Capitulo Treinta

“Mommy!” atungal ni Abegail nang makarating sa mansyon.

Humahangos naman si Anna nang marinig ang boses ng anak. Nang makarating siya sa salas ay tulak-tulak ng bodyguard nito ang wheelchair ng anak niya. Mabilis na dinaluhan ni Anna ang anak, napaluhod siya sa harapan nito at marahang hinawakan ang mukha nito.

“What’s wrong, Baby? Why are you crying?”

“Mommy!” atungal muli ni Abegail.

Sumenyas si Anna upang paalisin ang guard ni Abegail, sila na lang mag-ina ang naiwan sa salas. Nang sila na lang ang natira roon ay pinisil ni Anna ang kamay ng anak niya upang kalmahin ito. Si Anna na lang ang natatanging mayroon si Abegail kaya lahat ng kapritso ng anak niya ay gagawin niya. Kahit pa masunog ang kaluluwa ni Anna sa impyerno.

“Anong nangyari anak? Bakit ka umiiyak?” pinalambing pa ni Anna ang boses niya.

“Mommy, sinampal ako ni Tito Gab–”

“What?” Hindi makapaniwala na bulaslas ni Anna, dahil alam ni Anna na mabait si Gabriel pagdating kay Abegail. “Why would he do that? Don’t worry