All Chapters of My Billionaire Bodyguard: Chapter 41 - Chapter 50

"Pristine!"I heard Kio called me pero mas binilisan ko ang paglalakad at tinakasan ito dahil gusto ko na mapag-isa."Asan na 'yon? Sht. Papatayin talaga ako ni Elijah."Elijah... but where is he? N-Nasaan?Nang makapasok ako sa maze ay napaupo ako at naibaba ko ang kopita na hawak ko. And in no matter of seconds, I cried. I cried silently. Mas napagtanto ko na hindi ko talaga kaya ng wala si Eli dahil sa bawat minuto, hinahanap-hanap ko siya."I-I can't be like this... p-paano na nga kung hindi na siya bumalik?""At isa pa t-this is not forever. Hindi siya habambuhay na makakasama ko. Why are you so selfish, Pristine?"Kalokohan rin hilingin na manatili si Eli kapag ikinasal na ako. How am I able to live while married to another man and still loving my bodyguard?Napahikbi ako sa naisip ko. Wala ba talaga akong kalayaan na pumili? B-Because I really want Elijah... no... I love him. A-And if he will ask me again, sasama ako sa kaniya. Hindi ko na iisipin ang kung ano ang gagawin ng lo

Gumaan ang loob ko sa naging pag-uusap namin ni Kio tungkol sa nangyari nang gabing 'yon. Nabawasan ang mga tanong sa isipan ko pati ang galit sa ginawa ni Elijah. I will still give him a chance to explain himself, pero iyon ay kung pagbalik niya ay may balak talaga siya na magpaliwanag sa ginawa niya.I may be young, but I understand how I feel about him and I am ready to face the consequences of my actions. Alam ko ang ginawa ko na pagtugon sa halik ni Elijah at alam ko rin ang iisipin ng mga nakarinig nang malaman ng mga ito na naghalikan kaming dalawa. Pwede na may iba na nakarinig at makarating sa lolo at papa pero wala akong naging takot sa isipin na 'yon. Sa tatlong araw ay mas nanaig ang inis ko dahil sa ginawa ni Elijah."Pristine, let's go?"Esther tapped my shoulder. Hindi ko namalayan na kami na lang tatlo pati si Sebastian ang natitira sa loob ng classroom at nakalabas na ang lahat. It's 11:30 am, maaga ang lunch break namin kaya nag-usap kami kanina na sa field manatili

Just when my patience was about to run out after nearly two days of Pristine ignoring me, here she is now, standing close beside me. I can still hear her catching her breath, naramdaman ko rin ang paglapit pa niya sa gilid ko. I pretended to be sleeping, waiting for her to speak, but she remained silent. Hindi ba niya ako gigisingin? Ganoon ang ginagawa niya kapag pinupuntahan niya ako dito. What took her so long to try and wake me?But then I felt her move closer, and the strands of her hair fell on my neck, making me swallow.Her face... it's near.And because I couldn't wait any longer, I speak. "You shouldn't be running like that, princess. You're still out of breath. I can still hear you gasping for air."Pagkadila ng mga mata ko ay nakita ko ang gulat sa mukha niya. I heard her gasp after. And it was fast when she took a step back and stumbled on her feet. Sht. My reflexes kicked in, and my hand quickly caught her by the waist just as she was about to fall to the ground.Sa par

My mother gave me a bone-chilling cold stare as soon as I stepped into her office. Her expression was harsh as she stood with her arms crossed while leaning on her table. She didn't speak, but her eyes said a lot to me. Sa klase ng tingin ay alam ko nang tungkol ito sa akin at kay Pristine, Even though we've already talked about it, and I said no when she asked if I had feelings for Pristine, she hasn't let up on the topic——it's as if she's certain about what she thought. Wala akong balak na magsinungaling sa pagpunta ko dito para lang manatili ako sa mga Vera Esperanza, I knew I couldn't lie to her because she would find out right away if I was lying. Mas mapapalala lang ang sitwasyon ko kung hindi ako magsasabi ng totoo. She's my mother, I know how she thinks. At inaasahan ko nang nasa dulo na rin siya ng pasensiya niya. Her expression tells me."I am deeply disappointed in you, Elijah Clementine."Pagkasabi niya non ay tumalikod siya sa akin, But just as she turned her back to s

"Hindi ako makakapasok sa first subject, Pristine. Masama ang pakiramdam ko, eh."It was a message from Esther. Maaga akong nagising, alas-singko y medya pa lang at 'yon ang una kong nabasa nang tingnan ko ang mga mensahe sa cellphone ko. It was followed by my father's message, saying he had already landed in the country. Papa is coming home today. Ni hindi ko na siya nakumusta dahil sa mga nangyari sa nakalipas na araw. I was so focused on the issue between me and Elijah that I feel guilty for not even calling my papa once."Who's with you, Esther? Kumain ka na at uminom ng gamot."Pagka-type ko ng reply na 'yon ay tumihaya pa ako ng higa. Hindi muna ako bumangon dahil maaga pa naman. Alas-diyes ang pasok namin ngayon at kung ganito na may sakit si Esther, pupuntahan na muna namin siya ni Kio bago dumiretso sa school."Ako lang... ako lang naman mag-isa sa apartment ko. Mamaya siguro. Matutulog muna ako. Pakisabi na lang sa mga professors natin, ha?"Voice message na ang sunod na nat