HARI YASIEL SIERRA
“Seriously, Kuya? You’re going home?” Haniel asked as he slammed his body on my bed. “Do I look like I’m kidding?” Pabalik na tanong ko sa kanya. Sumimangot naman ito pero kaagad ding tinuon ang atensyon sa cellphone niya. Ilang sandali lang ay pinatong niya ang cellphone sa tenga. “Mom! Kuya Hari will go h—” Before Haniel could utter a word about me going back to the Philippines to Mom over the phone, I immediately grabbed his phone. Biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko at niluwal sina Henry at Harvey, ang mga kakambal ni Hope. They’re also here in the U.K. Harvey and Haniel took up pre-med, while Henry took pre-law. Hope has chosen another career and decided to be an idol like Yari and Sean. “You’re going home, kuya?” takang tanong ni Henry. Sinamaan ko tuloy ng tingin si Haniel, pero tumawa lang ito. “Oo, huwag niyong sabihin kina mommy at Hope, or else I’ll cut your allowances.” pagbabanta ko sa tatlo. Magkaka-edad lang naman silang apat, pero panganay ng ilang buwan si Haniel. He’s our half brother. Anak ni daddy sa unang asawa nito. Haniel is an accidental baby. Daddy said he doesn’t want to have a kid with his first wife, but Tita Fiona took advantage of him when he got drunk, causing them to have Haniel. But mom treated Haniel as her biological son. Sa amin narin naman kasi lumaki si Haniel dahil sa sakit sa pag-iisip si Tita Fiona. Gumaling naman siya, pero kaagad ding nagkasakit, and three years ago, she died. Hindi din naman kinuha ni Tita Fiona si Haniel sa amin, pero lagi niyang binibisita si Han. Close din sila ni mommy at laging nagkwentuhan. “Si Ate Ven ba pupuntahan mo?” Henry asked with a grin on his face. Inakbayan naman siya ni Haniel. “Sino pa ba uuwian niya sa Pinas? Si Ate Ven lang naman!” pilyong ngumisi din si Haniel, tsaka niya tinaas baba ang kilay ng ilang beses. “I heard Ate Ven already has a boyfriend. What is his name again? Isaac?” Harvey said, just like our two brothers, he’s smirking too. “Oo! I saw him six years ago, at Sean’s concert! Nakasandal pa nga ang ulo ni Ate Ven sa balikat niya.” wika ni Henry, still grinning. I felt pain in my chest upon hearing their words. Is that true? Have got a boyfriend now? And it was Isaac? Sila na ba talaga? “Nako kuya! Hindi ka na sana umalis! Naunahan ka pa tuloy ni Isaac!” lokong saad naman ni Haniel. Sinamaan ko sila ng mga tingin, pero tumatawa lang sila at hindi pa rin mawala ang mapang-asar na mga ngiti sa labi. Fvk. Parang gusto ko na lang ding umuwi ngayon na! Kaagad kong tinawagan ang piloto namin para kunin ako sa U.K. nang makauwi na ako sa Pinas. Hindi na ako nag-empake pa ng mga gamit at tanging mga importanteng dokyumento na lang ang dinala ko. As soon as I landed at the Manila Airport, ay kaagad din akong nagtungo sa Isabela. I heard Haven’s been living there since she left seven years ago. Pero hindi pa ako nakakaabot ng siyudad ng Isabela nang maipit ako sa traffic.“Para atang may aksidente doon!”
Napatingin ako sa lalaking nasa gilid ng kalsada nang kausapin nito ang lalaking katabi niya na nakikiusisa din.
Aksidente?
Kaagad akong lumuhod sa tabi ng biktimang hirap huminga. Sinuri ko ang vital signs at nakita ang mga pasa sa dibdib at abdomen—posibleng internal bleeding.
“Baka may internal hemorrhage. We need to keep him stable,” sabi ko.
Sinigurado kong may sapat siyang daanan ng hangin at inutusan ang mga tao, “Kailangan ko ng flat surface para i-stabilize ang leeg niya!”
Habang hinihintay iyon, sinuri ko ang kanyang tiyan at airway. Nang mailipat siya sa flat surface, humina ang kanyang pulso, kaya patuloy ko siyang mino-monitor.
Napatingin ako sa parte kung nasaan ang mga sasakyan nang mapansin kong nagsisilabasan ang mga sakay nito. May humingi pa ng tulong, kaya kaagad akong lumapit sa driver's side ng kotse na nakabangga sa puno. Sinuri ko ang pulso ng driver—mahina pero stable. May sugat siya sa noo at hirap huminga, posibleng dahil sa fractured ribs mula sa seatbelt.
Pagdating ng ambulansya, agad kong ini-report sa medic: “I’m a doctor. Hari Sierra,” I said while showing him my license ID. “Mid-40s, probable fractured ribs, head trauma, labored breathing. Needs immediate oxygen and monitoring.”
Habang lumapit naman ako sa lalaking nakahiga sa sahig na tinulungan ko kanina, na ngayon ay binubuhat na ng mga medic.
“Suspected internal bleeding, weak pulse, possible fractured ribs, and spinal injury. He’s struggling to breathe—he needs immediate transport and monitoring.”
Matapos maingat na mailabas ang driver, sinigurado kong stable siya habang isinakay sa stretcher, inihanda na siya para sa transport papuntang ospital.
Habang sinasakay ang mga may major injuries ay kaagad din akong lumapit sa mga pasyenteng may minor injuries na nasa gilid ng kalsada para tulungan ang mga medic na magbigay ng unang lunas.
Habang abala kami, bigla na lang kaming nakarinig ng mga sigawan mula sa paligid. Kaagad akong lumapit at nakita ang isang matandang babae na nahihirapan sa paghinga.
“Ayos naman siya kanina. Anong nangyayari?” tanong ko sa mga tao habang mabilis kong sinuri ang sitwasyon. Lumapit ako at tinanong, “Ma’am, are you okay?” Ngunit bago pa siya makasagot, nawalan siya ng malay, at napansin kong humihina ang kanyang pulso.
I immediately recognized the symptoms—there was no second-guessing. "She’s having a heart attack!" I shouted to the people around me. "I need an AED! Now!" I ordered the medic, who rushed off to get the defibrillator. My heart was racing, but I had to stay calm. Every second mattered.
Habang nag-aantay ng AED, ay maiman kong tinignan ang pulso niya at paghinga—it was slow, almost not there, her chest barely moved.
“Clear the area,” I told the medic beside me just to make sure that we had enough space to work. Gulat at puno naman ng mga pangamba ang mga tao sa paligid lalo na ang kapamilya ata dahil umiiyak na ito ngayon, but I couldn’t let that distract me, I had to focus on saving her.
Mabilis kong kinuha ang AED nang dumating ang medics na dala iyon. “Move her to a flat surface,” I muttered as we repositioned her. Kinabit ko ang AED pads sa kanyang dibdib, making sure they were in the right place. “Clear!” I shouted as the machine checked her condition. Knew this was the moment we had to get her heart beating again.
The machine beeped, and the result came: "Shock advised."
"Clear! Everyone, step back!" I shouted, pressing the button to deliver the shock. The machine did its job, and we all waited for what felt like forever, hoping for a sign she’d make it through.
But no response. Tagaktak na ang pawis ko dahil sa init ng paligid. Isama pa ang kaba na dapat mailigtas namin ang babaeng ‘to.
Since the AED is not working on her, I did CPR. Habang patuloy ang compressions, inaalalayan ko ang bawat segundo ng pagkawala ng pulso. "Stay with me," bulong ko, habang patuloy kong ginagawa ang lahat upang ibalik ang tibok ng kanyang puso.
The third ambulance came and we immediately brought the woman inside a van, while I still doing chest compression on her until we reached the hospital.
And there, I saw Haven. Gulat na gulat itong napatingin sa akin nang makita akong nasa ibabaw ng pasyente at nag C-CPR.
Gusto kong matawa dahil ang cute niyang tignan habang gulat na gulat ito, pero I need to stay focus. “What are you doing, Francheska? Move!” sigaw ko sa kanya. Mukha naman itong natauhan at kaagad na tinulungan kami. NANG pinalitan ako ng ER doctor ay kaagad akong nagtungo sa opisina ng medical director pagkatapos kong magbihis. “So,” umupo si Mr. De Guzman sa harapan ko nang matapos niyang abutin ang tsaa sa tapat ko. “Are you sure you really want to resume your residency here, Hari? Not in your hospitals? Do your parents know about this?” sunod-sunod nitong tanong sa akin. “They still don’t know, Doc. I will tell them once I have settled down.” I answered firmly. Tumaas naman ang kilay niya. “You must have your reason, kung bakit ang ospital na ito pinili mo, Hari. You have a reputation in London. There are Sierra Hospitals all over the country. Tell me why, and I’ll accept your application.” Dr. De Guzman leaned back on his chair, crossed his legs, and sipped his tea. “Will you accept me if my reason is only because of a woman?” I asked. Napatawa naman si Dr. De Guzman sa sinabi ko, pero hindi ko makita kung alin doon ang nakakatawa. “A woman, Hari.” Ulit niya tsaka pinatong ang tasa sa saucer plate. “What a lame reason.” Muli itong sumandal sa pagkakasandal niya sa inuupuan niya, and he mockingly smiled at me. My blood boils. How could he mock my feelings towards Cheska? Does he think I am joking? “You’re willing to lose everything you built in London just to have yourself here in a public hospital—” “Cut the bullshit, Dr. De Guzman. I respected you, and you must respect my decisions too. Aren’t you glad to have one of the best resident doctors in your hospital? Ah, and someone who’s willing to donate a hundred million dollars for this hospital? Hihindi ka pa ba?” His jaw dropped, pero kaagaran naman itong napatawa. Napasandal ako sa kinauupuan ko at napahalukipkip habang pinagmamasdan siya. Kita sa kanyang mga mata ang saya nang sabihin kong magdo-donate ako ng gano’ng kalaking halaga. I mean it. This hospital really needs a big improvement. Masyado nang napapabayaan ng gobyerno, puno na ng mga lumang kagamitan na kulang nalang ay magsara na itong ospital na ito. Iba talaga nagagawa kapag pera na ang usapan. “Iba talaga kapag Sierra.” Komento nito tsaka muling kinuha ang tsaa nito. Humigop siya roon at hindi pa rin naalis ang tingin sa akin. “Tell me what’s the real reason, Hari. Maybe I can be your bridge towards her.” He smirked. Edi tapos ang usapan. Pera lang pala magpapaamo sa isang ‘to. “Because I have so many regrets about leaving her alone.”Pagkatapos magluto ni Isaac ay kaagad din itong umalis at hindi na kami sinamahan sa pagkain. Nagtatanong pa si Mavie, pero hindi ko magawang masagot ang tanong niya. What to say to her? Alam ko namang baliw na baliw si Mavie kay Isaac, pero I’m not sure if she really loves him. Kahit sino naman kasi ay kinababaliwan ng babae, gaya nalang ng pagkabaliw nito kay Sean. Lahat ata ng artista ay crush niya. Wala kasing boyfriend kaya umaa “Hoy! Tulala ka?” sumulpot si Mavie sa harapan ko tsaka ito umupo sa tabi ko dala ang popcorn. “Hindi naman ah, kita mong nanonood!” pagdadahilan ko. Pero totoong napatulala talaga ako. “Bakit kaya nasa Isabela si Hari? Marami naman branch ng Sierra Hospital sa Manila ah. Meron din naman sa Cebu at sa Mindanao. Bakit dito pa sa Isabela na wala naman silang branch dito?” tanong ni Mavie na hindi ko rin naman masagot. “Baka ikaw talaga ang pinuntahan, Ven.” wika niya pa sabay subo ng popcorn. Sa stress ko ay kumuha rin ng popcorn at napakain na rin kah
Bigla namang dumilim ang mukha ni Hari. Gusto kong matawa dahil sa biglaang pag-iba nito ng ekspresyon. And that’s when I realized that Hari might change physically, but he’s still the Hari that I once knew.“May lakad ka?” tanong nito habang sunod ng sunod sa akin. Palakad-lakad kasi ako sa loob ng bahay para kunin ang mga kailangang kunin. Susi, bag, cellphone, wallet, nag-lipstick, nagsuot ng sapatos. At habang ginagawa ko ang mga kailangan kong gawin ay nakasunod ito na parang tuta.“Oo, kaya pwede ba, umalis ka na?” kalmado kong saad sa kanya, kahit na sa totoo ay naaasar na ako sa kanya.“Harsh.” ngumuso ito nang mapatingin ako sa kanya ay halos mahulog ang puso ko sa ginawa niya. Ugh! Bakit ba ang gwapo at cute niya? Pwede ba iyon? Gwapo at the same time cute? Tangina. Hindi na ata kakalma itong puso ko sa mga pinaggagawa ni Hari!“Busy ako, Hari kaya ‘wag kang istorbo,” saad ko sa kanya tsaka lumabas ng bahay, bitbit si Misty habang bitbit niya naman si Kari.Sa tuwing umaali
HARI YASIEL SIERRA“WHO is this girl, Doc Hari?” Tanong nito, tsaka ito napatayo at lumakad papalapit sa kanyang lamesa.Kinalikot nito ang kanyang computer na para bang may hinahanap.“Nurse Haven. Haven Francheska Laurier.”My heart can’t stay still, especially now that I’m working with my beloved Cheska. Pero nasasaktan ako sa tuwing umiiwas siya ng tingin at daan, kapag nakakasalubong niya ako, na para bang ayaw niyang maging bahagi ulit ako ng buhay niya.It hurts. It’s fucking hurts to see her avoiding me. Pero anong magagawa ko? “Doc may gusto ka sa kanya ano?” Lumapit sa akin ang isang nurse na si Dylan.Nabigla pa ako sa tanong niya, pero tumawa ito. “Halata ka, doc. Lagi mong tinititigan,” aniya tsaka tinuon ang atensyon sa patient’s chart, pero nagsasalita pa rin ito. “May nangliligaw kay Ven. Laging nandirito si Chef Isaac para dalhan kami ng mga lutong ulam at gawa nihang pastries. Sobrang tagal nang nangliligaw kay Ven, pero hindi pa rin niya sinasagot. Mukhang may ibang
Hari and I went to the grocery store by just riding on a public vehicle. Inis na inis ito sa init at siksikan lalo na sa jeep. Halatang hindi ito sanay sa gano’n pamumuhay. Paano masasanay, e bawat buwan ata ay may bagong sasakyan, laki sa gintong pilak kaya hindi alam kung paano mamuhay sa mahirap!Ramdam na ramdam ko ang titig ng mga kababaihan kay Hari dahil pawis na pawis ito. Pinapaypayan pa ang sarili at kulang nalang ay maghubad ito sa tapat naming lahat. Kaya hindi ko sila masisi kung isang napakagwapong nilalang ba naman ang nasa kanilang tapat.“I wanna buy some clothes first, Ches.” aniya pero tinaasan ko siya ng kilay. Bibili lang pala, bakit sinasabi sa akin?! May pagkatanga din itong si Hari e!“Oh edi bumili ka, bakit mo pa sinasabi sa akin? Ano ka bata? Hindi naman kita kaano-ano, at isa pa hindi ko hawak ang pera mo.” pabalang na sagot ko sa kanya. Hari pursed his lips together, halatang natutuwa ito sa naging sagot ko sa kanya. He then smirked. “So, gusto mong hawaka
Sisipain ko sana si Hari sa kanyang binti nang iwasan niya iyon. “Never again,” he said, smirking.Inirapan ko siya, tsaka ako na nagbukas ng pintuan at nakita ko si Danica na nakataas ang kilay nang makita akong lumabas sa opisina ni Hari.“Bakit ang tagal bumukas? May ginagawa ba kayo ni Doc Hari?” usisa nito. Inirapan ko si Danica tsaka ako tuluyang lumabas ng room ni Hari.Hindi na ako nagpaliwanag sa kanya, dahil hindi naman kailangan. Bahala siya kung ano ang isipin niya. Kung hindi lang kasi baliw itong si Hari! Nakakainis.Fvk. Mukhang magsisimula nang kumalat ang issue dahil si Danica pa talaga ang nandoon! Madaldal ang babaeng iyon at siya talaga taga simula ng chismis sa ospital na ito!Naging busy ako sa E.R, dahil sunod-sunod ding nagsisidatingan ang mga pasyente habang ginugulo naman ako ni Hari. Mukhang marami siyang oras para mangasar ah! Nakakainis.Lunch na at papunta na sana ako ng cafeteria nang nag-vibrate ang phone ko. Pagkuha ko no’n ay nakita kong tumatawag si I
At dahil day-off ko kay naisipan kong igala si Misty at Kari dahil ilang araw narin silang bagot sa loob ng bahay.“May bagong lipat daw sa katabi,” wika ni Mavie ng kakalabas lang sa banyo nang nakatapis at tumutulo pa ang tubig sa katawan mula sa kanyang ulo.“Ano naman?” tanong ko sa babae, habang nag-aayos ng mga gamit ng furrbabies namin.“May ginawa akong leche flan kagabi. Nag-crave kasi ako, marami akong nagawa. Iabot mo nga sa kabila, baka sabihin suplada tayong kapit bahay!” aniya bago pumasok sa loob ng kwarto niya. Napahinga naman ako ng malalim sa sinabi ni Mavie. Lumapit ako sa may ref tsaka ko kinuha ang leche flan na sinasabi niya, at tulad nga ng sinabi niya napakadami iyon.“Ano bang trip mo sa buhay, Mav? Dalawa lang naman tayo nandito! Ang dami mo namang ginawa!” stress kong saad sa babae. Tumawa naman ito tsaka isinilid ang kanyang ulo sa pintuan na may malawak na ngiti. “Check mo nga kung gwapo! Pag gwapo, mine agad!”Inirapan ko siya at dabog naglakad papuntang
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.Mabilis kaming nakarating ni Hari sa bahay. Hari and I can’t stop kissing each other. He pressed me against the door, torridly kissing me. Hindi ko mapigilang mapaungol nang gumala ang mga kamay ni Hari sa katawan ko.Fvk. I know this is wrong, but I can’t stop myself from doing this. Humigpit ang pagkakahawak ko sa mga braso ni Hari, at naramdaman ko kung gaano na iyon katigas ngayon kumpara noon. Naiyakap ko ang hita ko sa bewang ni Hari nang buhatin niya ako at napaupo ito sa sofa namin.Hari's kisses trailed down my neck as his hands found their way to my body, gently caressing and squeezing my stomach. And my body arched for him.I pressed my body harder on him, nang maramdaman ko ang pagkalalak* nito, mas lalo akong napaungol nang masarapan sa ginawa ko. Kaya naman ay napasabunot ako kay Hari habang patuloy niyang hinahalikan ang leeg ko hanggang s
Habang nag-aayos ako ay bigla akong niyakap ni Isaac mula sa likod at parehong napatingin sa salamin. Hinalikan niya ang ulo ko tsaka ngumiti.“You’re so beautiful, Angel.” aniya tsaka gumapang ang kamay nito sa tiyan ko pababa sa hita ko, dahilan para magsitaasan ang balahibo ko sa katawan. He’s caressing my body so gently, like he’s seducing me.Kaagad akong humarap sa kanya, at tinignan sa mga mata. “Why do you love me, Isaac?” I asked him.“I don’t know. Does I need a reason for me to love you?” pabalik na tanong niya sa akin, nagtataka.Pareho sila ng sagot ni Baste sa akin dati. Does it really need to have a reason for them to love me? Hindi ko lang kasi talaga sila gets. Ano bang meron sa akin at pinagsisiksikan nila ang sarili nila sa akin?Hindi na ako nagtanong kay Isaac kaya lumabas na kami ng bahay at inalalayan niya akong pumasok sa loob ng kanyang sasakyan at nagtungo sa bar. Maaga naman nagbukas iyon exclusively lang daw sa aming mga bisita ni Faye.Pagpasok ko ay nadat
Kakagising ko lang pero ingay na mula sa unang palapag ng mansyon namin ni Hari ang naririnig ko. Pagod na pagod pa ako para tumayo, pero gusto ko ring makita ang mga anak ko. Just as I was about to open the door, it swung open. Bumungad si Hari na mukhag stress na stress na dahil nakalukot ang kanyang noo. Nagtataka akong nakatitig sa kanya, tsaka napatanong. “Anong nangyayari?” Hari let out a hard sigh, before hugging me and putting his head on my shoulders. “Inaagaw nila sa’kin ang mga anak natin, baby! Ayaw ibigay sa’kin!” Umiyak ito na parang bata kaya naman ay tinawanan ko siya. Marahang hinahaplos ko naman ang ulo niya para patahanin siya, pero nagpatuloy lang siya mag-rant. “I’ve waited nine months para makasama ang anak natin, mahal! Pero inaagaw na nila sa’kin! Si Yasmin pa lang nabubuhat ko simula nang ipinanganak mo sila kagabi! Ako ang ama! Ako! Bakit ayaw nilang ibigay sa’kin ang anak ko?!” Napakagat ako ng labi sa sinabi niya. Totoong umiyak ito dahil naramd
HARI YASIEL SIERRA I keep walking back and forth as I wait for my Francheska to come out. Nasa loob kasi siya ng banyo inalalayan ni Mommy dahil medyo sumasama na ang pakiramdam. She’s almost due date at ilang araw na lang ay lalabas na ang mga bata, pero ngayon pa lang nagla-labor na ito. Inakbayan naman ako ni Daddy dahilan para mapatigil ako sa paglalakad. “Easy, son, you’re mom’s inside,” natatawang saad nito. “How could I dad? Nahihirapan na si Cheska! If I could take the pain away from her, matagal ko na sanang ginawa!” Kabadong-kabado ako, pero mas domoble iyon nang napasigaw si Cheska. It was an agonizing pain—that made my heart shattered into pieces. “Dad! Help me!” Sigaw ni mommy dahilan para mapatakbo ako papunta sa kanila na nasa banyo. Nakita kong sobrang basa na ng pawis si Cheska habang hingal na hingal ito. Napansin ko ring basa na ang pagitan ng kanyang hita. Shit. Her water’s broke! Lalabas na! Lalabas na! “Her water broke, hindi na kakayanin pa ni Ven ang p
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIlang araw na ang lumipas nang huli kong dalawin sila Isla at Gen. Kahit paano ay feel ko ay gumiginhawa ang nararamdam ko nang makausap si Gen, at Isla—kahit na hindi naman siya makausap ng matino.It’s been months kaya lumulobo na rin ang t’yan ko dahil triplets ang dinadala ko. At first, nagulat ako nang sabihin iyon ni Hari. We’re not having just one, but three kids. Iniisip ko pa lang kung paano silang alagaan lahat ay sumasakit na ang ulo ko.Baka kasi namana sa ama sa kakulitan at baka ma-stress lang ako lalo. But thinking about how messy our house is with three kids filling every corner with warmth and laughter makes me feel excited and happy about it.Parang kailan lang e ayaw ko pang mag-kaanak, pero heto ako ngayon, dala ang tatlong anak namin ni Hari.Birthday ni Baste ngayon, na nasa loob lang din naman ng Sierra Executive Village, maging ang bahay namin ni Hari ay nasa loob lang din. Pinapagawa na pala ni Hari ang bahay namin noong February pa la
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIlang beses kong pinagsusuntok si Isaac sa dibdib niya nang makita kong buhay ito at nakikipagtawanan sa mga kaibigan namin.Halos ayaw ring tumulo ang mga luha ko, hanggang sa nanghina ako at tuluyang napaupo sa sahig habang inalalayan naman ako ni Isaac.“I’m sorry, Ven. I didn’t mean to scare you,” Isaac’s voice was soft and laced with worry.“P*ta,” mura ko sa kanya at muli siyang sinuntok sa dibdib, pero napadaing ito at doon ko lang naalala na kakagaling niya lang sa opera.“Tama na ‘yan, bebe Ven. Masyado mo nang sinasaktan ang ama ng anak ko!” Sigaw ni Mavie tsaka ito natawa.“A-anong nangyayari? Ba-Bakit? A-Akala ko…” Muli akong niyakap ni Isaac tsaka niya hinalikan ang ulo ko. “I told you, I’m a demon, Ven. Masamang damo ‘to. Tingin mo tatanggapin ako ni God sa kaharian niya? Baka pati si satanas e, hindi ako matanggap,” tumawa siya sa biro niya.Sa inis ko ay tinulak ko siya palayo. “Ibalik mo luha ko! Ibalik mo! Nakakaasar ka! I hate you! I fvking
HARI YASIEL SIERRAAs Cheska sobbed uncontrollably, holding Isaac’s hand as he lay lifeless on the sand, her cries grew louder until her body couldn’t take it anymore. She collapsed beside him, completely drained.Baste knelt beside Sylus, his expression heavy. With a shaky hand, he closed Sylus’s eyes and said quietly, “Time of death, May 28, 4:46 PM.”Umiwas ako ng tingin para tuluyang ipasok si Cheska sa loob ng helicopter, dahil kung hindi ko pa maiiwas ang tingin ko, baka kung ano pang magawa ko kay Sylus kahit na pumanaw na ito.I checked on my wife, my hands trembling slightly as I assessed her condition. Just like Baste said, she was fatigued and malnourished. Damn it. I clenched my jaw, the realization hitting me hard.I couldn’t even begin to imagine how exhausted she must’ve been these past five f**king days. The thought of her pushing herself to the brink like this made my chest tighten with guilt and anger—anger at myself for not coming sooner, and at the situation for fo
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIsang linggo. Isang linggo na ang nakakaraan ng iligtas ako nila Hari mula sa impiyernong iyon. Pero sariwa pa rin lahat ng sugat na tinamo ni Sylus sa pagkatao ko. At isang linggo na rin ang nakakalipas nang hindi ko pagkausap sa kanilang lahat. Kahit si Hari ay hindi ko magawang maharap at makausap.He’s always there, however, I don’t have a face-to-face him. Not after what happened that day.“Ven,” rinig kong tawag ni Tita Nika sa’kin.Nasa mansyon nila ako, at dito ko nainis na tumira, para magpahinga at malayo sa kanilang lahat. How to face Hari after what happened. Paano si Mavie? Hindi ko sila magawang makausap. Anong sasabihin ko?“May bisita ka,” mahina at ramdam ang lungkot sa boses ni Tita Nika nang sabihin ang katagang iyon. Hindi ako lumingon, pero napayuko ako at hinaplos ang tiyan ko. Muling tumulo ang luha ko habang hinahaplos iyon.“Ven,” Daniel’s voice broke through the silence, filled with a mix of worry and relief.“Tita Ven,” maliit at m
Warning: Chapter 79 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Shit!” Tatakpan ko na sana ang tenga ko nang hagitin ni Sylus ang kamay ko at nagmamadaling bumaba. Nagpupumiglas ako at pilit na tinatanggal ang pagkakahawak niya sa’kin, but his gripped was too tight.“Bitawan mo ako! Bitawan mo ako!” Paulit-ulit kong sigaw kay Sylus, habang nagpupumiglas pa rin sa pagkakahawak niya.“Cheska! Cheska!” I heard Hari’s voice which weakened my knees. Napapikit ako ng mariin nang tawagin niya ako. He came. He’s here.Nilingon ko ang gawi kung saan ko narinig ang boses ni Hari tsaka siya tinawag. “Hari—” bago pa ako tu
Warning: Chapter 78 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Why are you doing this, Sylus? Bakit…” takang tanong ko, tsaka ako napalunoy ng laway nang maramdaman kong nanunuyo iyon. “Bakit ako?” Tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Nakaharap na ako sa kanya, pero parang ayaw kong makita ang kanyang mukha. He’s too calm. Na para bang wala siyang maling ginawa.He became my anchor when I left Hari and Baste. He and Isaac make me laugh whenever Daniel and I fight. Kaya never kong siyang pinag-isipan ng masama sa lahat ng akala ko ay normal lang. Dahil magkaibigan kami. Not thinking that he’s obsessed wit
Warning: Chapter 77 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Please, eat, Ven,” marahang saad ni Sylus habang pinipilit niyang sinusubo ang pagkain sa bibig ko. But I shut my mouth. Not wanting anything from him.Not even the foods he prepared. Baka mamaya may lason pa iyon at baka tuluyan akong mamatay. Mas okay nang unti-unti akong mawalan ng lakas sa pagkagutom, kesa mamatay kaagad dahil sa mga pagkain na inihanda niya.Iniwas ko ang tingin sa kanya. Galit ako. Galit na galit ako sa kanya. Sa sarili ko. Fvk. Fvk. I don’t know what to do anymore. Gusto ko na lang magpakamatay, ihulog ang sarili sa bangin, to