All Chapters of Reigniting The Flames: Claiming His Ex-Wife: Chapter 21 - Chapter 30

“Sorry po talaga, Sir. Nalingat lang po ako saglit,” hinging paumanhin ni Arabella kay Yohan De Ayala. Bumuntong hininga si Yohan, “No. Hindi mo kasalanan ‘yon. What happened today was that bitch faults.”“Kung hindi ho sana ako nalingat kanina. Hindi sana mangyayari iyon.”Umiling ito, “Stop blaming yourself. Khalid’s a bit different from others. Lalo na kung magtantrums ito. So it’s not your fault.”Nagpaalam si Yohan na may biglaang pupuntahan kaya siya ang naiwan sa bata. Hindi na siya nag-usisa pa, labas naman siya sa kung anuman ang gagawin ni Yohan. Nakatulog sa kaiiyak si Khalid. Hindi na sila tumuloy na lumabas dahil mukhang napagod ang bata sa pag-iyak. Sinundo rin sila ni Yohan at kinuwento niya ang nangyari. Ayaw niyang ilihim iyon. At ang pinaka mas ikinababahala niya ay tungkol kay Abegail. Alam niyang masama ang budhi nito lalo na sa kanya–given the fact the she married Hendrix instead of her. Pero pati bata sasaktan nito? Gaano ba ka itim ang budhi nito? “Mommy,” h

Napatakip ng bibig si Arabella, hindi niya sinasadyang masukahan si Hendrix. Mabilis siyang ibinaba ni Hendrix. Hindi maipinta ang mukha ng lalaki habang nakatingin kay Arabella. Mabilis na kumapit si Khalid kay Arabella.“What the hell, Arabella!” nagngingitngit na reklamo ni Hendrix.Napangiwi si Arabella, ramdam niya pa ang pait na gumuguhit sa lalamunan niya. Saglit pa nang makabawi si Arabella, sinalubong niya ang masamang tingin ng asawang si Hendrix. “I told you ibaba mo ako but you didn’t listen. Pinairal mo ang—” tinakpan niya ang tenga ni Khalid na nakakapit sa kanya. “Ang pagiging gago mo!”Hiyang-hiya siya dahil nasukahan niya ang asawa ngunit hindi naman niya kasalanan iyon dahil matigas pa sa semento ang ulo ni Hendrix. Kung sana nakinig ito sa kanya hindi sana niya ito masusukahan.“Khalid!” Napalingon silang mag-asawa nang marinig ang boses ni Yohan, kunot ang noo nito. Huminto ito sa harap nila. Yohan De Ayala sighed as he saw his son clinging to Arabella. “Khalid,

Napaungol si Arabella nang makaramdam ng uhaw. Unti-unti niyang minulat ang mga mata niya. Puting kisame ang bumungad sa kanya. Sinubukan niyang ibuka ang kanyang bibig ngunit walang lumalabas na boses mula sa kanya. Sinubukan niyang igalaw ang buong katawan niya ngunit hindi niya maigalaw. May nakita siyang babaeng dumungaw sa kanya ngunit hindi niya kilala. May dumating ring ibang tao at chi-neck si Arabella. Hindi pa rin siya makapagsalita at makagalaw kaya kurap lang ang tanging nagagawa niya. Walang maintindihan si Arabella sa mga nangyayari. Bumukas ang pinto, iniluwa ang isang may edad na babae, kasunod nito ang asawa nito. Nagpupuyos sa galit ang mga mata nito at huminto sa harapan niya at malakas na sinampal si Arabella. Napatulala si Arabella at hindi maalala kung sino ang babaeng nasa harapan niya. “You put my son in danger! Alam mo bang hanggang ngayon hindi pa rin gumigising si Hendrix?! Samantalang ikaw ay buhay na buhay na! I let you marry my son to save him from the

“Ellen!” saway ni Arabella rito, luminga linga si Arabella baka muling tumingin kay Ellen. “Baka may makarinig sa ‘yo.”“Hindi naman siguro pupunta rito Madame Lara,” kabado ring wika ni Ellen kaya natawa si Arabella. “Pero kung darating siya, iba talaga ang powers niya kung ganun man!” “Hindi naman siguro pupunta iyon dito. Ang akin lang, baka may makarinig na iba at magsumbong sa kanya. Mahirap na,” wika ni Arabella. “Ay wala namang magsusumbong dito siguro, Arabella. Alam naman ng lahat kung gaano ka…” hininaan ni Ellen ang boses nito. “Sama ang budhi ng pamilyang ‘to. Kaya nga bilib ako sa ‘yo at hindi ka nahawaan, eh! Mabait ka pa rin kahit ang daming umaapi sa ‘yo dito. Minsan ang sarap mong gawan ng rebulto, Teh! Sa sobrang bait mo inaabuso ka na,” umirap pa si Ellen.Wala sa bokabularyo no Arabella ang makipag-away, kung maaari ay umiiwas siya sa gulo. Ayaw niyang madawit sa kung anong away na wala namang katuturan. Pero ang marinig naa hinahayaan niya ang sariling apihin ng

“Mommy!” atungal ni Abegail nang makarating sa mansyon.Humahangos naman si Anna nang marinig ang boses ng anak. Nang makarating siya sa salas ay tulak-tulak ng bodyguard nito ang wheelchair ng anak niya. Mabilis na dinaluhan ni Anna ang anak, napaluhod siya sa harapan nito at marahang hinawakan ang mukha nito.“What’s wrong, Baby? Why are you crying?” “Mommy!” atungal muli ni Abegail.Sumenyas si Anna upang paalisin ang guard ni Abegail, sila na lang mag-ina ang naiwan sa salas. Nang sila na lang ang natira roon ay pinisil ni Anna ang kamay ng anak niya upang kalmahin ito. Si Anna na lang ang natatanging mayroon si Abegail kaya lahat ng kapritso ng anak niya ay gagawin niya. Kahit pa masunog ang kaluluwa ni Anna sa impyerno. “Anong nangyari anak? Bakit ka umiiyak?” pinalambing pa ni Anna ang boses niya. “Mommy, sinampal ako ni Tito Gab–”“What?” Hindi makapaniwala na bulaslas ni Anna, dahil alam ni Anna na mabait si Gabriel pagdating kay Abegail. “Why would he do that? Don’t worry