All Chapters of POSSESSION OF LOVE: Chapter 91 - Chapter 100

MATAPOS makalabas ng kapatid sa gallery room, agad namang kinuha ni Kieth, ang kaniyang cellphone at agad na tinawagan ang mga kaibigan para sa isang malaking plano. Agad naman silang nagtipon-tipon sa kanilang tambayan. Kumpleto ang grupo at pawang nakaupo sa isang gilid at nag-iisip nang magandang alibi para ikansela ang kasalang magaganap. “Any idea?” basag ng katahimikan ni Lee, isa sa kaibigan nila. Nagpalitan naman ng tingin sina Kieth, Nanon, pati na ang ibang kasamahan nila. Na tila lutang at hindi alam ang gagawin.“May naisip na ba kayo?” dagdag pa nito nang hindi sila makaimik.Napatikhim naman si Nanon, at saka umayos nang upo bago pa nagsalita.“Kahit na itinakda ng mga magulang namin ang kasunduang ito, ayaw kong ituloy kung magdurusa si Kariel— ang kapatid mo part,” ani Nanon, sabay tingin kay Kieth, kita ang sinseridad sa kanyang mga mata. At saka nagpakawala ng malalim na buntonghininga bago pa nagpatuloy. “Kung may paraan para makansela ito nang hindi masisira ang

SAMANTALA, nakailang pindot na si Darrius sa doorbell ng gate ng bahay ng Tita ni Kariel sa Australia. Ilang taon na ang nakalipas simula nang huli silang magkita, at sa wakas ay nagkaroon siya ng lakas ng loob na puntahan ang babaeng minamahal.Ilang saglit pa, bumukas ang pinto at lumabas ang katiwala. “Magandang hapon po,” bati nito, medyo may pag-aalangan.“Ano pong maipaglilingkod namin? May hinahanap po ba kayo?” nakangiting tanong ng katiwala.Agad niyang sinabi ang dahilan ng pagpunta. “Narito po ba si Kariel? Kariel Montgomery po,” ani Darrius, pilit pinipigil ang pagkasabik.Saglit na natigilan ang katiwala bago ito bumuntong-hininga. “Naku, Sir, wala na po sila rito... Bumalik na po ng Pilipinas si Ms. Kariel, kasama ang anak niya,” tugon nito, mabagal at tila nag-aalangan, ngunit tapat.Nagulat si Darrius sa narinig. Anak? Parang biglang bumaligtad ang mundo niya, at ramdam niya ang pagsakit ng ulo. Napaakap siya sa sentido habang pilit inaalala ang mga panahong nakalipas—

KINABUKASAN, agad namang pinatawag si Darrius ni mr Lombardi, upang pag-usapan ang sitwasyon. Kinakabahan man ngunit pinilit niyang pakalmahin ang ang sarili. Nagpakawala na muna siya nang malalim na buntonghininga bago pa pinihit ang seradura ng opisina ni mr Lombardi. Pagpasok niya pa lang sa opisina nakita niya ang malamig at matalim na titig ng chairman na bumungad sa kanya. Na “Buongiorno, signore,” nakayukong bati niya.(“Good morning, sir.”)“Buongiorno,” malamig na tugon ng presidente, at saka isinandal ang ulo sa swivel chair nito. “Siediti.”(“Good morning. Sit down.”)“Come è successo questo, Darrius? Un’azienda come la nostra, con standard di sicurezza così elevati, e ora c’è un’inchiesta per droga? Spiegamelo!” galit na sabi ni Mr. Lombardi, habang nakatitig sa kaniya, at tila binabasa ang kanyang kalooban.(“How did this happen, Darrius? A company like ours, with such high security standards, and now there's a drug investigation? Explain it to me!”)Umayos naman sa pagk

SAMANTALA, Sa isang malawak na opisina sa itaas ng isang marangyang gusali, isang babae ang nakaupo sa isang leather na upuan, at ang silweta niya’y nagpapakita ng kapangyarihan at kasanayan sa bawat detalye ng kanyang pananamit. At ang malapad at itim nitong sombrero ay bahagyang nakatakip sa kanyang mata, ngunit hindi maitatago ang mapanlinlang at mapang-uyam nitong ngiti sa kanyang labi. Hindi niya maiwasang pumakawala ng isang mala-demonyong halakhak, habang hawak hawak ang isang baso na may lamang mamahaling alak, na marahan pa niya itong pinapaikot sa kaniyang kamay at tila nag-iisip ng mga hakbang sa isang kumplikadong laro. “Diablo, andito na po ang lahat ng kakailanganin niyo, nalinis ko na rin ang lahat at nakakasiguro akong wala ni isang bakas na maiiugnay sayo. Pati na rin ang mga importanteng impormasyon tungkol ‘yo na linis na rin ng mga top hacker natin,” mahina ngunit buong tapang na balita ng kaniyang tapat na tauhan nang makapasok ito sa opisina. “Darrius… Darriu

MATAPOS makaalis sa bulwagan ay agad na dumeretso si Kariel sa kanilang kuwarto sa hotel, kung saan pansamantalang natutulog ang anak. Ayaw rin niya kasing masaksihan ng anak ang eksenang magaganap kanina kaya mas pinili na lang niyang iwan muna ito sa katiwala nilang lumabas na pagkatapos niyang pumasok.Isang malalim na buntonghininga ang kanyang pinakawalan. At saka agad na nagpalit ng damit. Ang tahimik ang tanging ang malambing na ilaw ng bedside lamp ang nagbibigay liwanag sa madilim na silid at ang nagbibigay liwanag na natangalaw sa natutulog na anak sa kama. Sa gitna ng katahimikan, naramdaman ni Kariel ang pagkapagod mula sa mahaba at mapanlinlang na gabing nagdaan. Ang bigat ng lahat ng inisip at ikinilos niya sa harap ng mga bisita ay nag-uumapaw, ngunit sa loob-loob niya ay may kakaibang tuwa na dulot ng tagumpay ng kanilang plano.Pagkatapos magbihis ay dahan-dahan siyang naupo sa gilid ng kama, at pinagmasdan ang mahimbing na pagtulog ng kanyang anak. Sa kabila ng kan