บททั้งหมดของ Heartbroken Woman Meets The Billionaire Man in Disguise : บทที่ 1 - บทที่ 10

Pag dating sa desk niya ay kumuha siya agad ng puting papel para isulat ang lahat ng gusto niyang sabihin kung bakit siya magre-resign, pagkatapos ay pumasok siya sa opisina ni Franz at nilagay iyon sa ibabaw ng table nito. Handa na sana siyang umalis nang biglang bumukas ang pinto ng opisina at bumungad sa kanya ay si Franz na hingal na hingal. Sigurado siyang nag-drive ito ng mabilis para lang maabutan siya rito. "E-Elle, Hindi pa tayo tapos mag-usap. Bawal kang lumabas ng opisina ko!" Lumakad si Elle para lumabas, pero hinawakan ni Franz ang braso niya kaya siya napahinto. "Tapos na tayo, Franz. Nandiyan na rin ang resignation letter ko, pirmahan mo na lang para maka-alis na ako dito sa kumpanya mo." Hawak na ngayon ni Franz ang dalawang braso ni Elle habang nakaharap ito sa kanya. "H-Hindi ako papayag!" May bahid na galit na pagkakasaad ni Franz. "Sino ang may sabi na kailangan ko ang pahintulot mo? Kahit hindi ka pumayag aalis pa rin ako rito! Kung ayaw mong pirmahan, kasu

Malamlam ang matang tumingin si Franz sa loob ng kwarto, bago ito muling magsalita, "Please, sa oras na bumalik siya ulit dito, sabihin mo sa sakin. Kailangan naming mag-usap." "Okay," maikling sagot ni Gabrielle. Parang biglang naglaho ang kalasingan sa mukha ni Franz bago lumakad palabas ng kwarto. Sumunod naman si Gabrielle para makasiguro na lumabas na nga ito ng bahay at ma-lock niya ang pinto. Hinintay muna ni Gabirelle na maka-alis si Franz bago niya isarado ang pinto ng slaa at i-lock iyon. Patakbo namang bumalik siya sa kwarto. Binuksan niya ang box at lahat ng nakapatong kay Elle ay inalis niya. "Ayos ka lang? Nakahinga ka na naman 'di ba?" Napahawak sa dibdib si Elle at sumagap agad ng hangin. "Oo, pero iba pa rin ang hangin na walang harang. Umuwi na ba siya?" "Oo, umalis na." "Pero baka ma-aksidente si Franz. Mukha siyang lasing base sa boses niya, paano na lang kung maaksidente siya, Gabrielle?" Puno ng pag-aalalang saad ni Elle. Napapikit naman ang mata ni Gabr

Nang lumakad ang matanda ay sumunod agad si Elle. Nasa likod lang siya dahil may kabagalan na rin ang paglakad ni Lola Tyla. Habang palapit na sila sa bahay ay nakatitig lamang si Elle doon, may ibang parts na din kasi ng bintana ang wala na, pero may harang naman na sako. Kung sa siyudad ang may ganoong bahay, siguradong makakapasok ang mga kawatan. Lumingon muli si Elle sa likuran ng matanda na muntik pa niyang mabunggo dahil nakatutok ang pansin niya sa bahay. Napangiwi siya dahil kamuntikan na iyon at baka mabuwal pa ito. Sa likurang pinto ng bahay sila dumaan, kaya nakita ni Elle ang kusina. Maayos naman, hindi lang katulad sa nakagisnan niyang itsura ng kusina. Nang nakarating sila sa sala ay nadatnan nila Sandy si Jack na nakasandal sa mahabang upuan na gawa sa kahoy habang nakapikit ang mata nito. "Iho." Nagmulat naman si Jack ng mata at tumingin sa gawi nila Sandy. "Nay." Umayos ng upo si Jack, tumingin kay Elle saka bumalik muli kay Tyla. "Gusto kitang makausap tungkol

Sinubukan ulit pagdingasin ni Elle ang kahoy, at sa pagpipigil na mawalan ng pasensya ay tuluyan ng nag-apoy ang ilang pirasong kahoy. Sinalang niya ang kaldero at iniwan iyon doon para pumasok ng kwarto. Mamimili siya ng delata para sa hapunan niyang ulam, kakain na siya pag naluto na ang kanin. Hindi naman niya alam kung saan nagtungo si Jack, at isa pa, hindi na niya kailangan pang hintayin ang lalaki. Muling bumalik si Elle sa kusina para tingnan ang sinaing, tinaas niya ang takip ng kaldero, kumukulo na iyon at malapit ng maluto, kaya inalis na niya ang ibang kahoy para hindi masunog ang ilalim ng kanin. Kumuha siya ng mangkok, kutsara, at plato para handa na siyang kumain pagkatapos maluto ng kanin. Ilang minuto lang ang hinintay ni Elle ay luto na ang kanin. Kahit mainit ay nagtiyaga siyang kumain kahit halos mapaso na ang dila niya sa init, puwede namang palamigin at kainin, pero ewan ba niya at gusto niyang kumain ng maaga ngayon. Pagkatapos ubusin ang lahat ng kanin at de

Nagsalubong naman ang kilay ni Elle. Tiningnan pa niya ang delata bago sumagot. "Delata. Hindi mo ba alam ang ulam na 'yan?" Tamad naman na tumingin si Jack kay Elle bago nilayo ang nilapag na deleta. "Kuhanin mo at itabi. Kaya kong kumain ng walang ulam." Hindi alam ni Elle kung maiinis ba siya sa pagtanggi nito o sa wala itong ulam. "Marami pa naman ang kanin mo kaya sige na kainin mo na 'yan. Ipagpalagay na lang natin na hindi ka na nakapagluto ng ulam mo dahil gabi na ng umuwi. Hindi ko naman pababayaran iyan sayo." Ngumunguyang tumingin sa kanya si Jack na kalaunan ay tumayo muli para kumuha ng mangkok, madali na lang na buksan iyon dahil hindi na gagamit pa ng kutsilyo. Tahimik na iniwan na lang niya si Jack sa kusina habang kumakain. Hindi naman palabas sa telebisyon ang pagkain ni Jack para panoorin niya kung paano nito nguyain ang kanin. Humiga na siya sa papag, pero hindi pa man, nakaramdam na siya ng init, mas malamig pa sa labas kaysa sa loob ng bahay. Hindi naman