Semua Bab ชายาแพทย์พลิกชะตา: Bab 1521 - Bab 1530

“จะว่าไปองค์ชายของพวกเราก็ช่างโหดเหี้ยมอำมหิตยิ่งนัก จับจุดอ่อนขององค์ชายอู๋ชีได้อยู่หมัด”“หากไม่ใช่เพราะจับจุดอ่อนของเขาได้ องค์ชายของพวกเราคงจะสิ้นพระชนม์ไปนานแล้ว เจ้าและข้าก็คงตายไปนานแล้ว รีบหุบปากเสียเถอะ อย่ามัวแต่ยืนงงว่าใครเป็นนายของตนเองอยู่เลย”เสียงปริศนาเสียงหนึ่งดังขยายมาจากนอกจวนดูเหมือนว่าขุนนางชั้นผู้ใหญ่ที่มาลาดตระเวนจะได้ยินเสียงกระซิบกระซาบของทหารเฝ้ารักษาการณ์ทั้งสองคน จึงรีบตำหนิพวกเขา“เจ็บ!”“เจ็บยิ่งนัก!”เสียงของเฟิ่งอู๋ชีที่อยู่ด้านในยังคงดังออกมาอย่างไม่ขาดสายแต่ในเวลานี้เอง องค์หญิงหนานเจียงที่มีหน้าตาละม้ายคล้ายกับเขากำลังนั่งหัวเราะเยาะอยู่ภายในตำหนักพระมเหสี“น้องชายของข้าช่างไร้ความสามารถยิ่งนัก เสด็จแม่บอกข้าเรื่องอาการป่วยของเขาตั้งนานแล้ว คิดจะบีบบังคับเขา ไม่ใช่เรื่องง่ายนักหรอก”นางหัวเราะเยาะเบา ๆ พลางเล่นกับเล็บสีแดงสดราวกับไม่มีใครอยู่ตรงนั้นอายุสามสิบกว่าปี แต่ใบหน้ายังคงคล้ายกับเด็กสาววัยยี่สิบกว่าปีสาเหตุที่นางตกลงร่วมมือกับฮ่องเต้ชั่วในครั้งนี้ด้วยการยกทัพไปต้าฉี ช่วยฮ่องเต้ชั่วออกมานั้นเพราะพระมเหสีหนานหลีม่านได้ให้สูตรค

ซูจิ่งสิงส่ายหน้าเกาเจี้ยนมีความกล้าหาญก็จริง แต่ขาดสติปัญญาเมืองหลวงในตอนนี้เป็นแหล่งรวมของคนต่างถิ่น หากเขาไปที่นั้น เกรงว่าจะกลับออกมาไม่ได้“ข้าจะส่งคนอื่นไปดู”ซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่กำลังคิดหาคนที่เหมาะสม ทันทีที่ลั่วยางได้ยิน ก็รีบเสนอตัวอย่างรวดเร็ว“ให้ข้าไปเถิด”นางให้เหตุผลว่า“ข้ารู้จักเมืองหลวงเป็นอย่างดี ในตอนที่ข้าช่วยงานของมู่หรงอวี้ ข้ามักจะไปเมืองหลวงอยู่บ่อยครั้ง”“ไม่ค่อยมีคนรู้จักข้านัก โดยส่วนใหญ่ไม่มีทางรู้ว่าข้ากับพวกท่านติดต่อกันหรอกเจ้าค่ะ”“ข้าเป็นหมอ หมอทำการอันใดย่อมราบรื่น ข้ามีหน้ากากหนังมนุษย์ที่ท่านอาจารย์ให้ข้าไว้ เปลี่ยนรูปลักษณ์ก็ไม่มีปัญหาแล้ว”ทันทีที่เกาเจี้ยนได้ยินก็ตื่นตกใจ เขาจะให้แก้วตาดวงใจไปเสี่ยงได้อย่างไร?“ไม่ได้ อันตรายเกินไป”เขารู้ว่าลั่วยางเป็นคนที่มีความคิดเป็นของตัวเอง จึงไม่กล้าพูดเด็ดขาดนัก เพราะกลัวว่าจะทำให้เกิดความไม่พอใจ“ไม่อันตรายหรอก ท่านพูดเองไม่ใช่หรือว่าเฟิ่งอู๋ชีกำลังป่วยหนัก”ลั่วยางแสดงสีหน้าจริงจัง“ข้ามีทักษะการแพทย์ ให้ข้าไปไม่แน่ว่าอาจจะมีประโยชน์ก็ได้เจ้าค่ะ”พี่หว่านเยว่ ให้ข้าช่วยท่านเถอะ” น้

“เพราะท่านเป็นแม่ทัพ ถนัดการเผชิญหน้ากับสถานการณ์ตรงหน้า น่าจะมองเห็นได้ชัดเจนยิ่งกว่า”ใต้เท้าสวี่มองไปรอบ ๆ ตัวอีกครั้ง“แม่ทัพจ้าว ในมุมมองของท่าน การที่ทัพหนานเจียงยกทัพมาครั้งนี้ได้สร้างผลกระทบต่อศึกสงครามหรือไม่?”“เรื่องนี้......” จ้าวหวยอ้ำอึ้งครู่หนึ่ง“เชื่อฝ่าบาท ย่อมไม่ผิด ฝ่าบาททรงอวยพร สวรรค์มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้เสมอ”พูดไปก็เหมือนไม่พูดใต้เท้าสวี่ก้มหน้าลง “กล่าวเช่นนี้แสดงว่าแม่ทัพจ้าวก็คิดว่าทัพหนานเจียงไร้ประโยชน์ เว้นเสียแต่ว่าสวรรค์จะตาสว่าง บันดาลให้เกิดสายฟ้าฟาดใส่ทัพเจดีย์หนิงกู่จนพินาศ มิเช่นนั้นราชสำนักจะยอมแพ้หรือ?”จ้าวหวยเลิกคิ้วสูง “แต่ไม่กล้ากล่าวเช่นนี้”เขารีบเดินรุดขึ้นหน้า “ใต้เท้าสวี่ ไม่กล้ากล่าวเช่นนี้ หากแพร่งพรายออกไปมีหวังหัวได้หลุดออกจากบ่าแน่”บัดนี้ฮ่องเต้ทรงกริ้วมาก หากเขาได้ยินประโยคนี้ จวนหนิงกั๋วคงเกิดหายนะครั้งใหญ่แม่น้ำมิกลายเป็นสีเลือดหรอกหรือ?จ้าวหวยผู้นี้ ก็ช่างแปลกประหลาดยิ่งนัก ยามอยู่ในสนามรบ ท่านพ่อของเขาหนิงกั๋วกงเองก็เป็นนักรบที่ดี เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นหนิงกั๋วกงเพราะผลงานด้านทหารของเขาส่วนเขานะหรือ กลับเ

“หากองค์หญิงหนานเจียงไม่อยู่แล้ว นางก็ต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของเรา คำสัญญาที่ตกลงกันไว้ก็ไม่จำเป็นต้องรักษาอีกต่อไป”น้ำเสียงของมู่หรงถิงแฝงไปด้วยอันตรายในแววตาที่หรี่ลงคู่นั้นเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์และความชั่วร้ายอย่างมากพระมเหสีตกใจได้ไม่นาน ก็เข้าใจทันที“ฝ่าบาท เราและหนานเจียงเป็นพันธมิตรต่อกัน ทำเช่นนี้...” นางตั้งใจกล่าวถาม “ไม่เป็นการถีบหัวส่งกันเกินไปหน่อยหรือเจ้าคะ?”ครั้นนึกถึงในช่วงแรก มู่หรงถิงก็ปฏิบัติเช่นนี้ต่อเขตหนานหลีเช่นเดียวกันคนปลิ้นปล้อน ไม่รักษาคำพูดเกรงว่าหนานเจียงยังคงรออย่างมีความหวัง หลังจากที่สงครามสิ้นสุดลง มู่หรงถิงทำตามสัญญาของตัวเอง แต่กลับไม่รู้ว่ามู่หรงถิงวางแผนจะบีบบังคับพวกเขาเอาไว้แล้ว“ข้า...ข้าทำเพื่ออาณาจักต้าฉี”มู่หรงถิงไม่เห็นด้วย“ในหนานเจียง สตรีเป็นใหญ่ เฟิ่งหมิงกวงคือบุตรสาวของราชินีหนานเจียง ตราบใดที่จับนางได้ ก็ไม่ต้องกลัวว่าหนานเจียงจะขว้างงูไม่พ้นคอ อีกอย่างหนานเจียงเป็นแค่ชนเผ่าเล็ก ๆ ทางตอนใต้ หากทำตามเงื่อนไขของพวกเขาได้ ก็ไม่มีใครทำลายศักดิ์ศรีของต้าฉีได้”เขาก็หาข้ออ้างไปเรื่อยโดยไม่ได้ปิดบังจุดประสงค์ที่น่ารังเกี

ไม่ว่าจะเป็นมู่หรงถิงในตอนนี้หรือว่ามู่หรงอวี้ที่จะได้ขึ้นครองบัลลังก์ในภายภาคหน้า ก็ล้วนแต่ไม่เคยไม่ความสนใจต่อสตรีเท่าไหร่นักสตรีต่อให้ร่ำเรียนเขียนหนังสือได้ แต่ก็ลงสอบขุนนางไม่ได้แม้ว่าเว่ยเสี่ยวฉู่จะมีความฝันเป็นแม่ทัพหญิง แต่นางกลับไม่ได้รับความสนใจจากคนในค่ายทหารนักต่อให้นางจะแสดงความสามารถล้ำเลิศในด้านการรบหลายครั้ง แต่สำหรับคนอื่น นางก็ยังเป็นเพียงสตรีที่ควรเย็บปักถักร้อยอยู่แต่ในบ้าน รีบแต่งงานและมีบุตรให้เร็วที่สุดเท่านั้นการดึงดันจะไปค่ายทหาร เป็นการกระทำนอกรีต และเป็นการกระทำที่ออกหน้าเกินไปเพราะคนเหล่านั้นเห็นแก่หน้าของเว่ยเฉิง ภายนอกต่างก็ประจบสอพลอเว่ยเสี่ยวฉุ่ แต่ความจริงแล้วกลับไม่เคยเห็นนางอยู่ในสายตาเว่ยเสี่ยวฉู่เองก็มีความทะเยอทะยานอยู่ไม่น้อย เป็นสตรีที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ ที่อึ้งยิ่งกว่าก็คือหลังจากที่นางพยายามดิ้นรนอยู่ในค่ายทหารเป็นเวลากว่าสามถึงสี่ปี ในที่สุดนางก็ได้สร้างความดีครั้งยิ่งใหญ่ให้กับทั้งยุทธการทหารจนได้ขึ้นเป็นแม่ทัพหญิงปรากฏว่าเว่ยเฉิงได้ถูกมู่หรงอวีฆ่าปิดปากจุดจบของเว่ยเสี่ยวฉู่จึงน่าเวทนายิ่งนักนางกลายเป็นโสเภณีในค่ายทหาร