aniya pero tinaasan ko siya ng kilay. Bibili lang pala, bakit sinasabi sa akin?! May pagkatanga din itong si Hari e!“Oh edi bumili ka, bakit mo pa sinasabi sa akin? Ano ka bata? Hindi naman kita kaano-ano, at isa pa hindi ko hawak ang pera mo.” pabalang na sagot ko sa kanya. Hari pursed his lips together, halatang natutuwa ito sa naging sagot ko sa kanya. He then smirked. “So, gusto mong hawaka

At dahil day-off ko kay naisipan kong igala si Misty at Kari dahil ilang araw narin silang bagot sa loob ng bahay.“May bagong lipat daw sa katabi,” wika ni Mavie ng kakalabas lang sa banyo nang nakatapis at tumutulo pa ang tubig sa katawan mula sa kanyang ulo.“Ano naman?” tanong ko sa babae, habang nag-aayos ng mga gamit ng furrbabies namin.“May ginawa akong leche flan kagabi. Nag-crave kasi ako, marami akong nagawa. Iabot mo nga sa kabila, baka sabihin suplada tayong kapit bahay!” aniya bago pumasok sa loob ng kwarto niya. Napahinga naman ako ng malalim sa sinabi ni Mavie. Lumapit ako sa may ref tsaka ko kinuha ang leche flan na sinasabi niya, at tulad nga ng sinabi niya napakadami iyon.“Ano bang trip mo sa buhay, Mav? Dalawa lang naman tayo nandito! Ang dami mo namang ginawa!” stress kong saad sa babae. Tumawa naman ito tsaka isinilid ang kanyang ulo sa pintuan na may malawak na ngiti. “Check mo nga kung gwapo! Pag gwapo, mine agad!”Inirapan ko siya at dabog naglakad papuntang