All Chapters of POSSESSION OF LOVE: Chapter 81 - Chapter 90

MAKALIPAS ang ilang linggong pamamalagi ni Kariel sa Pilipinas, unti-unti nang gumaan ang pakiramdam niya. Tama ang kapatid, hindi siya bumalik sa Pilipinas para masaktan ulit. Bumalik siya para tuluyang maghilom at unti-unting kalimutan ang sakit na ilang taon niyang kinimkim.Naging maayos ang lahat, at pinilit niyang gampanan nang mabuti ang binigay ng kaniyang ama na responsibilidad bilang CEO at presidente ng kanilang kompanya. Okay na rin iyon para malibang siya at hindi na mabagot sa bahay. Pina-enroll na rin niya ang anak sa isang pribadong paaralan. Ang ina niya ang naghahatid at sumusundo rito, kaya kahit papaano, nakakahinga siya nang maluwag dahil hindi na niya kailangang maghanap pa ng magbabantay sa anak.Sa gitna ng kaniyang pagmumuni-muni, napatingin siya sa pinto nang bumukas ito. Pumasok ang sekretaryang si Laine at lumapit sa kaniya.“Good morning po, Ma'am. Narito na po ang pinapaayos niyong dokumento,” nakangiting bati ni Laine habang iniabot ang hawak na folder.

MATAPOS ang mahabang linggo ng trabaho, sa wakas ay nagkaroon ng oras si Kariel upang dalhin si Darielle sa Funville Play Park. Tulad ng ipinangako ni Kenneth, ito ang naging perpektong pagkakataon para makapagpahinga at makapag-bonding silang mag-ina. Pagkarating nila sa entrance, agad na napansin ni Kariel ang kislap sa mga mata ng kaniyang anak. Halatang tuwang-tuwa si Darielle, at halatang excited ito sa lahat ng makikita at mararanasan sa loob. "Mommy, it has a lot of balloons! And rides!" masayang sigaw ni Darielle habang hawak-hawak ang kamay ng ina. "Where do we go first, Mommy? I want the one that looks like a castle!" Napangiti naman si Kariel habang pinagmamasdan ang anak na tuwang-tuwa at ang taas ng energy. "Kalma lang, anak. Marami tayong oras. Isa-isahin natin," sagot niya at hinaplos ang pisngi ng anak. Kinuha niya ang kamay nito at hinayaan itong pangunahan siya papasok sa masayang mundo ng mga rides at laro. Una nilang tinungo ang malaking carousel na may mga ka

HABANG nakaupo si Darrius sa kanyang swivel chair, sa loob ng kaniyang opisina, ngunit hindi mawala sa kaniyang isipan ang napanaginipan niya kagabi. Balisa at panay ang hilamos niya dahil sa imahe ng batang katabi ni Kariel. Noon pa man gusto na niyang mapanaginipan ang babae ngunit, nang mapanaginipan niya ito, marami nang tanong sa kaniyang isipan. Sino ang batang iyon? Mga tanong na pabalik-balik sa kaniyang isipan. Pilit man niyang inaalis ngunit tila hindi ito mawala-wala. Nabalik na lamang siya sa kaniyang huwisyo nang magsalita ang kaniyang sekretarya. Hindi na pala niya namalayang nakapasok na ito sa kaniyang opisina."Padrone Darrius?" Untag ng kaniyang assistant."Signore, stavo dicendo che il progetto della nostra nuova cantina sta andando avanti a gonfie vele. Abbiamo scelto i terreni e le uve sono in ottima condizione," patuloy ni Sofie, nagsasalita sa kanyang likas na Italian accent. Hawak nito ang ilang blueprints at mga papel tungkol sa kanilang bagong proyekto, na

MAGMULA ng makatanggap si Kariel ng message mula kay Kiarah, ay naging kaswal na ang kanilang pag-uusap. Bumalik ang dating sigla sa puso niya dahil sa mga kuwento at mga biro nito. Ngunit, may mga bagay pa talaga na parang hindi nila in-oopen up sa isa't Isa at ramdam nila iyon. Siguro nga, may mga bagay na hindi nila dapat pinag-uusapan sa chat lang. Mabilis na lumipas ang mga araw sa isang cozy café na malapit sa baybayin, ang napagpasyahan nilang lugar kung saan sila magkikita. Habang nakaupo sa isang sulok inaayos ni Kariel ang kanyang blouse habang tinitingnan ang kanyang relo. At inaantay si Kiarah. Maya-maya pa’y may nakita s’yang babae na palapit sa kanyang puwesto. Kumakaway, habang malapad ang ngiting naka-rehistro sa labi nito. Si Kiarah iyon, sa una ay hindi niya nakilala dahil—tila ibang tao na ito mula sa Kiarah na kilalal niya noon. Si Kiarah na noo’y simple ngunit ngayon, may taglay ng alindog at karenyo. Suot nito ang isang eleganteng beige na dress at shades, ang

Matapos matiyak na nakatulog na nang maayos si Darielle, tahimik na bumalik si Kariel sa kanilang sala. Nais niyang kumuha ng tubig para sa sarili bago rin humiga at magpahinga. Naglakad siya nang dahan-dahan pababa ng hagdan, ngunit sa kanyang pagbaba, napansin niyang maliwanag pa sa kanilang veranda. Subalit hindi niya iyon binigyang pansin, bagkus tahimik siyang humakbang at tumungo sa kusina, ngunit natanaw niyang nang akma na siyang umakyat ay narinig niya ang boses ng ama. Dala ng kuryusidad, dahan-dahan siyang nagtungo at bahagyang sumilip sa nakaawang na pinto. Nagtaka siya bigla, dahil nandun pa rin si Nanon. Hindi niya inaasahan na magtatagal pa ito, lalo pa't malalim na ang gabi. Tahimik niyang pinakinggan ang usapan ng dalawa. "Hindi ko akalaing ganito ang magiging sitwasyon, Tito. Pero ako, handa akong sumunod sa usapan. Hindi na rin naman iba ang tingin ko sa kaniya eh," narinig niyang sabi ni Nanon. "Mabuti naman at alam mong may tungkulin kang dapat gampanan. Alam