4 - Umalis Para Maghilom

Malamlam ang matang tumingin si Franz sa loob ng kwarto, bago ito muling magsalita, "Please, sa oras na bumalik siya ulit dito, sabihin mo sa sakin. Kailangan naming mag-usap."

"Okay," maikling sagot ni Gabrielle.

Parang biglang naglaho ang kalasingan sa mukha ni Franz bago lumakad palabas ng kwarto. Sumunod naman si Gabrielle para makasiguro na lumabas na nga ito ng bahay at ma-lock niya ang pinto. Hinintay muna ni Gabirelle na maka-alis si Franz bago niya isarado ang pinto ng slaa at i-lock iyon. Patakbo namang bumalik siya sa kwarto. Binuksan niya ang box at lahat ng nakapatong kay Elle ay inalis niya.

"Ayos ka lang? Nakahinga ka na naman 'di ba?"

Napahawak sa dibdib si Elle at sumagap agad ng hangin. "Oo, pero iba pa rin ang hangin na walang harang. Umuwi na ba siya?"

"Oo, umalis na."

"Pero baka ma-aksidente si Franz. Mukha siyang lasing base sa boses niya, paano na lang kung maaksidente siya, Gabrielle?" Puno ng pag-aalalang saad ni Elle.

Napapikit naman ang mata ni Gabrielle habang nakahalukipkip ang mga braso nito. "Nakarating siya rito ng hindi nagagasgasan ang kotse niya, kaya makakauwi rin siya ng buo. Parang sa tono mo ay nag-aalala ka pa rin sa kutong-lupa na 'yon? Feeling ko din kung sakali na nakita ka niya sasama ka ulit at magpapa-uto!"

Humakbang si Elle paalis ng box at naupo sa kama.

"Hindi mo ako masisisi kung bakit, Gab. Kahit hiwalay na kami ni Franz ay mahal ko pa rin siya."

Napakamot na lang sa ulo si Gabrielle at naupo rin sa tabi ni Elle. "Alam ko naman na hindi agad mawawala ang pagmamahal na sinasabi mo, kaya ka nga aalis para kalimutan siya. Sana naman sa pag-stay mo roon ay makalimutan mo na ng tuluyan si Franz, dahil kung babalik ka ulit dito na mahal mo pa rin siya, ngayon pa lang maghanap ka na ng ibang kaibigan."

Inabot ni Elle ang buhok ni Gabrielle na ang haba ay hanggang bewang. "OA mo naman."

Sumeryoso ang mukha ni Gabrielle at tinitigan sa mata si Elle. "Seryoso ako, Elle. Once na umalis ka, bumalik ka ng malakas at palaban. Hindi yung ikaw pa rin si Elle na konting lambing lang ni Franz ay bumibigay agad kaya naaabuso. Itatak mo rin sa utak mo na hindi na ikaw ang priority niya dahil sa kaibigan niyang bigla na lang sumulpot na hindi mo alam kung saan nagmula. Hindi aabot ng isang taon na lagi niyang inuuna si Blair kung isang-daang porsiyento pa rin ang pagmamahal niya para sayo."

Nanubig ang mata ni Elle. "Ang sakit no naman magsalita!" Napapikit siya ng itulak ni Gabrielle ang noo niya.

"Dahil iyon ang dapat para matauhan ka. Kung gusto mo ay humanap ka na rin ng ibang lalaki para patas, pero huwag muna, mag-move on ka muna para hindi naman unfair sa bago mong makakarelasyon." Sumampa na si Gabrielle sa kama at nahiga. "Matulog na tayo. Maaga ka pang aalis bukas para sure na walang makakasunod sayo."

Pumikit si Gabrielle habang nakatitig lang si Elle. Tumitig muna siya sa kawalan bago nahiga at nagkumot, pero sa likod ng kumot ay tahimik na tumatangis si Elle.

5:00 a.m. . .

Nakatulalang kumakain ng pandesal si Elle habang ang dalawang paa nito ay nasa upuan at nakabaluktot na parang ginaw na ginaw. Malamig ang simoy ng hangin kahit pa nasa loob sila ng bahay ni Gabrielle. Habang ang bagong timpla na kape ni Elle ay kitang-kita kung paano umusok iyon pero hindi sa iisang direksyon lang. Ibig sabihin hanggang sa loob ng bahay ay pumapasok ang hangin. Malapit na nga pala ang kapaskuhan kaya ganon na lamang ang lamig ng panahon.

"Bilisan mo diyan. Baka abutan ka pa ng ala-sais dito sa paraan mo ng pagkagat diyan sa pandesal. Dalhin mo na kaya 'yan pati 'tong kape mo at umalis ka na."

Napahinto si Elle sa pagkagat, pero nanatili ang tinapay sa pagitan ng mga ngipin niya sa harap. Tiningnan niya si Gabrielle ng masama, saka padaskol na hinila ang tinapay mula sa bibig niya.

"B-Bakit...ba nagmamadali ka?" Nilunok muna niya ang tinapay na nasa bibig niya bago magpatuloy, "Hindi naman ikaw ang aalis, at hindi rin naman ikaw ang may tinatakasan."

Tumaas ang isang kilay ni Gabirelle. "Talaga naman, Elle! Ang hina mo namang makiramdam. Ayokong maabutan ka pa ulit ni Franz dito, gets mo ba 'yon? Kilala ko ang arrangement ng bituka mo pati kulubot ng utak mo alam ko kung saang direksyon, at ang direksyon na iyon ay laging papunta kay Franz! Kung meron lang puwedeng i-award sayo ito ang nababagay, Lifetime Membership Sa sakit Club Award!"

Inirapan ni Elle si Gabrielle at sinimulan ng unti-unting inumin ang kape niya na hindi na masyadong mainit.

"Tatapusin ko lang 'to, pagkatapos aalis agad ako at hindi na mag-aayos. Bahala na kung mag-amoy imbornal ang bibig ko pagkausap ko na ang lola mo."

"Tsk, okay lang 'yon kay lola. Matanda naman na iyon at wala ring naging asawa, in short, tumanda ng dalaga. Hindi na siguro masakit kung sabihin man niyang mabaho ang hininga mo."

Tumingin si Elle sa kaibigan niya ng may ibig iparating. "Parang nakikita ko na ang future mo."

"Ano?"

"Tatanda ka ring dalaga."

"Baliw! Parehas lang tayo dahil wala ka naman ng boyfriend."

Hindi na umimik pa si Elle. Inubos na lang niya ang kape at tinapay para maka-alis na sa bahay ni Gabrielle.

Pagkalipas nga ng tatlumpung minuto ay nakahanda ng umalis si Elle bitbit ang damit na dadalhin niya galing kay Gabrielle, pero dahil hindi siya nagpalit ng damit kagabi. Sinuot na niya ang damit niyang hiniram na ternong jersey pa na maluwang.

Nilagay muna ni Elle ang lahat ng gamit sa kotse saka bumalik sa loob ng bahay para magpa-alam kay Gabrielle.

"Aalis na ako."

"Mag-ingat ka doon, Elle. Maliit na siyudad lang iyong pupuntahan mo pero mas maigi na mag-ingat ka. Tinawagan ko na pala ang lola ko at sinabing paalis ka na rito sa bahay ko."

Ngumiti si Elle at niyakap si Gabrielle. "Sana sa muli nating pagkikita may ipakilala ka na sa aking lalaki."

"Tsk, asa ka pa." Tinulak ng mahina ni Gabrielle si Elle para humiwalay na ito sa kanya. "Lagi mong tandaan na hindi matatapos ang lahat dahil sa isang lalaki lang. Piliin mo ang sarili mo ngayon, Elle. Tama na ang sakit na matagal mo ring tiniis. Sarili mo muna bago ang iba ha."

Tumango naman si Elle, lumayo na siya kay Gabrielle, at lumabas ng bahay kasama ang kanyang kaibigan. Pagsakay ng kotse ay tumingin muna siya sa kanyang kaibigan bago tumingin sa harapan ng kotse. Bumuntong-hininga siya at pinaandar na ang makina, pero bago umalis ay kumaway muna siya kay Gabirelle.

Naglakbay si Elle ng halos limang oras para lang makapunta sa lugar na sinabi ni Gabrielle. Alam naman niya ang lugar na iyon dahil na rin sa trabaho niya bilang secretary na minsan siya ang nakikipag-usap sa ibang kliyente sa iba't-ibang lugar.

Huminto si Elle sa tapat ng lumang bahay, pero may napansin siyang bulto ng lalaki na nakatalungko, pero bigla rin itong tumayo malapit sa bahay mismo.