Chapter 50

"Aminin mo, kinilig ka, 'no?"

Sinamaan ko ng tingin si Kio. Naglalakad kami ngayon palabas, tapos na kasi ako na mag-almusal. At iyang linya niya na 'yan ay kanina niya pa 'yan sinasabi simula nang lumabas ako ng silid ko. Mahina lang naman 'yong kaming dalawa lang ang makakarinig.

Sa aming dalawa ay parang mas siya pa ang kinilig sa bulaklak. Tuloy pakiramdam ko hindi naman siya seryoso doon sa payo niya sa akin na huwag akong maging marupok, na huwag basta bibigay kay Elijah.

Parang kulang na lang rin siya ang magsabi na patawarin ko na, eh.

"Saan mo inilagay ang mga bulaklak? Baka naman ipa-frame mo pa 'yon kapag natuyo, ha? Kung ako 'yon naku, baka ipa-preserve ko pa kasi--"

"Stop it," nilingon ko siya sandali at pinaningkitan ko pang lalo ng mga mata. Ang lakas rin niya mang-asar.

"Naku. Mag-thank you naman sa akin! Dahil 'yan sa pagtitiis mo kaya nage-effort na si boss! Kaso mga ilang percent na lang ba 'yang pagi-ignore mo sa kaniya? Ako kasi alam ko any time bibigay ka na ri